Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 14 sierpień 1991

Odsłon: 509

    Budzi Msza św. z Wadowic z okazji oddania nowego kościoła. Szukam taśmy do nagrania, włączyłem pierwszą z brzegu, a tam Ewa Błoch śpiewała. że: "życie zacząć chcę od nowa"! Och, jakże te słowa dotyczą mojej obecnej sytuacji...przecież dzisiaj zaczynam moje nowe życie!

    Podczas tego nabożeństwa w momencie konsekracji głos Jana Pawła II załamał się. Sprawiło to przeżycia tego momentu w rodzinnej miejscowości...w chwili oddania nowego kościoła z figurą Matki Bożej Fatimskiej! W moich oczach pojawiły się łzy, a nasze serca zostały połączone wspólnym uczuciem...razem łkały!

   Wczoraj prosiłem o to uczucie - dzisiaj Pan Jezus dał mi takie właśnie przeżycie. W serce wpadł smutek, który koi modlitwa i w tej sekundzie zrozumiałem cierpienia s. Faustyny pragnącej łaknącej Eucharystii.

   W moim sercu popłynie hymn pochwalny Chleba Bożego: "Św. Hostio, Chlebie Życia w Tabernakulum, Serce w sercu, Czysta Wodo dla ciała, Promyku i Ochłodo duszy. W takim momencie tęsknotę może ukoić tylko przyjęcie Ciała Pana Jezusa...nic więcej!

    Teraz zbieram na działce mak, a żona odmawia różaniec...serce moje przenika Boskość Jezusa: wszystko, co widzę chciałbym ofiarować Bogu. Oto piękna lilia...dla Matki Bożej!

   W czasie modlitwy napłynął obraz zdenerwowanego kolegi lekarza krzyczącego na pacjentkę. Do mnie napłynęło pouczenie: "że jestem skierowany przez Jezusa na świadectwo Jego Istnienia...tylko to się liczy!

   Nie wolno mi nawracać - starać się uczynić ich na moje podobieństwo! Dalej Jezus mówi: "Ja nie żądam od nich twojej wiary, tylko zmiany dotychczasowego życia...ty jesteś na to świadectwo!" Nieogarniona jest Mądrość Boża; kompletny ateista ma drgnąć...łapczywy na pieniądze ma zostawić ten proceder, a wahający się ma wrócić do Boga!

   Po południu napłynęło pragnienie modlitwy i tak w różańcu doszedłem do: "Zesłania Ducha Św.". Zły w tym czasie jątrzył: "jakże cenny jest papież, ponieważ nie ma kto spowiadać się...też chciałby przyjąć św. Hostię od kogoś wyższego!"

   Nie dałem się i zawołałem: "Duchu Św. zstąp na moją duszę i bądź w mojej duszy"...w tej chwilce odkryłem, że mogę o to prosić poza kościołem i poza przyjmowaniem św. Hostii. Nawet napłynęła informacja, że św. Hostia (Ciało Jezusa Chrystu­sa) oraz działanie Ducha Św. to: "różnorodność w jedności".

   Napłynęło działanie Ducha Św.! Wyciągnąłem dłonie w niebo, pojawiło się głębokie wzdychanie oraz moc Boża! Tak zrozumiałem jak można czerpać moc po modlitewnym zawołaniu! Wiem, że próba przewrócenia mnie nadejdzie i będzie straszna, ale wiem, gdzie mam szu­kać mocy!

    Dzisiaj jest spotkanie modlitewne młodzieży z całego świata (Częstochowa), a ja widzę ich umęczenie (problemy z ubikacją, zimno, obcość, dalekie miejsca, daleki dom)! Pomyślałem, że w dzisiejszej dobie takie zgromadzenie powinno odbywać się przy pomocy łączeń satelitarnych i wymiany młodzieży; zaproszenia losowe! Niech decyduje Bóg...jakże piękne byłyby modlitwy z różnych sanktu­ariów świata! Nigdy nie widziałem Lourdes, Fatimy...itd.!

