Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 18 lipiec 1992

Odsłon: 911

     Nad ranem...w śnie znalazłem się w drzwiach naszego kościoła, gdzie wolno żegnałem się w poczuciu prostoty naszej wiary: „w Imię Ojca i Syna i Ducha Św.”...

    Planowałem być na Mszę św. o 6.30, ale pokonała mnie pokusa „miłości” małżeńskiej. Ja wiem, że ciało jest wrogiem duszy, że tak nie można...nawet napływało, abym „nie szedł do kościoła”, ale sądziłem, że to było od Przeciwnika Boga.

    To był początek mojej drogi duchowej i postanowiłem, że pójdę jemu na złość, ale dzisiaj, gdy to przepisuję wiem, że demon nie przeszkadza nieczystemu w nabożeństwie! Po drodze płynęły modlitwy, a w kościele natknąłem się na Twarz Matki i nie mogłem się nadziwić, że jest tak ludzka...„nasza”! Dodatkowo radość sprawiło ujrzenie Zbawiciela z otwartymi ramionami!

   Padły słowa czytań: „Biada tym, którzy planują nieprawość../../..nie będziecie dumnie chodzić../../”. Myśl uciekła do moich prześladowców. Szkoda mi ich, bo słyszą bicie dzwonów naszego kościoła (wielki dar), a często mieszkają w ich pobliżu!

    Podczas czytania Ewangelii (Mt 12,14-21) padły słowa: „odbyli naradę przeciw Niemu, w jaki sposób Go zgładzić /../ nikt nie usłyszy na rynku Jego skargi”, a ja zawołałem: „Najlepszy Ojcze! Panie, który przenikasz serce i duszę każdego...spraw, abym w cierpieniu był cichy i pokornego serca, a podczas prześladowania nie krzyczał na rynku!”

    W sercu pojawiło się niewysłowione dobro i pokój...chciałbym tutaj posiedzieć w ciszy, ale już jest następna Msza św. i żegna mnie pieśń „Matko szafarko łask”. Później na działce w „Apostolstwie chorych” będę czytał o Matce Szafarce Łask.

    W drodze powrotnej ujrzałem siebie uwięzionego i mam z tego powodu radość, ponieważ ja wiem, że wszystko jest próbą...w przeciwieństwie do tych, którzy wykonują tylko wolę przełożonych. Każde nasze cierpienie ofiarowane (uświęcone) jest wielką łaską Boga Ojca!

    Pragniesz wrócić do Nieba?...to musisz być cichy i pokornego serca...tak jak powracający syn marnotrawny. Każdy z nas jest takim synem marnotrawnym dla Nieba! Trzeba się tylko ukorzyć, aby wrócić do Ojca. To tak niewiele, a zarazem wszystko.

    Zły nie lubi mnie w tym stanie i zawsze kieruje na zakupy...właśnie przeglądam „Nie”. Jak wielka jest tam nienawiść do Prawdziwego Kościoła. Nie śmieją się z innych wyznań! Szatan wie, że tylko nasz Kościół jest prawdziwy!

     Pojawiła się tęsknota za Bogiem Ojcem. Jakże chciałbym mieć jakąś "komórkę" (2x2x2m)...cichy i ciepły kącik służący modlitwie. W książce „Droga do Nieba” padły słowa do mnie: "Oto stałeś się nowym stworzeniem i przyoblekłeś się w Chrystusa /../ zachowaj godność dziecka Bożego /../”.

     W TVP II trafiłem na obraz Trójcy Świętej we wnętrzu kolegiaty w Lincu, a  w tyg. „Niedziela” na słowa: „Człowiek, który wierzy Bogu, nie lęka się przeciwności i trudów życia, ponieważ wie, że wszystko, /../ co pochodzi od Boga, jest dobre”... 

    Rano młodzież oazowa śpiewała w TVP: "Oto jest dzień...dany przez Ojca”! "Dziękuję Ojcze, dziękuję za ten dzień”...

                                                                                                                                     APEL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 17 lipiec 1992

Odsłon: 898

   Tak się stało, że córka i syn wrócili dzieci rano do domu. Jakże wszystko jest pokazane, przecież tak wracamy do Królestwa Niebieskiego. Z radości podziękowałem Bogu, bo tyle jest ró­żnych niebezpieczeństw i na powitanie usmażyłem im jajecznicę. Na ten moment córka otworzyła książeczkę do nabożeństwa, gdzie trafiła na „Modlitwę powracających do domu” .

