Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 20 sierpień 1993

Odsłon: 487

   Przyjechała córka i muszę „gnieść się” z żoną...zdrętwiała mi ręka, a dodatkowo męczył mnie sen w którym dla żartów oblewałem nieznajomych wodą (z węża), a dla udowodnienia, że to żart polałem siebie samego, ale troszkę!

    Żona zerwała się na Mszę św. a tu niespodzianka; nie ma światła! Moja myśl automatycznie uciekła do b. Jugosławii. Po jej wyjściu padłem na kolana, łzy zalały oczy, bo całym sercem i duszą znalazłem się wśród braci muzułmanów w Mostarze! Popłynie różaniec Pana Jezusa, a moje serce znajdzie się w Sercu Pana Jezusa.

   „Jezu mój! Jezu! Ty oddałeś własne życie, aby dać nam zbawienie...zlituj się Jezu, miej miłosierdzie nad braćmi muzułmanami. Jak oni te­raz żyją - nikt im nie pomaga, otoczeni wrogami i zbrodniarzami. „Ojcze nasz”...

    Wróciła wczorajsza rozmowa z żo­ną, że Pan Jezus otworzył Królestwo Boże dla wszystkich...także dla tych, którzy nie znają Boga Jahwe. Przypomniało się też wczorajsze otwarcie „Koranu” na opowiadaniu o Mojżeszu...oraz braku światła, który skierował mnie na udręki braci w Mostarze!

   Jak wielkie ukojenie daje odmawianie mojej modlitwy z pasującym na tę chwilkę „św. Osamotnieniem” Pana Jezusa w Getsemani i koronka do Ukrytych Cierpień w Ciemnicy (UCC) w tej intencji. 

   W drodze na Mszę św. łzy zalewały oczy, ponieważ ujrzałem nasze obdarowanie; mamy pokój w ojczyźnie, dach nad głową, łóżka, codzienny chleb, a nawet właśnie włączone światło!

   Pod kościołem z głośnika padną słowa; „oczekujemy obiecanej nagrody” i przyjścia naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa. Ból zalał serce i duszę, a oczy miałem pełne łez...w tym stanie padłem na kolana i miałem tylko jedno pragnienie otrzymać Eucharystię.

   Zabierz mi - w tej chwilce - Kościół Pana Jezusa! Pan pokazuje mi cierpienia ludu na wschodzie, gdzie brak jest świątyń i kapłanów z objazdowymi nabożeństwami. Błagałem Matkę, Pana Jezusa i Boga Ojca o litość i miłosierdzie nad braćmi muzułmanami w Mostarze. W ich intencji ofiaruję ten dzień.

    Popłynie czytanie (Syr 4,11); „Mądrość wywyższa swych synów i ma pieczę o tych, którzy jej szukają. Kto ją miłuje, miłuje życie, a kto dla niej rano wstaje, będzie napełniony weselem”. Napływa myśl, że to jest skierowane do mnie...przecież wstałem rano dla Pana!

   Siostra śpiewała o św. Rochu, który naśladował Apostołów. Popłynie też Ps 146; „Chwal, duszo moja, Pana, Stwórcę swego”. Jakże te słowa pasują do stanu mojego smutnego serca, ponieważ Pan Bóg „uciśnionym wymierza sprawiedliwość, chlebem karmi głodnych, wypuszcza na wolność uwięzionych, dźwiga poniżonych i strzeże przybyszów”. Dodatkowo Pan Jezus w modlitwie do Boga Ojca wskazał na nasza jedność.

    Pozostałem w ciszy kościoła...urzeczony wezwaniem na dzisiejszą Mszę św. Teraz, pasuje „Anioł Pański” i cz. radosna różańca. Najważniejsze jest odczytywanie Woli Boga Ojca...nie czynisz dobrze w nieposłuszeństwie, bo nie znasz całych ciągów zdarzeń. Przykład; wysyłam syna po ważną rzecz, a on po­maga sąsiadom...czy pomoc sąsiedzka jest zła? Jednak nie wypełnił mojej prośby! To jest tzw. „dobro”.

  W intencji zniszczonej b. Jugosławii poświęciłem Matce Jezusa prace remontowe w tych dwóch dniach. Książeczka „Droga Krzyżowa” otworzyła się na ocieraniu Twarzy Jezusa przez Weronikę. W podziękowaniu zapaliłem lampkę Zbawicielowi.

   Później na spacerze - w intencji tego dnia - skończę moją modlitwę. Jakże pasuje tutaj  zawołanie Pana Jezusa na krzyżu; „Boże mój, Boże czemuś Mnie opuścił”. Dzień zakończy czytanie art. w „Polityce” - relacji z przebiegu konwoju sumienia z Polski do Jugosławii.

