Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 20 wrzesień 2018

Odsłon: 762

     To była bardzo ciężka doba duchowa, bo miałem 5 zaległych zapisów i nie wierzyłem, że wyjdę z tego dołka. Udało się, bo pisałem od 20.00 - 3.30, a dzisiaj dalej od 9.00 - 14.00.

      W „Gazecie lekarskiej” była dyskusja (ustawka) wierchuszki psychiatrów, którzy zadekowali się w IPiN oraz w spółdzielni o ładnej nazwie „Dialog”. Oszukany trafiłem na koleżankę, inspektorkę od psyche, która bierze 170 zł za krótką wizytę. 

   Po 30 minutach przesłuchiwania z równoczesnym pisaniem na komputerze wie, że jesteś chory, bo wypowiadasz się symbolicznie o wierze i o obronie krzyża, który powalił ich kolega psychiatra. Dodatkowo o co mi chodzi, przecież jestem na emeryturze!

    Właśnie przysłano pismo z OIL w W-wie. Ja zarzucam zastosowanie psychuszki z beznadziejnym jej wykonaniem, a oni udają frajerów i proponują dalsze badanie przez te same koleżanki emerytki nad grobem. Dla nich moje doznania duchowe po przyjęciu Eucharystii to "brak krytycyzmu w stosunku do własnych przeżyć"... 

    Ja nie wiem jak określić takie trwanie w przestępczym procederze przez tych, którzy stanowią prawo, mienią się jego przestrzeganiem i podkreślają znaczenie działania etycznego. Wtórują im koledzy psychiatrzy, których korporacja - mająca charakter mafijny - opanowała kluczowe stanowiska...w tym biegłych sądowych.

   Parafrazując powiedzenie posła Stefana Niesiołowskiego o o. Rydzyku („powinien nadawać, ale w więzieniu”): koledzy powinni stworzyć sobie samorząd, ale w więzieniu... 

  Coraz głośniej mówi się o ofiarach psychuszek w "niezależnych sądach"...relikcie bolszewizmu w RP. Przypuszczałem, że wszystko naprawi odmłodzona Okręgowa Rada Lekarska, ale tam dalej tkwi nomenklatura.  

   Pojechałem na Mszę św. o 18.00 i popłakałem się podczas Ewangelii, gdy jawnogrzesznica nacierała stopy Pana Jezusa olejkiem. Ta, której wiele wybaczono okazała wdzięczność...podobnie jest ze mną. Krzyknąłem tylko, że chciałbym ucałować Stopy Pana Jezusa, Syna Boga Żywego, który stał się jednym z nas i otworzył Królestwo Niebieskie.

    Eucharystia ułożyła się w zawiniątko, a - po krótkim wypoczynku na spacerze - odmówiłem zaległą koronkę do Miłosierdzia Bożego ze słuchaniem piosenki „Jezu ufam Tobie”. Dłuższa modlitwa był niemożliwe ze względu na spracowanie, a właściwie wycieńczenie...

   To zostało pokazane (duchowość zdarzeń) na gołąbkach pocztowych wracających do swojego pana:

• w gonienie tak wycieńczonego gołąbka przez kota

• opisane w dzisiejszym „Fakcie” uratowanie gołębia pocztowego, który na wytyczonej trasie (400 km) pobłądził i wpadł do budynku celników

• żona znajdzie nóżki gołąbka zaobrączkowanego i odeśle właścicielowi oznakowanie.

   Pan Bóg pokazuje przez to nasze zesłanie i kłopoty z powrotem do Królestwa Bożego. Na ten moment Pan Jezus zapowiada: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.” Tak właśnie stanie się ze mną...

    Później „Listy” (1) świętego Hieronima otworzą się na wspomnieniu Melanii (najszlachetniejszej z kobiet rzymskich), która po stracie męża i dwóch synów nie rozpaczała, ale objęła nogi figury Pana Jezusa i poświeciła się w pełni służbie Zbawicielowi. Pojechała do Jerozolimy, gdzie swoimi cnotami wzbudziła podziw, a za to otrzymała imię Tekla: gr. theos (bóg) i kleos (sława).

                                                                                                                                     APeeL 

 

   

 

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 19 wrzesień 2018

Odsłon: 864

Nie ma Boga oprócz Jahwe...

    Dziwne, bo miałem natchnienie, aby być na Mszy Św. pogrzebowej...specjalnie pojechałem zobaczyć klepsydrę (nie podają w internecie). Później padłem w błogi sen aż do 14.00...aż żona sprawdzała czy żyję.

