Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 23 marzec 1991

Odsłon: 11

    Rano, na dyżurze podziękowałem Matce Bożej za wytrwanie w poście i poprawę w infekcji. Mam pomodlić się, ponieważ później nie będzie czasu.

    "Panie Jezu władco każdej duszy - Ty z miłości do mnie i do innych oddałeś jedyną rzecz, którą miałeś na własność: życie! Jezu mój, wiem, że pragniesz dowodu mojej miłości ku Tobie...jeszcze jestem słaby, jeszcze wymagam ćwiczeń, ale Wola Twoja, nie moja niech będzie w każdej chwilce mojego życia."

   Zacząłem moją modlitwę: "za podżegaczy wojennych."

-Napływają przeszkody, wspomnienia, miłe i niemiłe przeżycie - oto obraz zadowolonego funkcjonariusza: "żyć krótko i ładnie wyglądać w trumnie!" Koniak pędzony nocą, który wypiliśmy po zbadaniu jego znerwicowanej żony.

- Skąd zły wie, że z tą pacjentką będę rozmawiał o Matce Bożej jeszcze przed chwilą narastało zdenerwowanie, napływali pacjenci, nawet nie mogłem wypić kawy.

- Matka dała pani znak (kilka razy ukazała się, przekazywała wizję miejsca, gdzie zamieszka i ukoiła przed deportacją)...powiedziała Jestem! Pani ma szczególny obowiązek świadczenia o Niej! To dług...

   Nie może pani denerwować MB Częstochowska w klapie prezydenta. Czy robi coś złego dlaczego tyle nienawiści? Nie wie pani - zły pracuje dzień i noc! Nawet panią podmówił, że nie powinno się obnosić swojej wiary...on zawsze działa pod pozorem dobra!

    Dzisiaj napadają mnie w myślach "bolszewicy i mafia"...to zawsze jest od demoina!" Teraz już nie zabraniają drukować Biblii - nawet sami drukują i się dorabiają!

    Wpada rodzina z kobietą, która zasłabła na Mszy św. pogrzebowej matki! Wszystko jest darem - nawet uczestnictwo w mszy. Widzę w wyobraźni całe zamieszanie, wynoszenie pacjentki, zdenerwowanie. Strata czasu duża (10 km do mnie), badanie, zastrzyk. Wróciła zdrowa na koniec pogrzebu!

    O 15.00 napływa natchnie, aby otworzyć "Dzienniczek", gdzie trafiam na słowa: "cierpliwość łączy się z cichością!" Jaki jestem jeszcze słaby - bardzo źle znoszę diabelskie uderzenia przez żonę, gdy zadowolony wracam do domu. Właśnie w tym momencie mówi, że "nasza córka ma przyjaciela!"...dodatkowo syn z kolegą zbałaganił pokój!"

    Wielokrotnie prosiłem ją o oszczędzenie mi tych głupot. Każdy żyje swoim światem. Około 14.3 0 zapaliłem lampki na krzyżu i pierwszy raz uzyskałem radość z tego, że nie mam żadnego wstydu! "Jezu mój, Jezu - tylko w Tobie jest Prawdziwy Pokój, tylko w Tobie prawdziwe ukojenie. Ty zawsze Jesteś, zawsze masz czas, cierpliwość, koisz i pocieszasz...dlaczego Jezu biegnę do Ciebie po uderzeniu!"

     Napływa odpowiedź: "spójrz na małe dziecko - co robi, gdy przestraszy się psa? Szybko biegnie do spódnicy matki!" Tak Jezu, ja jestem takim malutkim dzieciątkiem, które zawsze musi uciekać do Ciebie!

   Wszyscy zapomnieli o urodzinach żony i matki - córka ją zdenerwowała, syn zabrudził narzutę, a ja nie kupiłem kwiatów i jestem sprawcą "ciąży" (dodaj wymyślonej). Przed północą obudziło mnie jej łkanie i dźwięk odkładanego różańca...

                                                                                                APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 22 marzec 1991

Odsłon: 12

   W śnie mam konflikt z facetem z mafii, który ma "pięciu ojców chrzestnych"! Przed przebudzeniem "ujrzałem" marmurową postać Apostoła Andrzeja. To było wielkie pocieszenie w infekcji ze zlaniem potem i bólami wszystkiego. 

