Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 31 październik 2001

Odsłon: 720

    Po dobrej nocy w pogotowiu w przychodni straciłem pokój, bo - po pozornej ciszy i pustej poczekalni  - przybyli pacjenci walczący ze swoimi słabościami:

• chuda, słaba i blada ciężarna...śmiejemy się, bo powiedziałem jej, że przybył „zdechlak w ciąży”

• podobna do niej daleko dojeżdżająca do pracy

• biedna, która kwalifikuje się na rentę, a właśnie kończy jej się praca

• i dwóch chorych walczących o rentę w Sądzie Pracy.

    Dzisiaj, gdy to przepisuję (16.09.2018) jestem mądrzejszy i wiem, że to byli Polacy kategorii „B”, którym należała się wszelka pomoc, ale specjalnie takich gnębiono. W Sądach Pracy byli koledzy, którzy „swoim” pomagali na telefon („wiecie, rozumiecie”), a dla wyrównania rachunku krzywdzono prawdziwie chorych.

   Piszę to po zapoznaniu się z moralnością i etyką lekarska kolegów „trzymających władzę” na rozkaz prawdziwie rządzących RP Ludową. Ja takim biedakom pomagałem, całość chorób pisałem na maszynie. Pytano ich: czy ten lekarz jest z rodziny? Widzieli, że nie można odmówić renty…

   Czas szybko biegnie, a jakby na znak kobieta przyniosła rybę...to jakby podziękowanie za modlitwy i moje oddanie chorym. Tylko w nas nie ma wdzięczności, bo wszystko nam się należy. Pan Bóg nawet chce to pokazać w swojej delikatności...tym, którzy to zauważą!

   Na Mszy Świętej wieczornej od Ołtarza Świętego padną Słowa: „Duch przychodzi z pomocą w naszej słabości”,a Pan Jezus podejdzie do mnie podczas Eucharystii (kapłan pojawił się przy mnie). To było wzmocnienie w mojej słabości, bo podczas śpiewu chóru dodatkowo stałem się senny.

   Wieczorem będę miał pokazywanych walczących ze słabościami: rodząca dziecko z zespołem Downa, 23-latka chora na sclerosis multiplex, eksmitowana na bruk, kobieta z deformacją kończyn dolnych oraz dręczony przez pogotowie (miał siekierę w głowie, ale nie był ubezpieczony)…

     „Panie Jezus! Zmiłuj się nad nami"...sam padłem w słabości.

                                                                                                                                   APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 30 październik 2001

Odsłon: 524

    Nie planowałem Mszy Św. porannej, ale obudzono mnie o 5.25 i wiedziałem, że jest to zaproszenie na spotkanie z Panem Jezusem Eucharystycznym. Żona mówiła o strachu przed śmiercią spowodowanym koszmarami sennymi. Straszliwie leje i jest wichura, a ja martwię się o kwiaty na krzyżu Pana Jezusa.

   Na świecie trwają straszliwe wichury (tak samo jak dzisiaj 15.09.2018)...w USA, na Filipinach, Tajwanie i Chinach. Moje serce uciekło do mieszkających na urwiskach i pod nimi. Dzisiaj, gdy to przepisuję (15.09.2018) oberwało się takie nad plażą...jest wielu rannych, którzy wypoczywali na wczasach.  Do kogo i gdzie mają zwrócić się pokrzywdzeni.

   Podczas wczorajszej nawałnicy ponownie zalało budynek remontowanej przychodni, a piorun uderzył w nasz kościół i zepsuł zegar, mechanizm dzwonów i "zajrzał" w okno proboszcza (piorun kulisty).

   Redaktor z TV Polonia mówił o swoim porzuceniu przez matkę prostytutkę. W TV Rai Uno pokazano obrazy bombardowania Afganistanu, wybuchy samochodów pułapek...wprost nie widać końca zbrodni oraz zabijania dla zabijania.

  Pod kościołem  pozdrawiamy się: „Szczęść Boże”. Teraz płyną słowa o Królestwie Bożym, którego istnienie jest zakryte przed mądrymi tego świata. Natomiast psalmista wołał (Ps 126/127): „Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas”. Siostra zaczęła śpiewać: „Cały świat niech śpiewa tą pieśń, Panem moim Bóg”.

   Po Eucharystii pokój i słodycz zalały serce oraz duszę, nie mogłem opuścić kościoła, ale piliła praca, która trwała od 7.00-14.15...w pośpiechu i kłótniami, wpadaniem pacjentów oraz pielęgniarek do gabinetu, a także z wykorzystywaniem mojej dobroci.

  To nie była dzisiejsza „elegancja-francja” z zapisami chorych. Wówczas przyjąłbym 1/3 potrzebujących, a co z zresztą...i z wizytami? Moja praca nie interesowała kierownika-figuranta...pensję otrzymywałem normalną.

