Tuż po wstaniu padłem na kolana i zawołałem: „pozdrawiam Cię Ojcze...pozdrawiam Matko i Panie Jezu.” Napłynęło natchnienie, abym „pomodlił się własnymi słowami”.

    Zaraz ktoś zapyta o różnicę, przecież w książeczkach są piękniejsze formuły. Odpowiem pytaniem; jak czułbyś się, gdyby twoje dziecko zamiast rozmowy czytało coś ułożonego przez innych?

   Popłynęło podziękowanie za Cud Bożego stworzenia, za Światło i Pokój, za Pana Jezusa i Ducha Św. Wówczas nie miałem dyktafonu i nie mogłem tego nagrać, a wiedz, że krzyk duszy jest ulotny dla naszej pamięci.

   Napłynęło bardzo delikatne natchnienie: „Msza Św.”. W tym momencie Szatan uderzył we mnie z całej siły i nachalności! W intencji czystości kapłanów odrzuciłem jego pokusę „bycia z żoną”...

   W przychodni trafiłem na normalny nawał chorych, a na jego szczycie z radiowej jedynki popłynie przepiękna piosenka Stana Borysa: „Popiół i Diament z wciąż powtarzanymi słowami zapytania: „Czy popiół tylko zostanie? /../ Na dnie popiołów gwiaździsty diament /../ Wiekuistego zwycięstwa zaranie /../”.

   Ja nie wiem czy poeta myślał o duszy i o naszej pośmiertnej egzystencji, ale moje oczy zalały łzy, a serce ból z powodu smutku rozstania z Panem Jezusem. Tą tęskną rozłąkę rozumie każdy zakochany po ludzku. Pomnóż to cierpienie, a zobaczysz, co czuła moja dusza...gwiaździsty diament w środku popiołu (ciała).

   W tym czasie pacjentce wyrwało się westchnienie: „Matko Boża!”, a ja zapytałem ją ze łzami w oczach: czy mamy rozmawiać o Matce Bożej? Okazało się, że jest wyganiana przez córkę z kurnej chatki, cierpi, bo nie wie, co ma robić.

    „Proszę podziękować, że ma pani łaskę uczestniczenia w cierpieniu Matki Bożej, która musiała uciekać do Egiptu. Pani córka nawet nie odpowiada za to, bo nie wie, co czyni!"

    Napłynęła wielka chęć modlitwy, wołania i pisania o Panu Jezusie. To pragnienie prawie rozrywało serce, a w tym czasie zaczęło się 2.5 godzinne nękanie przez pacjentów...nasyłanych od Złego!

   Zdziwisz się tym stwierdzeniem, ale wówczas wpadali „chorzy” z niczym, a robili wrażenie umierających. Dołóż do tego personel, telefony, wzywanie do gabinetu zabiegowego, a zrozumiesz demoniczne nękanie w czasie, gdy pragniesz przez chwilkę być sam na Sam z Panem Jezusem!

   Od 15.00 mam dyżur w pogotowiu, ale udało się zapalić lampki pod „moim” krzyżem. Popłynie też moja modlitwa, a podczas chwilki odpoczynku (pod kołdrą) znajdę się w kościele, gdzie jest wystawiony Najświętszy Sakrament.

    Zewnętrznie nic nie zauważysz oprócz łez w oczach. Na ten moment nie reaguję na prowokację kolegi komunisty pełnego nienawiści do „Solidarności” (był jej członkiem i zapisywał innych, a ja nie skorzystałem). Uratował mnie wyjazd karetką, bo mogłem rozpocząć modlitwę, a „Ukoronowanie NMP” zbiegło się z przejazdem obok oświetlonej korony MB Niepokalanej przy naszym kościele.

   W sercu pojawiło się mylone przez ludzi Niepokalane Poczęcie, a chodzi o poczęcie bez grzechu pierworodnego. Matka Boża nie miała naszych pokus seksualnych...tylko normalne ludzkie kłopoty i cierpienia związane z ludzką egzystencją. Już za życia była gwiaździstym diamentem na dnie popiołu...                                                                                                                 

                                                                                                                APeeL