Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 06 grudzień 1990

Odsłon: 438

   Syn wyszedł wcześniej (wycieczka do Lwowa), a codziennie spóźnia się do szkoły! Żona wróciła z kościoła i przekazała, że mój kolega ateista był u spowiedzi i Komunii św. (nagły zgon ojca).

     Wśród „starych" wierzących jest zazdrość...jak to, ja jestem zawsze Tobą Panie, a on przychodzi teraz i dostaje tę samą zapłatę (po denarze), a wcześniej tak grzeszył: rozwód z opuszczeniem dzieci, opuścił miejsce pracy, jako lekarz złościł się na chorych, a w dniu śmierci ojca z przekleństwami dzielono spadek...diabelski krzyż! „Boże mój! Jakże słabo odczytujemy twoje znaki”.

   Teraz śnił się w pięknym oficerskim mundurze z koleżanką stomatolog, którą właśnie podwożę do pracy mówiąc: „pani bardzo ciężko pracuje i może uczynić wiele dobra ofiarowując Bogu ten wysiłek z przyłączeniem do Męki Zbawiciela (uświęcić) jako przebłaganie za grzechy innych ludzi” Proszę przekazać to normalnymi słowami: „Panie przyjmij moją udrękę i dołącz ją do Twojej Męki jako ofiarę przebłagalną za ludzi”.

    Prawie nie mogę pracować z powodu zaślepienia ludzi, bo nie widzą obdarowania i boją się śmierci, a to jest całkowity brak ufności Bożej.

- Dlaczego pani nie dziękuje, a trzęsie się ze strachu przed nieznanym?

- Proszę nie zajmować się polityką (65 lat), a modlić się za pijaków...odpowiedziała, że nie będzie tego czynić!

  Zapewniłem ją, że Bóg kocha każdego tak samo, a złych bardziej, ponieważ oni są nieświadomi!

- Pani jest opętana w bardzo prosty sposób...zły kieruje całą pani uwagę na bezeceństwa księży (zakłamanie, „wory pieniędzy”, itd.). Pani tego nie zauważa, sposób jest prosty i skuteczny - inny na każdego.

    Szczególnych napadów dozna pani w niedzielę i podczas Mszy świętej. Zły działa także przez „dobro", a wszystko poznajemy po owocach! Jaki jest owoc w pani wypadku? To zwątpienie!! Skalanie kapłana nie kala jego posługi. Ostatecznie oceni go Pan Jezus.

- Ktoś pragnie uzdrowić pani duszę i dlatego pani tu przyszła, przecież nie wymaga pani żadnego leczenia.

    Na obiedzie żartując zwróciłem się do byłej działaczki partyjnej: „córeczko wróciłaś z wygnania...cóż dobrego przynosisz z sobą, a pani odpowie językiem partyjnym”. Radość wspólna, ale zaćmienie ludzi wielkie.

   Na koniec tego dnia odwiedziła mnie głucha babcia, która monologowała: „cicho, byłam w szpitalu, usypiają...cicho, w śnie pojawili się doktorzy z długimi nożami, cicho...po operacji kazali płacić...cicho, mówię doktorom, aby dzwonili do gminy...cicho...cicho...te noże to były aż do łokci...cicho, może ma dochtór te zastrzyki i te w tabletkach, cicho, cicho...patrz doktorze znalazłam rękawiczki...patrzę leżą...cicho, cicho...no, to już idę”. Podała mi paczkę dużej kawy, a ja wręczyłem jej butelkę miodu (kaszle).

    Biedna, zawsze pogodna, ciesząca się z tego co ma. "Jezu mój, jak to wszystko jest pięknie ułożone i pokazane!”

    14.00 udało się wyrwać do żony, która powiedziała, że wielu jest pragnących potrzymać rękę innego człowieka. Walka wewnętrzna, pokusa „miłości” i natchnienie, aby utrzymać czystość. Człowiek słaby...czystość złamana: "odetnij rękę”, niesmak - mogłem przekazać wyrzeczenie za innych! W małżeństwie nie ma grzechu, ale ja mam podwyższony próg oceny.

   "Dzisiaj poddałem cię marności ciała, sprawia cierpienia - dzisiaj poznałeś smak czystości...pragniesz jej, to dobry znak - nadajesz się do Nieba!". To prawda,przecież w dawnych czasach lubowałem się w oglądaniu pornografii, a dzisiaj budzi obrzydzenie. Teraz pragnę czystości - w myśli, słowie i czynie.

