Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 15 sierpień 1993

Odsłon: 1176

Wniebowzięcie NMP                 

opr. i edytowano 17.10.2014

      Tuż po północy czytałem „Czas na zmiany” Jarosława Kaczyńskiego, którą kupił syn. To wielki polityk i prawy człowiek dla którego li­czy się tylko dobro Polski!

     W tamtym czasie dwa razy płakałem ze względów politycznych: po wyjściu ruskich oraz podczas spotkania wyborczego z Lechem Kaczyńskim...nawet rozmawiałem wówczas z Kamińskim.

    Dzisiaj, gdy to opracowuję Jarosław Kaczyński trwa w polityce, ale Tomasz Lis na okładce Newsweek’a dał tytuł „Schyłek”. Ja widzę, że pana premiera oszukuje dwóch najbliższych, którzy chodzą w jednej czapce, a szczególnie zajadłymi wrogami stał się Kamiński (Miś) i Giertych.

    Wówczas w wiadomościach podano informację o rozejściu się Kaczyńskiego z Olszewskim, a moje serce zalał smutek, ponieważ zrozumiałem, że czerwonym udało się poróżnić tych patriotów. W błyskach przepłynęły knowania wrogów oraz J.P.II otoczony takimi w Watykanie.

    Padłem na kolana i wołałem: "Ojcze mój! Ojcze! Ty widzisz to wszystko i przenikasz, proszę Cię, Panie, bo wiesz jak kocham moją ojczyznę...spraw 0jcze...och, nie wiem czy wypada prosić, ale spraw, aby moja ojczyzna otrzymała pokój, a prosty lud sprawiedliwość...spraw 0jcze, aby stało się to w wyborach”. 

     Przez te lata nic się nie zmieniło, bo nadal wielu braci jest wierna władzy ludowej...do grobowej deski. Przypomniało się ostatnie ścięcie słowne z sąsiadem garażowym, który głosił, że trzeba się radować z awansu Donalda Tuska, bo tak czynią patrioci. Uderzyłem w niego z mocą, bo jest katolikiem i uczestniczy w Mszach świętych.

 - Ja kocham Boga i ojczyznę, przez 40 lat byłem niewolnikiem w przychodni i pogotowiu oraz oddziale wewnętrznym, bo pan „ordynator” w godzinach pracy przyjmował prywatnie w domu. Ponadto przez 8 lat byłem na każde zawołanie dla żołnierzy z jednostki wojskowej i za to od 25 lat jestem figurantem („wróg ludu”).

    Służby specjalne powinny złożyć nową przysięgę (skasowanie wierności okupantowi), ale na to nie zgodzi się obecny prezydent, który ma uwagi do działania Antoniego Macierewicza. Zdziwiłem się, bo red. Janecki „wSieci” pisze, że można go pokonać w wyborach wskazując na jego postkomunizm. Tak trwa dwulicowość...

     - Czy z list PO będzie startował Czesław Kiszczak?...zapytał Grasia red. Rymanowski, bo na ich listach został zarejestrowany „lustrator” dziennikarzy ze stanu wojennego.

    W tamtym czasie zły zaatakował mnie nienawiścią do fałszywych polityków, a po głowie „latały Michniki i Geremki” oraz znajomi z pracy, a także lewica, która zarzuca nienawiść w sercach tych, którzy głoszą przykazanie miłości bliźniego!

   Dzisiaj, gdy to edytuję trafiłem na blog Janusza Palikota, który wcześniej szydził z tego przykazania: „kochaj bliźniego swego jak Oleksego” i dał wizerunek Pana Jezusa z Najświętszym Sercem.

    Teraz chwali papieża Franciszka za otwarcie się na homoseksualizm, bo to zmusi naszych rządzących do przyjęcia ustawy o legalizacji ich związków. Napisałem komentarz:

                                      Panie Pośle Jasiu!

