Przez dwa dni serce zalewała pustka i złość na prześladowców. To ewidentne działanie demona, a znam już jego natchnienia...szczególnie, gdy napływa chęć odwetu, który jest niezgodny z nauka Pana Jezusa.
W końcu zacząłem wołać o pomoc do Anioła Stróża, a później do Pana Jezusa i wciąż powtarzałem, że przebaczam. Miłowanie nieprzyjaciół to najwyższa próba na ziemi. Ja wiem o tym i tego dotyczą dzisiejsze czytania.
Bóg przemówił do Mojżesza: «Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty, Pan Bóg wasz! Nie będziesz żywił w sercu nienawiści do brata. (...) Nie będziesz szukał pomsty, nie będziesz żywił urazy (...) ale będziesz kochał bliźniego jak siebie samego. (...)”. Kpł 19, 1-2. 17-18 .
Kapłan rozmawiał z dziećmi o świętości i poprosił, aby chcący jej podnieśli ręce. Prośbę skierował także do nas, ale z trudem drgnąłem, bo większość wstydzi się kojarzenia z postaciami na obrazach.
Pan Jezus przed chwilką mówił: „(...) Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują; tak będziecie synami Ojca waszego (...)”. Mt 5, 38-48
Idę do Komunii św. i ze łzami w oczach przebaczam swoim nieprzyjaciołom. Siostra śpiewa: „Ja wiem w Kogo ja wierzę (...) to Ten, co zstąpił z Nieba, co życie za mnie dał”.
W kilka minut stałem się człowiekiem Bożym, bo jesteśmy cząstką Stwórcy i mieszka w nas Duch:„(...) Świątynia Boga jest święta, a wy nią jesteście”. 1 Kor 3, 16-23 To niepojęte i na co dzień nie mam tej świadomości.
Moje serce zostało wywrócone do góry nogami...z pełnego nienawiści stało się pełnym miłości miłosiernej. Nie wystarczy tylko słowo przepraszam (jak u Stefana Niesiołowskiego czy posła PO Roberta Węgrzyna), bo to tylko sprawa ust.
Ludzie wychodzą z kościoła, a ja chciałbym zostać z Panem Jezusem i tak po prostu siedzieć. Nie mogę wypowiedzieć ani słowa, a jestem z rodziną i można pomyśleć, że się pogniewałem, bo zawsze gadam i żartuję. Tak będzie cały dzień. Opisuję ten moment, aby ukazać przemieniającą moc św. Hostii.
W domu, na stole leżała otwarta książka „Dzieje duszy” św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Teraz zdziwiony czytam słowa: „(...) Mamy miłować się tak jak umiłował nas Pan Jezus, bo „Nie ma większej miłości, jak dać swe życie za tych, których się miłuje”. J 15, 13.
Demon zepsuł mi dzień, ponieważ oszuści internetowi obdarowali mnie programem, którego nie mogę skasować, bo trzeba kupić płytę. Trwało też zamieszanie, bo żegnaliśmy gości. Dodatkowo "natchnieni" dzwonili do nas na szczycie bałaganu. To wszystko miało sprawić mój smutek i marnowanie czasu, którego mam już niewiele.
Droga do świętości jest prosta: trzeba miłować bliźniego jak siebie samego, a dalej nieprzyjaciół, ale to osiąga garstka. Wśród nich był Henoch, którego wczoraj Pan zabrał: „(...) nie oglądał śmierci. (...) podobał się Bogu (...)”. Hbr 11, 1-7 APEL