Wczoraj byłem drętwy, nawet miałem ból wieńcowy, a w mojej słabości Szatan natychmiast zalewał mnie zwątpieniem oraz bezsensem wysiłku w prowadzeniu dziennika duchowego. Nigdy nie przeszkadzał mi w piciu alkoholu i graniu w karty lub marnowaniu czasu na gadanie i głupie żarty.
Dzisiaj, po przebudzeniu o piątej rano poprosiłem Ducha Świętego o pomoc i "co do minuty" edytowałem świadectwo wczorajsze z zaległym (na Mszę św. o 7.15). To zawsze jest znakiem spełnienia prośby przez Trzecią Osobę Trójcy Świętej. Sprawdź to w swoich sprawach, a będziesz wiedział.
Na Mszy św. demon zalał mnie złością na współspadkobierców, którzy zagarnęli majątek po rodzicach. W tym czasie trzy razy przykuwał wzrok wiz. Ducha Świętego. Nigdy tego nie miałem, tak jakby mówił: "spokojnie, przecież oddałeś tę sprawę Bogu".
Tak, bo jest różnica w naszym działaniu, gdzie robimy wszystko w złości, na "łapu-capu", w sensie "ja ci pokażę". Nawet miałem jechać dzisiaj w tej sprawie! Krzyknąłem tylko: "idź precz Szatanie", bo Drogi Pana nie są naszymi.
Wyobraź sobie ból swojego ojca ziemskiego, który cierpi z powodu kłótni między dziećmi. Pomnóż to przez miliardy miliardów, bo tyle jest tych spraw od początku ludzkości. Nawet u nas taki poszkodowany dźgnął nożem buca, któremu nic nie brakuje, a dodatkowo zgarnął jego część spadku.
Od Ołtarza św. popłyną słowa psalmisty (Ps 116): "Czym się Panu odpłacę za wszystko, co mi wyświadczył"? To pytaniu pasuje do tej chwilki, bo ludzie martwią się o wiele, a potrzeba mało lub nic. W tym czasie nie widzą prawdziwego obdarowania: w moim wypadku wiedzy, że mam Boga Ojca, który czeka na mnie z Otwartymi Ramionami.
Jakby na znak właśnie dzisiaj (Ew: Mk1, 14-20) Pan Jezus powołał braci: Piotra i Andrzeja (mam te dwa imiona)! Tak z lekarza uzdrawiającego ciała stałem się rybakiem ludzi (w sensie uzdrawiania ich dusz). Jedne i drugie owoce poznam po śmierci, bo wielu też szkodziłem (nigdy świadomie).
Ty, który "przypadkowo" tutaj wszedłeś: przeżegnaj się w tej chwilce i postanów, że wejdziesz do kościoła, poproś też swojego Anioła Stróża o spowiednika...i tak zacznie się twoje zbawienie. Podziękujesz mi, gdy spotkamy się w Ojczyźnie Prawdziwej.
Eucharystia ułożyła się w formie łodzi, a ja zrozumiałem szał Szatana, ponieważ napłynęła w/w intencja modlitewna. Zrozumiałe stało się też wczorajsze zniechęcenie do dawania świadectwa wiary.
Musisz zrozumieć, że w świecie nadprzyrodzonym nie śpimy po jedzeniu...stąd prawda, że Szatan nie śpi. On tylko jest w filmach, wczoraj widziałem jak walczył z karabinierami...przenikał ściany, zostawiając dziury, w sposób błyskawiczny atakował ochroniarzy, "kule nie imały się go" jak gen. Karola Świerczewskiego ("Waltera"), dennego alkoholika, zamordowanego w zasadzce.
Zagapiłem się, bo jak nigdy atak demona trwał dalej, ale w odmiennej formie...
1. Podszedłem do "przygarniętego" w parafii, którego po raz trzeci zaprosiłem do Domu Boga, ale niemrawy bez nóg okazał się wyszczekanym "pałkownikiem"...
