Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 26 sierpień 2005

Odsłon: 176

 Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej

    Kończy się ciężki dyżur w pogotowiu. O północy trzy razy "patrzył" wizerunek Matki Bożej Częstochowskiej (ze ściany pokoju pracowników). To było wyraźne ostrzeżenie, ponieważ w ręku miałem pół butelki piwa. Prosiłem Matkę o odmianę serca żony, ze względu na naszą rozłąkę duchową...potrzebne jest światło Boże!

    Nagle ujrzałem jak wielkim darem Boga jest żona...nawet wcześniej mówiłem o tym do współpracowników. Dlaczego nie dostrzegałem tego wcześniej? To jest proste, ponieważ obecnie widzę to w świetle wiary, a wówczas wszystko ma wymiar Boży.

    Ktoś powie, że zwariowałem na tle religijnym, ale to jest naprawdę największy komplement. Życzę każdemu, aby postradał zmysły dla Pana Jezusa. Chodzi o to, że właśnie one przeszkadzają w zrozumieniu istnienia świata nadprzyrodzonego z jego cudownością!

    Rano planowałem Mszę św. o 7.30, a jest to święto kościelne (nie śledzę kalendarza liturgicznego). Ratunkiem stał się daleki wyjazd karetką o 7.00! Zeszło i w ten sposób będę na nabożeństwie wieczornym, a właśnie zaczynam urlop.

    Teraz, podczas powrotu do domu...jakby na znak, zerwały się przede mną trzy gołąbki (symbol Trójcy Świętej), a później jeszcze dwa (symbol miłości). To tzw.; "duchowość zdarzeń" pomagająca przy odczytach intencji modlitewnych. Z żoną wróciliśmy do siebie, napłynął pokój i wspólna radość.

    Na Mszy świętej wieczornej podszedłem do spowiedzi, aby uzyskać czystość. Jeszcze raz w myślach zwróciłem się do Pana Jezusa z prośbą o łaskę jej pocieszenia, bo nie zasłużyłem sobie na wszystkie dary spływające na mnie!

    Od Ołtarza św. padną słowa (Prz 8 2,2-5): To chyba była zapowiedź przybycia Matki Zbawiciela...od stworzonej jeszcze przed "przed pagórkami, (..) nim ziemię i pola uczynił - początek pyłu na ziemi. (..) z Nim byłam, gdy kreślił sklepienie nad bezmiarem wód, gdy w górze utwierdzał obłoki (..) Ja byłam przy Nim (..) rozkoszą Jego dzień po dniu." To wprost pean ku czci Matki Zbawiciela.

     Psalmista wołał (Ps 48): "Tyś wielką chlubą naszego narodu". Św. Paweł zawołał (Ga 4,4-7): "Gdy jednak nadeszła pełnia czasu, zesłał Bóg Syna swego, zrodzonego z niewiasty (..) abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo. (..) Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna swego, który woła: Abba, Ojcze!"

     To bardzo trudny język mistyczny, zrozumiały dla mnie. Nawet teraz podczas przepisywania tego świadectwa dreszcz prawdy przepływa przez moje serce! Na końcu był przekaz o pierwszym cudzie Pana Jezusa na weselu w Kanie Galilejskiej...na prośbę Matki Zbawiciela (Ewangelia: J 2,1-11).

     Popłakałem się podczas śpiewu: "Madonno! Święta Madonno!", a po Eucharystii nie mogłem wyjść z kościoła...

                                                                                                                                    APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 25 sierpień 2005

Odsłon: 179

    Wczoraj padłem po 12 godzinach pracy w przychodni, a po przebudzeniu o 2.00 w nocy...na kolanach dziękowałem Bogu Ojcu za pomoc. Zważ, że miałem wielką moc, ponieważ to był zarazem 24-godzinny post w intencji pokoju na świecie (nie taki jak w Wielki Piątek, gdzie można jeść trzy razy, raz do syta)! W niespodziewanym nawale chorych nie było kłótni i złej energii.

    Teraz na znak Pana z wielkim smakiem spożyłem rybę (wędzonego dorsza)! Z nieba mówią przez wszystko - daj się tylko prowadzić. Zauważ później pomoc i podziękuj w pokorze Piszę to i płaczę.

    Żona jest zła, ponieważ pomalowałem okap przed wejściem na klatkę. Ona traktuje blok jako mieszkanie, a ja widzę wspólnotę braci i sióstr...jako namiastkę prawdziwego domu w Niebie! Nawet nie ujrzała znaku, bo ktoś przyniósł dwa wiadra kwiatów, które przebrała i postawiła pod figurą MB Niepokalanej (pod naszym blokiem). To jest bardzo proste dla wiedzącego.

