Tak się stało, że słucham nauki o niepewności ludzkiego losu o. Leo Cliffort’a OFM. „(...) Bóg nie obiecywał, że uchroni nas od kłopotów, ale (...) nie powinniśmy martwic się o rzeczy, których nie możemy zmienić (...) Musimy nauczyć się żyć: tu i teraz, dniem dzisiejszym. (...) Pan Jezus mówi, aby nie troszczyć się o jutro. (...) Sprawy błahe musimy tak traktować jak na to zasługują! (...)”.
"Pan mnie opuścił, Pan o mnie zapomniał". (...) Ja nie zapomnę o tobie. Iz 49, 14-15
„(...) Jedynie w Bogu spokój znajduje ma dusza,
(...) Jedynie w Bogu szukaj pokoju, duszo moja,
(...) W każdym czasie Jemu ufaj, narodzie". Ps 62
Nie wiem dlaczego, ale mam iść na Mszę św. wieczorną. Dzisiaj trwa pustka duchowa, której nie zmieniło przyjęcie Komunii św. Na pewno jest to wynik ofiarowania tego nabożeństwa za żonę, która martwi się wieloma sprawami. Ciało Pana Jezusa stało się lekkie jak woalka. Po powrocie stwierdziłem, że została pocieszona.
Pani Nina nigdy nie pracowała, a teraz jest bardzo zatroskana o swoje ciśnienie...mierzy je całymi dniami. Córka trzęsie się o swojego pieska, znajomy całymi dniami pucuje samochód, bezpieka nie śpi z powodu prawych Polaków. Wałęsa naubliżał wszystkim wokół i przyznał się do „Bolka”. Po co to było? Poganie martwią się o wszystko oprócz duszy. Nie wiedzą, że mają dobrego Boga Ojca, który zna nasze troski.
Dzisiaj Pan Jezus powiedział (...) nie troszczcie się zbytnio o swoje życie, o to, co macie jeść i pić; ani o swoje ciało, czym się macie przyodziać. (...) Kto z was przy całej swej trosce może choćby jedną chwilę dołożyć do wieku swego życia? (...) Nie troszczcie się więc zbytnio (...) Bo o to wszystko poganie zabiegają. (...) Nie troszczcie się (...) o jutro (...). Dosyć ma dzień swojej biedy". Mt 6, 24-34
To nie jest dzień za mnie, bo ja kompletnie nie przejmuję się błahostkami! Cały czas trzymam się Pana, moim domem jest Niebo, gdzie mam wrócić w cudownej chwili mojego życia...w momencie śmierci! APEL