W tym tygodniu zaprosiłem Trójcę Świętą do mojej izdebki...co pewien czas napływała Obecność Boga Ojca, a wówczas krzyczałem: „Tato! Tatusiu!”. Te słowa nie dziwią nas, gdy słyszymy od własnych dzieci...
Wstałem razem z ptaszkami o 3.00 i do Mszy św. o 6.30 udało się zapisać wczorajszy dzień oraz z 1994 r. Natomiast na spotkaniu z Panem Jezusem byłem senny, nawet chwiałem się po zażyciu leku nasercowego bez kawy (obniża przy okazji ciśnienie). Pamiętałem, że Panu miłe jest nasze przybycie w niechęci.
Św. Hostia ułożyła się w zawiniątko, a to była zapowiedź ciężkiej pracy przy opracowywaniu dziennika (dziesięć godzin). Intencja tego dnia zostanie podana o 15.00 podczas czytania „Dzienniczka” s. Faustyny w radiu Maryja.
Postanowiłem wrócić na Mszę św. o 18.00, wyjść wcześniej i w drodze odmówić moją modlitwę. Tak się stanie, a w tym czasie przepłyną wszyscy spracowani w Winnicy Pańskiej: ogarnij misjonarzy, spowiedników, nawet proboszczów borykających się z różnymi kłopotami (właśnie zmarł taki, który przez 40 lat nie brał urlopu), walczących o nasze prawa, wydawców, a nawet obrońców wiary.
Od Ołtarza św. popłyną słowa (Dz 13, 26-33) o działalności św. Pawła, mistyka mistyków, mojego profesora, który właśnie mówił: „Bracia, synowie rodu Abrahama, i ci spośród was, którzy się boją Boga! Nam została przekazana nauka o tym zbawieniu (...) My właśnie głosimy wam Dobrą Nowinę o obietnicy danej ojcom: że Bóg spełnił ją wobec nas jako ich dzieci, wskrzesiwszy Jezusa”.
Psalmista wołał ode mnie w Ps 2, bo nic się nie zmieniło od tamtego czasu (w Królestwie Bożym nie ma „okresu błędów i wypaczeń”): „A teraz, królowie, zrozumcie, nauczcie się, sędziowie ziemi. Służcie Panu z bojaźnią, ze drżeniem całujcie Mu stopy”.
Pan Jezus dodał w Ew (J 14, 1-6): „Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie. (...) Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie”.
Ten dzień zakończy obraz sądzenie o. Rydzyka, wyprowadzenie go z sądu w otoczeniu ochrony z modlącymi się na zewnątrz niewiastami i aktywistkami kolorowej zarazy. Babcia padła na kolana i pocałowała taką dziewuszkę w stopy, a później objęły się. Wejdź: z https://www.o2.pl/informacje/rozplakana-sluchaczka-radia-maryja-caluje-stopy-dziewczyny-z-flaga-lgbt-6634671628954144a
Tam dałem komentarz jako Teista: Pojednania nie będzie, ponieważ podział jest nad nami: Bóg Ojciec, Królestwo Światłości oraz Belzebub, Książę Ciemności, upadły Archanioł o nadprzyrodzonej inteligencji.
Jego aktywistów nie pokonasz...może uczynić to Sam Bóg po naszych błaganiach, ale wiara upada. Apokalipsa już trwa, a to oznacza Paruzję...jeden zostanie wzięty, a drugi zostawiony!
APeeL
Aktualnie przepisane...
06.05.1994(pt) ZA TYCH, KTÓRZY NIE UZNAJĄ PRAWA BOŻEGO
Święto św. Apostołów Filipa i Jakuba
Dzisiaj, gdy opracowuję to świadectwo wiary wzorem Królestwa Ciemności dla świata jest KRLD, gdzie bożkiem jest władca (pan życia i śmierci) z dworakami. Zobacz ich „płaczków” https://www.youtube.com/watch?v=22D0eNlzk3o
Ten kult nie dziwi ludzi „normalnych”, ale dawanie świadectwa wiary w Boga Objawionego, Stwórcy naszej nieśmiertelnej duszy to wg kolegów psychiatrów jest „brak krytycyzmu w stosunku do własnych przeżyć”. Zważ na zawiłość języka Belzebuba...
W Królestwie Ciemności jest też „dekalog”: bożkiem jest władca z dworakami (pan życia i śmierci)...dalej już leci: „zabijaj tych, co nie z nami”, kradnij, ale nigdy nie przyznawaj się do tego, „patrz w oczy i kłam”, zalecenie pożądania żony towarzysza jest wykluczone...natomiast opozycjoniści siedzą z wybrankiem/ką nasłaną.