    Po wstaniu padłem na kolana i wołałem z płaczem „Tato, Tato, Tatusiu...dziękuję za wszystko: za dom, łóżko z kojącym snem w ciszy, kąpiel, bułki z serem i kawę oraz za pokój!" Serce zalała wdzięczność Bogu Ojcu za Jego Dobrodziejstwa.

   Po wyjściu do kościoła nadal miałem łzy w oczach, a serce ściskał ból z powodu obdarowania przez Boga Ojca, bo mamy Raj na ziemi ze szczytem, którym jest Kościół Boży. Nagle ujrzałem też ludzi pracujących: kierowcę samochodu ciężarowego na budowie, układających dach i remontujących pojazdy, matkę jadącą rowerem z dzieckiem, sklepy i bank.

   Z drugiej strony serce chciało pęknąć, gdy pomyślałem o pozbawionych tego, co otrzymaliśmy na tym zesłaniu...czyli „wygonieniu” z Królestwa Bożego. Nie chcieliśmy posłuszeństwa, otrzymaliśmy wolną wolę i z przypiętym ciałem spadliśmy na ziemie. Bóg Ojciec dał nam wszystko z zaleceniem: „czyńcie sobie ziemię poddaną”.

    Moją duszę zalała Radość Boża oraz Pokój, których nie można wyrazić naszym językiem, bo są to doznania duchowe, przy których nasze przeżycia to ich namiastka. Symbolem pokoju są gołąbki, a właśnie zatrzymywały wzrok: latające, żerujące na boisku oraz zajadające się pszenicą sypaną im przez sąsiada, a także zalecający się samiec...

   To wszystko wyjaśnia moją decyzję, a dodatkowo pod kościołem spotkałem gasnącego sąsiada - od lat namawianego - do Pojednania z Bogiem...przybył dzisiaj, bo zmarły to mąż jego siostry. 

   Ciało jest naszym przybytkiem, opakowaniem dla duszy, ale 90% ludzi nie ma prawdziwej świadomości tego, bo kierujemy się naszą mądrością, a ona jest głupstwem dla Boga Ojca!

   Psalmista właśnie wołał: „W krainie życia będę widział Boga. /../ Pan jest Światłem i zbawieniem moim /../ przed kim mam się trwożyć /../ jednego pragnę Słodyczy Pana /../ Usłysz Panie, gdy wołam.”

   Pan Jezus właśnie mówił, że w Dom Ojca jest wiele mieszkań. W tym momencie wzrok zatrzymał krzyż Pana Jezusa oraz chorągiew „Ja jestem Zmartwychwstaniem i Życiem”…

    Moje serce zalała Wszechogarniająca Miłość Boża. Tego nie można przekazać...tą miłością objąłem także tych, którzy zrobili ze mnie „wroga ludu”, a na końcu chorego psychicznie za obronę krzyża Pana Jezusa (Izba Lekarska w W-wie), bo moja wiara (mistyka) to psychoza...

   Później będę miał pokazanych wygnańców z powodu niszczycielskich żywiołów: tornad i cyklonów tropikalnych...w tym burzy śnieżnych z opadami w metrach. Nie myślałem, że wypadają wówczas szyby w blokach, autobus może być wywrócony, a samochody przewalane są jak zabawki.

   Darem Życia na ziemi jest Eucharystia, Chleb bez którego w duszy nie ma życia. Po zjednaniu z Panem Jezusem pozostałem sam w kościele i odmówiłem koronkę do Miłosierdzia Bożego, a jakby na potwierdzenie - później odczytanej intencji - w ręku znalazł się „Gość niedzielny” z płaczącymi chrześcijanami na Bliskim Wschodzie.

   Podczas powrotu do domu wołałem do Boga w mojej modlitwie i oglądałem walizki, które kojarzą się z wyjazdem. Przypomniał się los wygnańców po II Wojnie Światowej z Ziem Zachodnich i wcześniejsze wywózki niewinnych ludzi z terenów oddanych bestiom ludzki 17 września 1939 r. Jakże mam to pokazane...„Boże mój!”

    Natomiast w telewizji pokażą kolejkę po żywność z której wykluczono matkę z dzieckiem, ponieważ są wyznawcami Boga Objawionego, a nie Allacha...

                                                                                                                       APeeL

 

 

 

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 18 wrzesień 2018

Odsłon: 764

    Nie mogłem spać w nocy, a rano chciałem zrezygnować z Mszy Świętej. Nudzę codziennym opisem tego momentu, ale od niego zależy przebieg całego dnia. Musisz zrozumieć, że masz zaproszenie na spotkanie z Panem Jezusem „tu i teraz”, a nic nie wiesz, co będzie wieczorem.