   Wykąpałem się i padłem na kolana "Wierzę w Ciebie, mój Ojcze Jedyny i Prawdziwy...wierzę w Twojego Syna" - tak pomyłkowo zacząłem "Wierzę w Boga". W mojej modlitwie przebłagalnej proszę o miłosierdzie dla tych, którzy dzisiaj będą mnie śledzić z "wewnętrzną radością". Ta "radość" z judaszostwa daje im zgubę, bowiem wielu wstydzi się tego i robi to z musu lub z niechęcią.

   Jeszcze przed chwilką chciałem prosić Jezusa o pocieszenie, ale nie wypada, bo pomyślałem o wszystkich ciężko chorych, smutnych i opuszczonych! Mimo to napłynęło pocieszenie, bo "wszystko jest w porządku": zrobiłeś zakup, obdarzyłeś biednych, a robotnikowi zapłaciłeś godziwie. Żona była zła, ponieważ za wywiercenie otworów podarowałem facetowi "Wiśniak" (wcześniej otrzymała ode mnie).

    Wróćmy do poranka, gdzie w "Słowie na dzień" zalewają wiernych morzem wywodów. Kawałeczek Ewangelii dali na skocznej muzyczce, a Paweł Zuchniewicz nudził. Tak zniechęcają do naszej wiary! Wszystko, co ziemskie to marność nad marnościami! Nigdy tego tak nie widziałem. Jakże trudno teraz żyć z tą ziemską tandetą.

   Chory podjeżdżam do pracy, a kolega prosi o dodatkowe zastępstwo. Natychmiast wyrażam zgodę, bo pamiętam o postępowaniu Faustyny w takich wypadkach. Chory, obolały, poszczący przekazuję ten dzień Panu Jezusowi.

   Wiem w sercu, że ta głodówka jest dobrze znoszona z o .Maksymilianem Kolbe...nawet otrzymałem znak! Pacjentka przyniosła książeczkę o moim obecnym opiekunie. Rzuciłem okiem na zdanie: "może wówczas stałeś się świętym?"

    Dalej było wyjaśnienie: świętość to nic wielkiego trzeba tylko zamienić wolę własną na Wolę Stwórcy! Ja także doszedłem do tego - jakaś powtarzalność spraw Bożych. Dzisiaj pracuję w ciszy, spokoju...nagle wchodzi pacjentka, która przynosi demoniczne zamieszanie. Teraz muszę tłumaczyć poszczącej w piątki, ale kłócącej się na korytarzu.

- Cóż pani da poszczenie, gdy kłóci się pani na korytarzu?

- Innej tłumaczę, że "siła i moc jest u Stwórcy i Jezusa...nie we mnie, ponieważ ja sam jestem słaby i tam szukam mocy...nie wolno pani zapatrzyć się we mnie.

- Ciężko chorej, chudnącej mówię, że "Matce Bożej jest lekko ją nosić!"

   W tym dodatkowym zastępstwie i nawale chorych wołałem: "Jezu pomóż...Jezu pomóż." Nie uwierzysz, ale w tym nawale wszystko skończyło się o 14.50. Dokładnie zszedłem na dyżur do pogotowia o 15.00...

    Stała się cisza z błogim snem, a po przebudzeniu napłynęła łączność z Jezusem Ukrzyżowanym. Po chwili uzmysłowiłem sobie, że właśnie trwa Droga Krzyżowa...mam jechać za kolegę, bo znam wzywającego staruszka...otoczonego obrazami i leżącego pod figurą św. Teresy z krzyżem i Jezusem.

   Powiedziałem mu, że choroba zbliża się ku końcowi, napływają zwątpienia i rozgoryczenie. "Zły pana nie lubi, teraz...właśnie teraz będzie pchał pana w zwątpienie i zniechęcenie o czym świadczy pana ruch ręką. Nie wolno panu wpadać w smutek, trzeba wszystko przekazywać Jezusowi i wszystko do końca przyjmować!"

   Taka zamiana wyjazdów sprawia cały ciąg zmian, dzień przebiegał wg Woli Boga Ojca. Ponowny wyjazd za kolegę kieruje mnie do babci, której poprawiam leczenie, niosę radość i pokój (ma typowy koklusz, panuje przeoczona epidemia, źle leczona). Naukowiec powie: koklusz u babci...to niemożliwe! Taka jest nasza wiedza. Ja jestem lekarzem praktykiem - to u mnie codzienność i moje leczenie przynosi efekt.