     Dzisiaj mam 24-godzinny dyżur w pogotowiu...bardzo lubię tę pracę. Pojechałem na Mszę św. o 6.30 z prośbą o odmianę serca żony, która ma inną ścieżkę wiary. Nie potrafi ujrzeć kuszenia ze wskazywaniem jej przez demona..."wroga" czyli mojej osoby! Ponadto jest drobiazgowa, przejmuje się plamką na obrusie, a w tym czasie świat idzie ku zagładzie.

     Po drodze do kościoła poprawiłem kwiaty pod krzyżem Zbawiciela (przy kościele). Od Ołtarza św. Apostoł Paweł wskaże na pocieszenie przez wiarę we wszelkiej potrzebie i naszych uciskach (1 Tes 3,7-13). Tam będzie prośba do Boga Ojca, aby spotęgował naszą wzajemną miłość z nienagannością serc...w świętości. To mistyk mistyków i jego słowa są zbyt trudne dla zwykłych wiernych.

Psalmista wołał ode mnie (w Ps 90): "Nasyć nas, Panie, Twoim miłosierdziem" z równoczesnym wskazaniem na nasze przemijanie ("tysiąc lat (..) to jak wczorajszy dzień"). Tam będzie też prośba o wspieranie dzieła rąk naszych. Natomiast Pan Jezus wskazał na potrzebę naszego czuwania (Ewangelia: Mt 24, 42-51). Faktycznie nie znamy dnia ani godziny...Paruzji!

     Popłyną też słowa uwielbienia Boga oraz śpiew: "Jezu ufam Tobie", a ja w tym czasie chciałbym oddać Panu wszystkie kwiaty świata! W momencie konsekracji św. Hostii pojawił się błysk w którym "ujrzałem" Pana Jezusa przed męką pełnego uwielbienia Boga Ojca! To sekundowe błyski działania Ducha Świętego! Dłużej nie wytrzymałoby nasze nędzne ciało.

    Pierwszy raz napłynęło pragnienie oddania życia dla Zbawiciela! Łzy płynęły po twarzy. Został kawałeczek św. Hostii, który zabrałem ze sobą do pracy: "Jezu bądź dzisiaj ze mną". Nie wolno tak czynić, a jeszcze nie wiedziałem!

    Dyżur zaczął się od nagłego wyjazdu...mam "szczęście" do pracy (taki krzyż)! Trafiłem do rodziny wieśniaka, którego muszę zabrać do szpitala. W tym czasie straszliwe ryczał byczek, któremu wczoraj zabrano kolegę (wywieziono go na rzeż razem z "matką"). Pacjent opowiadał to normalnie, a ja miałem łzy w oczach!

     W drodze powrotnej wymieniłem cewnik u "mojego" dziadka i dalej trwała udręka, bo lekarze zlecili dwa oddzielne transporty, a jest straszliwy upał. Załatwiłem przyjęcie chorej w poradni specjalistycznej: zapisywali na październik, ale rejestratorka drgnęła i udało się wcisnąć chorą na 16 września. Wróciła osoba sprzątaczki, której podarowałem kawę oraz pacjent, któremu dałem antybiotyk. Kupiłem też kolację nowemu zespołowi karetki. Wielka jest radość z pomagania.

     Na końcu drzemki ujrzałem wielki krzyż Zbawiciela z figurą wielkości człowieka...całość piękna, lśniąca od złota! Szok, nie mogłem dojść do siebie. Z dwóch wyjazdów do dzieci zabrałem je do szpitala (jedno było z babcią), bo apteki były zamknięte.

     Lekarz dyżurny wymówił intencję tego dnia: "m a  p a n  d o b r e  s e r c e!" Na szczycie naszej dobroci jest oddanie życia za innych Jeszcze następnego dnia Pan pokaże mi tych, którzy mają dobre serca (czynią dobro). Żona z radością pokaże wpłatę na fundację dr Clown, której wolontariusze pocieszają w szpitalach chore dzieci (szybciej zdrowieją)!

                                                                                                                                APeeL 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 24 sierpień 2005

Odsłon: 173

Świętego Bartłomieja, Apostoła

     Poprosiłem Boga Ojca, aby moje ręce więcej dawały w miejsce gadania! Dzisiaj zgodnie z harmonogramem pracuję od 10:35, a przez to sprawiłbym wielu chorym kłopoty. Bardzo zdziwiłem się, ponieważ z natchnienia od Boga pobiegłem do przychodni - tuż po Mszy świętej o 6:30 - na godzinę 7:00!

