Tłusty czwartek
W środku nocy, w ciemności kuchni padłem na kolana, ponieważ nie mam własnego pokoju...i ze łzami w oczach wołałem do Zbawiciela. Teraz, gdy zaczynam opracowywanie tej intencji (05.10.2020) z radiowej jedynki facet śpiewa, że „nic go już nie zmieni...tak, tak, tak!”.
Podczas skręcania na parking kościelny miałem mały poślizg, a po chwilce cofał na mnie inny samochód. W kościele wzrok zatrzymał zegar, który się zatrzymał, a Paschał (wielka świeca) był strasznie przechylony.
W tym czasie (o 6:30) Szatan perfidnie atakował mnie tuż przed Eucharystią; "mało dyżurów (…) skarga”. Musisz zrozumieć, że Bestia panoszy się w Domu Bożym...dosłownie i duchowo, a to oznacza kuszenie, ale tylko do czasu zjednania z Ciałem Duchowym Pana Jezusa.
Wówczas „mocarz” ucieka. Zrozum teraz człowieka słabego lub niewierzącego, który przyjdzie zobaczyć, co tutaj się dzieje. To dusza próbująca wymknąć się Bestii...szczególny jego cel!
Poprosiłem Św. Michała Archanioła o ochronę...nawet zawołałem o odpędzanie Bestii, a Ducha Świętego, abym pozbył się niechęci do moich wrogów! Dzisiaj było czytanie o ubogich w duchu, wiem to wszystko, ale ciało pragnie błyszczeć, pokazywać „wielkość". Lepiej nie mieć ręki lub oka i wejść do Królestwa Niebieskiego.
W ekstazie po Eucharystii zawołałem: „Panie! To są moi bracia, lepsi ode mnie, bo nie mają łaski wiary, nie znają Boga Ojca i grzeszą nieświadomie...w odwrotności do mnie”!
Wrócą obrazy z TVN "Uwaga":
- sędzia potrącił inny samochód, a to sprawiło że wybił przednie zęby dziewczynie...i teraz jest bezkarny!
- pracodawca oszukiwał bezkarnie swoich pracowników!
- ordynator...ordynans...ordynus.
Dzisiaj jest „tłusty czwartek”, ale postanowiłem nie stawiać alkoholu, bo czyni tak wie zła (mam odjęty nałóg, ale często spragnieni zagadują). Kierowca opowie o „żarcie”, który uczyniono pijanemu leżącemu na jezdni z rowerem. Zabrano go na pakę samochodu i wysadzono 300 km dalej!
„Jezu! Jezu!”...aż się popłakałem. Ja sam byłem w takiej sytuacji, bo po pijaństwie - podczas wielkiej ulewy - czekałem za Krakowem na zmiłowanie jakiegoś kierowcy...
Po wieczornej zmianie zespołów „wróciłem do siebie”, a to oznaczało gadanie jak najęty, żartowanie ze wszystkimi...w tym o dziadkach w burdelu. Na dodatek trafił się sanitariusz, który w transie zalewał nas humorem sytuacyjnym. Nawet nie wspominam o przeklinaniu otoczenia dla taktu.
Podczas nocnego wyjazdu z radia karetki popłynie piosenka ze słowami; „Mam tylko jedno życie: nie będę miał szansy naprawić grzechów! Potknięć! Błędów!” To było wyraźne ostrzeżenie od Boga!
Przypomniał się czas po porannej Mszy św. z moim zaleceniem znajomej, aby zrobiła spis grzechów z jednego dnia! Sam w tym czasie zaczepiałem innych i gadałem.
Matce Bożej oddałem pracę (nagle dano mi tylko dwa dyżury), a w tym czasie wylewałem swoje lęki i dodatkowo przyjąłem nienależną zapłatę. Nawet przez chwilkę nie modliłem się i nie dziękowałem za Boże łaski. „Jezu! Jezu! Tak daleko do Ciebie, a tak blisko do grzechów!” Popłakałem się w pragnieniu pokonania ciała, samego siebie; „umrę z tego wszystkiego, bo nie mogę dalej grzeszyć!”
APeeL