Przymus wewnętrzny nakazuje mi wstać i „czuwać”...wczoraj wieczorem na tym zdaniu zakończyłem czytanie Ewangelii. Po zapaleniu świecy czytałem dalej...nie wiedząc, że dzisiaj w wielu kościołach są całonocne czuwania!
Teraz zrywa żona, bo ustaliliśmy, że na rezurekcję pojedziemy do Sanktuarium Maryjnego. W tym czasie młodzi smacznie śpią, a starym spieszy się do Boga! Wstałem z wielką mocą, bo wiem, że Pan Jezus tam właśnie czeka na na mnie w Eucharystii!
Piękne kazanie: „Śmierć-grobowiec” oznacza zakochanie się w ziemi, w obłudzie ziemskich wartości, we władzy, a nawet zbrodni. „Zmartwychwstanie" to odwalony kamień i pusty grobowiec...odnalezienie Prawdy Jezusowej, modlitwy i Komunii św.!
Trzeba zacząć od siebie, zjednać się z Panem Jezusem w Eucharystii poprzez Sakrament Pojednania. Naprawde nie ma innej drogi. Ja już to wiem...nawet sprawdziłem na sobie”.
- Czy naprawdę rozumiesz co dzisiaj się stało? Co dokonał Pan Jezus? Napływa pytanie...
Ja w tym czasie ponownie wołałem o milczenie i mówienie – po otworzeniu ust – o chwale Boga Ojca i naszej wierze. Wg. rodziny (niewierzących sióstr) mówię „wciąż o tym samym”. Trudno być prorokiem we własnym otoczeniu, a nawet w kraju. Dowiedzą się wszystkiego, bo czas płynie.
Poprosiłem Zbawiciela o miłosierdzie dla zmarłych z mojej rodziny oraz o błogosławieństwo tego kapłana odprawiającego Mszę św., który mówi pięknie, wolno i z głębi serca, a ponadto robi przerwy z ciszą. Podczas Eucharystii nie chciałem iść do innego...w tym momencie ktoś popchnął mnie z tyłu i powiedział: "do tego w środku".
To właśnie był kapłan odprawiający Mszę św. za którego się modliłem. Żona była u tamtego i w momencie przyjmowania św. Hostii usłyszała z jego ust, że „dwie krowy stanęły" (zrobił się zator). „Panie Jezu jak różnych masz najemników (wyrobników)"! Wielu kapłanów jest niewierzących, wrogich Bogu, a nawet opętanych intelektualnie.
To jest zrozumiałe, bo przy słabej wierze są celem ataku sił nieczystych. Stąd porzucenia sutanny ze staniem się jawnymi wrogami wiary. Denerwowało przedłużanie się uroczystości, bo mam dyżur w pogotowiu (spóźnię się). Kapłan ponownie powtórzył: czy naprawdę rozumiesz czego dokonał Jezus?
W tym czasie stałem przy kamiennym pojemniku z wodą święconą, a demon posunął: „napluj!" Sam nigdy nie wymyśliłbym takiego czynu i to po Eucharystii. W pogotowiu nic się nie działa i udało się wyskoczyć na śniadanie.
„Niech łaska mojego Pana Jezusa Chrystusa spłynie na was”...powiedziałem do rodziny. Po drodze spotkałem „towarzysza od towarzyszenia” i zapytałem go: "czy ci, co zniewalają rodaków w Święta też wyganiają was na ulicę?"
W pracy trwała cisza, na stole był biały obrus. Ja w tym czasie trwałem w uniesieniu, głęboko oddychałem z zakrywaniem twarzy dłońmi: „Proszę Cię Panie Jezu, przyjdź, przyjdź do mnie”. Otworzyłem oczy, a cały ekran telewizora wypełniał wizerunek Pana Jezusa. „Spraw Panie Jezu pokój na świecie...pomóż wszystkim, którzy odeszli od Ciebie”.
Właśnie pielęgniarka otwiera drzwi ze słowem: pacjent! Nie było żadnego od 8.00 – 11.40! W tym momencie Pan Jezus pokazał mi, że od mojego wewnętrznego pocieszenia ważniejsza jest posługa choremu...w tym wypadku z napadem kolki nerkowej.
Teraz na dalekim wyjeździe trafiłem do małej dziewczynki o twarzy podobnej do Pana Jezusa. Po czasie do pogotowia wniesiono dziecko kopnięte przez konia (trafiło na kolegę), a ja w tym czasie zawołałem w smutku: „Panie Jezu bądź ze mną w każdej chwilce życia”.
Znowu daleki wyjazd z refleksją, że wiara jest nietelewizyjna, bo jak pokazać wszechogarniającą Miłość Jezusa, miłosierne cierpienia z pragnieniem zbawiania dusz? Na ten czas uderzyliśmy w średniego zajączka, który zdychał w drgawkach w świetle reflektorów…
APeeL