     Praca trwała bez wytchnienia do 18:30! W nagrodę (dzień postu w intencji pokoju na świecie) bardzo smakowała ryba! Z pomocą z Nieba praca przebiegała w pokoju, pomagałem głównie biednym, skrzywdzonym i potrzebującym. Była też sprawa do Sądu Pracy. Jakby na znak pierwszy posiłek po 12 godzinach - ryba!

     W słowach Apokalipsy popłynie zapowiedź zbudowanje Jerozolimy (Ap 21,9b-14). "Od wschodu trzy bramy i od północy trzy bramy, i od południa trzy bramy, i od zachodu trzy bramy. A mur Miasta ma dwanaście warstw fundamentu, a na nich dwanaście imion dwunastu Apostołów Baranka."

 Psalmista wołał (Ps 145,10-13.17-18): "Niech wierni Twoi sławią Twe królestwo"...

"Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła i niech Cię błogosławią Twoi święci.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa i niech głoszą Twoją potęgę."

Pan jest blisko wszystkich, którzy Go wzywają, wszystkich wzywających Go szczerze." Natomiast w Ewangelii: J 1,45-51 "Filip spotkał Natanaela i powiedział do niego: Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy - Jezusa, syna Józefa z Nazaretu. Rzekł do niego Natanael: Czyż może być co dobrego z Nazaretu? Odpowiedział mu Filip: Chodź i zobacz."

    Jezus ujrzał, jak Natanael zbliżał się do Niego, i powiedział o nim: Patrz, to prawdziwy Izraelita, w którym nie ma podstępu.  Odrzekł mu Jezus: Widziałem cię, zanim cięOdparł mu Jezus: Czy dlatego wierzysz, że powiedziałem ci: Widziałem cię pod drzewem figowym? Zobaczysz jeszcze więcej niż to".                                                                                                                             APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 23 sierpień 2005

Odsłon: 169

    Wczoraj w ręku miałem podręcznik neurologii, gdzie czytałem o chorobie mojego pacjenta: myelosis funicularis czyli zwyrodnienie sznurów tylnych (zanik). Wyobraź sobie całe sznury przewodów elektrycznych z ich uszkodzeniem. W piwnicy bloku w garażu wybuch pożar i właśnie takie sznury zostały uszkodzone. Jak to naprawić, zapłaciłeś za garaż i nie możesz normalnie z niego korzystać.

     Budowa naszego ciała jest podobna do struktur w świecie fizycznym, a nawet do budowy świata. Przykładem jest oczyszczalnia ścieków (u nas to nerka). Szczególne podobieństwo jest w neurologii. Bodźce przekazywane są neuronami (przewodami:

- z miejsca do rdzenia kręgowego

- z rdzenia kręgowego do mózgu (komputera)

- po uświadomieniu zagrożenia (np. płomień, uraz, ukąszenie) impuls wraca sprawiając wykonanie odpowiednich ruchów.

      Trudne jest określenie stanu czucia głębokiego...kandydatowi na kierowcę zalecamy próbą : palec - nos (przy zamkniętych oczach trzeba palcem naprzemiennie dotknąć nosa).

      Przypomniał się leżący - po skoku do wody z porażeniem czterokończynowym. "Super express" pisze o fundacji pomagającej finansowo, takim właśnie ofiarom. Na ten czas udało się umieścić w szpitalu mojego pacjenta. Dowiedziałem się, że rozpoznano u niego zanik mózgu.

    Napłynął obraz mojego porażenia prądem. Kołek tablicy był wbity w przewód elektryczny (chciałem wyrównać jej położenie i mogłem zginąć). Z radia popłynął ostrzeżenia przed skokami na głowę do wody)!

     Spotkałem z trudem idącego sąsiada bez nogi (proteza, otyły), a w drodze do kościoła wyprzedzę młodzieńca, który chodzi powłócząc nogami. Dzisiaj św. Paweł powie (1 Tes 2,1-8).

   "Chociaż ucierpieliśmy i - jak wiecie - doznaliśmy zniewagi w Filippi, odważyliśmy się w Bogu naszym głosić Ewangelię Bożą wam, pośród wielkiego utrapienia. Upominanie zaś nasze nie pochodzi z błędu ani z nieczystej pobudki, ani z podstępu, lecz jak przez Boga zostaliśmy uznani za godnych powierzenia nam Ewangelii, tak głosimy ją, aby się podobać nie ludziom, ale Bogu, który bada nasze serca. (..) Będąc tak pełni życzliwości dla was, chcieliśmy wam dać nie tylko naukę Bożą, lecz nadto dusze nasze, tak bowiem staliście się nam drodzy."  Jakże jest to piekne...

                                                                                                                         APeeL