Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 30 marzec 1991

Odsłon: 18

    Żona jest już na Rezurekcji, a ja "ujrzałem" moją modlitwę przebłagalną o którą prosiłem. Tę modlitwę można odmawiać także podczas adoracji nocnej.

    Andre Frossardowi zadano pytanie: co to jest wiara? Teraz ja zadaję sobie to pytanie. Wiara to miłosny zalew serca spływający od Boga! Zarazem jest to pogodzenie się z Wolą Stwórcy i radość Jej wypełniania.

   To przynosi Wolność Prawdziwą, poczucie Bożej Prawdy i Sprawiedliwości, Równości...przy tym wszystkim małość ziemska, poznanie naszej nicości, służenie innym aż do oddania życia, to delikatność, cichość, cierpliwość,to....czy mam dalej pisać o Bogu...o Jezusie, który to wszystko pokazał!? Gdy Ojciec zawoła wszystko staje się jasne.

    Wczoraj byłem sierotą (pragnąłem Ojca i Syna) - czy zauważyłeś jak sieroty pięknie mówią o swoich rodzicach! Jak do nich tęsknią! Nawet, do złych ziemskich rodziców. Dzisiaj mam wielką moc do pracy.

   Podczas wyjeżdżania z garażu zauważyłem książkę "Dzieła" Jana od Krzyża. Napływa natchnienie "weź". W gabinecie otworzyłem i płyną słowa do mnie, że odkrycie łaski Bożej daje wielką radość - trzeba się tym cieszyć i wskazywać innym na istnienie tej łaski.

- Choroba to wielka łaska Boża...Stwórca daje panu znaki, budzi pana. 

    Około 11.00...stała się cisza, napłynęło pragnienie modlitwy "och, Jezu mój" - nie się iść do domu. Tak wielkie napełnienie mocą i miłością, że czuję w tym momencie siłę Mojżesza, który prowadził lud. Jakże chciałbym prowadzić taki lud, ale cóż...tylko uśmiechy.

- Bardzo ładnie, że sprzątacie teren wokół przychodni...a wasze dusze?

    Wiem, że wielu z nich jest rozłączonych z Bogiem, nie chcą i nie uznają Jezusa i wszystko oprócz ziemi jest im całkowicie obojętne. Tylko Jezus może sprawić, że się przebudzą...nawet przed śmiercią! "Wiem Jezu jak cierpisz z tego powodu! Chętnie oddałbym część mojej wiary tak zagubionym!"

    W momencie rozpoczęcia odmawiania modlitwy przebłagalnej wkroczyła salowa "patriotka" i prawie wygoniła mnie z przychodni! Zostałem sam i mogę stanowić jakieś zagrożenie dla mojej ojczyzny.

    Tak chciałbym znaleźć się w jakiejś ciemnicy i tam odmawiać modlitwę przebłagalną, ale zły pracuje...sprawił całą masę ważnych spraw. Podczas wypalania działki pomyślałem o delikatności Jezusa, a diabeł podsuwa, że zasuszył drzewo, które nie dawało owoców.

   Tak jest Bestia zatroskana, a to była nauka duchowa. Zarazem radość zalała serce podczas śpiewu Macieja Zębatego: "Alleluja" o zmartwychwstaniu Zbawiciela z pragnieniem Eucharystii! Jeszcze Gintrowski: "jesteś w Raju". "To prawda, bo ja już uczestniczę w życiu nadprzyrodzonym. "Królestwo Boże jest w nas".

    Teraz trwa nabożeństwo, cały kościół ludzi, cisza, oczekiwanie...siedzę i pojękuje "Jezu. Jezu...Ty wiesz, że jestem. Przypomniał się list, a łzy popłynęły na ziemię.

    Jestem zły na siebie, że właśnie dzisiaj nie odparłem pokusy przyjęcia "wdzięczności" od pacjenta i nie oddałem całego dnia Jezusowi. Trwa obrządek, ale mało jest momentów prawdziwej łączności z Bogiem...zbyt głośno, zbyt jasno...nic nie dają "popisy śpiewacze" kapłana (powinien mówić półgłosem do mikrofonu). Nie mają też mocy duchowej czytania ze Starego Testamentu.