   Po krótkim wytchnieniu znalazłem się na dyżurze w pogotowiu, gdzie brak delikatności personelu nie pozwala na chwilkę ciszy i snu. Czekałem na duchowość zdarzeń związaną z odczytem intencji modlitewnej dnia, ale pojawiają się znaki związane z ochroną: „chroń stopy”, BSE, ochrona Ziem Zachodnich przed sprzedażą, psychoza strachu w USA po ataku na WTC 11.09.2001 r. z późniejszą ochroną.

   Cóż może mi się zdarzyć, gdy Pan jest ze mną i z nami, ale państwa nie chcą takiej ochrony. Popłakałem się podczas DTV, gdzie:

• Relacjonowano proces strzelających do górników z kopalni „Wujek” z grudnia 1981 roku. Jedna z wdów zabitego pokazała kartę zgonu męża (rana postrzałowa głowy)...20 lat czekała na proces!

• Pokazano sprzedanych z blokami zakładowymi, które kupił za grosze jakiś towarzysz, a teraz jako właściciel „rządzi się”. To poznamy z afery reprywatyzacyjnej oraz z oszustwa kościoła Amber Gold z krzyżem lotaryńskim w herbie przestępców.

• Napłynęła moja niewolnicza pracy z równoczesnym traktowaniem jak przystało na „wroga ludu”.

• Ofiary osuwających się domów, bo ktoś wydał zezwolenie na ich wybudowanie.

• Arafat jest u Jana Pawła II, a w Betlejem pojawiły się czołgi…

• Teraz trafiliśmy do policjanta, który umierał po polopirynie (uczulenie) i został uratowany iniekcjami dożylnymi. 

• Pan dał odpocznienie do rana, ale męczyły poty, bicie serca (wada poreumatyczna), które dodatkowo zostało uszkodzone podczas szczepienie przeciw grypie. Proszę o pomoc i czekam na ratunek, bo mam do wykonania wielkie zadanie.

     Jeszcze nie wiedziałam, że Pan dołoży mi 15-cie lat życia...dla Jego Chwały…

                                                                                                                                  APeeL

•  

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 29 październik 2001

Odsłon: 393

    Dzisiaj w sercu pojawili się zmarli z mojej rodziny, a właściwie dusze: ojca, dziadków i babć, moich rodziców chrzestnych oraz cioci, która na studiach w AM Gdańsku zastępowała mi rodzinę, a także zmarły brat. Ludzie kojarzą takie kontakty z byciem na cmentarzu, gdzie też pojedziemy.

    Na Mszy św. napłynie postać duszy ojca ziemskiego, który śnił się w nocy. Poprosiłem Pana Jezusa, aby zmiłował się nad nim, bo żył tylko tym światem. Musiał utrzymać rodzinę, wstawał o 4.00 rano i biegł do „ciuchci”, aby dojechać do pracy w warsztacie stolarskim.

   „Panie Jezu mnie tu nie ma, tutaj jest mój ojciec. Panie przelej na mnie jego grzechy”. Nagle zauważyłem, że klęczę pod Stacją Drogi Krzyżowej; Pan Jezus zdejmowany z krzyża.

    Łzy zalały oczy podczas Ew (Łk 13, 10-17) w której Pan Jezus w jednej z synagog uzdrowił kobietę, która „od osiemnastu lat (…) była pochylona i w żaden sposób nie mogła się wyprostować. Gdy Jezus ją zobaczył, przywołał ją i rzekł do niej: Niewiasto, jesteś wolna od swej niemocy. Włożył na nią ręce, a natychmiast wyprostowała się i chwaliła Boga”.

   U nas jest też taka złamana na pół i przechylona...z trudem przychodzi do kościoła, musi wielokrotnie zatrzymywać się. W tym czasie zdrowi posiadający samochody nigdy nie splamią się przybyciem do Domu Ojca. Później wnoszą ich, ludzie obstawią trumnę wieńcami, na kazaniu zostanie wychwalony, a gdzie trafi po prawdziwej stronie życia?

    Podczas Eucharystii płynęła pieśń rozrywająca serce, które wpadły w środek mojej duszy: „Nakarm nas Panie Swoim Ciałem (...) przemień nas Jezusa Twą Chwalę”. Po zjednaniu z Synem Boga naszego stałem się innym człowiekiem. Nie moglem wyjść z kościoła i wrócić do życia...nie cieszył mnie ten świat, a nawet dobre śniadanie. Wówczas ciało fizyczne odpada, musisz zamknąć oczy i tak trwać. Ratunkiem jest cisza, odosobnienie i sen.

    W tym czasie miałem pokazany zestaw pułapek na ludzi (pożyczki) oraz ich kręte ścieżki, często prowadzące na manowce...w tym duchowe. Nawet będę krążył w kółko po wiosce i w końcu trafię w ślepą uliczkę. Jakże Pan wszystko układa. Tata wie, że pragnę modlitwy, a ona jest możliwa po odczytaniu intencji danego dnia.