Tylko w mojej rodzinie jest sześć takich „lewych” małżeństw. Trzeba przyznać, że strona demoniczna nie dopuszcza do ślubów kościelnych, bo można trafić do „kapownika spowiednika” (wg Jerzego Urbana), ale cywilne można brać przez telefon.
Ten wstęp był potrzebny, aby ujrzeć z czego zostałem wyrwany (zawołany), wybrany i obdarowany...jak nikt na ziemi i chwalę się tym jak małe dziecko.
W ciemności padłem na kolana z wołaniem: „Ty mnie powołałeś do życia modlitewnego. Przepraszam za moje upadki, tyle dobra można uczynić każdego dni. Jezu mój. Ojcze! Tato!”
Łzy zalały oczy, bo przed godziną czytałem o moim imienniku Apostole Andrzeju...nigdy nie modliłem się do niego! Teraz poprosiłem: „Św. Andrzeju Apostole pozostań moim opiekunem. Proszę Cię, Boże przyjmij wszystkie cierpienia Syna Twego za tych, którzy nie uznają Twojego Prawa”.
Teraz na Mszy św. Paweł powie (1 Kor), że będziemy zbawieni dzięki Ewangelii, a Pan Jezus zapewni nas w Ew (J 14, 6-14): "Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. (…) Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie?"
Kapłan wskaże siostrze solenizantce, że zawsze jest coś bliskiego, co łączy nas ze świętym o naszą imieniem. Ja w tym czasie zapytałem św. Andrzeja Apostoła; jak żyć? W jego imieniu odpowiedział mi kapłan: w umiłowaniu prawych Bożych! Popłakałem się, a kościół był pełen ludzi. Po zjednaniu z Panem Jezusem Eucharystycznym chciałem zostać w kościele, ale wszyscy wychodzili.
Po zatrzymaniu wzroku z „Prawdziwego życia w Bogu” padną słowa do mnie (3 t. str. 416): „Kocha Mnie ten, kto przyjął i zachowuje Moje Przykazania”.
W drodze do pracy serce zalewała radość z poczuciem, że każdy dzień mojego życia jest inny i piękny. Wzrok zatrzymało wielkie drzewo z trzema rozgałęzieniami, a obok małe uschnięte. Zjednoczony z Panem Jezusem unikałem ludzi, ponieważ takie spotkania sprawiają rozproszenie.
Dzisiaj nie było nawału i bałaganu, dalej trwała radość duchowa, której namiastką jest radość ludzka. Teraz proszę żonę ciężko chorego, aby nie zmarnował cierpienia i przyjął ostatnie namaszczenie. Pocieszyłem przestraszoną śmiercią, bo mamy duszę i po śmierci wracamy do Boga. Na ten czas przyszła do mnie młoda dziewczyna Maria, a ja powiedziałem jej, że ma najpiękniejsze imię świata.
Z szafy wyjąłem stare znaczki z wizerunkiem kościoła świętego Apostoła Andrzeja (w Krakowie). Przypomniało się prośba do niego o znak. Teraz serce zalał słodki ucisk. Po wyjściu z pracy odczytałem intencję tego dnia, a w ręku znalazł się zapis katechezy córki z 14 grudnia 1988 roku z tytułem: „Grzechy przeciwko Bogu”...
Przepływały obrazy odrzucających prawa i nakazy Boga Ojca...
APeeL
09.05.1994(p) ZA ZAWOŁANYCH
Po wstaniu napłynęła niechęć do kościoła i pójścia na Mszę świętą, ale w tym momencie wzrok zatrzymał Pan Jezus upadający pod krzyżem. W natchnieniu odczytałem, że: „największą wartość ma przybycie do Mnie w niechęci".
Natychmiast zerwałem się do Domu Pana z sercem zalanym niechęcią do tego świata...z jego strukturą i ziemianami (tak nazywam żyjących dla życia), którzy mają tutaj wszystko: od sklepów poprzez wille i samochody. Ze smutkiem patrzę na domy, które strzegą wielkie psy. Te domy, najbardziej czyszczone zakurzą się kiedyś i nie będzie po nich śladu. Naprawdę nędzny jest ten świat...
- Dlaczego ludzie tak bardzo trzymają się ziemi?