    << Moje modlitwy oraz Msza św. sprawiły Pana upadek („otworzenie oczu”), ale na opętanie intelektualne potrzebne są egzorcyzmy. „TR” znalazł się pod kreską w sondażach to ponownie tańczy Pan z diabłem, a ten od razu dał zwiastun Pana blogu na Onecie. Spółkujący inaczej lubią Pana, a jako ich prorok zrobił Pan epokowe odkrycie: Kościół Pana Jezusa godzi się na grzeszenie. Oto miłosierdzie w wydaniu „zaprzedanego poganom”...>>

      W tamtym dniu trafiliśmy do Sanktuarium w Lewiczynie, gdzie w 1988 roku - po 45 latach pogaństwa - wróciłem do Boga. W czasie homilii biskupa popłakałem się, ponieważ mówił o fałszu znanych polityków i nawet wymieniał pierwsze litery nazwisk: M. który „otrzymał gazetę” i G. którzy po plecach Kościoła dostał się na obecne stanowiska...teraz pragną, aby Kościół Pana Jezusa przystosował się do nich!!

    Wszystko to czuję w moim sercu i to potwierdza, że nie można oddzielić państwa od Kościoła świętego. Napłynęło pragnienie, aby Eucharystię otrzymać od biskupa. Jak Wałęsa przeskoczyłem przez mur i znalazłem się przy nim: „nigdy nie byłem, nie jestem i nigdy nie będę godzien” - powtarzałem 3 x. Poprosiłem MB Pocieszenia o światło dla wielu polityków w Polsce i na świecie.

     Później na działce odmówiłem koronkę oraz cały różaniec w intencji pokoju w ojczyźnie oraz za rządzących, a łzy zalały oczy: „Jezu mój! Jezu, przecież Ty też kochałeś Swoją ojczyznę ziemską!”

     "Ojcze! Niech ustaną rozłamy w narodzie, odsuń zamęt i niepokój, daj radość i pojednanie z Tobą! Wielu rządzących i dźwigających odpowiedzialność pozostaje ślepymi i głuchymi na Twoje Znaki! Proszę Cię, Ojcze za nich, niech zrozumieją, że wszelka władza pochodzi od Ciebie i ma służyć innym”.                                                                                           APEL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 14 sierpień 1993

Odsłon: 445

  

    Od rana przepływały obrazy obdarowanych przez Boga Ojca, którzy zbierają własną chwałę i głoszą swoje mądrości. Pomyślałem, że nawet Sai Baba jest stworzony przez naszego wspólnego Deus Abba...chociaż jest wyznawcą innej wiary!

   Jeżeli Bóg Ojciec stworzył wszystko, to Obóz Ziemia (miejsce naszego zesłania) daje nam „wolność” wybierania pomiędzy fałszem i Prawdą. Możesz zostać buddystą, a na koń­cu nie ma Boga Ojca! Napłynęła też osoba prof. Andrzeja Brodziaka pochodzącego z gwiazd!

   Przepłyną słowa Pana Jezusa, które właśnie przeczytałem u Vassuli; “Uwielbiajcie moją Matkę tak jak Ja, który Jestem Słowem i ponad wszystko Ją uwielbiam; czy nie powinienem przeto pragnąć, byście wy, którzy jesteście tylko popiołem i prochem, uznali Ją za Królową Nieba i Ją czcili? Dzisiaj sprawia Mi ból, gdy widzę jak Moje Stworzenie tak małe przypisuje Jej znaczenie. Duża część Moich uczniów kompletnie się odizolowała w imię Lutra."

    Wcześniej trafiłem na Mszę Św. poranną, padłem na kolana i w ciszy wołałem do Boga Ojca w intencji wszystkich obdarowywanych, którzy nie widzą Mądrości stworzenia wszystkiego.

   „Ojcze! Daj im światło, proszę przez Najświętsze Serca Pana Jezusa i Maryi, Matki Jego...niech ujrzą to, co im pokazujesz, bo mają oczy, a nie widza. Ojcze nie odmów mi tego”…

    Na początku nabożeństwa wzrok zatrzymała Stacja z Panem Jezusem na krzyżu oraz Matką i Apostołem Janem. Ból zalał serce, bo znalazłem się na jego miejscu. Natomiast w Słowie padnie zalecenie znienawidzenia tego życia z uzyskaniem prawdziwego. Pan Jezus nazwie mnie Swoim Przyjacielem, ponieważ oznajmił mi w s z y s t k o, co usłyszał od Ojca!