   Tuż przed snem padłem na kolana wołając: "Boże Ojcze przyjmij moje podziękowanie...Panie Jezu dziękuję za Twoje dary, za św. Hostię i Tobie Matko dziękuję prosząc, abyś podziękowała w moim imieniu za Niebo, Aniołów i Świętych!"

   Z natchnienia otworzyłem pismo św. Jana od Krzyża, gdzie trafiłem na słowa do mnie, że moja dusza wyrwała się z części zmysłowej...tzn. nie cieszą mnie już uciechy ziemskie, ponieważ mam pokazane Królestwo Boże już tutaj (pocieszenia duchowe, Eucharystia oraz radość z odkrywania Stwórcy)!

   To prawda, ale zasmuciłem się, ponieważ to dopiero początek drogi! Dlaczego początek? Dlatego,że jestem w fazie pocieszania duchowego, a to oznacza nadejście ciężkich czasy i różnych prób!

                                                                                                                            APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 13 sierpień 1991

Odsłon: 252

     Przebudził mnie ostry dźwięk z modlitwą płynącą w sercu: "Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus. Niech będzie uwielbione Imię Jezusa, Syna mojego Prawdziwego Ojca." Sam  zacząłem wołać w ciemności: "Panie mojego serca, gdy Ty zawołasz biegnę, Jezu mój, Przyjacielu, Bracie mój!"

     W tej tęsknocie złapałem okazję (spotkanie w Krakowie z Janem Pawłem II), gdzie korowca Robura (samochodu ciężarowo-osobowego) włączył kasetę z kapelą. Przez chwilkę byłem tym zdenerwowany, ponieważ planowałem modlitwę. Razem ze słowami miłosnej melodii zacząłem wołać do Jezusa: "Powiedz Jezu mój czy też mnie kochasz? Powiedz...powiedz!"

    Oczy zalały łzy, a zakochany śpiewał: "miłość jest piękna (..) może gdzieś znajdę Cię od tej chwili" z odpowiedzią Pana Jezusa do mnie: "wrócisz znów i będziesz blisko Mnie (..) nasze serca muszą się połączyć!" Poprzez Miłosierdzie Zbawiciela właśnie wracam do Niego...po upadku. Zobacz jak Pan Jezus rozmawia ze Swoim uniżonym sługą!

    Nie dziw się, ponieważ wszystkie środki techniczne, cały świat i jego wydarzenia dają możliwość rozmowy. Dla mnie jest to jasne i proste. Pan Jezus prowadzi każdego jak chce! Teraz wiem, że: "wrócisz Ty, Miłość Twa, będziesz blisko mnie." W podziękowaniu za wczorajsze postawione pod krzyżem kwiaty...popłyną: "Chryzantemy złociste"! Pan daje mi więcej niż się spodziewam...

    Mijamy domy, pochylone słoneczniki, piękne krajobrazy, wstające słońce, które odbija się żółtym blaskiem...radość...radość! Przed kierowcą przesuwam paciorki różańca, a podczas skocznych melodii płynie cz. radosna tej modlitwy.

    Wprost widzę starca Symeona trzymającego malutkiego Jezusa w Świątyni. Razem z nim cieszę się z tego wydarzenia. Podniosłem głowę, a tu matka niesie takie właśnie dzieciątko (g. 6.00). Zwykły człowiek powie, że to głupstwa, a ja widzę łączność świata przyrodzonego i nadprzyrodzonego!

    Na rozwidleniu dróg w Kielcach zawołałem: "Bądź uwielbiony Jezu za wszystko, co mi dajesz! Bądź pochwalony Jezu!" Teraz przesiadłem się do "Fiacika" z ateistą...nie wiem, co w nim zostanie z mojego świadectwa wiary, ale w Krakowie nie chciał przyjąć zapłaty.

