Siedziałem w nocy, a o 6.30 wiedziałem, że mam być na pierwszej Mszy świętej. Zapytasz, skąd wiem, że ten odczyt jest prawidłowy? Tej pewności nie można przekazać, ale faktem jest czas przebudzenia oraz pokój i radość z zaproszenia do kościoła...
Podczas wchodzenia do Domu Pana usłyszałem słowa pieśni: „Kiedy ranne wstają zorze /../ bądź pochwalon Boże wielki /../”, a serce zalała bliskość Pana. Na długiej komży ministranta ujrzałem cień figurki Pana Jezusa na krzyżu, która powiększyła się i wypiękniała. Ile możliwości pocieszania ma Stwórca.
Przypominają się ostatnie wołania proroka od Boga: „Rozlegną się stamtąd hymny pochwalne i głosy pełne radości. Pomnożę ich /../ przysporzę im chwały /../ Wy będziecie moim narodem, a Ja będę waszym Bogiem". Jr 30
Nasz Bóg umiłował Izrael i wszystko, co obiecał spełnił: „Przyozdobisz się znów swymi bębenkami i wyjdziesz wśród tańców pełnych wesela. Będziesz znów sadzić winnice /../ weselcie się pierwszym wśród narodów!”. Jr 31
Komunia św. ułożyła się w formie laurki (zawinięcie brzegów w dwie różne strony). Nie wiem co to oznacza, ale lubię ten znak („wyróżnienie? obdarowanie?”).
W domu trafiłem na przekaz papieża z Watykanu i otrzymałem błogosławieństwo z życzeniem szczęśliwej niedzieli. Jakiś wierny o mocnym głosie krzyczał, a lud wiwatował i skandował: „Tu jest Polska”.
Pokój jest darem w naczyniu glinianym. Późnym wieczorem w drzwiach stanęła osoba przykra, a ja zamknąłem przed nią drzwi. Serce zalała rozterka, bo dzisiaj Pan zalecał: „Bądźcie dla siebie nawzajem dobrzy i miłosierni. /../ Bądźcie więc naśladowcami Boga /../”. Ef 4
Kilka razy wspomogliśmy ją, a teraz trzeba uciekać. Ja chciałbym pomóc jej z serca, bo: „Mąż sprawiedliwy obdarza ubogich./../ Dobrze się wiedzie człowiekowi, który /../ Rozdaje i obdarza ubogich”. Ps. 112 Dowiem się o jej sytuacji, a Pan sprawi, że wspomożemy ją anonimowo...
APEL