    Teraz Bóg Ojciec pokazał mi pokręcono ścieżki życiowe członków mojej rodziny:

- szwagra wyrzucono z pracy za pijaństwo

- siostra, wdowa trwa w związku nieformalnym

- nagły zgon brata (przed rokiem), który żył tylko tym światem

- matka staruszka żyjąca majątkiem

- syn przejrzał po ślubie, że żona jest nikotynistką i zaprasza rodzinę do kawalerki

- córka ateistka, lekomanka, żyjąca wg swojej mądrości.

    Po powrocie postawiłem kwiaty pod krzyżem, ale nie mogłem wrócić do domu, ponieważ nie wziąłem kluczy. Pan pokazuje, że ludzie z pokręconym życiem nie trafią do Domu Ojca, ale do Czyśćca  z czekaniem na nasze modlitwy, a takich ludzi jest garstka.

    Jakby na znak dzisiaj, gdy to przepisuję (11.09.2018) św. Paweł mówi, że do Królestwa Bożego nie trafią: „rozpustnicy, bałwochwalcy ani cudzołożnicy, ani rozwięźli, ani mężczyźni współżyjący ze sobą, ani złodzieje, ani chciwi, ani złodzieje, ani chciwi, ani pijący, ani oszczercy, ani zdziercy” (1 Kor 6, 1-11)…

    Zacząłem modlitwę w intencji żyjących i zmarłych z mojej rodziny, prosiłem Mateczkę Najświętszą o ich wsparcie. Dodatkowo w ich intencji pojechałem na zakończenie modlitwy różańcowej i przystąpiłem do ponownej Eucharystii.

    Czy przypadkowy był telefon siostry żony porzuconej przez konkubenta...została z synem, który urodził się uszkodzony z powodu jej nikotynizmu. Ogarnij cały świat, a zobaczysz cierpienia Boga Ojca, bo wszyscy jesteśmy jedną wielką rodziną. 

                                                                                                                 APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 28 październik 2001

Odsłon: 588

Judy Tadeusza

od spraw beznadziejnych…

   Całą noc lało, dobrze, że postawiłem świeże kwiaty pod krzyżem. W sercu pojawiła się sprawa śmierci czyli naszego odejścia z tego świata. Dla większości - nawet ludzi wierzących - jest to tragedia...z którą jako lekarz stykam się na co dzień. Gorsza jest jednak śmierć duchowa, ludzi żyjących z odwróceniem od Boga Ojca.

   Z drugiej strony mówiący o Bogu  budzą sprzeciw: „pan wciąż o tym samym”...nawet zarzucają mi to trzy rodzone siostry (ateistki). Szatan pilnuje takich, aby nie ruszyło ich sumienie. Dowiedzą się wszystkiego, ale będzie za późno.

   Nic nie jest ważniejsze od zbawienia z powrotem do Najświętszego Taty i życiem na wieki wieków. Pojawił się obraz kapłanów konsekrujących Eucharystię do której schodzi z Nieba Pan Jezus. To prawdziwy cud…

   Większość ludzi błądzi, a dla budzących się nie ma poradni duchowej, bo sama spowiedź jest ważna, ale nawrócenie to poważna wyprawa wymagająca poznania ataków Bestii. Osoba jest na początku drogi, słaba, a ataki wściekłe.

   Na spotkaniu ze Zbawicielem - podczas śpiewu chóru - wzrok zatrzymał wizerunek Ducha Świętego, a właśnie popłynęły słowa Ps 84: „Jak miła, Panie jest świątynia Twoja, gdzie jeden dzień jest lepszy niż innych tysiące.”

   Po Eucharystii poprosiłem o nawrócenie córki, zawołałem też w intencji syna oraz umiarowienie mojego serca, które zostało dodatkowo (wada) uszkodzone przez obowiązkowe szczepienie przeciwgrypowe pracowników.

   Nie mogłem wyjść z Domu Pana, a w drodze powrotnej wołałem: „Tato! Tatusiu! Dlaczego tutaj jestem?” Popłakałem się z powodu bólu naszego zesłania z oddaleniem od Stwórcy... 

    Zacząłem moją modlitwę, wróciły słowa Ps 83 „/../ Dusza moja stęskniona pragnie przybytków Pańskich /../ Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie /../ wolę stać u progu mojego Boga, niż mieszkać w namiotach grzeszników.”

   W ręku znajdzie się zdjęcie bp Jana Chrapka, który zginął w podejrzanym wypadku samochodowym (zajmował się mass-mediami). Przy trasie E7 błyskawicznie postawiono mu pomnik, a na wyświeceniu był nawet oficer polityczny z mojej byłej jednostki wojskowej. W krótkim czasie zapomniano o nim, a pomnik zarosły chwasty. „Panie! Życie Twoich wiernych nie kończy się wraz ze śmiercią ciała”.

   Później będę przeglądał dodatek do „Sup. expressu” („Dom”). Podczas spaceru modlitewnego znajdę się na osiedlu z domkami jednorodzinnymi oraz wśród bloków mieszkalnych, które są namiastką „mieszkań” w Królestwie Bożym…

                                                                                                                               APeeL