2. Poprosiłem proboszcza o pomoc w sprawie krzywdy doznanej w samorządzie lekarskim, ale to było też kuszenie, ponieważ taką pomoc powinien otrzymać od hierarchii w 2007/2008 r.
3. Straciłem też czas na pisanie do firmy skupującej udziały w spadku, bo wszystko dalej odbywa się na zasadzie: telefon z góry do Jurka, który ma powiedzieć Jankowi: "wiesz rozumiesz". Tyle i aż tyle, a człowiek normalny wierzy w sprawiedliwość, bo nie wie, że wszędzie siedzą ci sami...tylko przemalowani na Europejczyków i demokratów. Jeżeli ja to widzę, to Bóg Ojciec na pewno. Czas płynie i każdy zostanie rozliczony...
APeeL
Aktualnie przepisane...
26.06.1994(n) ZA TYCH, CO W GODZINIE ŚMIERCI...
Przebudził mnie krzyk pijanych weselników z muzyką i żegnaniem wszystkich zmęczonych zabawą! Wielki smutek zalał serce, bo właśnie w tym momencie poczułem cierpienie związane ze słowami Pana Jezusa: "smutna jest moja dusza aż do śmierci".
Napłynęły obrazy umierających dzisiaj, bardzo często bez Boga...wróciła śmierć sanitariusza wiernego do końca władzy ludowej. Pomyślałem o moim życiu, które powinno przebiegać tak, jakby był to mój dzień ostatni!
Podczas transmisji Mszy św. radiowej zdziwiłem się Słowem (Mdr 1,13-15; 2,23-24), że Bóg nie uczynił śmierci i "nie cieszy się ze zguby żyjących". Ja powiem tak, że jesteśmy stworzeni dla nieśmiertelności (dusze), ale zabija je grzech sprawiając potępienie i śmierć wieczną (prawdziwą)!
Dla wiernego Bogu śmierć jest bramą do życia, a "bawiący się" (wesele jest tutaj symbolem) zapominają o tym, że żyje się raz, ale wiecznie!
Dzisiaj Pan Jezus w Ewangelii (Mk 5,21-43) uzdrowił umierającą córeczkę jednego z przełożonych synagogi. Takie prośby świadczą o zawierzeniu i są miłe Bogu, ale - z mojego doświadczenia - ludzie zdrowi proszą o zdrowie, zamiast dziękować!
Na ten czas Pan Jezus powie do mnie ("Prawdziwe życie w Bogu" t VI str. 34): "Wieczna chwała należy do rzeczy niewidzialnych (...) Jeżeli jest ciało zmysłowe, powstanie też ciało duchowe. (...) Pierwszy człowiek z ziemi - ziemski, drugi Człowiek - z nieba. (...) ciało i krew nie mogą posiąść królestwa Bożego (...)"...
Napłynęło mojego wystąpienie na festiwalu pisma "Nie z tej ziemi", gdzie poruszyłem problem życia ciała odmienionego oraz książka o. Pio, który nigdy nie był w swoim kościele parafialnym, a mógł go opisać z detalami.
Na ten moment pismo "Znak" z tytułem "Bóg" otworzyło się na słowach: "człowiek ten choćby był nie wiadomo jak doskonały, choćby miał wszystko - nie jest w posiadaniu samego siebie".
Żona powiedziała, że śmieją się ze mnie. Ja wiem, że każdy patrzy na osobę, trudno być prorokiem we własnej miejscowości. Na ten moment wzrok zatrzymał tytuł w wystającej gazecie: "Pokornie, ale pewnym głosem". Tak, bo nachalnie nie można nikogo nawrócić.
To śmiertelny bój duchowy w którym mam większy szacunek dla wroga Pana Jezusa niż dla katolika: "tak, ale". Najgorsi są hierarchowie: biskup zaleca oglądanie mistrzostw piłkarskich, a radio katolickie ma 15 minut i marnuje ten święty czas.
