Wielu ludzi męczy się wypoczynkiem...widzę to po moich dzieciach. Główne pytanie: co robić, gdzie iść i jak spędzić czas? Nie wolno marnować tego drugiego - oprócz wolnej woli - daru Boga Ojca. Nie wypoczniesz naprawdę - na tym zesłaniu - bez Pana Jezusa. Ktoś powie: co za fanatyk...nawet na wczasach wciska wiarę.
Od pierwszych chwil - pobytu w Zakopanem - miałem niejasne pragnienie trafienia do Olczy. Dzisiaj to spełniło się - może przez prośbę do Matki Bożej? Teraz już wiem, że z Jej łaski jesteśmy w Sanktuarium Matki Boskiej Cudownego Medalika. Nie wiem ile traci człowiek, który tutaj nie trafił, bo z żoną mieliśmy łzy w oczach!
27 XI 1830 roku Katarzyna Laboure miała widzenie Matki Boskiej z kulą ziemską i z promieniami wypływającymi z otwartych dłoni (łaski). W tym czasie ukazał się napis "O Maryjo bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy". Odwrócił się obraz i ukazał się krzyż na literze M i dwa serca. Ten obraz znany jest z Cudownego Medalika, który wykonano na prośbę Matki Bożej.
Popłakałem się podczas modlitwy za córkę, w tym czasie ludzkie wpisywali swoje prośby do wyłożonej księgi: „Matko Boska odmień serce córki. Poprowadź ją drogą prostą i jasną. Proszę Cię! Proszę Cię! Proszę! To wpisaliśmy razem z żoną do Księgi."
Podczas poobiedniego spaceru wstąpiliśmy do drewnianego kościółka. Spisałem wywieszone tam „zalecenia" liczące kilkaset lat (znalezione na jakimś strychu); unikaj pośpiechu, spokoju szukaj w ciszy...omijaj głośnych i napastliwych, bo oni są udręką ducha...żyj na tym świecie jak we własnym domu, itd.
To niby proste, ale bez zjednania z Bogiem niczego nie możemy zmienić w naszym życiu, bo postanowisz coś i w najmniejszej próbie upadniesz!
Wieczorem, gdy szliśmy całą rodziną na Mszę świętą ja nuciłem pieśń „Jezusa ukrytego mam w Sakramencie czcić”...od której zacznie się nabożeństwo.
Ks. prof. będzie tam odmawiał litanię; „za grzechy magnatów naszych, za grzechy szlachty naszej, za błędy rządzących”...lud wołał do Boga: „Wybacz im Panie.”
Tuż przed Eucharystią napadały mnie sprośne myśli (kuszenia) i w końcu zarzut, że „nie jestem czysty.” W tych chwilach zamykałem oczy i mocno krzyczałem w duszy „Ojcze nasz” oraz "Jezu! Jezu! Jezu!" Imię Pana Jezusa ma wielką moc.
Później modliłem się za zmarłego przedwcześnie siostrzeńca Waldka...wprost ściągałem go: „tutaj cię puszczą!". Napłynęło zapytanie czy mu przebaczam (kręcił z moją pierwszą miłością, a to sprawiało mi ból, bo oszukiwał mnie)? „Przebaczam, przebaczam, przebaczam!"
Przede mną stał młody człowiek z wytartym plecakiem. Jakże mi się podobał. Napłynęła myśl o pielgrzymowaniu na starość. W nagrodę złapała nas godzinna ulewa...musieliśmy siedzieć w tym kościółku. Cicho, ciepło i dobra energia...
Kuszenie wróciło, bo w pokoju przebierała się żona, a ja właśnie modliłem się do Matki Bożej Cudownego Medalika i Jej przekazałem to cierpienie. Powtórzyłem to jeszcze raz przed snem.
Dzisiaj, gdy to przepisuję (27.07.2018) znalazłem medalik z Panem Jezusem Miłosiernym i św. s. Faustyną…
APeeL