W nocy miałem piękny sen w którym spotkałem znajomych. Z tego domu szliśmy piękną galerią z kwiatami, dojrzałymi truskawkami i pomidorami. To jakaś symbolika, bo wszyscy byli dobrzy, mili, a towarzyszyło nam słońce i ciepło.
Natomiast w domu nadal trwał atak demona...w smutku wyszedłem do kuchni, włączyłem radio i słuchałem jakiejś pieśni-modlitwy: „Ty, który gwiazdom torujesz drogę, daj sercom dni gorące, daj myślom lot wysoki. Z nami bądź!”
Dzisiaj rozpoczął się Okrągły Stół! Co to będzie, co to będzie? Mam też radość z powodu zamontowania radia w samochodzie, które kupiłem wczoraj...będzie przypominało mój trzeci powrót do Pana!
Późnym wieczorem oglądałem relację z Rio (samba), ale zrobiło mi się smutno, bo tyle pieśni, tańców, pięknych ciał, przygotowań z rozbawionymi tłumami i tysiącami widzów...z lotu ptaka. Z duszy wyrwał się krzyk:
„Panie Jezu, każdego z tych ludzi znasz...oni wszyscy powinni tak weselić się na Twoją Chwałę i ku Twojej Czci...za wskazanie drogi ku wyzwoleniu prawdziwemu!"...
"Nie niosą Ciebie...w środku rozbawionego tłumu!
Nie niosą Twojej Matki...na przodzie! Tak, brakuje Was w środku tej radości!”...
Długo nie mogłem zasnąć z powodu uniesienia w moim smutnym sercu. Pierwszy raz zrozumiałem wielkie cierpienie Pana Jezusa, ponieważ miałem łaskę ujrzenia nas z Tamtej Strony...od Boga Ojca, Stworzyciela wszystkich ludzi.
APeeL