Jakże umęczy sen. Oto krążę po jakichś pomieszczeniach, gdzie szczury i robactwo. W trójkę przyjmujemy chorych w wielkim gabinecie. Ktoś wnosi jagody, a jakaś pani ma do mnie pretensję, że piję kawę. Zobacz jak wygląda moje "życie nocne"...
Zerwałem się, a po odmówieniu „Anioł Pański” poprosiłem o ochronę mojej osoby, rodziny, dzieci, rodzeństwa...to „samo wyrywa się z duszy”. Wczoraj w „Dzienniczku” s. Faustyny czytałem o moim pragnieniu dawania świadectwa.
W ręku mam art. „Pielgrzym”, gdzie są słowa potwierdzające moje uczucie. Na ten moment w telewizji młodzi mówią jak szerzą Ewangelię. W myśli różne kościoły, ale wybrałem Mszę św. o 9.00 i w słońcu odmówiłem cz. radosną różańca.
Trafiłem na chór, gdzie grał i śpiewał przyszły kapłan, a siostra organistka podarowała mi pismo poświęcone VI pielgrzymce Jana Pawła II do naszej ojczyzny (chyba ostatniej). Po św. Hostii zawołałem: „Jezu! och Jezu! jakże obdarowujesz każdego dnia”. Dom, dobry czas...nawet udało się zreperować zlew.
Młode małżeństwo porzuciło W-wę, wygody i pojechało na wieś, gdzie „poczuli ziemię”, a ja pojechałem na działkę, gdzie trafiłem na dwie zakonnice. Te zdarzenia duchowe sprawiły szybki odczyt intencji modlitewnej...początkowo „za porzucających świat dla Boga”.
W budce zapaliłem lampkę, ucałowałem krzyżyk i Pana Jezusa z Apostołami na Ostatniej Wieczerzy...popłynęły modlitwy. W tym czasie trwa powódź...zalało Słubice, tragedia 17 tys. osób.
Właśnie przekazują informacje:
- patriarcha Moskwy zgodził się na spotkanie z Janem Pawłem II (mydlenie oczu)
-„patrzy” o. Pio
- w „Rycerzu Niepokalanej” czytam życiorys kapłana.
Przepływa cały świat ś w i ę t y c h, oddanych, służących i posługujących oraz wykonujących wolę Boga Ojca. Na samym dole podobni do mnie...od muzyka disco polo do uczonego. Teraz, gdy to piszę z radia „Maryja” płynie koronka do Miłosierdzia Bożego, a o. Rydzyk pragnie być w jakiejś parafii.
Ja w tym czasie chciałbym mówić do całego świata, że mam Ojca Prawdziwego (ziemski zmarł), który daje mi wszystko i jeszcze więcej. Chciałbym, aby każdy dowiedział się o tym i zrozumiał, że przed nami jest ż y c i e! Tak woła serce napełnione nadzieją w którym nie ma miejsca na frasunek i na swoje sprawy.
„Ojcze! Dziękuje za każdy dzień mojego życia spędzony z Tobą”...
APeeL