    "Przyjmij Św. Hostię za żołnierzy" - nagle odczułem, że moje serce to jakiś nieogarniony krater, otwarty szyb, który może przyjąć wiele innych serc. To łaska Boga Ojca ukazanie mi Jego wszechogarniającej miłości. "Panie Jezu obejmij ich moim miłosiernym sercem...daj im wiarę, ufność, Światło: temu, temu i tamtemu!"

    Teraz zrozumiałem jak wielką "przepaścią" jest Miłosierne Serce Jezusa i jak wielkie są Jego cierpienia lud śpiewa "Zmartwychwstał Pan" (na głosy z chórem), a łzy lecą na ziemię, nie mogę otworzyć oczu.

    Wyszedłem na modlitwę, cicho na ulicach, pełnia księżyca, nawet mam strach (psy)! Zacząłem wołać za żołnierzy, a także za chrześcijan rozszarpywanych na rzymskich arenach.

    "Jezu, Boże Ojcze, Matko Miłosierdzia proszę o łaskę dla dusz tych męczenników, którzy w czasie męki zwątpili i złorzeczyli Bogu. Jezu mój! Proszę Cię o Miłosierdzie dla nich...przecież jesteśmy słabi, tak mało było wówczas wiadomości i komunikacji międzyludzkiej. Jezu proszę Cię o Miłosierdzie dla nich".

    Nagle ujrzałem areny z wygłodniałymi lwami, które podchodzą do ludzi i wyrywają im ramiona z walkę niektórych..uderzenia pazurów zwierzęcych. Po zapaleniu lampek pod krzyżem wielka radość zalała serce.

   Teraz wiem, że jestem szykowany do męczeńskiej śmierci...jakiej? Czy chciałbym umrzeć normalnie? Czy za Jezusa? Męczennicy chrześcijańscy byli, są i będą! Co Jezus naznaczył przyjmę. Stwórca nie da mi nic więcej, niż to co będę mógł znieść.

     Prawie pierwsza godzina, a ja nie mogę znaleźć ukojenia. Co dzisiaj czują ludzie? Dlaczego nie czuwają? Dlaczego nie spędzają tej nocy na modlitwach i prośbach? 

                                                                                                                      APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 29 marzec 1991

Odsłon: 17

    Po wstaniu przeżegnałem się i zacząłem adorację na tle adagia g-moll Tomaso Albinioniego. Powaga i pokój zalały serce...tak powinien zaczynać się ten dzień. Demon wiedział, że dzisiaj moją duszę ogarnie tęskna miłość za Panem Jezusem i skusił mnie do bezcelowego krążenia po mieście.

    Zacząłem odmawiać modlitwę przebłagalną...prawie wołałem do Stwórcy: "Panie obejmij to miasto Swoją Opieką, a szczególną troską tych, których kierują ku mnie." Popłynie też koronka do Miłosierdzia Bożego...

   Żona płacze, bo córka złośliwie najadła się kaszanki, a syn kłócił się o jedzenie...no cóż dzisiaj można jeść 3 razy, raz do syta. Zaleć to głodującym w Afryce! Na ten czas popłynie Droga Krzyżowa z Górki Klasztornej (przedstawienie z osobą Pana Jezusa)...łzy zalały oczy podczas odmawiania przez lud "Ojcze nasz". Jak wielką moc ma Słowo Boże.

    Serce przeszyła tęskna miłość za Panem Jezusem. Wyszedłem, bo nie potrafię modlić się w domu i tak już zostanie. Po wejściu do samochodu popłakałem się podczas słuchania kantaty z radia...pojękiwałem tylko powtarzając: "Jezu...Jezu...Jezu", a łzy płynęły po twarzy. Nic na świecie nie może ukoić tego głodu, tylko Eucharystia! Niewierzący nie zrozumie tego, bo oceni wszystko zewnętrznie.