Ile ten świat daje wiele cierpień: oto przy budce maleńkie gniazdko z parą ptaszków i pięcioma jajeczkami, które trzeba cały czas ogrzewać własnym ciałem. Gdy przeszkadzamy, ostrzega o tym ojciec siedzący na pobliskim drzewie…
Zarazem mamy Królestwo Boże z miłością do Ojca Prawdziwego i wszystkich ludzi. Zdziwisz się, ala zarazem napłynęło pragnienie oddania życia dla Pana Jezusa. Wróciła osoba księdza Jerzego Popiełuszki...
Popłynie moja modlitwa „za zawołanych", których wielu zginie atakowanych przez szatana i jego wysłanników! Idę mały i cichy jak baranek na rzeź. Napłynął obraz Pana Jezusa w czasie Bolesnej Męki! Nie krzyczał, nie skarżył się!
Jako pierwszy znalazłem się w kościele, jeszcze ciemnym, a Matka Boża stojąca przed kościołem, która trzyma w ręku wieniec...wprost mówiła do mnie: "to dla ciebie"...czyli taki wieniec chwały. W tej ciemności popłynie moja modlitwa, a uwagę przykuje figura Pana Jezusa Dobrego Pasterza.
W czytaniach (Dz 16) Apostołowie ochrzcili słuchającą ich Lidię: „bojąca się Boga”, której Pan otworzył serce. Takie drogi są w życiu powołanych. Ja dzięki modlitwom pacjentek 6 lat temu na dyżurze w pogotowiu padłem na kolana i przeżegnałem się, a nie czyniłem tego od 20 lat!
Natomiast Pan Jezus w Ew (J 15, 26-16, 4a) ostrzegł, abyśmy nie „załamali się w wierze”. Nadejdzie czas, że będą nas zabijając w różny sposób sądząc, że czynią dobrze, bo „nie poznali ani Ojca, ani Mnie”...
Po zjednaniu z Panem Jezusem w Eucharystii wracałem jak baranek prowadzony na rzeź. Nawet nie miałem pretensji do zagubionych braci, którzy marnują czas na pilnowanie mnie, chodzącego do kościoła. Żal mi ich, ale nie mam możliwości przemówienia do decydentów. Wiem, że muszę przyjąć to prześladowanie. Ponadto w pracy nie chcę tracić czystości poprzez dary.
Dalej serce było zalane bólem podczas odmawiania Drogi Krzyżowej. W tym czasie w telewizji popłynął rady: jak siedzieć i jak się odzywać, jakie postawić filiżanki!
Z powodu przewagi ciała duchowego padłem sen do 11:00, a po przebudzeniu wzrok zatrzymały białe narcyzy! Wiem, że jest to znak od Matki Bożej. Dalej trwało męczenie przez zniewolonych i czuwających...
Chyba chodzi o ćwiczenie wybranych przez pana ziemskiego, z przekonaniem ich, że służą ojczyźnie i jakiemuś dobru! To typowe sowieckie oszustwo, a właściwie demoniczne (dziel i rządź)...zarazem badanie ich wierności, bo jeden pilnuje drugiego.
Ludzie nie wiedzą, że jesteśmy na wiecznym podglądzie i podsłuchu z odczytem naszych myśli…
APeeL
10.05.1994(w) ZA TYCH, KTÓRZY NEGUJĄ ISTNIENIE KRÓLESTWA BOŻEGO
W przerywanym śnie, a jestem pierwszy na kolejce wyjazdowej w pogotowiu Pan sprawił, że moje serce odczuło moment „Zwiastowania NMP”. Nie wypowiesz tych uczuć żadnym językiem. Później nawet przybyła chora, dziewczyna i powiedziała, że jest panienką...wyciszonym głosem, pełnym wielkiej delikatności. Tyle lat pracuję i byłem tym zdziwiony.
Teraz, o świcie zrywają do nieprzytomnego, a podczas odmawiania cz. Radosnej Różańca („Ofiarowania" i „Odnalezienia Pana Jezusa w Świątyni”) napłynęło poczucie obecności Boga Ojca. Pan Jezus wyjaśnił, że jest w Domu Ojca...
To sekundy i tych odczuć normalnemu człowiekowi nie wyjaśnisz. Nie wiem dlaczego, ale jest jakaś łączność z dniem wczorajszym, gdy wieczorem wprost wołałem z serca: „Dobry Jest Pan, Mój Ojciec Prawdziwy i nie mów mi, że Go nie ma! Nie mów mi, że jestem Sierotą Bożą!”
Wrócił przebieg wczorajszego dnia, któy mógł mieć dwa tory:
Boży czyli Msza św. z pójściem za natchnieniem („wolny dzień”), miłością i pokojem, odpoczynkiem i nabraniem mocy do pracy dzisiaj!