   Teraz pędzimy do potrąconego przez samochód. Ja w tym czasie - w rytm sygnałów wydawanych przez karetkę - wołam: "Jezu Chryste"...trafiliśmy do zmasakrowanego ("kupy mięsa").

   Wróciłem do słuchowiska religijnego: ładnie brzmiałoby prowadzone przez normalny głos (miły i delikatny)...jakby głos od Boga. Z twarzą w dłoniach pytam sam siebie: kto mógłby dokonać takiego słuchowiska?

   O 22.00 mówię do kolegi o pięknych określeniach Matki Bożej: "Matka Życia. Matko Pięknej Miłości. Najpokorniejsza. Niepokalana i Błogosławiona." Z książeczki o o. Kolbe dowiaduję się, że chrześcijanie będą zawsze powoływani do dawania świadectwa miłości do prześladowców...upodobnienie do Mistrza.

    Dzisiaj bardzo ciężko znoszę post (głodówkę). Wytrwałem tylko dzięki tej książeczce. W ramach pokusy podarowano mi jajka, które pragnąłem ugotować, ale uratował mnie sen...

                                                                                                          APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 21 marzec 1991

Odsłon: 10

   Po przebudzeniu o 5.20 zawołałem: "Panie Jezu daj mi Twoją cichość, cierpliwość, uniżenie, łaskawość i Twoją moc w znoszeniu wszelkich przeciwności!" Nadeszła chęć odmówienia modlitwy przebłagalnej za moich prześladowców w dniu dzisiejszym.

    "Ojcze nasz", ale modlitwę przerwało podpuszczenie przez demona (w wyobraźni): piszemy z żoną do Sejmu RP w sprawie aborcji i przypomniały się wczorajsze skłócone pacjentki! Można zapytać: przecież mogłem się modlić? Sprawdź to na sobie, a będziesz wiedział.

   Szatan atakuje wierzących, mających łaskę wiary i to na początku nawrócenia, a dodatkowo po przebudzeniu...w naszej podwójnej słabości. To jest pokazane na każdej wojnie, w ataku u zwierząt, a także na złych ludziach.

   Czy to są złe sprawy? Nie, ale chodziło o przerwanie modlitwy. Po chwilce napływają nowe "dobre" natchnienia. Dzisiaj będą obrady Sejm RP - wszyscy patrioci mają zwiększoną czujność...naprawdę w sercu nic mnie to nie obchodzi, ale będę słuchał transmisji radiowej.

    Na ten moment uspakajam zdenerwowanego staruszka, który podarował mi książkę: "Pokój Tobie Polsko"! Staruszek ma problem, bo każdemu wybudował willę, pozostał jego dom i już sępy rodzinne czekają na jego śmierć.

- Pan Jezus nic nie miał...w momencie przyjścia na ziemię dają nawet ciało...proszę zwrócić się w modlitwie do Ducha Św. - pomoc nadejdzie.

   Z powodu kataru prawie nie mogę pracować, ale nie mam lekarza do którego mógłbym się zwrócić o pomoc. Pacjentka proponuje jednego doktora, ale śmiejemy się razem.

- Nie znajdzie pani ukojenia w swoim cierpieniu u stworzeń...przy pani jest tylko Pan Jezus! Proszę do Niego wołać w smutku i prosić o pocieszenie!

   Jak bardzo bliscy mojemu sercu są ludzie cierpiący (tej właśnie kona syn po wypadku). Jakże ci ludzie wszystko rozumieją i łakną Słowa! Ci, którzy są zadowoleni z życia traktują moje rady jako dziwactwa.

    Przed zakończeniem przyjęć trafiła się biedna matka z dzieciątkiem...dałem jej dwie kawy i wielką czekoladę. Jakże Pan Jezus przyprowadza ludzi w odpowiednim momencie...miałem drgnięć od demona: "przecież to dla mojego syna!"

    Teraz szarpiemy się z fotelami (pomysł żony), które przenosimy, bałagan i rozdrażnienie. To wszystko wg mnie jest niepotrzebne, bo nic nie brakowało w naszych pokojach, a teraz jest zbyt ciasno i zdenerwowana żona.

- Straciłem gotówkę, czas i nerwy...nie zadowolisz stworzenia! Dlaczego ludzie nie żyją natchnieniem Bożym? Chory, rozgoryczony z pustymi kieszeniami idę spać.