   Pojechałem do odległego kościoła w Jedlińsku pw. Apostoła Piotra i Andrzeja (blisko Radomia) - już samo wejście tam dało ukojenie. Tak tu dobrze, cicho, przywitała mnie Figura Matki Bożej oraz Pan Jezus Miłosierny! Przy wyjściu były dwie szufladki: "dawać" i "brać"! Całe nasze życie tak przebiega - branie i dawanie!

    W samochodzie odczułem, że swoją miłością objąłem tę okolicę...jakbym wziął ją pod ochronę! Teraz uświadomiłem sobie, że Pan Jezus takim uczuciem obejmował cały świat, a Bóg Ojciec czyni to obecnie Swoją wszechogarniająca miłością! "Panie Jezu obejmij Swoją ochroną te strony...te miejsca, gdzie przebywałem i przebywam!"

    W kościele Bernardynów w Radomiu było pełno młodzieży oczekującej na spowiedź. Upadłem na kolana w kąciku adoracji Monstrancji, gdzie tykał zegar (upływający czas): "Jezu mój". Teraz kościół Garnizonowy św. Stanisława w Radomiu: "Panie Jezu dziękuję Ci za ten dar". Nie wyrażę moich odczuć, nigdy nie miałem tak wielkiej radości.

   Teraz katedra Opieki NMP w Radomiu, gdzie w ołtarzu był Jezus z Sercem i Jezus Miłosierny. "Spraw Panie Jezu, abym Cię nigdy nie opuścił." Obok kościoła był kiosk ze zdjęciami nagich dziewczyn...poprosiłem starszą panią, aby schowała pisma. Odchodząc pogroziłem jej palcem mówiąc: "od tego momentu będzie pani odpowiadała!"

   Podczas przejścia przez park serce łkało, a dusza wołała: "Jezu, Panie mój, Serca Przewodniku, Zbawco Serdeczny, mój Panie i Królu! Jak mam Cię nazwać, Jezu? Ja umiłować Cię i jak Ci wszystko wynagrodzić"?

   W ostatnim kościele siedziałem w ławeczce i z napięcia drzemałem...nagle tęsknota ustąpiła. Podczas powrotu (30 km) wstąpiłem do parafii św. Franciszka z Asyżu w Wielogórze, aby przyjąć Eucharystię. Nawet trafiłem na czas słów kapłana: "Moje Drogi nie są waszymi drogami." Tak, bo Droga Pana prowadzi do Zbawienia...z tego wygnania do Raju! To jest Tajemnica - ja zostałem zawołany...czuję ten powrót ze zesłania!

    Usiadłem na ławeczce, wielki znicz daje migające światło, lud śpiewa: "Św. Boże. Św. Mocny. Św. a Nieśmiertelny", a ja w oczekiwaniu na św. Hostię zrozumiałem, że po zabranie tego daru Stwórcy mojej życie nie miałoby żadnego sensu...oznaczałoby śmierć duchową!

   Napłynęła też pewność, że Kościoła Jezusa nic nie p o k o n a! Tacy jak ja będą stale powoływani. "Ziemianin" nie ma naszej mocy...nie może oddać dobrowolnie życia i to w męczarniach! Po zjednaniu z Panem Jezusem moja tęsknota i smutek zamieniły się w Prawdziwą Radość!

  W drodze powrotnej zatrzymałem się przy bliźnim z uszkodzonym "Starem"...zabrałem go, nie znaleźliśmy mechanika, wróciliśmy do samochodu. On próbował go reperować, a ja cały czas wołałem: "Jezu pomóż! Matko pomóż...przyślij zastęp aniołów i pomóż!"

    Zapalił, próbuje mi płacić, a ja podarowałem mu lampkę akumulatorową (miałem dwie)...rozstaliśmy się jak bracia! Powiedziałem mu, że pomógł mu Pan Jezus! "Proszę zapalić lampki na krzyżu przy parkingu...zawsze będzie pan to miejsce sobie przypominał! Ja nie wierzę w przypadki - właśnie tutaj mieliśmy się spotkać"!