     Teraz zbliżam się do klasztoru s. Faustyny. Na pustej ulicy głośno wołałem: "Zdrowaś Maryjo! Matko Boża. Matko Jezusa. Matko moja i ludzi oraz świata! Przekaż Jezusowi i Stwórcy, że tylko o nich trzeba mówić i tylko do nich wołać, bo cała reszta jest dodana!"

     Radość prawie rozrywała serce, a już w klasztorze uzyskałem pełnię ukojenia. Tam przed Jezusem Miłosiernym odmawiałem modlitwę przebłagalną, prosiłem o pokój dla żony oraz dar wiary dla córki. Na środku kościoła modliła się zakonnica z uniesionymi do góry rękoma, a ja zabrałem mały różaniec, który "ktoś zostawił dla mnie", bo bardzo chciałem mieć coś od s. Faustyny...to wprost dar od Niej! Przyda się podczas dyżurów w pogotowiu.

    Te prośby ponowiłem u groby s. Faustyny, aby objęła swoją opieką córkę. Jakiż tam pokój, cisza i dobro. Wracałem w uniesieniu, a dusza wołała: "Jezu mój" z powtarzaniem. Zapomniałem o tym, że dzisiaj prowadzi mnie Pan Jezus. Niby "przypadkowo" zajrzałem do jakiegoś kościoła, gdzie usłyszałem pukanie płynące od konfesjonału z delikatnym poleceniem: "podejdź!"

     W tej samej sekundzie zły uderzył we mnie z całą mocą: "Jaki jest sens takich podróży? Tyle wysiłku! Po co to? Kapłani. Kościoły. Figura...mówienie jeden drugiemu!" Każdy normalny człowiek wyjdzie natychmiast z kościoła po zalaniu duszy diabelskim zniechęceniem i zwątpieniem. Zrozum każdy! Sam nie zauważyłem kuszenia, bo całkiem zapomniałem o tym, że nade mną czuwa "przyjaciel ciała" - wróg nr 1 mojej duszy! Ja, wezwany dzisiaj tutaj przez Jezusa zapomniałem o tym wrogu! To jego wielki sukces, przecież powinienem natychmiast; krzyknąć: "żegnam cię krzyżem w Imieniu Jezusa!"

      Moja myśl uciekła do s. Faustyny (prawdopodobnie nadeszła pomoc), która miała zalecenie stałego uczęszczania do spowiedzi, bo przez usta kapłana mówi Jezus! Nawet powiedziałem o tym kapłanowi i poprosiłem o radę dotyczącą gadania, poczucia się lepszym (pycha duchowa), chęcią nawracania innych...

    Mam przyjmować próby w dobrym i złym...nawracać innych cichością, uniżeniem, delikatnością z pokornym sercem..."dużo módl się za córkę, nie ustawaj - tak czyniła matka św. Augustyna". Trzeba akceptować innych, takimi jakimi są!

    Teraz szukam miejsca na odmówienie "pokuty" i tak trafiłem do maleńkiego pomieszczenia z wielką figurą Jezusa z Gorejącym Sercem i obrazem Jezusa Miłosiernego. Usiadłem jak urzeczony - to przecież w moich odbitkach połączyłem te dwie postacie Jezusa!

    Zarazem zauważyłem pomoc w drobnych sprawach: zdobycie zaproszenia na spotkanie z Janem Pawłem II, skorzystanie z WC (dano klucz do pięknej łazienki), zdobyłem wodę święconą w pojemniczku, a nawet małe krzesełko.

     Przyjazd papieża poprzedziło czytanie dzienniczka Anieli Salawy, która w dniu dzisiejszym zostanie wyniesiona na ołtarze....

- zwykłym pyłkiem jest dusza wobec Boga

- o cierpieniach nigdy nikomu nie wspominaj!

- miałam pokazane wiele dróg, a dusza rwała się do cierpień...ale brak było odwagi do wielkiej męki

- Boże zlituj się i wyrwij z więzienia ciała!

- Pan Jezus też potrzebuje naszej pociechy!