   To Pan Jezus mnie wybrał, On Sam! Dodatkowo zapowiedział triumf wybranych. Wróciło nocne czytanie „Objawienia wg św. Apostoła Jana”. Dziwne, bo w ręku znajdzie się wcześniejszy zapis tego na maszynie.

   Podczas Eucharystii ponownie wołałem do Boga Ojca...przez Serce Pana Jezusa z wielkiej figury. Z nieba wprost mówią; „wiemy, wiemy!!” Jakże chciałbym tutaj zostać, bo radość i moc zalewały serce...z pewnością, że to, co czynię jest słuszne. Podjechałem pod kapliczkę przydrożną i postawiłem Matce lilie, które kupiła żona.

   W telewizji pokazano zwiedzanie katedry we Wrocławiu. Jakże chciałbym wędrować i codziennie być na Mszy św. w innym kościele. Mam wielkie pragnienie zbawiania ludzi, radzenia, pomagania...

   Dziwne, ale żona także wspomniała dzisiaj o obdarowanych, którzy nie widzą tego. Wróciłem na działkę, gdzie jest intymność...zapaliłem lampkę przed Panem Jezusem Miłosiernym i zawołałem;

• Panie mój...jaki jest ostateczny sens mojego wygnania?

• Oczekujesz na  p o w r ó t  do Ojca! Każdy dzień musisz przeżyć w łączności z Nim i w miłości do Niego. Cała reszta jest dodana. Przecież pokazał to św. Franciszek, o. Kolbe, a nawet mnisi przepisujący księgi! Nie liczył i nie liczy się czas w rozumieniu ziemskim!

    W wielkiej ciszy usiadłem naprzeciwko nędznej budki...przepłynęły atrakcje całego świata, które są niczym wobec bycia sam na Sam z Panem Jezusem! Gdy to odkryjesz będziesz wiedział.

   Padłem na kolana odmawiając „św. Agonię"..."Jezu mój! Jezu! Tylko z Tobą dobrze”. Na ten czas Zbawiciel powiedział przez Vassulę; „Oprzyj się całkiem o Mnie. Jestem twoim Pokojem. Pójdź, nie ulegaj pokusie, ucz się ode Mnie, pamiętaj o Moich Drogach. 

    (...) Niech każde słowo wypowiedziane twymi ustami dochodzi do Nieba wznosząc się jak kadzidło. Bądź w stałej łączności ze Mną, wznoś ducha ku Mnie, myśl tylko o Mnie. Wszystko co masz dobrego pochodzi ode Mnie. Ja cię przywróciłem do życia.

   (...) Rozmawiaj ze Mną. Daję ci wszystko, dzieląc z tobą Moje Dzieła, więc ty rób to samo ze Mną, twoim Świętym Towarzyszem, twoim Oblubieńcem. Chcę dzielić z tobą codzienne prace! Kiedy otwierasz usta, aby wypowiedzieć słowa, spraw, żeby to były święte słowa, spraw, żeby wypowiadały tylko modlitwy”.

    Teraz, gdy szykuję się do snu wzrok zatrzymało zdanie; "Bóg ojca twego niechaj cię wspomoże, Wszechmogący niech ci błogosławi. Niech darzy cię błogosławieństwem”.

         „Dziękuję Ojcze za ten dzień”...

                                                                                                                        ApeeL

 

 

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 13 sierpień 1993

Odsłon: 399

   

    Dzisiaj trwa pustka duchowa, ale jak nigdy ten dzień zacząłem od padnięcia na kolana zodmawianiem mojej modlitwy. Zdziwiony stwierdziłem, że jej początek popłynie w uniesieniu duchowym („św. Osamotnienie” oraz koronka do „Ukrytych Cierpień Pana Jezusa w Ciemnicy”). Dodatkowo z pokoju żony popłyną słowa katechezy o Prawdziwym Bogu i Prawdziwym Człowieku...zrodzonym, a nie stworzonym! 