- Czy w tym miejscu kogoś rozstrzelili?

- Nie, dzisiaj jest Wielki Piątek...to Jezus na krzyżu!

                                                                                                          APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 28 marzec 1991

Odsłon: 24

Wielki Czwartek

    Świta, przeżegnałem się pod kołdrą. Nadal trwa umęczenie, żona wysyła złą energię...przyjęła dzieciątko, ale ze złością! Ja widzę nawet łóżeczko cieszę się...chociaż jestem zdziwiony zmianą planów życiowych. Nawet nadchodzą strachy: "a jak się urodzi z wadami...z zajęczą wargą?"

    Po sekundowym śnie ujrzałem obraz błękitu, a po pewnym czasie żona ma radość, wystąpiła menstruacja. Jak pięknie wszystko czyni Mądrość Boża - ile spraw można przebadać taką przez taką próbę: tutaj gotowość do zabicia własnego dzieciątka.

    "Dobry jest Pan. Dobry jest Pan" śpiewam w duszy. Wszystko zostało odmienione w jednej sekundzie. Smutek i radość, aby nam się nie nudziło. Napłynęło natchnienie: "wejdź do kościoła". Napłynęło pragnienie wędrowania w Wielki Piątek - szukania Jezusa po różnych kościołach dużego miasta". Po załatwieniu swoich spraw wstąpiłem do kościoła i w ciszy podziękowałem za Dobro Pana.

    Teraz wykorzystuję moment i mówię do znajomego: "Stwórca mówi do pana - Tadziu przesunąłem moment twojej śmierci, wrócisz do mnie - pamiętaj o tym! Jezus umarł także za ciebie. Porzuć dla Niego palenie tytoniu - tylko w piątek! Dałem ci usta i co one mówią...czy pochwaliłeś Mnie dzisiaj?"

   Wolny czas biegnie - czy dobrze, że zadzwoniłem do radia w sprawie manipulacji: wykonałem listę biednych (przekaz do Holandii, bo dary rozkradają). Wiem, że miałem to zrobić w Imieniu Jezusa. W drodze do kościoła spotkałem trzech zawodowych żołnierzy (znajomi z pracy w Jednostce Wojskowej). Jeden z nich pracuje "na mojej fali", ale to całkowity ateista. Teraz wykorzystuję swoją moc i modlitwę!

    "Mądrość Boża dała panu rozum...ku pana zgubie - z nim będzie pan błądził po świecie, ale nie będzie można nic zarzucić Przedwiecznemu, bo otrzymał pan zarazem wolną wolę, wybieraj: - tutaj Saddam Husejn i Gorbaczow, a zarazem Jan Paweł II oraz o. Kolbe. Pan zarazem nie wie, że Bóg kocha pana bardziej ode mnie, bo ja już jestem Jego! Nie ma co szukać, niech pan idzie za mną!"

    Nie wolno rozpraszać się przed Św. Hostią - teraz muszę koncentrować się już na początku Mszy św.! Napłynęło natchnienie, aby Eucharystię przyjąć w ich intencji. Lud śpiewa, a ja modlę się za nich i proszę Jezusa o objęcie ich opieką. Powstała więź miłosna, szukając dojścia do kapłana natknąłem się na żonę.

    Pan połączył nas w kościele i teraz razem poszliśmy do Komunii Św.! Minęło 1.5 godziny, a nie chce się wyjść z kościoła. Napełniony miłością i radością pojechałem i zapaliłem lampki na krzyżu. Napływa, że za "te lampki będę jeździł lepszym samochodem".

   Natychmiast odpowiadam: "wiesz Jezu, że robię to z potrzeby serca, a nie dla zapłaty!". Pod drzwiami czekała córka...z niecierpliwości obgryzła wszystkie paznokcie.

