Człowieka starego bardziej męczy noc, a sprawia to bezruch oraz zbyt ciepłe i suche powietrze (brak świeżego ze względu na mróz). Po przebudzeniu na ostatnią Mszę Św. o 7.15 byłem ledwie żywy. Nawet nie chodzi o krótki sen (od 1.00), ale jest to też wynik tkwienia przed komputerem w przymusowej pozycji.
Tak już się „domęczę”...nie wiem ile pozostało mi życia, ale chciałbym w miarę możliwości opracować dużą część dziennika, bo takie świadectwo wiary jest niepowtarzalne.
Nagle zerwała się wichura i śnieżyca. Pojechaliśmy samochodem w obawie o upadek żony, bo pod warstwa śniegu jest ślizgawica. Od Ołtarza Św. popłynęły słowa Apostoła Pawła, mojego profesora (Hbr 4,1-5,11) o naszej pewności „wejścia do Bożego odpoczynku”.
To trudny język, ale jest tam ostrzeżenie, bo wielu lekceważy sobie cały Cud Stworzenia, a mądrzy uśmiechają się. Chodzi o dzień siódmy w którym jest wspomnienie odpoczynku Stwórcy: << I odpoczął Bóg w siódmym dniu po wszystkich dziełach >>.
Ja to rozumiem, bo jestem zmęczony pracą umysłową, a Bóg wszystko stwarzał Swoją Myślą. To jest trudno przyjąć naszym rozumem, co szczególnie widać u racjonalistów, bo nasza mądrość jest głupstwem u Boga.
Dzisiaj udowadnia to Pan Jezus uzdrawiający paralityka, któremu odpuścił grzechy wywołując zgorszenie u uczonych w Piśmie, bo powinien powiedzieć „Wstań, weź swoje łoże i chodź”, co ten uczynił!
W pewnym momencie „spojrzał” obraz s. Faustyny, ale bez krzyżyka na jej piersi, co jest dobrym znakiem, a także ks. Jerzy Popiełuszko ofiara bestialstwa władzy. Nie ma Boga, a kto uważa inaczej i mąci ludziom w głowach jest skazany na różne prześladowania.
Eucharystia odwracała się i rozpuściła w ustach. Dobrze odczytałem intencję, bo spałem od 13.00 - z przerwą na koronkę do Miłosierdzia Bożego - do 19.00! Przez cały czas była wielka cisza...
APEL