Świętych Młodzianków
Trafiłem do kościoła na sam początek Mszy św.; „w imię Ojca i Syna...”. Od ołtarza popłynęły słowa, że „Bóg jest Światłością"...
Dzisiaj Herod posłał oprawców do Betlejem i okolicy, aby dokonali bestialskiej „rzezi niewiniątek”. Moje serce zalał ból i krzyk rozpaczy matek, którym zabijano dzieciątka; „krzyk usłyszano...płacz i jęk wielki”. Przepłynęły obrazy;
- oto 11-letnia dziewczynka zgwałcona i zamordowana przez sąsiada
- związano i spalono dozorczynię hurtowni
- zakładnicy porwanego samolotu
- zakonnice w Algierii
- bombardowanie stolicy Czeczenii
- ludobójstwo aborcyjne.
Św. Hostia w intencji bestialsko zamordowanych. Wychodzę z kościoła, a wzrok zatrzymał Jezus Miłosierny. Nagle moje smutne serce zalało poczucie tej nieskończonej łaski. Nie wypowiem radości, tym bardziej zaskakującej, bo spadła na moje serce zalane wyrzutami sumienia. Bóg jak dobry Ojciec pragnie takiego ukorzenia i czeka z otwartymi ramionami na nasz powrót.
Nie wiedziałem, że spełni się sen w którym zbiło się okno i nikt mi nie mógł pomóc. W przychodni szatan zorganizował mi "nawał chorych", bo przywiódł do mnie 5 - 7 osób z sąsiedniego ośrodka, a odmowa przyjęcia jest zawsze ryzykowna. Na szczycie udręki wniesiono „umierającego” z padaczką poalkoholową! Taki mój los.
Jako wzmocnienie na moją duszę spływała wzmacniająca słodycz. To wyraźna pomoc Pana Jezusa. Nie ma słów na określenie tego stanu. Nie można tej niesamowitości opisać żadnym językiem.
Po wizycie domowej udało się zdążyć na dyżur. W czasie przejazdu karetką ukoił krótki sen na noszach chorego, a później odmawiałem modlitwę „za bestialsko zamordowanych”. Właśnie dzisiaj będzie relacja telewizyjna takim bestialstwie na małżeństwie Jaroszewiczów!
Wyobraziłem sobie, że mieszkam na uboczu i boję się napadu. Karetką trafiłem do babci otoczonej świętymi obrazami. Po powrocie do pokoju lekarza dyżurnego padłem na kolana przed wizerunkiem Pana Jezusa z Całunu i ukoiła mnie modlitwa przy zapalonej świeczce...
Duszą byłem blisko Pana Jezusa, który powiedział do mnie w podziękowaniu; „Jestem szczęśliwy i lubię, kiedy całkowicie pokładasz ufność we Mnie (...) jak mógłbym oprzeć się twoim błaganiom (...) tak kruchej duszy, którą zaledwie wczoraj wskrzesiłem z martwych. (...) Módl się za swoich braci, za tych, którzy leżą jak trupy, pokryci grubą warstwą kurzu”.* APEL
* „Prawdziwe Życie w Bogu” t IV zapis 07.11.90