    Dobrze zniosłem dzisiejszy post w tej intencji (pięć makówek, kilka ziarnek słonecznika, wyssany sok z pomidora i gruszki). Na kolanach zawołałem do Boga Ojca;

„Ojcze Nieskończenie Dobry

Ojcze Pełen Miłości i Miłosierdzia 

Ojcze Nieskończonej Łagodności

Ojcze Prawy i Sprawiedliwy”...powtarzałem trzy razy;„bądź uwielbiony”.

   Dziwne, bo przed zaśnięciem pojawił się w błyskach; złoty tron promieniujący z Aniołami, duży krzyż i Matka Boża. Następnego dnia ujrzę to w telewizji (relacja z katedry w Bardzie Śląskim)…

                                                                                                                           APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 19 sierpień 1993

Odsłon: 515

    Wstałem o g. 5.00 i odmawiałem modlitwy. Córka była w łazience, a Zły wpuszcza, że „Matka Boża też się załatwiała”. Odpowiadam demonowi; cóż jest złego w biciu serca, pracy mózgu i jelit. Ludzie nie brzydzą się grzechów, ale praca jelit ich zniesmacza.

   Poprosiłem Boga o zdrowie dla rodziny, a dla mnie o sprawność mózgu, abym mógł służyć nawracaniu. Teraz, gdy to przepisuję (30.04.2020) widzę, że ta prośba została wysłuchana, bo mimo 77 lat, „pamięć mam dobrą, ale krótką” (drinki, zatrucie oparami rtęci z uszkodzonego aparatu do mierzenia ciśnienia, a nawet epi petit mal).

   Zły nie daje spokoju...”a kto pierze majtki proboszczowi?” To śmieszne, ale odrywa od modlitwy, i ściąga na ziemię. Teraz napływa o. Pio „żegnający” grzeszników niszczących plantacje. Czuję, że Matka Boża wymodliła dla mnie łaskę nawrócenia i pragnienie modlitwy.

    Na Mszy Św. było kilka starszych osób. „Jak dobrze u Ciebie Panie”...cisza, jakieś ciepło i dobra energia. „Patrzy” Matka Boża i Pan Jezus. Płynie pieśń o łaskawości Boga dla naszych próśb. Tak jest zawsze, gdy posłucham zaproszenia przybycia do kościoła.

    Zawołałem za córkę, a dobiega do mnie jedno zdanie z czytań z Ks. Sędziów; „Ach, córko moja”. Wielki ból mi sprawiasz! Ty wiesz, co mnie martwi /../”. W tym czasie psalmista zawołał (Ps 40); „Szczęśliwy, który nadzieję pokłada w Panu”. Za za nim zawołałem; "Cóż dla Ciebie, Panie dotknąć córkę i sprawić jej uzdrowienie".

    Napływa pragnienie pozostania w ciszy, serce zalał pokój z zawołaniem; „Jezu mój! Dlaczego ludzie odrzucają Ciebie? Dlaczego nie chcą Twoich Darów"?...

                                                                                                                      APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 18 sierpień 1993

Odsłon: 510

   Przyśnił się źle wyglądający syn...faktycznie pojawił się obrzęknięty (alergia) z opryszczka wargową. W tym czasie (7.00) zrywa telefon przestraszonej pani, której mąż miał całą noc...czkawkę!

    Pustka w sercu, nie ma Pana Jezusa, jestem jak „umarły”. Zaczynam cz. radosną różańca, a w telewizji płynie reportaż ze Szwajcarii...właśnie pokazują kościół i obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem! Ciekawi mnie dzisiejszy dzień, ponieważ żyję daną chwilką...wypada post w intencji pokoju w b. Jugosławii (stosujemy z żoną w środy i piątki), a trzęsę się z zimna.

   Padłem w 3-godzinny sen, a podczas budzenia się serce wołało; „Jezu! och Jezu!” Cóż można zaplanować. Mignął Jan Paweł II, który wspomniał zboczonych kapłanów. To szczególny ból Serca Pana Jezusa, gdy Jego sługa tak czyni.

   W różańcu Pana Jezusa właśnie wypada wołanie „za kapłanów i w szczególny sposób służących Jezusowi”. Zły przeszkadzał w modlitwie; wpuszczał pokusy seksualne w myślach…jego podłość jest nieskończona, bo w  miłości małżeńskiej podsuwa wizerunek Matki Bożej i tak będzie całymi latami.

   Smutno, bo trwa oblężenie Mostaru (bracia Muzułmanie). Cały dzień spędziłem na modlitwach...coraz bardziej dochodzę do przekonania, że to moje obecne zadanie. Nawet nie mogę się uczyć, bo zmieniła się hierarchia wartości.

