Od wczoraj zmarnowałem kilka godzin, ponieważ chciałem konwertować zapisy, a nie szło. Nie mogłem dojść „złego parametru i braku sterownika”...

   Demon dodatkowo sugerował mi Mszę św. o 17.00, a ja miałem być w kaplicy Miłosierdzia Bożego, bo tam młody kapłan będzie mówił o Królestwie Bożym i cierpieniach ludzkich oraz złu, grzechach, które wybierają niektórzy ludzie. Nie wspomni o Szatanie, który ukrywa się i nie cierpi jego ujawniania.

    Dzisiaj w moje serce wpadły słowa Ps 26[27]: „Pan moim światłem i zbawieniem moim, kogo miałbym się lękać? Pan obrońcą mego życia, przed kim miałbym czuć trwogę?”. To wielka Prawda! Kogo mogę się lękać, gdy śmierć wiernego Bogu nic nie oznacza, a pokazał to Pan Jezus.

     Psalmista wołał też ode mnie, że najważniejsze jest przebywanie w Domu Boga „przez wszystkie dni życia” i radowanie się „Jego świątynią”. Ja wierzę, że będę oglądał Boga Ojca w krainie żyjących, a  w czasie tego zesłania mam być mężny i z odwagą mam oczekiwać Pana!

    Pan Jezus w Ew. Mt 4, 12-17 wzywał: <<Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie>>.

    Podczas Eucharystii Pan Jezus podszedł do mnie, ale ja nie spodziewałem się tego i minęliśmy się z kapłanem, ponieważ lubię otrzymywać Ciało Zbawiciela przed Ołtarzem Świętym.

    Później rozmawiałem z kapłanem, który w kazaniu nie wspomniał o Przeciwniku Boga...sam przyznał, że Szatan nie lubi być ujawniany. Powiedziałem mu o dzisiejszym kuszeniu, którego miało uniemożliwić naszą rozmowę, a także o opętanych władzą nad światem oraz całych narodach tkwiących w mroku (Korea Północna, Chiny, Państwo Islamskie).

    Następnego dnia na Mszy św. porannej w Ew. Mk3, 22-30 Chrystusowi zarzucono, że:

<<Ma Belzebuba i przez władcę złych duchów wyrzuca złe duchy>>.

    Pan wskazał Uczonym w Piśmie, że:

<<Jak może szatan wyrzucać szatana? /../ Jeśli więc szatan powstał przeciw sobie i wewnętrznie jest skłócony, to nie może się ostać, lecz koniec z nim. /../ >>.

    Doznałem wstrząsu, bo w Kościele Świętym nie usłyszysz o Przeciwniku Boga. Później rozmawiałem z naszym proboszczem, ale jest przeciwnikiem ostrzegania wiernych przed śmiertelnym wrogiem naszej duszy.

    Argument to typowe „dobro”, że w kościele trzeba mówić tylko o Bogu, nigdy o szatanie! To widzieliśmy w puczu 16 grudnia 2016 roku, bo bezpieka, która działa podobnie (w skrytości) ma być ujawniona. Pan Bóg wszystko pokazuje w tym świecie. Kto z tych ludzi chciałby rozgłosu, zwalenia ze stanowiska lub obniżenia emerytury?

     A przecież Sam Pan Jezus był kuszony przed oddaniem za nas Swojego Życia...

                                                                                                                                 APEL