Odsłon: 377

    Wcześniej trafiłem do przychodni, a w powietrzu wisiał zły dzień. Właśnie trafiłem na trzech pacjentów wijących się w kolce nerkowej. Jeden z nich miał receptę, ale lekarz pomylił miesiąc i nie mógł kupić leków. Bałagan, nawał i pomyłki wynikające z pośpiechu trwały od 7.00 - 14.30! Jak ja to wszystko wytrzymywałem?

    Trwa wojna w Autonomii Palestyńskiej. Ból zalewał serce, bo atakowana jest Bazylika Narodzenia Pańskiego. Nie mogłem zrealizować wielu próśb ludzi (skierowania na rentę oraz wizyty domowej). Teraz znajomy zaczepia mnie, abym w przychodni podał mu penicylinę, a przepisy zabraniają.

    Przez wiele lat Bóg chronił mnie, bo w anginach bez prób podawałem w dwa pośladki penicylinę prokainową i debecylinę. To była świetna metoda. Pacjent nigdzie nie chodził...dodawał doustnie Syntarpen. Kuracja groszowa...nigdy żaden nie wracał.

   Żona była smutna, bo musiała odmówić obiadu synowi: miała tylko dla nas...ma już swoją żonę. Na dyżurze w pogotowiu (od 15.00)...już czekał pacjent, masz wielkie pragnienie, a nie możesz spokojnie oddać moczu...

   Nic już nie zadowoli, bo nie ma wyjazdów, a ja modlę się w karetce. Dobrze, ze trafiło się dzieciątko, ale tylko na odmówienie koronki do Młosierdzia Bożego.

     Z telewizji płyną obrazy związane z intencją:

- wygrał w „To-To”, ale został oszukany, bo automat wskazał przegrana (dochodzi swego w sądzie)

- pragnący pracy, wyrzucani z mieszkań przez właścicieli

- przepływa świat pragnących dzieci, władzy, pieniędzy, rodziny, ojczyzny i wolności...

    Noc była spokojna, ale w momencie kończenia dyżuru trafił się wyjazd. Odmówiłem modlitwę, a przepłynął świat pragnących wczasów, posiadania ziemi lub konia i krowy (była taka staruszka). Ja pragnę powrotu do Królestwa Bożego...

                                                                                                                                  APeeL