    Na działkę zabrałem pismo, gdzie trafię na zdjęcie kapłana pchającego wózek z inwalidą. Córka przyjechała z zakupioną ikoną św. Pawła, a ten Apostoł jest najbliższy mojemu sercu i tak już pozostanie. Koniec dnia, a  napływa obraz kapłana spowiadającego żołnierzy (na stojąco) z podaniem Komunii świętej przed...bitwą pod Monte Cassino. W każdej kieszeni mieli swoje nazwiska…

                                                                                                                            APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 17 sierpień 1993

Odsłon: 531

    Po północy padłem na kolana i prosiłem; „Panie Jezu daj nam Twoją radość”. Nie sprecyzowałem prośby, nawet nie wiedziałem o co proszę, ale takie było natchnienie. Napłynęło też polecenie, abym zabrał pieniądze i rano zbudził żonę na Mszę Św.!

     W drodze do kościoła trafiłem na samochód dostawczy z którego dobiegały słowa piosenki; „for you et for me” (dla ciebie i dla mnie). Pod kościołem trafiłem na proboszcza i poprosiłem o odprawie w naszej intencji nabożeństwa.

   Nawet powiedziałem, że zwracałem się w tej sprawie do Pana Jezusa. Kłopot, bo drugi kapłan modlił się za zmarłą, nie ma innego spowiednika, ale zobaczył pieniądze („dzięki Ci Boże nawet za chytrych”). Właśnie popłyną słowa czytań; „przyszedłem Panie, by pełnić Twoją Wolę”.

    Pełnia zadziwienia przelewała się przez serce, ponieważ dzisiaj Pan Jezus powołała na Swojego Apostoła mojego imiennika, a psalmista chwalił Boga;

„Sławić będę dobrodziejstwa Pańskie,

chwalebne czyny Pana,

wszystko, co nam Pan wyświadczył

i wielka dobroć (...)

jaką nam okazał w swoim miłosierdziu

i według mnóstwa swoich łask”.

    Jakże Jezus potrafi zadziwić! Razem z żona podchodzimy do kapłana, który odprawiał Mszę Św. Na ten czas zauważyłem uśmiech Pana Jezusa z Całunu, a „Prawdziwe życie w Bogu” otworzy się na słowach; „pozwolę Moim św. Aniołom zstąpić ku wam, by was karmili (...) Przychodź do Mnie ze wszystkimi problemami, przedstawiaj Mnie i odpoczywaj we Mnie. Przyjdź szukać oparcia we Mnie”. To trwa dotychczas (18.03.2020)...

    Pojechaliśmy do Warszawy do kościoła oo. Bernardynów, gdzie trafiliśmy na wystawienie Najświętszego Sakramentu. Podszedłem do stacji Drogi Krzyżowej z Matką i Janem pod umierającym Zbawicielem, a serce zalał niewyobrażalny pokój, radość, a zarazem smutek zesłania.

    Wzrok zatrzymała także Ostatnia Wieczerza, a dusza rosła w oczach u „małego apostoła”. Prywatny grobowiec dał natchnienie do wołania za zmarłych z naszych rodzin. Przepraszałem za moje złe zachowanie w stosunku do teściów. Napłynęło polecenie, abym zostawił dar na restaurację Drogi Krzyżowej...”daj! daj, daj”. Zapamiętaj; dawaj, bo wszystko jest Pana...

   Napadają nas żebrzący, a w różańcu Pana Jezusa wypada oddanie wszystkiego ubogim. Przypomina się zdarzenie; małemu chłopczykowi podałem pieniądze, aby położył na tacę. Później kwiaciarka zwróciła mi taką właśnie sumę...przyznała, że wcześniej mnie oszukała. Żonie na Starym Mieście kupiłem piękna broszkę, którą ma dotychczas.

    Podczas odmawiania mojej modlitwy łzy zalewały oczy, a zarazem miałem radość, że to wołanie jest zgodne z Wolą Boga. Dalej Pan Jezus mówił do nas o miłości i Jego błogosławieństwie. Przecież o to prosiłem przed wyjazdem.

   Czy kiedyś przypuszczałem, że doczekam takiej chwili; zdrowie, rodzina, ojczyzna, mieszkanie, dobra i kochająca żona, pokój w sercu, urlop za który płacą. Cieszą kwiaty, zakupy, dobre jedzenie. Nawet niebo jest dzisiaj pełne gwiazd. Zapaliłem lampkę przed figurą Matki Bożej przy naszym bloku.

    Wielką moc w boju duchowym ma błogosławieństwo Boże. Zawsze proś o to i przekazuj innym. Do czego to porównać? Napływa obraz akcji ziemskiej, której patronuje prezydent, wojewoda lub sołtys!

Na koniec tego dnia trafiłem na „Modlitwę dziękczynną” s. Faustyny;

„O Jezu, Boże wiekuisty, dziękuję Ci za niezliczone łaski i dobrodziejstwa Twoje.

Niech każde uderzenie serca mojego będzie nowym hymnem dziękczynienia ku

Tobie, Boże (...)”.

    Na szczycie wszystkich łask jest błogosławieństwo Pana Jezusa...łaska wiary i Kościół Święty.  „Dziękuję Boże Ojcze za ten dzień. Dziękuję Panie Jezu”…

                                                                                                                                APeeL