Pan Jezus pokazał mi stan tych, którzy utracili łaskę, a pozbyli jej sie sami. To przypomina sytuację syna, który coś spsocił i wie, że nie należy mu się pochwała, nagroda, przychylność, a nawet jest mu nieprzyjemnie spotkać ojca i spojrzeć mu w oczy.
Jakby na znak z półki segmentu spadł na ziemie wizerunek św. Józefa z Dzieciątkiem „Opiekuna mojej rodziny”. Przypomniało się czytanie z 25.01 ze słowami św. Pawła zalecającego: „aby ci, co mają żony, tak żyli, jakby byli nieżonaci, a ci, co (...) używają tego świata, tak jakby z niego nie korzystali”. 1 Kor 7, 29-31
Wokół szaleje bożek seksu, ale większą radość uzyskasz z wyrzeczenia i życia w czystości. Łatwo zrozumiesz to na porównaniu uczty na granicy obżarstwa i postu duchowego w intencji pokoju na świecie. Nie pojmie tego człowiek pragnący spełniać zachcianki swojego ciała, bo „żyje się tylko raz”, ale trzeba dodać, że wiecznie.
Pomyśl o stanie ludzi, którzy pragną życia grzesznego i czynią to „zawodowo”. Po czasie stają się trupami duchowymi, bo żyją gorzej od zwierząt...
Przybyłem na Mszę św. poranną z nadzieją przystąpienia do spowiedzi, ale nie było kapłana. Wówczas widzisz, co oznacza łaska Boga. Smutek zalał serce, popłakałem się, ponieważ nie mogę przystąpić do Eucharystii...ja nie mam grzechu w pojęciu ludzkim, ale powinienem iść za wyrzeczeniem. Nie możesz być ze świata i pragnąć Słodyczy Bożych. Przepraszałem Pana, a łzy zalewały oczy...
Na ten moment św. Paweł ostrzega (Hbr 12), a ja czuję, że to klucz do intencji: „(...)zapomnieliście o upomnieniu (...) Trwajcież w karności. (...) Baczcie, aby nikt nie pozbawił się łaski Bożej, aby jakiś korzeń gorzki, który rośnie w górę, nie spowodował zamieszania, a przez to nie skalali się inni.
Poczucie mojej nędzy wzrasta wraz z łaską Boga. Jutro wszystko wróci do normy...po Sakramencie Pojednania. APEL