    Pojechałem do samotni na działce, gdzie rozmyślałem o różnych zjawiskach parapsychologicznych. Jak odbywa się odczytywanie losu ze zdjęcia, ręki lub podpisu? Zawsze pytam: co Bóg ukazuje przez takie możliwości niektórych ludzi?

   To jest bardzo proste, bo jeżeli zwykły śmiertelnik potrafi odczytać zdarzenia przeszłe lub przyszłe...to „Ja wiem wszystko o każdym z was! Zrozum, że wiem wszystko! Ja Jestem, a większość mówi, że Mnie nie ma!” Ludzie nie mają świadomości, że nasze myśli są odbierane. Przecież tak właśnie modlimy się do Boga Ojca... 

   Po czasie wróciliśmy na działkę z żoną, ale ona chciała wrócić do domu, a do mnie napłynęło natchnienie: „zostań”...w sensie „ze Mną”.  Zdziwiony stwierdziłem, że chce iść sama (pieszo), aby się pomodlić.

   Z pragnienia serca chciałem ułożyć litanię uwielbienia Boga naszego, ale napisałem tylko początek. Coś takiego ułożył św. Franciszek („Pieśń słoneczna”). Przytoczę jej fragmenty:

<<Najwyższy, wszechmocny, dobry Panie,

Twoja jest chwała, cześć, uwielbienie i wszelkie błogosławieństwo /../

Bądź pochwalony Panie ze wszystkimi Twoimi stworzeniami,

szczególnie z panem bratem słońce przez które /../ nas oświecasz,

przez siostrę księżyc i gwiazdy, któreś poukładał na niebie,

przez brata wiatr, powietrze, obłoki

i każdą pogodę, przez które karmisz swoje stworzenia.

Bądź pochwalony mój Panie

przez siostrę wodę, która jest bardzo użyteczna /../

przez brata ogień, którym oświecasz noc /../

Bądź pochwalony mój Panie

przez naszą matkę ziemię, która nas żywi i utrzymuje /../

Bądź pochwalony mój Panie

przez naszą siostrę śmierć cielesną /../ >>.

   Dzisiaj, gdy to opracowuję (02.10.2017) zdziwiony czytam moje stwierdzenie, że Stary Testament mówił o naszym Ojcu, a teraz bardziej znany Syn, Pan Jezus. W Orędziu „Bóg Ojciec mówi do Swoich dzieci” przekazanym s. Eugenii E. Ravasio (1907-1990) jest prośba potwierdzająca moje spostrzeżenie:

   <<Przyznaję, ze oddajecie Mi cześć w Moim Synu /../ są tacy, którzy potrafią wznieść się całkowicie /../ do Mnie, ale jest ich niewielu. /../ Chciałbym jednak widzieć, że człowiek w szczególny sposób czci swego Ojca i Stworzyciela. Im bardziej czcić będziecie Mnie, tym bardziej uczcicie Mego Syna, z Mojej bowiem woli stał się Synem>>.*

   W intencji tego dnia przekazałem całkowity post (wypiłem tylko jedną kawę i wodę) oraz pomalowanie garażu z błogosławieństwem Matki Bożej, które wykonałem z radością w sercu i śpiewem: „Idzie mój Pan”...

   Po wszystkim - z wielkiej tęsknoty za Bogiem - padłem na kolana z wołaniem: „Ojcze! Ojcze mój! Dobry Ojcze! Och, Ojcze!...Panie Jezu! S. Faustynko”...

   W późniejszym śnie ujrzałem wystrzeliwane gwiazdy z przepływającymi szafami, a do mojej rozmodlonej duszy napłynęła informacja, że: „jeżeli przyjmujesz cierpienia, niesiesz brzemiona innych i dajesz sobie radę...spodziewaj się następnych, większych!”

                                                                                                                                  APEL

* „Bóg Ojciec mówi do Swoich dzieci”

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 16 lipiec 1992

Odsłon: 586

NMP z Góry Karmel

   W śnie „poczułem” unoszenie się mojej duszy, a w tym czasie płynęła modlitwa „Ojcze nasz” i 3 razy „Zdrowaś Maryjo”. W wielkiej radości obudziłem się o 3.00.

    W moim ręku znalazł się medalion z Matką Boską Częstochowską i Janem Pawłem II, ale wyjaśni to dzień modlitw za papieża i jego operacja. Dodatkowo doszło do zejścia się tego dnia ze wspomnieniem NMP z Góry Karmel...