    Ze względu na śmiertelny upał pojechałem na działkę, gdzie zapaliłem lampkę przed obrazem Pana Jezusa, a Pokój Boży zalał serce. Wyraźnie miałem pokazaną nędzę technik poszukujących pokoju (joga). Dzisiaj pościmy w intencji pokoju w Jugosławii (tylko jedna kawa).

   Po powrocie do domu, w ciszy serca „spojrzał” Pan Jezus z Całunu, a na ten czas Vassula wypowiedziała moje słowa; „Panie, dałeś mi tak wiele. Kocham Cię, Święty Świętych. Dałeś mi tyle dobrych rzeczy, że nie mogę ich zliczyć. Na ich szczycie wskrzesiłeś mnie z martwych”...

   Ludzie z łaską wiary mają takie same doznania, które nie zmieniły się od czasu powstania chrześcijaństwa. Wie o tym ten, który ma podobne przeżycia; radości i przykrości z powodu wiary oraz bólu odrzucania nawrócenia i zbawienia! Każdy taki widzi trzymanie ich w ciemności z wnoszeniem trupów do kościoła.

   Jako lekarz widzę często miałem do czynienia z gasnącymi, którzy nie budzili się duchowo. Na tym tle dominują „towarzysze” wierni do końca obłąkańczej ideologii, która gubi ich dusze z powodu zaprzedania poganom.

   Pojechałem po wypłatę (mam urlop) i przy okazji rozmawiałem z przełożoną pielęgniarek należącą do zatwardziałej nomenklatury. Wskazałem jej na zbrodniczość systemu, zniewalanie „wyznawców” (zabieranie wolnej woli), podstawienie bożków (dzisiaj; Kimowie w Korei Północnej) oraz wpajanie „patriotyzmu” czyli służeniu „samym swoim” („państwu w państwie”). Co w niej zostanie? Dlaczego mówiłem to do niej? W Niebie wiedzą o jej zaćmieniu i niewierności!

   W tym czasie świat żyje swoim rytmem; właśnie zapadł się hotel, relacjonują wizytę Jan Paweł II na kontynencie amerykańskim, trwa wojna w b. Jugosławii z reportażem o nieudanej akcji pomocy humanitarnej. Żona cichutko sprząta, a ja podarowałem jej słowa; „Matko cichej pracy”...

   Teraz czytam „Czas na zmiany”, gdzie Wałęsa jawi się jako prezio Boleksław. Trzeba mu przyznać, że wyprowadził od nas okupacyjną Armię Radziecką (od 9 kwietnia 1991 - do 28 października 1992). W tamtym dniu popłakałem się jak dziecko.

   Natomiast w „Nie z tej ziemi” opisują ludzi mających różne łaski; Stefan Osowiecki oraz inż. Włodzimierz Sanżarewski (chiromata i jasnowidz). Jeden z czytelników zarzuca im satanizm, była tam wzmianka o zakładnikach diabła.

   Na ten czas Biblia otworzyła się na; „Objawieniu św. Jana” ze słowami do mnie; „Znam sprawy twoje. Oto otworzyłem przed tobą drzwi, których nikt nie może zamknąć, bo choć niewielką masz siłę, zachowałeś słowo moje i nie zaparłeś się Imie­nia Mego”.

                                                                                                                         ApeeL

                                                                                                                 

 

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 12 sierpień 1993

Odsłon: 552

    Zbudziłem się z radością w sercu, którą zwiastowały gołębie...po 33 godzinach postu (sama woda) w intencji pokoju w b. Jugosławii. W tym czasie dobiegły słowa piosenki; „Ciebie Jezu chciałbym spotkać”.

    Łzy zalały oczy, musiałem wejść do wolnego pokoju i tam spokojnie wypłakać się. Chodzi o to, że Pan wrócił po dwóch dniach przez które "byłem godnym pożałowania”. Zapytasz; jak to wrócił? Musisz raz zaznać Obecności Boga, a wówczas nie będziesz pytał.