Szatański: pójście do pracy „na złość żonie”, złorzeczenia z wykluczeniem modlitwy oraz brakiem chęci do pracy przez te dwa dni.
Mam być na Mszy św. o 7.30 z moją wątpliwością, ale po „spojrzeniu” Pana Jezusa z Całunu z „Prawdziwego Życia w Bogu” padną słowa wyrażające radość, gdy zbieramy się wokół Tabernakulum!
Na tym nabożeństwie moje oczy zalewały łzy, ponieważ Paweł i Sylas (Dz16,22-34) zostali wtrąceni do lochu i dla bezpieczeństwa zakuto im nogi w dyby! O północy modlili się śpiewając hymny Bogu. Pomyślałem, że łatwo jest chwalić Boga, gdy wszystko układa się dobrze! „Jezu! Jezu!
Napłynął obraz...otwartego Nieba oraz Dobrego Boga. Nie znałem intencji, ale błyskawicznie ujrzałem poszukujących w świecie, błądzących, negujących nadprzyrodzoność...oni nie wiedzą, że Ojciec Prawdziwy - czeka na każdego z nas w Niebie - z otwartymi ramionami!
Z mocą trafiłem do pracy w przychodni, a dzisiaj jest dużo ludzi. Właśnie przybyła żona umierającego, który jest omamiany...dość typowo przez szatana: został zalany fałszywą nadzieją, aby nie przybyć do Domu Pana i nie przystąpił do Sakramentu Pojednani.
Teraz byłej nierządnicy tłumaczę (chora na nowotwór), aby w ostatni momencie porzuciła wszystko i wróciła do Ojca Prawdziwego. Innej wyjaśniam, że każde Sanktuarium Maryjne to miejsce mocy na ziemi i tam właśnie szatan szczególnie omamia ludzi.
Nie widzą łaski mieszkania w pobliżu Matki Najświętszej! Przypomniała się matka kapłana, chora psychicznie, która wychodziła i mówiła do ludzi, że „dzisiaj Mszy św. nie będzie, bo syn wyjechał...wróćcie się”.
Nagle 72-latek potwierdza intencję modlitewną, bo właśnie wyjeżdża do Rzymu. Wyjaśniam mu, że szuka daleko, a obecnie maj, miesiąc Matki...tutaj ma być, kręcić się wokół domu i kościoła. To droga do Boga Ojca, który czeka w otwartym Niebie!
W drodze na działkę o 15.00 przywitał mnie porażony były właściciel sklepu. Zapraszam go do Domu Pana, „nie ma śmierci, wszystko dowie się później, ale będzie zbyt późno!" Zapaliłem lampkę, popłynie koronka, a później padłem na ziemię i 20 minut chrapałem. Towarzyszyły mi pszczoły (gniazdo w budce), a serce zalała radość z poczucia, że mam Ojca Prawdziwego! To wszystko od Niego!
Napłynął fałsz ateistów, którzy nie znają działania szatana. Twierdzą, że wierzący będą mieli wszystko w niebie, a oni mają używać tego świata i tego życia, tu i teraz! Zobacz jak skołowani są wrogowie Boga i naszej wiary, którzy służą szatanowi!
To jest pokazanie nawet na mojej działce w postaci chwastów, które zostaną zniszczone. Tak jak drzewa, który nie dają owoców Nawet Pan podczas zawziętego kopania powiedział: "zobacz ile chwastów jest w Moim Ogrodzie"!
Natenczas mówię do kolegi pucującego „Forda” o niebie, ale uśmiecha się i mówi, że to są „wizje"...dodając „twoje wizje", ale „ja nie muszę tego uznać, bo mam trzy żony”.
- Dlaczego żartujesz...to żyjesz dla żony? Szatan podsunie ci nieskończoność pytań bez odpowiedzi. Przecież niebo jest zrealizowaniem wszystkich naszych pragnień ludzi...do miłości, dobra, sprawiedliwości i radości Bożych. Czy nie znasz poczucia pokoju w sercu, przystąp do Eucharystii, poproś Ducha Świętego, aby ukazał ci, to o czym mówią. Nie bierz wszystkiego rozumowo bo to zguba!
Podczas odmawiania mojej modlitwy biegnę po „paliwo” (alkohol), a jakby na znak natknąłem się na kapłana w ubraniu cywilnym, który codziennie podaje mi Ciało Pana Jezusa. Łzy zalały oczy, ponieważ w kapłanie ujrzałem wysłannika Nieba i na pewno do końca nie wie, że jest cudotwórcą.
