Znajoma wchodzi do pokoju, rozbiera się i wpada do mojego łóżka...zobacz możliwości Bestii przy naszej słabości. Dodatkowo dzisiaj będzie wielka czujność "patriotów"...wszystko obstawiane jak za kacapów.
Przecież powinienem przyjąć to cierpienie i modlić się za tych braci "wiernych władzy ludowej", którzy cierpią po swojemu. Tak właśnie uczyniłem wczoraj za kolegę lekarza. Pod przychodnią przywitał mnie komitet powitalny...
Pierwszej pacjentce wskazałem, że Komunii św. jest najważniejszym momentem w naszym życiu. Natomiast młody mężczyzna miotał się z powodu miłości do rodziców. Jego ojciec gaśnie w oczach z powodu miażdżycowej niewydolności nerek: słabnie, wymiotuje, blednie i chudnie. Przy tym stwierdził, że jest przeciwko każdej śmierci! Powiedziałem, że śmierć to moment radosnego powrotu do Boga Ojca, a pan tego nie chce?
Na ten czas z radia popłynie piękna muzyka bluesowa, a moje serce zaleje tęskna miłość za Zbawicielem. Trudno jest przekazać łaskę poczucia wszechogarniającej Miłości Bożej!
Często jest to strzała przeszywająca serce wywołująca miłosne ciepło w okolicy klatki piersiowej oraz nadbrzusza (splotu słonecznego). Jednemu świętemu tak pękło serce. Napłynęło pragnienie padnięcia na kolana w ciemnicy z wołaniem do Pana Jezusa i zapisaniem tego przeżycia.
Zważ na moje cierpienie, bo nie mogę uczynić tego "na żywo". Napłynęła rada, aby zapisywać wszystko na małych numerowanych karteczkach! Tak jest dotychczas, gdy to przepisuję (co jest podejrzane "politycznie")!
Personel jest ożywiony, bo dzisiaj są imieniny kierownika. Podarowano mu wielki bukiet kwiatów - taki pasowałby żonie, ale po czasie pomyślałem o Matce Prawdziwej i Panu Jezusie. Większość nie pamięta o Zbawicielu, a nawet żałuje na kwiaty, które stawiają w słoikach po kompocie.
- Pacjentce z ciężką skoliozą kręgosłupa o wzroście 150 cm, która nigdy nie narzeka, aby przekazywała swoje cierpienia (uświęcała)...
- Natomiast szukającej cudownego uzdrowiciela wskazałem na Pana Jezusa.
W domu spotkało mnie pocieszenie, bo żona przystąpiła do spowiedzi w naszym kościele relacjonując piękne słowa kapłana o Matce Bożej.
- Faktycznie przez jego usta mówił do ciebie Jezus...czy wiesz. że prosiłem Faustynkę o pomoc i światło dla ciebie? Tak powiedziałem i pocałowałem ją w rękę w podzięce.
Serce zalała radość, wszystko zostało odmienione, a w tym czasie ks. Kądziela pięknie śpiewał o Jezusie i Bogu..."Jezu...mój Jezu, Jezu".
Teraz czytam o mistykach średniowiecznych...tak jakby o mnie! Jeszcze nie wiedziałem, że jest to "Droga do Boga". Tam zaskoczyło mnie zdanie o godności duszy pragnącej oderwania się od ciała i spraw ziemskich!
Późnym wieczorem Pan dał mi poznać stan Serca Matki Jezusa przed Jego Bolesną Męką. Nic nie mogła zrobić w obronie Swojego Syna. Czy możesz zrozumieć Jej osamotnienie, a jeszcze nie podlegała działaniu Ducha Świętego, który daje moc - cierpiała jak przeciętna matka ziemska.
W tym nagłym współcierpieniu siedziałem w ciemności kuchni i w wielkim smutku pojękiwałem. Później ze snu przebudził mnie obraz świecącej koronki cierniowej, która uniosła się nad Dzieciątkiem...
Dzisiaj, gdy to przepisuję (31.05.2023) jestem wstrząśnięty tymi przeżyciami z początku mojego nawrócenia...