   Teraz płyną słowa katechezy o Panu Jezusie, Bogu-Człowieku...zrodzonym, a nie stworzonym, który przybył, aby nas odkupić! Tak było z ppor. Pileckim posłanym przez AK do obozu śmierci w Oświęcimiu. Później zamordowali go nasi „patrioci”...strzałem w tył głowy.

   Mimo tak długiego postu pragnąłem Eucharystii, a nie śniadania. Teraz na działce próbowałem modlić się „ustnie”, ale to nikomu nie jest potrzebne. W budce znalazłem ulotkę św. Jehowy, gdzie wskazano na marność ludzkiego rozumu, przecież jeszcze niedawno wierzono, że ziemia jest płaska!

   Wielkie ośrodki badają zjawisko śmierci, a dr. Raymond Moody przedstawia doświadczenia z „życia po życiu”...jako filozof! W tym czasie wszyscy mądrzy odrzucają Pana Jezusa.

   W ręku znalazł się też art. prof. Andrzeja Brodziaka z pisma „Nie z tej ziemi”, gdzie rozważa sens naszego życia. Pan profesor (internista jak ja) podkreślił zdanie, że: pochodzimy z gwiazd i usiłujemy tam wrócić.

    Przypomniał sił festiwal pisma „Nie z tej ziemi”, gdzie mówiłem o duszy oraz list do niego, a także telefon do radia Maryja, gdzie kobieta mówiła o naszym ciele - opakowaniu dla duszy. 

   „Spojrzał” Pan Jezus z obrazu w koronie cierniowej (czeka mnie cierpienie). Łzy zalały oczy, padłem na kolana odmawiając moją modlitwę w intencji tego dnia oraz koronkę do Miłosierdzia Bożego. Takie uniesienia duchowe wyczerpują ciało. W sekundowym śnie ujrzałem kapłana Melchizedeka, który dziękował Bogu Ojcu za Mojżesza z przekazaniem blogosławieństwa. Jak wielkim darem jest kapłaństwo!

   Nagle stało się jasne, że moim obecnym zadaniem jest życie modlitewne oraz współcierpienie z Panem Jezusem w dziele zbawiania. Nie interesuje mnie już ten świat z wydarzeniami, które serwują mass media. Jakże śmieszne wydają się chwile w których uczyłem się medycyny...nawet podczas jazdy karetką na sygnałach! Te­raz chciałbym pracować wśród umierających i dzielić się miłością Pana Jezusa!

   Czas szybko płynie...już ogniście płonie niebo, młodzi bawią się, ruszają samochodami z piskiem opon, a ciężki dźwig mimo nadchodzącej szarówki stawia płyty garażowe.

   Jest mi przykro, bo jestem pilnowany, a tak chciałbym podejść do tych rodaków i mówić im o Panu Jezusie! Tak zarazem Bóg bada naszą miłość do prześladowców. Przecież jedna z tych pań wybudowała kapliczkę Matki Bożej koło mojego bloku, która teraz daje wielkie pocieszenie mojemu sercu! Natomiast w telewizji Andrzej Szczypiorski - jako autorytet moralny - uczy dobra.

   W tym czasie Pan Jezus powiedział do mnie ("Prawdziwe Życie w Bogu”); „Uświęciłem cię, duszo. Ja ciebie wybrałem. Zrozum, że Mo­je Oczy widzą twoją duszę. Moje Serce odczuwa twoją duszę, kocha twoją duszę, a nie twoje ciało”.

    Ponownie przeżycia duchowe sprawiły słabość ciała i w krótkim śnie napłynął obraz Monstrancji oraz wspólne śniadanie - na stołach rozstawionych wokół kościoła - po Pierwszej Komunii Św.!

   Jakby na znak zostałem dwa razy pobłogosławiony przez Pana Jezusa Zmartwychwstałego z obrazków; na wystawie sklepowej i teraz opartego o radio. Jakże piękny jest czas  mojego oczekiwania na życie wieczne.

     „Dziękuję Ojcze za ten dzień”...

                                                                                                                 APeeL