     Wreszcie łaska spotkania zastępcy św. Piotra: "och, jakże warto było żyć!" Łzy zalały oczy, a serce słodycz, której nie wypowie ludzkie słowo. Żałuję jednego, że papież w momencie przejazdu nie zrobił znaku krzyża!

                                                                                                     Foto Maryla

     Ta Miłość, ofiara i pociecha - to przyjęcie cierpienia i zupełne zapomnienie o sobie! "Matko przekazuję Ci moje cierpienie oddalenia od papieża, za złe nagłośnienie, brak możliwości skupienia", bo dla mnie najważniejsze jest przyjęcie Komunii Św. z otrzymaniem błogosławieństwa od następcy św. Piotra.

    W tym czasie starszy pan wyciągał żonę: "po co tu siedzieć...w telewizji lepiej widać...ja idę do domu, jedzenie jest w lodówce!" Teraz mam jedno pragnienie, abym mógł odczuć serce papieża, aby nasze serca połączyły się. Czy to nastąpi? Da Bóg...to wszystko jest możliwe! Popłynie Słowo...

1. Mojżesz przekazał, że (Pwt 31,1-8) Pan Bóg będzie prowadził naród wybrany. Do niego samego padną słowa: "Bądź mężny i mocny, nie lękaj się, nie bój się ich, gdyż Pan, Bóg twój, idzie z tobą, nie opuści cię i nie porzuci".

2. Pan Jezus wskazał na największego w królestwie niebieskim (Ewangelia: Mt 18,1-5.10.12-14): "przywołał dziecko, postawił je przed nimi i rzekł: Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego."

     Kapłan wkroczył ze Św. Hostią, padłem na kolana, a papież wypowiedział w tym momencie: "nie jestem godzien"...otrzymałem Ciało Pana Jezusa! Jak wielka to łaska...

     Teraz klęczę na środku szerokiego chodnika okalającego Stary Rynek w Krakowie; "Cóż Ci Jezu dam, za Twych łask promienie?" - przecież to najwyższa łaska na ziemi! Po długim modlitewnym skupieniu uniosłem głowę, a tam ślad po samolocie - biała wstęga od ziemi do Nieba! Wielu wychodziło przed Komunią Św. To ci, co odwracają się do Jezusa!

     Jak wielkim cierpieniem jest łaska wiary! Dzięki tym wcześniejszym wyjściom mogłem zbliżyć się do Ołtarza św. gdzie Jan Paweł II wspominał słowa Anieli Salawy "Niech będzie Pan Jezus tak uwielbiony, jak został wyniszczony".

     Po błogosławieństwie...nic już nie było ważne! Powrót, kłopoty, ale wiem, że Pan Jezus pomoże. Tak będzie (pięć przesiadek) ze spotykaniem różnych ludzi, którym mówiłem o Jezusie, Bogu i Matce! Z Polski wyjeżdżają na misje...tam często ludzie są spragnieni wiary, a u nas mara i wątpliwości.

    W środku nocy, w zimnie odmawiałem cz. Bolesną Różańca i to cierpienie przekazałem Panu Jezusowi. "Ty, Jezu nie miałeś domu, cierpiałeś zimno, wygnanie, śledzenie...przyjmij moje cierpienie". W takim momencie rozumiesz łaskę posiadania domu - to miejsce, gdzie jesteś bezpieczny, to wprost Niebo na ziemi!

                                                                                                                                  APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 12 sierpień 1991

Odsłon: 238

    Wstałem zlany potem, zrzuciłem piżamę, napiłem się i pomyślałem, że oddzielny pokój i własne łóżko to wielki dar Boga. Zaspany padłem na kolana i zawołałem do Jezusa, aby był ze mną w czasie urlopu: "wiem Jezu, że to cały miesiąc, wiem też, że zawsze Jesteś ze mną, ale proszę..."Ojcze nasz. Zdrowaś Maryjo."

    Dalej przeżywam sen o typie eksterioryzacji: byłem w Belwederze...nawet widziałem żonę Lecha Wałęsy, który był przygaszony, niepewny. W tym czasie kręcili się ludzie, wnosili skrzynki z płynami.

