Nie planowałem Mszy św. porannej, ale postanowiłem, że pójdę po przebudzeniu i faktycznie tak się stało o 5.45! Zły podsuwał myśl, abym nie szedł na Mszę św. bo tyle lat dręczyłem żonę...teraz mam ją asekurować! Nawet nie wiedziałem co to oznacza w tej sytuacji...
Napłynął też zamach na J. P. II i wizyta papieża w celi Ali Agcy. Później pokażą straszny wypadek w którym TIR uderzy w autobus z dziećmi!
6.00 „Ave! Ave”! Łzy i ból, a po chwilce radość, bo podwiozłem do kościoła spieszącą się kobietę, a po chwilce napłynęły obrazy wzajemnie pomagających sobie:
- oto wędrująca młodzież, której nie przyjęto w pięknej willi („Uwaga: zły pies”), a zostali przygarnięci w chatce z ciężko chorym dzieckiem. Podobnie było ze Zbawicielem, bo już w czasie przyjścia na świat „nie było dla Niego miejsca", a później "nie miał gdzie głowy przyłożyć"...teraz jest jawnie odrzucany!
- poprzez studentkę medycyny załatwiono leczenie biedaków w klinice.
- z TV płynęła relacja „Wspólna Droga”, gdzie bogaci na świecie pomagają potrzebującym: głodnym, ofiarom kataklizmów, wojen, opuszczonym, potrzebującym przeszczepów.
- w domu będzie kartka od pielgrzymów, których przyjęliśmy: ”Bóg zapłać za okazane serce”.
Popłakałem się podczas podchodzenia do Komunii św. „Przyjdź Panie Jezu świat na Ciebie czeka”. Łzy płynęły po twarzy i na ziemię, a w duszy pojawiła się Niebiańska Słodycz. Nic już nie może zadowolić mnie na świecie - tylko Stwórca!
W TV popłynie relacja ze spotkania ofiar stanu wojennego (bp Życiński, Bartoszewski i Michnik), „a mury runą, runą”. Popłakałem się, a prof. Bartoszewski mówił o wyciągnięciu ręki do Jaruzelskiego, ale ten nie ukorzył się, nie przebaczył i nie prosił o przebaczenie.
Panu Jezusowi wymieniłem kwiaty pod krzyżem i zapaliłem lampkę, a moje serce zalała wielka radość…
APEL