Jak nigdy mój sen trwał chwilkę...położyłem się o 23.30, a tu już 6.30! Taki sen „się zdarza raz”, a ja wiem, że jest to dar Boga. Dlatego za wszystko trzeba dziękować. Przybliżono mnie w sposób błyskawiczny...o 8 godzin do wieczności. Właśnie za oknem śpiewają ptaszki…
Ludzie nie wierzą w istnienie Królestwa Bożego. Pomyślałem o moich zapiskach, które są ewenementem na świat, bo jest to „Proces” Franza Kafki (ja jako fałszywy szpieg PRL) z przeżyciami duchowymi w których ujawniam metody działania Szatana!
Przygotowuję się do pracy, bo w wolne soboty „wal do roboty”, a z włączonego magnetofonu śpiewa mi Salvatore Adamo...”Tome la neige”. Nawet dzisiaj, gdy to przepisuję (13.03.2019) płaczę z poczuciem, że wszystko jest...wiecznie zapisane w Królestwie Bożym. Jak to będzie, gdy się spotkamy (jesteśmy równolatkami)...on nawet nie wie, że w moim sercu wywołał tęsknotę za Panem Jezusem z wołaniem:
„Jezu! Jezu mój!
Panie mojego serca, duszy i wieczności
Panie Jezu! Dlaczego tutaj jestem?
Panie! Nie sprawiaj mi bólu tą rozłąką...
Dopiero teraz mogę pojąć Twoje Opuszczenie na krzyżu, które trwa!
Dlaczego mnie opuściłeś Panie Jezu? Dlaczego?”
Przepiękny, słoneczny dzień..śpiewają ptaszki, a ja płaczę. Zrozum, że ja jestem typem zachowania „A”, a płaczę jako Dziecko Boże...najmniejszy brat Pana Jezusa! Ponownie wołam: „Panie. Ty jesteś tu! Jesteś ze mną! Jesteś tu w nocy i w dzień...ja wiem jedno: kocham, Cię!"
Teraz płaczę z ciężko chorą z powodu reumatoidalnego zapalenia stawów, która dodatkowo przebyła zabieg z powodu wylewu podpajęczynówkowego. Po operacji często płakała i prosiła, aby - zmarłego przed trzema miesiącami męża - wpuszczono do Nieba! Nie zrozumie nas człowiek bez łaski wiary...
Innej tłumaczę, aby z mężem skorzystali z pomocy Nieba: ona ma złamanie szyjki k. udowej i nie zgadza się na zabieg. Wyjaśniam jej działanie złych sił niewidzialnych, które chcą naszej udręki...daję przykłady i zalecam św. Hostię w tej intencji!
Na szczycie tęsknoty zbyłem pacjenta, aby wykonał ekg i z twarzą w dłoniach zawołałem: „Anioł Pański”, a przez szpary między palcami dobiegało słoneczko i śpiewały mi ptaszki (przychodnia jest w środku lasu)!
Teraz przeniosłem się na działkę, gdzie wzrok przykuła mrówka...”patrz! Czy ona ciebie widzi?...czy wy widzicie Mnie?, a potraficie już modyfikować kwiaty i manipulować genetycznie”.
- Och! Ojcze mój! Ojcze!...my nie widzimy Ciebie! Tak jak ta mrówka, ale Ty Jesteś...ja wiem o tym! Popłakałem się podczas przepisywania tej intencji (13 marca 2019), bo właśnie zaprosiłem Tatę do mojej izdebki, a z YouTube płyną tęskne piosenki.
Dzisiaj Pan Jezus z Całunu „uśmiecha się” z okładki książki „Prawdziwe Życie w Bogu”, która otwiera się na moim wołaniu do Boga: „Proszę Cię Ojcze, Ty, który jesteś Dobrocią Nieskończoną”...
Tata to dobroć nieskończona...zapaliłem lampkę pod krzyżem Chrystusa (jest niedaleko działki), a w budce - przed Panem Jezusem Miłosiernym - na kolanach wołałem: za tych, którzy nie proszą o pomoc, nie wzywają Boga Ojca i nie korzystają z owoców Męki Pana Jezusa.
Teraz biegnę do Domu Pana z sercem zalanym radością Bożą...bardzo pasuje cz. radosna różańca. Jakże zadziwiają z Nieba, bo Msza Św. jest cicha, siostra śpiewa pieśń o Jezusie klęczącym w Ogrójcu, a ja jestem tam z Panem, serce zalewa ból, a na ten moment prorok Ozeasz (Oz 6,1-6): „Chodźcie, powróćmy do Pana /../ żyć będziemy /../ aby poznać Pana”, który stara się o nas.
Gaszą światła, wypędzają z Domu Pana, a ja chciałbym, aby taka Msza św. trwała godzinę. Gdzie i do czego spieszy się kapłan...po podaniu Ciała Zbawiciela? Po wyjściu trafiłem na TIR-a pędzącego na staruszkę przechodzącą przez przejście. Zjednany z Panem jestem w miłosnej radości...nawet nie drażnią „śledziewscy”, a każdego spotkanego „wroga” mam chęć ucałować i zaprosić do Domu Pana.
Syn zrobił nam niespodziankę...sprowadził dziewczynę i wypili całe wino. Teraz latają do ubikacji, trzaskają drzwiami...wychodzą i wracają, a zza okna dobiegają krzyki i przekleństwa pijanej młodzieży…
APeeL