    Na początku dyżuru w pogotowiu 15.00 przez dwie godziny trwała cisza...Pan się zlitował i dał głęboki sen. Wszystko jest łaską...

                                                                                                          APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 05 grudzień 1990

Odsłon: 420

     W ciszy i ciemności wołałem: „Panie Jezu, Ty jesteś tak dobry dla mnie. Jezu mój! Jezu! Przekazuję Ci moje czuwanie, przekazuję Ci mój sen”.

    Podczas odmawiania wyznania wiary napływały obrazy malarskie Męki Zbawiciela. Dzisiaj, gdy to przepisuję (13.04.202) towarzyszy mi wizerunek Zbawiciela po św. Poniżeniu z Jego Ukrytymi Mękami w Ciemnicy z zapewnieniem, że błogosławi domom w których się znajduje!

   Później położyłem się, zapomniałem o modlitwie, kręciłem się z powodu bezsenności. Napływa: „przecież oddałeś swój czas”! Jakże nędzne są nasze wysiłki!

   W śnie pobiłem syna i znalazłem się na jakimś przyjęciu z alkoholem. Przekornie pytałem żonę dlaczego pierwszy cud dotyczył alkoholu (wina). Zabrakło...to zabrakło! Wszystko leży w Miłości! Tak chciałem usprawiedliwić swoje drinkowanie.

   Dzisiaj wrócił do mnie - po ponownym skierowaniu do szpitala - chłopak za którego nie piłem w listopadzie. Przerwał kurację, uciekł ze szpitala, teraz sam się prosi o powrót na leczenie. Poprzednio zawsze przychodziła matka. Teraz przybył osobiście.

   „Jezu mój! Jezu najdroższy musisz pomóc! Nie proszę, ale żądam tego od Ciebie! Spójrz Jezu na cierpienia jego matki. Ty najlepiej wiesz, co oznaczają cierpienia Matki!”

    Około południa zjawił się organista, który pięknie śpiewa, a także inna osoba...z takimi mam łączność duchową, a to sprawia wielką radość! Potwierdza, że „każda Msza św. jest taka sama, ale inna (…) nie tylko śpiewem chwalimy Boga, a za każdą chwilkę życia trzeba dziękować”. Potwierdził, że miłosierdzie Boże trwa jeszcze po śmierci...w Czyśćcu.

   To było wielkie pocieszenie: „dziękuję Jezu, dziękuję Panie Jezu...Ty jesteś dla mnie taki dobry”! Serce zalała radość jak u małego chłopca...jak niewiele potrzebujemy! Jeszcze łaska obiadu na miejscu, bo gotują dla chorych z oddziału wewnętrznego.

    Trafiłem też na wizytę u sprawnego dziadka, któremu zalecam, aby zawsze stękał. Pochwaliłem go za ciepło i czystość w mieszkaniu...nawet miał lek pod ręką, czy butelkę spirytusu przy łóżku. Poprosiłem go, aby częściej wzywał na wizytę, bo jest ciężko chory. Monologowałem i wspólnie śmieliśmy się...jak w rodzinie.

    Teraz dom, dobra kolacja, a nawet dobra wódka. Widzimy z żoną obdarowanie. „Panie Jezu dziękuję Ci za bezpieczeństwo, ciepło sytość, własne łóżko i dom.".

   Wróciło rozważanie z organistą „Kościół nie zabiera stanowiska, co do naszego istnienia po śmierci, a modlitwy za zmarłych i Czyściec są dowodem, że istniejemy w formie duchowej. W Biblii nie ma słowa „dusza”. Pan Jezus nie dawał odpowiedzi na wszystkie pytania. Wyobraź sobie Żydów po takim stwierdzeniu.

   Pan Bóg pozostawił nam wiele tajemnic (kręcenie się ziemi, a nie słońca. To trwa dotychczas (genetyka, naprawiane chorób i wad). Ludzie chcieliby, aby Zbawiciel chodził po ich mieście, uzdrawiał wszystkich i odpowiadał na wszystkie wątpliwości. To byłby Raj...jak u św. Jehowy. Wówczas każdy poszedłby za Nim w momencie zagrożenia. Wszystko jasno zostało pokazana: Judasz zdradził, a Piotr zaparł się trzy razy.

   Cichutko, równo tyka zegar...czas ucieka, wieczność czeka!” Pomyślałem: gdyby, tutaj, teraz pojawił się Pan Jezus...co powiedziałby na używanie przez ludzi alkoholu? Bóg daje nam wszystko, a dodatkowo mamy wolną wolę.