   Już o 6.55 zaczyna się walka duchowa, a mój św. Opiekun zaleca, abym wstał, bo dzisiaj jest dzień mojej radości. Wówczas zły chciał wprowadzić zamęt i podsuwał mi;

1. „dekomunizację” z „odpiwniczeniem”, bo wstajesz, a stuka skobelek w piwnicy...pilnują czy ochraniają?...jeżeli ochraniają to przed kim?

2. mafia w najgorszej postaci, bo w rządzie

3. Amnesty International...nigdzie nie mogę znaleźć kontaktu do nich, ale cóż by to dało...

4. służącego bolszewikom, który walczył z Wałęsą, a teraz jest z nim przeciw ludziom. Nie można do końca zawierzyć innemu człowiekowi...

   Ja jestem typowym więźniem sumienia, wszystkie moje prawa są łamane, ale najbardziej dokuczliwy jest (ostracyzm)...stajesz się trędowatym. Zważ na próbę duchową: rozgłosisz cierpienie, nie będziesz mógł go uświęcić z otrzymaniem wielu różnych łask dla siebie i innych! Szatan wie o tym i drażni nas krzywdami!

    Tak napadł na mnie „niszczyciel”, ale ratownicy zalecają: „Anioł Pański” i cz. radosną różańca oraz Mszę Św. o 7.30! Pod kościołem usłyszałem - pięknie śpiewane na dwa głosy - słowa psalmu. „Matko Boża przekazuję Ci to uczestnictwo w nabożeństwie w intencji moich dzieci”.

   Pozostałem na następnej Mszy św. oazowej o 8.00 w intencji Ojca św. a łzy zalały oczy podczas pieśni: „Przyjdź mój Jezu”. Wielkie uniesienie duchowego napłynęło podczas informacji o szkaplerzu, który świadczy o przynależności do bractwa...jestem ich członkiem!

   Wspomniano o Niepokalanym Poczęciu Matki Bożej, które jest mylone (chodzi o brak grzechu pierworodnego) z poczęciem Pana Jezusa. Jan Paweł II zawierzył Matce Bożej swojej życie („Totus Tuus”), a ja zawołałem: „Matko moja proszę Cię o przekazanie Panu Jezusowi i Ojcu Prawdziwemu podziękowania za wszystkie łaski i dary, które otrzymuję".

Napłynął ból z powodu kościołów odrzucających kult maryjny i następcę św. Piotra! Jak wielka jest odpowiedzialność takich dostojników? „Ojcze mój proszę Cię z całego serca, abyś dał Światło jednemu z nich...niech się zbuntuje przeciw rozłamowi i wskaże na ten błąd.”

   "Matko dziękuję...za Twego Syna! Jeszcze raz proszę o podziękowanie Bogu Ojcu za wszystko, w tym za obecnego papieża i za opiekę nad nim, bo bez niego jesteśmy osieroceni...podziękuj za Ducha Św...podziękuj - w moim imieniu - także za Siebie, Matko moja.”

   Przekazujemy sobie znak pokoju, a ja chwyciłem dwójkę dzieci i mamy połączone ręce, uśmiechamy się. Eucharystia dziękczynna z prośbą, aby Bóg Ojciec przekazał Światło dla kościołów pozbawionych Matki Jezusa i papieża! Po Mszy św. pozostało kilka osób i młody kapłan, a ja wołam "Matko obejmij go i poprowadź!”

     Pojechałem na działkę, gdzie słuchałem nagranego homilii Jana Pawła II;

<<Maryja wniebowzięta jest Nauczycielką, która uczy nas ciągłego wzrastania aż do pełni chrześcijańskiej dojrzałości, abyśmy stali się prawdziwie Synami Bożymi>>

    Przepłynęły obrazy z Mszy św. o Bractwie Szkaplerznym...to Jej synostwo, a to oznacza zbratanie z Panem Jezusem, Jej Synem!

<<Ta perspektywa Bożego Synostwa na które wskazuje nam Maryja jest wzniosła i urzekająca. Nie zawsze umiemy dać prawdziwą odpowiedź na ten wspaniały dar, który został nam powierzony przez Boga Ojca. Dlatego z ufnością prosimy o Jego Miłosierdzie, aby odpuścił nam grzechy i zaniedbania nasze. Jezu, który narodziłeś się z Maryi Dziewicy i stałeś się naszym bratem - zmiłuj się nad nami>>

   Żona płacze, łzy zalały jej policzki i z trudem to ukrywa. Przerzuciłem kasetę, a tam płynie pieśń; „Idzie mój Pan! Idzie mój Pan. On teraz biegnie by spotkać mnie...!” Jakże chciałbym to zagrać na akordeonie.