Zarazem Pan Jezus pokazuje nasze pojednanie, Unię Europejską i NATO! Szkoda. że to odbywa się bez Boga. Popłynie moja modlitwa z zawołaniami, a to wszystko trwało i rozrywało serce.
Właśnie Pan Jezus mówi do mnie przez Vassulę, że ujawnia nam tajemnicee. Nie pojmiesz tego rozumowo! Nauka nie może być porównywana z dziełami Bożymi. Przecież Niebo uczynione jest ze Światłości.
Nagle zrozumiałem dobroć Boga Ojca! Padłem na kolana z wołaniem: "Ojcze mój! Ojcze Prawdy, który otworzyłeś dla nas nieogarnione tajemnice. Dom, rodzina, ojczyzna, praca, wszystko wokół, ale większość traktuje Twoje dary jako własne działanie! Przepraszam Cię, Ojcze za moich braci. którzy nie widzą tego. Jeszcze niedawno to wszystko było zakryte przed nami...przed odkupieniem nas przez Pana Jezusa. Ojcze dziękuję za to wszystko i przepraszam za innych. Codziennie widzę, że naprawdę otworzyłaś dla nas Niebo Dziękuję za ten dzień. Dziękuję"…
APeeL
25.08.1990(s) W Niebie jest mieszkań wiele...
W telewizyjnym filmie o narkomanie ujrzałem elementy z mojego snu. Jak wielkie to cierpienie, smutek napłynął do serca: „och, Jezu - Ty wiesz jak cierpią tacy bracia. Przyjmij mój ból". Zarazem napłynęło pocieszenie: obraz figurki Matki Bożej oraz kapłana ze śpiewającymi: „bądź z nami w każdy czas, w każdej chwili życia, musimy żyć pięknie”.
"Panie Jezu, Ty widzisz wszystkich na tym padole, pomóż tym, którzy nie mają żadnej nadziei”. Chwyciłem twarz w dłonie i odmówiłem moja modlitwę przebłagalną.
Niepotrzebnie wdałem się w budowę domu, teraz w upale jeżdżę i szukam materiałów. Teraz o 18.00 napłynęła tęsknota za Panem Jezusem w której zawołałem...
„Nie zmierzy nikt Bożych Spraw
nie sprawdzi nic rozumem
jeszcze nie nadszedł Boży Czas
jeszcze nie nadszedł...
Co może pojąć zwykła myśl i człowiek.
Och! Jezu! Jezu mój!
Ty we wszystkim przenikasz wszystko…
Cóż znaczy bez Ciebie świat?”
To było nagłe uderzenie tęsknej Miłości Bożej, a wówczas robię się malutki i cichy z pragnieniem zapisania krzyku w duszy. To nie jest ode mnie, ale napływa chyba od Ducha Świętego! To co zapisałem trwało 2-3 minuty. W tym stanie odczuwałem bliskość Pana Jezusa...
Trwała ciężka i niepotrzebna praca, bo później wszystko sprzedam. Różne pomysły podsuwa demon, aby marnować czas sługi Panu. Moje zadanie to praca dla Królestwa Bożego z dążeniem do świętości...
Nie mogę już milczeć w sprawie wiary. Właśnie na działce tłumaczyłem ateiście, że istniejemy po śmierci (jako dusze). Zaleciłem, aby sprawdził, poprosił o oznak...Matkę Bożą! „Szkoda pana czasu na badanie, bo wszystko jest prawdziwe w naszej wierze"! Pocieszyłem starszą chorą, poprosiłem o wytrwanie, prowadzenie życia modlitewnego, bo „wiedzą o pani w Niebie”.
- Zapraszam do Domu Matki!
- Matki mojej?
- Nie, Prawdziwej…
- Dziękuję!
Ze łzami w oczach wspomogłem młodego w kłopotach finansowych...ze słowami „uczyni pan to samo kiedyś innemu”! Pragnącej dożyć ślubu dzieci, aby ich pobłogosławić wskazałem, że Bóg może to sprawić. Wskazałem, że sam jestem prowadzony od lat...tak jak matka prowadzi swoje dzieciątko.
Wróciła wizyta na której poprosiłem babcię, aby „zapisała” mi piękny obraz Pana Jezusa błogosławiącego dzieci. Tak się stanie po jej śmierci. Teraz jego piękne zdjęcie (obraz oddałem rodzinie) towarzyszy mi w codziennej pracy na Poletku Pana Boga…
Dzisiaj, gdy przepisuję to świadectwo wiary (30.04.2021) w Ew (J 14,1-6) Jezus powiedział do swoich uczniów: "Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie. W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce"...
APeeL