   Wiele jest piękna od cudu stworzenia świata do atmosfery naszych spotkań przy otwieraniu szampana...tysiące kombinacji barw, kształtów, smaków, zapachów, niezapomniane chwile, dozgonne miłości i przyjaźnie...czy to je złe? Czy zło leży w produkcie? Nóż służy do krojenia chleba, ale można nim zabić!

    W moim sercu jestem przekonany, że Pan Jezus w tej chwilce wypiłby dwa kieliszki dobrej wódki. Tak ponownie uzasadniłem swoje picie alkoholu.

                                                                                             APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 04 grudzień 1990

Odsłon: 406

   W śnie znalazłem się w piekarni znajomego, którzy zmarł przed 10 laty...niezwykła naturalność sceny w której spotkał się moim ojcem. Tam ujrzałem pękniętą rurę, a rano okaże się, pękła autentycznie w ścianie pomieszczeń pogotowia i zalało nas.

   Później krążyłem po warsztacie, gdzie było pełno interesantów ze stertą jednakowych sandałów. Nawet zażartowałem, że pasują na spotkanie z komunistami w Korei Północnej!

   Podczas porannego bicia dzwonów kościelnych padłem skulony na kolana (drugi dyżurny, był na wyjeździe, mamy jeden pokój) i skulony odmawiałem modlitwę przebłagalną. Prosiłem przy tym: „Matko Boża Łaskawa obejmij Swoją opieką moją córkę”.

   Czy przypadkowo wcześniej trafiłem do kościoła z Jej wizerunkiem: w różowej sukni i niebieskim płaszczu, z rozłożonymi szeroko rękoma, w dłoniach trzymająca połamane strzały? Obraz znajduje się w kościele oo. jezuitów na Starym Mieście w Warszawie. Matka Boża Łaskawa słynąca łaskami jest Patronką Warszawy.

   Prawie stękałem z ciężarem, który jest w moim sumieniu. Napłynęły postacie zmarłych za których upominam się u Jezusa. Nic nie zapowiadało tak strasznego dnia, bardzo wiele pracy, złość, brak łączności z Jezusem - wszystko jak u ludzi normalnych!

   Zgłosił się syn babci dla której przeznaczyłem moje radio. Przez kilka dni coś judziło, że ma wbudowany zegar i szkoda, ale oddałem go z całego serca...niech babcia słucha transmisji Mszy św. To bardzo biedni ludzie. W szafie miałem płaszcz, który ktoś zostawił przez laty - to dla pana na dokładkę!

   Teraz pytam pacjentkę: dlaczego boi się pani, a nie dziękuje za dotychczasowy dar zdrowia...pani ubliża Stwórcy! Tak strofuję pewną siebie 65-kę. To zwykłe zaślepienie. Bardzo dużo chorych to hipochondrycy. Wierzą, że wykonywanie badań oraz wizyty u wielu specjalistów wyjaśnią ich „śmiertelną” chorobę. Wszystko trzeba znosić z pokorą, z aktami strzelistymi...zamówić Mszę św.

   Ten lęk przeważa nad racjonalnym myśleniem, a dobry stan zdrowia wskazuje na pomyłki lekarzy. Tłumaczyłem jej, że w tym wieku dobre zdrowie sprawia pułapkę, pewność siebie z chwaleniem śmierci nagłej, aby „nie męczyć się.” A to także jest dar Boga, który otwiera człowieka na wartości duchowe.

    Wielu wykształconych chce wszystko wiedzieć i zrozumieć Drogi Boga! Na pocieszenie jedna z pacjentek przyniosła płytę z piosenka „Cicha noc”. Dzisiaj możesz posłuchać w pięknym wykonaniu Jacka Silskiego, gdzie są słowa:

    „Boże mój! Nie pozwól cierpieć już (…) Boże mój! Już brak mi w oczach łez (…) Nie pozwól cierpieć już (…) Za każdy grzech wybaczyć chciej”...

   Zgłosił się też syn babci, której obiecałem podarować radio. Przez kilka dni coś judziło, że ma wbudowany zegar i szkoda, ale oddałem go z całego serca...niech babcia słucha transmisji Mszy św. To bardzo biedni ludzie. W szafie miałem płaszcz, który ktoś zostawił przez laty - "to dla pana na dokładkę"!