    W ręku mam artykuł o lekarzach. Nawet jestem zły, ponieważ opisuje wielkość powołania bez słowa o „duchu służby”. Napłynęła bliskość Boga Ojca: "Ojcze! Ojcze mój! Ojcze nasz! Dobry Ojcze.”

   Po powrocie do domu książeczka „Wołam do Ciebie, Panie" otworzyła się na hymnie; „Chwała na wysokości Bogu", a później z radia popłyną słowa: „co mi tam skarby świata...co mi błękit nieba...ze Mną bądź!”

   W kryminale Bóg pokazuje mi szkodników, którzy działają w ukryciu...tak też postępuje Szatan, a ratownicy w świetle dnia oddają własne życie dla innych. Drogę, Prawdę i Życie pokazał Pan Jezus. Łzy zalały oczy, ponieważ mam pomodlić się za ratujących nas. Napływają lekarze, którzy pomagali rannym wrogom; „Stein i Świderski”.

    Dr Gerhard Stein zmarł tuż przed kręceniem filmu - dokumentu, a z powodu ratowania Polaków był gnębiony także po wojnie. Dr Świderski do rannego oficera niemieckiego powiedział: „ranny wróg nie jest wrogiem".

   Padłem na kolana z wołaniem: "Ojcze mój! Ja nie mam już słów na to wszystko. Ojcze dziękuję Ci za wszystko, bo każdy dzień z Tobą jest piękny”...

                                                                                                                                 APeeL

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 15 lipiec 1992

Odsłon: 554

 

   Dzisiaj, gdy opracowuję ten dzień obserwowałem ciężką pracę przy wybudowaniu budynku komunalnego dla biedaków. Zniszczono stary i w 3 miesiące postawiono nowy, piękny, można zazdrość przyszłym lokatorom.

    Inna brygada zrywała starą jezdnię (koparka i szereg robotników), to to naprawdę ciężka praca fizyczna. Nawet powiedziałem do nich, że do takich prac powinni dawać tych, którzy niszczą (Putina i innych). 

    Teraz zdziwiony trafiłem na ten zapis, a wówczas próbowałem zbudować domek ciasny, ale własny. Po czasie zrozumiałem, że jest to nie dla mnie, bo nie mam czasu. Musiałem sam pomalować pokrycie podmurówki, a to całkowicie wykluczało modlitwę.

    Poprosiłem o pomoc Matkę Bożą i ofiarowałem ten dzień za niszczących. Każdy zna takich; idzie i kopnie rynnę, wybije szybę, złamie drzewko, uderzy psa kamieniem, itd.

    Wiem, że po takim zawołaniu i ofiarowaniu dnia zaczną się kłopoty; faktycznie, tu i tam nieczynne, nie odpowiedniej farby, a w końcu poszedłem na budowę bez pędzla. Zdziwisz się, ale Szatan miesza także w drobnych sprawach, a szczególnie w cierpieniach lub pracach ofiarowanych. Dodatkowo dzisiaj poszczę w intencji pokoju w byłej Jugosławii.

   W czasie ciężkiej pracy, w oparach rozpuszczalników nie można modlić się, ale próbuję; "Panie Jezu przyjmij przez Niepokalane Serce Najś. Maryi wszystkich niszczycieli, bo oni nie wiedzą co czynią...Ojcze przez zasługę św. Ran i św. Krwi Najmilszego Syna Swego, Jezusa Chrystusa miej miłosierdzie nad nimi."

    Wieczorem wracałem zmęczony, a zarazem szczęśliwy i nadal wołałem do Boga Ojca w intencji tego dnia. Radość moja była wielka i to nie z pracy fizycznej, ale z powodu odkrycia, że każdy dzień naszego życie trzeba ofiarować dla i za innych!

   Żona także pościła i wykonała wielką pracę (sprzątanie w piwnicy i szycie)...oboje byliśmy zadowoleni z początku urlopu. Wierz mi, że wszystko wymaga błogosławieństwa Boga Ojca, Pana Jezusa i Matki. To wszystko przenikał Duch Św. i już tutaj byłem w Królestwie Bożym. To jasno wynika z moich zapisków. Nic nie szukaj i przestań błądzić...

                                                                                                                                         APeeL