Tuż przed wyjściem na Mszę św. o 12.00 w ręku znalazł się obrazek MB Nieustającej Pomocy, gdzie jest prośba o wspomożenie w "godzinie śmierci mojej"! Tak poznałem ostatecznie tę intencję.
Większość ma szansę powrotu do Boga w godzinie ostatniej, ale giną fizycznie i duchowo! Szatan wie o tym i ciężko chorym podsuwa: "czy już umieram, że wzywacie kapłana?" Nagle zauważyłem, że w "Zdrowaś Mario" są słowa: "módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinie śmierci naszej!"
Przed kościołem zatrzymałem się przed figurą Pana Jezusa Poniżonego z wołaniem: "Panie Jezu, Ty prowadziłeś mnie, gdy byłem jeszcze nieświadomy". Popłakałem się podczas śpiewu chóru, ponieważ napłynął obraz Pana Jezusa opuszczonego na Golgocie: tylko Matka, Jan i Magdalena. "Proszę Jezu przybądź do wszystkich będących w ostatniej godzinie życia. Bądź Jezu przy mojej śmierci!"
Padłem na kolana i skulony, malutki...ostatni podszedłem do Eucharystii. "Jezu mój! Jezu! Cóż oznacza moje cierpienie wobec Twojego, gdy widzisz tę wyschniętą ziemię". Zapisuję te przeżycia, a płynie piosenka: "Jak odnaleźć te znaki?", a książeczka "Modlitwy Dziecka Bożego" otworzyły się na słowach o osamotnieniu Pana Jezusa na Golgocie, które wykrzyczałem w kościele. Przecież to była Ostatnia Godzina Pana mojej wieczności!
Pomyślałem o złych ludziach, którzy przybili Zbawiciela do krzyża, gdzie wisiał 3 godziny! Bardzo cierpiał, usta miał spieczone, ciężko oddychał, a z głowy i rąk płynęła krew.
Po powrocie z kościoła wzrok zatrzymał obrazek Pana Jezusa na krzyżu. Nie jest łatwe życie takiego jak ja...w rodzinie, środowisku i w pracy. Pragnę modlitwy, a tu cielęcina w sosie. Podczas koronki wrócił syn i przegonił mnie z pokoju. Uciekłem do samotni na działce, gdzie w budce mam obraz Pana Jezusa z Sercem w koronie oraz dywanik i lampkę.
- Masz bardzo dobre warunki do modlitwy!
Zawstydziłem się, padłem na kolana i popłynęło moje wołanie. W tym czasie napłynęły obrazy: o. Pio pobitego przez Szatana, przyszły święty zabijany na kolanach, kozacy znęcający się w rożny sposób nad katolikami, a przypomniało się słowo z zeszytu córki: "kastracja".
Napłynęły też obrazy z Rwandy, umierający wygnańcy, a z drugiej strony maszerujący geje i lesbijki, narkomani w Szwajcarii (można zażywać) niosąca napis: "cisza-śmierć" (dozwolona eutanazja). Napłynął też moment rozstrzeliwania skazańca (film).
Wszystko powtarzałem dziesięciokrotnie: "Pan Jezus rozciągany i przybijany do krzyża", itd. W żaden sposób nie można wyrazić mojego współcierpienia z Panem Jezusem, które trwało całą godzinę. Nigdy nie przypuszczałem, że tak będzie przebiegał ten dzień.
Teraz płyną kantaty Bacha, a moje serce jest zadziwione Dobrocią Boga Ojca, który dał nam wszystko (z żoną)...w tym miłość bezgrzeszną. Na koniec otworzyłem Biblię córki z moim listem do niej. Natomiast w Biblii trafię na słowa: "Zaślepienie bezbożnych, a szczęście nabożnych"...należę to takich jako dziecko Boże!
"Dziękuję Panie za ten dzień"...
APeeL