   Później będę oglądała mężczyzn w kopalni „Wujek” w Katowicach, gdzie w łaźni odmawiali różaniec! To lęk po pacyfikacji w stanie wojennym z ofiarami (16 grudnia 1981) Czytałem też o duchowej narkozie świadków Jehowy - jakże trudno wyrwać się z tego ludziom nieprzebudzonym!

                                                                                                         APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 03 grudzień 1990

Odsłon: 451

    Córka wstała wcześniej, bo gdzieś wyjeżdża...w tym czasie usiadłem w fotelu i zacząłem odmawiać modlitwę przebłagalną. Napłynęła wczorajsza pieśń: „Madonno, Czarna Madonno”, która wywołała radość w sercu. Nawet poczułem błysk łączności z Matką Jezusa, którą poprosiłem o jej poprowadzenie, a łzy pojawiły się w oczach. Ten dzień postanowiłem ofiarować Bogu Ojcu...

    Przypomniał się sen w którym widziałem Pana Jezusa w długim płaszczu, który powiedział do mnie (w myśli): „Miłosierdzie jest podstawą wszelkiego dobra”. W wyobraźni znalazłem się w telewizji mówiąc o Jezusie i o dziele Miłosierdzia Bożego z wyrzutem, że nigdy nie pokazano obrazu "Jezu ufam Tobie”!

   Jezus, gdy przyjdzie - nie możesz wytrzymać, musisz mówić o Nim i o Jego Miłosierdziu. W jednej chwilce zrozumiałem słabość, bo „mało jest o miłosierdziu w Biblii!”

   W pracy trafiłem na nawał ludzi i spraw, a całkiem zapomniałem, że ten dzień ofiarowałem Bogu. Od początku trwało podenerwowanie, a nawet opory w załatwianiu chorych...w tym skrzywdzonej przez Komisję Lekarską ZUS-u (niesłusznie odebrano jej rentę, bo 20% dają „samym swoim”).

   Przełamałem się, wszystko załatwiłem...dokumenty zawsze wypełniam na maszynie, a niektórzy koledzy z tego powodu pytają badanych: czy jestem z rodziny? W momencie częstowania czekoladą napłynęło: „nie bierz!”

    Teraz, podczas przyjęć chorych będę dawał rady duchowe, co dziwi, ale moi pacjenci w większości są katolikami...

- Proszę odgradzać się od głupot i w kłopotach odmawiać różaniec...

- Proszę oddać ziemię, bo więcej dobra uczyni pani odmawiając różaniec (70 lat)

- Nie trzeba rozpaczać, ponieważ zmarły  jest już w niebie (miał 90 lat)...proszę w modlitwie podziękować mu za miód, który zostawił dla mnie! Przekazałem go po chwilce inwalidce, której pomaga na kaszel.

    Teraz na dyżurze w pogotowiu (od 15.00) włączyłem kasetę z muzykę świecko-kościelną, która przenikała moją duszę. „Kto to układa...skąd to płynie do kompozytora, a teraz do różnych dusz na całym świecie, co znaczy, że ta muzyka jest od Boga”.

    To sprawiło, że wróciła siła i radość do pracy z pragnieniem modlitwy, a zarazem cichości z narastającą tęskną miłością do Pana Jezusa, a przez to do ludzi.

   Pierwszy raz zauważyłem, że Jezus pragnie, aby po Jego wezwaniu nie kierować się do Niego...tylko do ludzi. Poczucie bliskości Zbawiciela jest pocieszeniem dla mnie, a to ma sprawić radość w wykonywaniu obowiązków, bo wiara bez uczynków jest martwa. To właśnie jest miłe Jezusowi!

    W oczekiwaniu na wyjazd karetką...w ciszy serca popłynie „Ojcze nasz”, a w czasie przejazdu podparłem głowę na torbie lekarskiej...w pozycji świątka.

    Powiem Ci, że dzień bez wiary może być udany, ale nie ma w nim o f i a r y! Człowiek wierzący czyni dobro niewidoczne dla ludzi, a są to: modlitwy, błagalne okrzyki, prośby do Stwórcy za innych, przyjmowanie cierpień zastępczych, staranie się o czystość myśli, itd. To wynika z moich świadectw...już na początku nawrócenia.

   Życie bez Jezusa to oczekiwanie na śmierć, a z Jezusem - żyjesz w oczekiwaniu na spotkanie! Przed zakończeniem tego dnia czytałem o Męce Pana Jezusa: to był lincz!

                                                                                                        APeeL