Obudzono o 3.00, a bardzo lubię ten, bo w ciszy - przy śpiewie ptaszków za oknem - mogę opracowywać 30-letnie doznania duchowe...od czasu nawrócenie (1989).

   Dzisiaj jedziemy do Warszawy. Ktoś powie, a co to za wydarzenie? Myli się, bo mam 75 lat, a przypomina się podobny do mnie dziadek, który - podczas kontrolnego badania na kierowcę - prosił o zezwolenie na jeżdżenie do kościoła.

   Dzisiaj mnie to nie śmieszy, bo pragnę tego samego, a jest to odległość 1.5 km. Nie lubię chodzić w deszczu, wietrze, a często piszę do ostatniego momentu. Całkiem odwrotnie jak u żony, która lubi spacer i zawsze trafia do kościoła wcześniej, a ja w chwilce ostatniej.

   Przysnąłem umęczony, a pod kościołem zatrzymałem się pod piękną figurą św. Józefa z Dzieciątkiem, któremu powiedziałem „dzień dobry”! Tak, bo wczoraj otrzymałem pomoc w przygotowaniu samochodu: sprawdzenie oleju i ciśnienia w oponach, dolaniu płynu do chłodnicy, zakupie benzyny, a także w wyczyszczenie samochodu w środku z jego umyciem. Podczas zapisu jakby na znak słucham pieśni: „Św. Józefie Patronie nasz...módl się, módl się, módl się za nami.”

   W ramach tej pomocy jest także dobry sen, dokonanie zapisów, nietypowe śniadanie o 5.50, drzemka, Msza św. o 7.30 z nabożeństwem i błogosławieństwem, ponowny sen i kawa. To wszystko jest otoczką naszego bezpieczeństwa, bo wypadek jest wynikiem wielu działań.

    Najważniejsze było załatwienie okularów dla żony, a przy okazji (znaczne promocje) ja także otrzymam specjalne okulary do pracy na komputerze (była lekarka).

   Centra handlowe kojarzą się z namiastką Królestwa Bożego, gdzie są dobra wszelkiej maści: klimatyzacja, zapachy, piękno, przysmaki, wabiące kolory, poczucie wspólnoty i bezpieczeństwa.

   Wróciłem na Mszę św. o 18.00, a po Eucharystii, która zwinęła się...słodycz i pokój zalały serce. Nie mogłem wyjść z kościoła, a klęczałem pod moim ulubiony i najpiękniejszym na świecie Panem Jezusem Miłosiernym (feretron).

   W tym czasie siostra śpiewała pieśń do MB Nieustającej Pomocy. My nie widzimy tej pomocy. Przed wyjazdem prosimy o uchronienie przed wypadkiem, ale później nie dziękujemy. Dzisiaj sam się zdziwiłem, bo na krótkim odcinku trasy natkniemy się na wypadek oraz w różnych miejscach dwa samochody w rowie.

   Intencja wynika z faktu psucia się wzroku...tak jak wszystkiego w ciele. Jego odpowiednikiem jest widzenie duchowe. Właśnie w słowach psalmu były słowa za tracących wzrok od płaczu z powodu zniszczenie Świątyni Jerozolimskiej (Lm 2, 2.10-14.18-19).

   Ogarnij teraz zwykłe uszkodzenia oka od plamki poprzez wady do zwyrodnienia ciałka rzęskowego, odklejenia siatkówki, jaskry, zaćmy oraz następstw urazów. W świecie duchowym jest odpowiednikiem „złe” i „grzeszne” oko (pokusy) oraz tych, którzy nie widzą cudu stworzenia z wyznawaniem głupich teorii oraz wyśmiewaniem łaski widzenia znaków Boga, tego, że wszystko jest pokazane.

   Wejdź: www.fronda.pl Dziennik duchowy współczesnego polskiego mistyka i przeczytaj dyskusję pomiędzy fałszywym nauczycielem (Kruzejderem) i widzącym (eliaszem) o mojej łasce wiary z moim komentarzem.

   Takich źle widzących, a nawet ślepych duchowo jest pełno na moim wątku www.gazeta.pl Wszystko jest prawdziwe w Kościele katolickim (apel1943). Przytoczę tylko jeden mój komentarz do chorego wg dzisiejszej intencji:

                                                   Braciszku! Osesku! Małpeczko ty moja!

    <<Jeszcze nie umiesz ssać piersi mamusi, a już ubliżasz wyznawcom Boga Objawionego. Świat powstał w wyniku spadania odłamków gwiazd, które krążąc skleiły się, potem był wielki wybuch, a Darwin z łopatką wszystko wyjaśnił.
    Uczeni właśnie wykryli dlaczego masz pofałdowany móżdżek (to nie obraźliwy "móżdżek"), ale autentyczny: Rzeczpospolita "Trzy kroki do wielkiego mózgu".
   Badaj, badaj dalej...nie wiadomo ile jeszcze masz czasu. A tu nie ma śmierci i zdziwienie, bo na drodze do Szczęścia Wiecznego naprawdę stoi Rybak. To mocny facet. Szczęść Nauko!>>

   Kończę ten zapis 02.07.2018, a w TV Trwam Pan Jezus uzdrawia niewidomego, który błagał Zbawiciela: „Panie spraw, abym przejrzał”. Popłakałem się...

                                                                                                                               APeeL