     Późno. Przesłuchuję nagraną audycję poetycką: "Tak mi ojczyzny mojej żal" wg wierszy Tadeusza Micińskiego. Jak piękne rzeczy istnieją na świecie - głos główny i pogłosy, głos inny na tle głównego, głos męski i kobiecy oraz chór mówiący szeptem.

"Modlę się po raz ostatni przed czarnym krzyżem nie tyle za ciebie, co za lud mrący.

Polska - bezmierna ruina. Dziś Żyd chałatny mówi - Polak to lichota.

Straszny jest zgon bez zmartwychwstania.

Chwała Bogu na Niebie i dobrym ludziom na ziemi.

To wy Piasty? To wy? Boże osłoń!

I dobrym ludziom na ziem i

wszystkim ludziom cierpiącym za miłość konającym.

Polska..w zamurowanym lochu blask witraży".

Przechodniami jesteśmy na ziemi ojczyzny szukając."

    To wszystko było "rzucone" na smutny podkład muzyczny...och, gdyby autor doczekał tego czasu! Tej Ojczyzny! Zbliża się północ - muszę ułożyć Adorację Nocną i Modlitwę Przebłagalną.

                                                                                                              APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 27 marzec 1991

Odsłon: 19

    Przebudziłem się przestraszony o 3.00, bo czeka mnie egzamin. W tym czasie napływa pocieszenie w postaci słów: "W krzyżu cierpienie, w krzyżu zbawienie, w krzyżu miłości nauka"...

    Poprosiłem Matkę Niepokalaną o ochronę i padłem na kolana odmawiając moją modlitwę "za wszystkich, którzy mnie śledzą i mają do mnie złość". Zauważyłem, że Pan Jezus jakby odkrył mi Ojca, bo coraz częściej mogę bezpośrednio modlić się do Niego ("jakby zezwolenie").

   Po latach zauważę, że Bóg Ojciec znalazła się w naszej wierze na drugim miejscu. Panie Jezu bądź dzisiaj ze mną...niech będę cichy i wytrwały, w koło powtarzałem "Jezu bądź ze mną". Uczeń Mistrza Ukrzyżowanego ma być cierpliwy i cichy.

   Pan Jezus sam prosił Boga o Miłosierdzie. Do s. Faustyny powiedział: "musisz kontynuować dzieło miłosierdzia - dokończ sprawę adoracji nocnej i modlitwy przebłagalnej".

    Dzisiaj pracuję - jak marzyłem, w ciszy i pokoju. Teraz czas na pouczenia...

- za dręczącą cię nauczycielkę przyjmij Eucharystię, a w momencie udręk modlił się

- Stwórca dał pani wielki dar: będziesz przyjmowała życie, nie wolno pani głosić chwały aborcji...ostrzegam!

- bieda...och, ile ma odmian - można trafić w góry Mauretanii, tam gdzie jest duży kult Matki Bożej...tam wszystko stanie się jasne.

    Z radia popłynie poemat symfoniczny: "Powracające fale" Mieczysława Karłowicz, a mnie przy mówieniu o Matce Bożej łamał się głos...

    Dzisiaj jest mniej ludzi. Z zapałem sprzątam różne papiery i nagle napłynęła wielka tęsknota za Panem Jezusem: "O! Panie mojego serca, gdy przychodzisz zawsze przynosisz pokój domowi i sercu. Jakże zaskakujesz sprawiając prawdziwą radość sercu i ukojeniu".

Słodycz w sercu tak wielka, że nie chce mi się wychodzić z pracy. W środy i piątki pościmy, ale głód nawet nie przepłynie. miałem egzamin, a to strata i tak się stanie, bo listonosz zawiadomił mnie o trzech podatkach.

    Przysnąłem udręczony na fotelu, żona wysyła do mnie smutek, a nawet leki, zniechęcenie i rozdrażnienie. Jak bardzo niszczy to pokój w sercach innych! Czekałem na audycję "Wielki Prokurator Judei", ale tak kręcono, przesuwano czas i grano, że mało kto mógł posłuchać.

                                                                                                                           APeeL