    W śnie zwróciłem się do Wałęsy, aby przyjął mnie do komitetu doradców! Dodałem, aby nie pytał o moją osobę, bo to tak jakbym ja pytał o niego pana Jaruzelskiego!

     Żona wróciła z kościoła, w domu nastał pokój...na granicy smutku i tęsknoty za Jezusem. Z tego powodu trzy razy odmówiłem cały różaniec.

    12.00 zabrałem się do pisania modlitwy (modyfikacja wg św. Brygidy), ale zły umoczył palec i wylała się cała szklanka kawy. W zamieszaniu pojechałem na działkę.

    "Panie Jezu pomóż". Udało się i wszystko skończyłem o 19.00. Podczas przepisywania jasno ujrzałem, że najwyższą wartość ma rozważanie Męki Jezusa z której płynie Moc Boża, rady na każdą chwilkę naszego życia. W Męce widać, że wszys­tko zostało pięknie u ł o ż o n e przez Boga Ojca. Każde Słowo Jezusa nigdy nie ulegnie zmianie i będzie trwało nawet po zakończeniu świata!

Jak się okaże u Wałęsy będzie obradował Komitet Doradczy! Gdzie byłem w nocy? W relacji z Częstochowy pokazują ożywiony Kościół Jezusa...oto zwykli ludzie dają świadectwa swojej wiary i miłości do Jezusa. Tego właśnie brakuje w naszym kościele - większość chodzi do kościoła z powodu "obowiązku", wymogu oraz tradycji. Słowo powinien głosić każdy wezwany! Kończę modlitwy z nastawieniem budzika na godz. 4.00!

    Dzisiaj Mojżesz powiedział do ludu (Pwt 10,12-22), że Pan Bóg pragnienie, abyśmy chodzi Jego drogami, "miłował Go" i służyli z całego swojego serca i z całej swej duszy" oraz strzegli Jego praw...

    Dalej była mowa o wybraniu Izraela: "Dokonajcie więc obrzezania waszego serca, nie bądźcie nadal ludem o twardym karku, albowiem Pan, Bóg wasz, jest Bogiem nad bogami i Panem nad panami, Bogiem wielkim, potężnym i straszliwym, który nie ma względu na osoby i nie przyjmuje podarków".

    Natomiast Pan Jezus powie w Ewangelii: Mt 17,22-27, że "będzie wydany w ręce ludzi. Oni zabiją Go, ale trzeciego dnia zmartwychwstanie".

     Dziwne, bo dzisiaj, gdy to przepisuję (26.06.202s) poprosiłem Boga Ojca, aby był ze mną. To zawsze jest zadanie, aby być cichym, nie rozmawiać o niczym i nie żartować. Całkowicie zapomniałem o tym i gadałem z wnuczkiem, pracujemy na jednej fali, łapie moje żarty i sam takie opowiada.

    Około pięciu razy wzrok przykuwała figurka Pana Jezusa w koronie cierniowej. Nie rozumiałem dlaczego, ale teraz przypomniałem sobie o zaproszeniu Boga Ojca...tak jak wówczas Pana Jezusa. Nawet obecne słowa Mojżesza pasują do dzisiejszej intencji modlitewnej: za skrzywdzonych, którzy czekają na sprawiedliwość...

                                                                                                                            APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 11 sierpień 1991

Odsłon: 244

     Z natchnienia idę do kościoła inną drogą niż zazwyczaj, bo chodzi o ominięcie towarzyszy ("od towarzyszenia"). Oni maja plan łapania szpiegów, a ja jestem takim, ale fałszywym. To wielka klęska, bo mimo poranka wszystkich zerwano do udawania.

    Zobacz wierność władzy (wciąż okupacyjnej)...z zaprzedaniem się. Przecież mamy być wierni tylko Bogu Ojcu, bo służenie Przeciwnikowi oznacza utratę wolnej woli i wolności dzieci Bożych. "Jezu mój! Jezu! To przecież zatrata d u s z y".

