Po wstaniu napłynęła niechęć do kościoła i pójścia na Mszę świętą, ale w tym momencie wzrok zatrzymał Pan Jezus upadający pod krzyżem. W natchnieniu odczytałem, że: „największą wartość ma  przybycie do Mnie w niechęci".

    Natychmiast zerwałem się do Domu Pana z sercem zalanym niechęcią do tego świata...z jego strukturą i ziemianami (tak nazywam żyjących dla życia), którzy mają tutaj wszystko: od sklepów poprzez wille i samochody. Ze smutkiem patrzę na domy, które strzegą wielkie psy. Te domy, najbardziej czyszczone zakurzą się kiedyś i nie będzie po nich śladu. Naprawdę nędzny jest ten świat...

- Dlaczego ludzie tak bardzo trzymają się ziemi?

    Ile ten świat daje wiele cierpień: oto przy budce maleńkie gniazdko z parą ptaszków i pięcioma jajeczkami, które trzeba cały czas ogrzewać własnym ciałem. Gdy przeszkadzamy, ostrzega o tym ojciec siedzący na pobliskim drzewie…

    Zarazem mamy Królestwo Boże z miłością do Ojca Prawdziwego i wszystkich ludzi. Zdziwisz się, ala zarazem napłynęło pragnienie oddania życia dla Pana Jezusa. Wróciła osoba księdza Jerzego Popiełuszki...

    Popłynie moja modlitwa „za zawołanych", których wielu zginie atakowanych przez szatana i jego wysłanników! Idę mały i cichy jak baranek na rzeź. Napłynął obraz Pana Jezusa w czasie Bolesnej Męki! Nie krzyczał, nie skarżył się!

    Jako pierwszy znalazłem się w kościele, jeszcze ciemnym, a Matka Boża stojąca przed kościołem, która trzyma w ręku wieniec...wprost mówiła do mnie: "to dla ciebie"...czyli taki wieniec chwały. W tej ciemności popłynie moja modlitwa, a uwagę przykuje figura Pana Jezusa Dobrego Pasterza.

    W czytaniach (Dz 16) Apostołowie ochrzcili słuchającą ich Lidię: „bojąca się Boga”, której Pan otworzył serce. Takie drogi są w życiu powołanych. Ja dzięki modlitwom pacjentek 6 lat temu na dyżurze w pogotowiu padłem na kolana i przeżegnałem się, a nie czyniłem tego od 20 lat!

    Natomiast Pan Jezus w Ew (J 15, 26-16, 4a) ostrzegł, abyśmy nie „załamali się w wierze”. Nadejdzie czas, że będą nas zabijając w różny sposób sądząc, że czynią dobrze, bo „nie poznali ani Ojca, ani Mnie”...

    Po zjednaniu z Panem Jezusem w Eucharystii wracałem jak baranek prowadzony na rzeź. Nawet nie miałem pretensji do zagubionych braci, którzy marnują czas na pilnowanie mnie, chodzącego do kościoła. Żal mi ich, ale nie mam możliwości przemówienia do decydentów. Wiem, że muszę przyjąć to prześladowanie. Ponadto w pracy nie chcę tracić czystości poprzez dary.

   Dalej serce było zalane bólem podczas odmawiania Drogi Krzyżowej. W tym czasie w telewizji popłynął rady: jak siedzieć i jak się odzywać, jakie postawić filiżanki!

    Z powodu przewagi ciała duchowego padłem sen do 11:00, a po przebudzeniu wzrok zatrzymały białe narcyzy! Wiem, że jest to znak od Matki Bożej. Dalej trwało męczenie przez zniewolonych i czuwających...

    Chyba chodzi o ćwiczenie wybranych przez pana ziemskiego, z przekonaniem ich, że służą ojczyźnie i jakiemuś dobru! To typowe sowieckie oszustwo, a właściwie demoniczne (dziel i rządź)...zarazem badanie ich wierności, bo jeden pilnuje drugiego.

   Ludzie nie wiedzą, że jesteśmy na wiecznym podglądzie i podsłuchu z odczytem naszych myśli…

                                                                                                                                APeeL