Wszystkich Wiernych Zmarłych
To bardzo smutny dzień dla mnie, bo trwa modlitwa za duszę syna, który nam zaginął, a wczoraj oglądałem dokument Ewy Ewart o porywanych przez ISIS. Znikają tak całe rodziny...
Dzisiaj w bólu skończyłem w jego intencji moją modlitwę...”św. Agonię” Zbawiciela z koronką do 5-ciu św. Ran, a tak się złożyło, że wczoraj emitowano „Pasję” (TV Polsat).
Kapłan od Ołtarza Świętego wymieniał zmarłych z różnych rodzin, a ja wołałem za niego. W dzisiejszych czytaniach jest poruszana sprawa naszego zmartwychwstania, a wczoraj czytałem w internecie relację o „życiu po życiu”, ale większość ludzi lekceważy swoją duszę i życie wieczne.
Nasza dusza jest w nas miejscem świętym, gdzie odbywa się rozmowa z Bogiem w oczekiwaniu na powrót do Domu Ojca. Nie można tego, co piszę przyjąć rozumowo.
W dzisiejsze Ew J11, 32-45 Pan Jezus dokonuje cudu ożywienia Łazarza, który „wyszedł umarły, mając nogi i ręce powiązane opaskami, a twarz jego była zawinięta chustą”.
Po Eucharystii padłem w ławkę przed Panem Jezusem Miłosiernym i popłakałem się, a po świętej ciszy siostra zaintonowała bez organów „Niech żyje Jezus zawsze w sercu mym”. Wszyscy śpiewaliśmy z nią i chciałoby się tak prosić Boga do końca życia.
Podjechałem pod „mój” krzyż sprawdzić czy płonie lampka. Nie mogłem dojść do siebie, bo cały czas trwała bliskość Adonai (Taty), a ja dziękowałem za wszystko i wołałem jak dzieciątko; „Tato! Tato! Tatusiu!”...
Daję to świadectwo tęsknej miłości i nie obchodzi mnie opinia, że stary lekarz, mocny i cwany, prześladowany od czasu nawrócenia (30 lat) zdradza „zdziecinnienie”. Nie wiem jak koledzy psychiatrzy, ateiści-racjonaliści-behawioryści określają taki stan, ale stracili moją wiarygodność, gdy ekstazę po Eucharystii określili: ”brakiem krytycyzmu w stosunku do własnych przeżyć”.
Modlitwę skończę następnego dnia na Mszy św. pogrzebowej, gdzie trafię w prowadzeniu przez Boga Ojca. Podczas jej trwania z drugiego końca kościoła „spojrzał” wizerunek s. Faustynki. Poprosiłem ją o jakiś znak o synie za którego właśnie się modliłem...w ramach intencji: za zaginionych bez wieści i za dusze takich!
Później idąc za konduktem natknąłem się na ogłoszenie o młodym mężczyźnie zaginionym bez wieści. To będzie potwierdzenie odczytu intencji. Szatan sprawia porywanie wielkiej ilości ludzi i dzieci, a dla ich bliskich jest to niewyobrażalna tragedia.
Modlitwa w tej intencji będzie trwała jeszcze w Pierwszy Piątek, bo pojadę na dodatkową Mszę Świętą do kaplicy Miłosierdzia Bożego.
APEL