Wczoraj padłem po 12 godzinach pracy w przychodni, a po przebudzeniu o 2.00 w nocy...na kolanach dziękowałem Bogu Ojcu za pomoc. Zważ, że miałem wielką moc, ponieważ to był zarazem 24-godzinny post w intencji pokoju na świecie (nie taki jak w Wielki Piątek, gdzie można jeść trzy razy, raz do syta)! W niespodziewanym nawale chorych nie było kłótni i złej energii.
Teraz na znak Pana z wielkim smakiem spożyłem rybę (wędzonego dorsza)! Z nieba mówią przez wszystko - daj się tylko prowadzić. Zauważ później pomoc i podziękuj w pokorze Piszę to i płaczę.
Żona jest zła, ponieważ pomalowałem okap przed wejściem na klatkę. Ona traktuje blok jako mieszkanie, a ja widzę wspólnotę braci i sióstr...jako namiastkę prawdziwego domu w Niebie! Nawet nie ujrzała znaku, bo ktoś przyniósł dwa wiadra kwiatów, które przebrała i postawiła pod figurą MB Niepokalanej (pod naszym blokiem). To jest bardzo proste dla wiedzącego.
Dzisiaj mam 24-godzinny dyżur w pogotowiu...bardzo lubię tę pracę. Pojechałem na Mszę św. o 6.30 z prośbą o odmianę serca żony, która ma inną ścieżkę wiary. Nie potrafi ujrzeć kuszenia ze wskazywaniem jej przez demona..."wroga" czyli mojej osoby! Ponadto jest drobiazgowa, przejmuje się plamką na obrusie, a w tym czasie świat idzie ku zagładzie.
Po drodze do kościoła poprawiłem kwiaty pod krzyżem Zbawiciela (przy kościele). Od Ołtarza św. Apostoł Paweł wskaże na pocieszenie przez wiarę we wszelkiej potrzebie i naszych uciskach (1 Tes 3,7-13). Tam będzie prośba do Boga Ojca, aby spotęgował naszą wzajemną miłość z nienagannością serc...w świętości. To mistyk mistyków i jego słowa są zbyt trudne dla zwykłych wiernych.
Psalmista wołał ode mnie (w Ps 90): "Nasyć nas, Panie, Twoim miłosierdziem" z równoczesnym wskazaniem na nasze przemijanie ("tysiąc lat (..) to jak wczorajszy dzień"). Tam będzie też prośba o wspieranie dzieła rąk naszych. Natomiast Pan Jezus wskazał na potrzebę naszego czuwania (Ewangelia: Mt 24, 42-51). Faktycznie nie znamy dnia ani godziny...Paruzji!
Popłyną też słowa uwielbienia Boga oraz śpiew: "Jezu ufam Tobie", a ja w tym czasie chciałbym oddać Panu wszystkie kwiaty świata! W momencie konsekracji św. Hostii pojawił się błysk w którym "ujrzałem" Pana Jezusa przed męką pełnego uwielbienia Boga Ojca! To sekundowe błyski działania Ducha Świętego! Dłużej nie wytrzymałoby nasze nędzne ciało.
Pierwszy raz napłynęło pragnienie oddania życia dla Zbawiciela! Łzy płynęły po twarzy. Został kawałeczek św. Hostii, który zabrałem ze sobą do pracy: "Jezu bądź dzisiaj ze mną". Nie wolno tak czynić, a jeszcze nie wiedziałem!
Dyżur zaczął się od nagłego wyjazdu...mam "szczęście" do pracy (taki krzyż)! Trafiłem do rodziny wieśniaka, którego muszę zabrać do szpitala. W tym czasie straszliwe ryczał byczek, któremu wczoraj zabrano kolegę (wywieziono go na rzeż razem z "matką"). Pacjent opowiadał to normalnie, a ja miałem łzy w oczach!
W drodze powrotnej wymieniłem cewnik u "mojego" dziadka i dalej trwała udręka, bo lekarze zlecili dwa oddzielne transporty, a jest straszliwy upał. Załatwiłem przyjęcie chorej w poradni specjalistycznej: zapisywali na październik, ale rejestratorka drgnęła i udało się wcisnąć chorą na 16 września. Wróciła osoba sprzątaczki, której podarowałem kawę oraz pacjent, któremu dałem antybiotyk. Kupiłem też kolację nowemu zespołowi karetki. Wielka jest radość z pomagania.
Na końcu drzemki ujrzałem wielki krzyż Zbawiciela z figurą wielkości człowieka...całość piękna, lśniąca od złota! Szok, nie mogłem dojść do siebie. Z dwóch wyjazdów do dzieci zabrałem je do szpitala (jedno było z babcią), bo apteki były zamknięte.
Lekarz dyżurny wymówił intencję tego dnia: "m a p a n d o b r e s e r c e!" Na szczycie naszej dobroci jest oddanie życia za innych Jeszcze następnego dnia Pan pokaże mi tych, którzy mają dobre serca (czynią dobro). Żona z radością pokaże wpłatę na fundację dr Clown, której wolontariusze pocieszają w szpitalach chore dzieci (szybciej zdrowieją)!
APeeL