   Padłem na kolana i podziękowałem Bogu Ojcu za przebudzenie, a zarazem przeprosiłem z płaczem za moje grzeszenie. Wzrok zatrzymała figurka Pana Jezusa w koronie cierniowej, a w garażu krzyż, który wcześniej znalazłem.

   To znak cierpienia, które czeka na mnie dzisiaj...nie wiem jakiego, ale czeka mnie przegląd samochodu (po 10 tys. km). W drodze do kościoła sprawdziłem stan akumulatora, który okazał się dobry...trzeba go tylko doładować.

    Siostra śpiewała piękną pieśń, gdzie była prośba, aby moje serce na wieki należało do Pana Jezusa. Na ten czas „spojrzała” s. Faustyna, a wszystko wyjaśniła pęknięta Eucharystia (zapowiedź cierpienia), bo okaże się, że podczas przeglądu stwierdzono uszkodzenie uszczelki silnika z wyciekiem oleju. To częściej zdarza się u jeżdżących na krótkich odcinkach (zimny silnik).

    Dzisiaj św. Paweł (1 J2, 12-17) zalecał: „Nie miłujcie świata ani tego, co jest na świecie /../ Wszystko bowiem, co jest na świecie /../ nie pochodzi od Ojca, ale od świata.” Człowiek zmysłowy kocha pobyt tutaj i nie zrozumie naszej radości z powrotu duszy do Raju.

   Większość ludzi nie wierzy, że śmierć to życie prawdziwe, a umierając przechodzą na drugą stronę ze swoimi pragnieniami z tego świata. Co da bycie mistrzem świata w sprawności ciała, które w momencie śmierci odpada bezpowrotnie („proch z prochu”).

   Ja dodam, że ujrzenie tego jest trudne bez łaski Bożej. Proś o Światłość i ćwicz się w odczytywaniu Woli Bożej...od tej chwilki (”bądź Wola Twoja”). Wówczas odpadną wszystkie kłopoty związane z twoimi złymi decyzjami.

    Przeszkodą jest pożądliwość ciała, lekceważenie pokus w myślach z hulanką Szatana, bo tam właśnie jest nasze męstwo. Przecież mamy przyjemność we wspominaniu grzechów, nawet chwalimy się nimi i lubimy marzenia podsuwane przez Bestię. Ponadto demony zalewają nas różnymi strachami związanymi z przyszłością...w tym chorobami i śmiercią.

   Nikt nie potrafi odczytać naszych myśli, ale dla Boga Ojca jesteśmy odkryci...przecież tą drogą modlimy się, prosimy, a wręcz „wołamy” w różnych sprawach. Właśnie padną słowa (Mt 5, 8): „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.”

    W związku z tym światłem rozróżniłem dwa rodzaje doskonałych;*

• tych, którzy oddzielają się od świata i oddają się umartwieniu swego ciała,

• i drugich, co starają się całkowicie zabić swą wolę własną i ci są prawdziwie doskonali, żywiąc się u stołu świętego pragnienia.

    Bój pomiędzy naszą duchowością, a rozumem wyjaśni krótka rozmowa ze znajomym, który wierzy, że obniżenie poziomu cholesterolu (genetycznie uwarunkowane zaburzenia) oraz jazda na rowerze przedłuży mu umiłowane życie. Rower i dietę z lekami stawia przed codziennym uczestnictwem w Mszy Św. z największym darem Boga Ojca jakim jest Eucharystia!

   Podczas zachodzącego słońca odmawiałem moją modlitwę w intencji tego dnia, a towarzyszyły mi dzieci ćwiczone przez trenera w strzelaniu bramek oraz młode dziewczyny tańczące na sali w rytm muzyki. Piszę to, aby pokazać, że żyję wśród ludzi: za oknem gada sąsiadka, słychać brzęk sztućców, śpiewa ptak, bo okolica jest ekologiczna!

   Pasuje tutaj wpis z mojego blogu (skasowano wszystkie na Onet.pl):

   <<Próbowałem pisać do Ciebie, Macieju (heb. Mettithjah czyli dar Jahwe), ale „nie szło”. Ty może nie wiesz, ale wartością wyższą jest c z y s t o ś ć, która oprócz ubóstwa duchowego i posłuszeństwa ciągnie idących za Panem Jezusem!>>

   <<No i co?…Hubercie (germ. Hugu -rozum, beraht – jaśniejący) i Filipino (droga przyjaciółko). Jeżeli czytasz to dzisiaj…masz 3-4 dni do podjęcia decyzji; czy rzucisz pod nogi Pana Jezusa gałązki z okrzykiem „hossana” czy będziesz wśród rozszalałych z nienawiści. Masz wolną wolę, której nawet Bóg nie może Ci zabrać...aż do śmierci!>>

   Ogarnij cały świat potrzebujących męstwa w trudnościach życiowych: matki samotnie wychowujące dzieci, bieda, brak dachu nad głową, ofiary nawałnic, epidemii, ciężkich i niespodziewanych chorób lub wypadków...na szczycie tych cierpień jest śmierć dziecka.