                                                                                                             APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 20 marzec 1991

Odsłon: 12

    W śnie uczestniczyłem w Drodze Krzyżowej połączonej z Różańcem...nawet doszedłem do szóstej stacji! Chwilami uczestniczył w niej papież, ale nie miałem z im łączności. Później krążyłem po brzydkich pomieszczeniach restauracji dworcowej z nieprzyjemną właścicielką.

    Po przebudzeniu napłynęły napady wyrzutów sumienia (wyczyny seksualne): padłem na kolana z odmawianiem mojej modlitwy przebłagalnej za siebie samego! Po modlitwie zauważyłem, że to bardzo bardzo ważne, ponieważ demon widząc, że wpychanie w wyrzuty sumienia prowadzi do modlitwy...nie będzie kusił!

Napłynęło natchnienie, aby przeczytać urywek z "Dzienniczka" s. Faustyny, gdzie trafiłem na słowa dla mojego serca, aby rozważyć jak Pan Jezus cierpiał dla mnie...zniosę wszystko dla Niego! "Panie Jezu przekazuję Ci ten dzień pracy...ten post i wszystkie dzisiejsze udręki!"

    W przychodni było wyjątkowo mało ludzi (na korytarzu 4-5 pacjentów)...i właśnie w tym momencie (mojego najwyższego uśpienia) nastąpił atak rozdrażnienia! Dwie starsze panie zaczęły kłócić się w gabinecie o pierwszeństwo (choroba też może dać ważność: "ja jestem bardziej chora")...

- Stwórca dał wam piękną przychodnię, lekarza z sercem do pracy: błagam was, a nawet uklęknę przed wami...nigdy więcej nie czyńcie tego!

    Uciekłem do rejestracji, usiadłem za regałami, chwyciłem głowę w dłonie i z zamkniętymi oczami odmawiałem: "Ojcze nasz". Teraz napadają na mnie "opiekunowie" ("patrioci"). Ten o coś pyta, a ta kłania się! "Jezu mój, Jezu...nic nie odpowiadam, macham ręką na znak, że: "nie...nie!" Po 5 minutach do serca wrócił pokój i miłość. Po powrocie na górę dalej tłumaczę skłóconym;

- Czy Pan Jezus udowadniał, że jest niewinny? Czy krzyczał i szarpał się, gdy przybijali Go do krzyża. Czy nie widzi pani próby typu: dobry - dla dobrego, dobry dla obojętnego, dobry - dla złego, miłosierny dla nienawidzącego i niszczącego.

   Jakby na pocieszenie do gabinetu przybyła staruszka, która opowiadała o śmierci własnego syna (uszkodzony przez minę!) do której przygotowywał się. Nie mógł klęknąć podczas przyjmowania Eucharystii, a na odchodne pozdrawiał wszystkich: "Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! Niech wam wszystkim wynagrodzi!"...i stała się cisza!

   Dalej mam dyżur w pogotowiu, ale łączność z Jezusem zerwana. Około 18:00 wróciło poczucie obecność Zbawiciela podczas rozważań po spowiedzi Jacka Salija OP: "Osobiste spotkanie z miłosiernym i miłującym Zbawicielem".

    Nie wiem czemu, ale w tym momencie pomyślałem o Faustynie i moim liście do Postulacji. Przecież ten list będzie leżał z innymi i będzie rozpatrywany w sprawie dowodu świętości Faustyny.

   W sercu otrzymam lekkie drgnienie, a w oku pojawiły się łzy! W telewizji pokażą program z uczestnictwem profesor Małdykowej z Instytutu Reumatologii u której robiłem specjalizację z reumatologii. Jakże chciałbym rozmawiać z nią o Jezusie...teraz ja chciałbym ją szkolić!

    Pokazano cierpiące dzieci i gimnastykę, gdyby tam przenieść moich zaćmionych pacjentów, także syna ćwiczącego karate! Czy tam jest kaplica? Nagle odczułem radość z głodówki dla Jezusa i Matki Bożej.

   Na dalekim wyjeździe czytałem Ewangelię, przydała się lampka od Jezusa zakupiona w prowadzeniu! Dalej czyniłem to w wiejskiej chatce, gdzie skręcała się z bólu dziewczyna (czekaliśmy na działanie zastrzyku).

   Tak tam było dobrze, tak chciałbym tutaj czytać Dzisiaj bardzo wcześnie wskoczyłem pod kołdrę z powodu nagłej senności (choroba?).

                                                                                                 APee