    W złości i wielkim smutku zatrzymałem się przed kościołem z pragnieniem ciszy, a z duszy wyrwało się wołanie: "Jezu mój, dziękuję Ci za łaskę współuczestnictwa w Twojej Męce. Ty też musiałeś kluczyć, unikać zasadzek, które groziły śmiercią...nie miałeś spokoju, Sam przeciw wszystkim!"

     Nagle Pan dał pocieszenie, ponieważ od Ołtarza św. popłyną słowa: "łaska wam i pokój". Oparty o drzwi kościoła z zamkniętymi oczami wołałem: "Ojcze! Ojcze!", a przez moje ciało przepływał dreszcz. 

     Zły nie dawał za wygraną...ponownie podsuwał wypaczone obrazy z nocnego snu o Matce Bożej i rozpraszał: "idź precz Szatanie...w Imię Krzyża Jezusa Chrystusa". Ponieważ wracał poprosiłem dodatkowo o pomoc Pana Jezusa i Matkę Bożą!

    Msza św. to wielki dar naszego Boga Ojca. Kapłan mówił o Dekalogu...to, że nawet prawa ziemskie zabraniają czynienie zła! Para obchodzi 25-lecie małżeństwa, padły słowa, że przez te lata żyli zgodnie z Wolą Boga Ojca. Ja wiem, że trudno jest przeżyć jeden taki dzień! 

    Dotychczas nic nie wiedziałem o Eliaszu (tyle, że ukazał się podczas Przemienienia Pańskiego). Ten prorok z Tiszbe (Jordania) żył za czasów króla Achaba i królowej Izebel w czasach 874-853 przed Chrystusem. Jego imię oznacza po hebrajsku: "Bogiem jest Jahwe"...miał moc czynienia cudów (opisaną w Księdze Królewskiej).

    Królowa krzewiła kult bożka Baala, a Eliasz jawnie występował przeciw temu i znalazł się w niebezpieczeństwie. Pan go prowadził i ocalił...ratował się ucieczką na górę Synaj (1 Krl 19, 4-8). 

    Dalej będzie zalecenie: zamiast wad - cnoty (Ef 4, 30-5,21): "Nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym zostaliście opieczętowani na dzień odkupienia. Niech zniknie spośród was wszelka gorycz, uniesienie, gniew, wrzaskliwość, znieważenie - wraz z wszelką złością. (..) Bądźcie więc naśladowcami Boga, jako dzieci umiłowane (..)"...

     Natomiast Żydzi szemrali przeciwko Jezusowi (Ewangelia: J 6,41-51) dlatego że powiedział: «Jam jest chleb, który z nieba zstąpił».  (..) Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto <we Mnie> wierzy, ma życie wieczne. Jam jest chleb życia".

    Po przyjęciu Eucharystii serce zalała wielka radość i pokój...nawet uśmiechnąłem się! W tym stanie mam moc dawania świadectwa wiary. Nagle wszyscy ludzie są moimi braćmi, chciałbym biec do nich i rozmawiać. 

    Teraz wszystko czynię dla Pana Jezusa, który poprzez moją osobę wyprowadza w pole służących Szatanowi...może pociągnę innych do tego zadania. To zarazem jest wielka łaska Boża! Napłynęło natchnienie, że mam być na spotkaniu z papieżem Janem Pawłem II w dniu 13 VIII 91 r. (w Krakowie).

     Nic dziwnego, ponieważ prosiłem Jezusa, aby sprawił odwiedzenie grobu mojej przewodniczki duchowej s. Faustyny. Wiedziałem, że to się stanie...to dar Pana dla mnie, nędznika z nędzników!

    W domu napadła mnie chęć modlitwy - odmówiłem cz. radosną różańca oraz różaniec Jezusa, gdzie było zawołanie: "aby spełniła się Wola Boża".

                                                                                                                                APeeL