   W „Super ex” była opisywana tragedia: mężczyzna po pijanemu uderzył samochodem w kobietę...nie wiedział, że zabił własną żonę. Popłakałem się, bo czwórka dzieci - w tym niemowlę - straciła matkę i ojca. Wówczas widzisz łaskę posiadania rodziny i domu.

    To wszystko przepływało podczas wołania do Boga Ojca, ból ściskał serce, a w oczach kręciły się łzy. Jest mi przykro, bo nasze miasto - na tym łez padole - jest odpowiednikiem sanatorium, ale ludzie nie widzą tego i nie ma w nich wdzięczności Bogu Ojcu. Wciąż na codzienne Msze Święte przybywa garstka wiernych („resztka Pana”)...

                                                                                                                             APeeL

* „Dialog” Jezus do św. Katarzyny ze Sieny „Nauka o Prawdzie”.

 

 

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 17 wrzesień 2018

Odsłon: 792

   Dzisiaj jest rocznica paktu dwóch ludobójców Hitlera i Stalina poprzez pakt: Ribbentrop-Mołotow. To tajne porozumienie dwóch dyktatorów pozwoliło na zniszczenie niepodległych państw. Poświęcenie milionów ludzi ostatecznie Polakom nie przyniosło wolności...zmieniło się jedynie jarzmo, bo pozostaliśmy pod rządami władzy totalitarnej.

   Z tego powodu byłem na dwóch Mszach Świętych: porannej za ofiary żyjące, a wieczorem za poległych i dusze takich...z apelem lokalnej władzy przed pomnikiem, który znajduje się na terenie przykościelnym.

   Ponieważ Eucharystia wieczorna długo utrzymywała się w ustach i nie chciało się opuścić zamykanego kościoła pozostałem na ławce tego uświęconego miejsca. To było prowadzenie przez Boga Ojca, bo w ten sposób trafiłem na uroczystość rocznicową (w dawnych czasach była zakazana).

   Zdziwiłem się przybyciem tam zaproszonego przez proboszcza kapłana, który przeżył wywózkę. Rozmawialiśmy przez chwilkę zaskoczeni przebiegiem tej „uroczystości”, bo było wielu przedstawicieli władzy lokalnej, ale już po nabożeństwie.

   Wszyscy powinni wcześniej modlić się z przystąpieniem do Eucharystii i ofiarowaniem swoich cierpień za ofiary tych piekielnych zdarzeń. Zgodziliśmy się z kapłanem zesłańcem zniesmaczonym wymienianiem uczestników, a później dziękowaniem im...za łaskawe przybycie. Te uroczystości są organizowane przez ludzi i dla ludzi. My lubimy celebracje, które duszom bestialsko zabitych są niepotrzebne i sprawiają nam dodatkowe grzechy zaniechania...w tym wypadku duchowego.

   Istnieje tylko garstka, która to rozumie. Tacy już jesteśmy, bo nie rozumiemy, że trzeba dziękować za obdarowanie na co wskazują dzisiejsze słowa proroka Ezechiela (Ez 16, 1-15.60.63) o Jerozolimie, która stała się jak piękna kobieta prostytutką. Przecież czekano na Zbawiciela, którego zamordowano w sposób bestialski i poniżający.

   Jakby dla kontrastu oglądałem reportaż o kapłanie, który trafił na zesłanie, gdzie posługiwał podobnym ofiarom od Boga Ojca. Po powrocie do ojczyzny wrócił do tych, którzy potrzebują jego dalszej posługi duchowej ze stwierdzeniem, że nasi kapłani to burżuje.

   Ta ocena była wynikiem tego, że tam nic nie miał (dwie walizki...w jednej ubiór kapłana i wszystko potrzebne do odprawiania Mszy Świętej). Pieniądze, które otrzymywał przekazywał biednym...od razu dzielił i wkładał w koperty z ich nazwiskami.

   Popłakałem się podczas smutnej gry naszej orkiestry i wracałem do domu w przejmującym bólu podczas którego odmawiałem moją modlitwę w intencji tego dnia...

                                                                                                                            APeeL