Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 05 luty 1995

Odsłon: 7

     Po dyżurze wstąpiłem do kwiaciarni, gdzie pani podarowała mi bukiet dla żony, bo klient nie odebrał, ale zaznaczyła, że będzie miała jedną wizytę domową...bezpłatną, a są bezpłatne. Żona nie była zadowolona, ponieważ nie powinienem brać, ale zapłacić. Dodatkowo pokazała obdarowanych przez babcię...walącą się chatą!

       Córka jest niezadowolona z kawalerki w W-wie, a w tym czasie pani Ochojska organizuje pomoc dla Czeczeni. Tak poznałem intencję modlitewna tego dnia i zacząłem moją modlitwę. Ból zalał serce z tego powodu, bo większość jest niezadowolona z różnych darów, a przede wszystkim nie chcą daru łaski wiary! Nie dość tego, bo napadają na wyznających wiarę katolicką! Wszystkie inne są fajne...

      W tym czasie w ręku znalazło się pisma "babskie", gdzie wszystko jest piękne z przepychem. Czy ci ludzie cieszą się z tego?  Przy tym: z dachu nad głową, posiadania nóg i oczu, itd.! Czy cieszą się z posiadania kościoła Pana Jezusa?

     Po śniadaniu i krótkim śnie obudziłem się pełen radości i chęci do życia - nawet złośliwie żartowałem!

- Jeżeli Lech Wałęsa nie rozwiąże Sejmu RP...to go wydam!

      W tym czasie nastąpił konflikt dusza/ciało z pragnieniem padnięcia na kolana, a właśnie wypada śniadanie! Z radia dobiegną słowa świętego Pawła poniżające samego siebie (1 Kor 15,1-11): „Jestem bowiem najmniejszy ze wszystkich apostołów i niegodzien zwać się apostołem, bo prześladowałem Kościół Boży”. Łzy zalały oczy, ponieważ ten Apostoł jest mi bardzo bliski (...) - zostałem zawołany podobnie do niego.

     Obaj mamy poczucie nicości, nędzy, potrzebę posługiwania...w pierwszej mierze Panu Jezusowi. Wówczas, w moim wypadku stajesz się lekarzem ciała i duszy! Gdy Pan zawoła pragniesz porzucić wszystko i iść za Nim. Nie zrozumie tego normalny człowiek, to jest Tajemnica Boża!

      Dom to namiastka Królestwa Bożego. W ręku mam książeczkę "Joni", która otworzyła się na jej wołaniu do Pana Jezusa: o wyjaśnienie, ponieważ znalazła się na wózku inwalidzkim i nie wie czy to jest dar od Boga? Pan dał jej prawdziwą wiarę oraz wózek inwalidzki! Cierpienie czyli korona cierniowa!

     Popłakałem się, ponieważ moje obdarowanie jest pełne!  Przecież Pan Jezus przyjął w swoim sercu...skazanie na śmierć także za mnie! Korona cierniowa ma bezmiar łask…w tym jest niesłusznie oskarżenie, obmowa, poniżenie z prowokacjami, itd. Wzrok zatrzymała figurka Pana Jezusa porcelanowego, a to prośba o czystość.

     Przytuliliśmy się z żoną – stając się jedną duszą. Nie jednym ciałem, ale jedną duszą. Pozostaliśmy w czystości. Zbliża się czas koronki - wyszedłem z domu, bo lubię modlitwę na otwartej przestrzeni...dodałem do niej moją modlitwę przebłagalną akcentując Ukryte Cierpienia Pana Jezusa w Ciemnicy (u mnie to UCC).

     Dodam, że jest wymodlana i po latach znajdę potwierdzenie tego, że taka jest prawidłowa, ponieważ sprawia współcierpienie z Panem Jezusem. To towarzyszenie Zbawicielowi od Getsemani do Golgoty! Krążyłem po moim miasteczku nad rzeczką oglądając piękne samochody i wille oraz lepianki z bałaganem.

     Napłynął obraz świata Boga Ojca...w którym mamy wszystko do przetrwania w Obozie Ziemia, ale nie widać poruszenia w wierze, a do kościoła są dwa kroki! Przy Świętej Agonii 10 razy powtarzałem "Ojcze! Wybacz im, ponieważ nie wiedzą, co czynią" i prawie płakałem, ból zalewał serce i duszę. Nawet zatrzymałem się przy drzewie cierniowym i ułamałem gałązkę. Ból, ból, ból...piękne sklepy, bogactwo i nędza, a właśnie teraz napływa obraz Czeczenów, ludność z b. Jugosławii oraz zdjęcia z Rwandy z płaczącymi dzieckiem nad zabitą matką. Nie ujrzysz tego wszystkiego - bez Światła Bożego.

      Popłynie wołanie do Boga Ojca, aby przyjął przez Niepokalane Serce Najświętszej Maryi Panny – Pięć Świętych Ran Pana Jezusa – za tych, którzy nie cieszą się z obdarowania. To wszystko zawsze trwa ok. 1.0-1.5 godz.

      W relacji z Mistrzostw Europy w jeździe figurowej popłynie piękna i smutna muzyka, a moje serce zaleje tęskna miłość za Niebem, a w oczach pojawią się łzy. Ludzie znają tęsknotę za najbliższymi, ale dla mnie liczy się w tej chwilce - Bóg Ojciec. Czas szybko płynie i już idziemy na Mszę świętą, a ja wołam: "Panie Jezu! Ukochany! Ojcze Najświętszy! Błagam w intencji dusz czyśćcowych. Ja w tej chwili wiem jak cierpią, odsunięci od Boga Ojca, Pana Jezusa i Nieba! Oni wiedzą, to co ja teraz"…

     Popłynie koronka do Miłosierdzia Bożego intencji tych, którzy przekazują Bogu Ojcu swoje cierpienia poprzez mękę Pana Jezusa: "Przez zasługę Świętej Męki Zbawiciela Boże Ojcze miej miłosierdzie nad tymi duszami". Wprost błagałem, a wołanie płynęło z głębi serca i duszy.

      W tym stanie popłynie pieśń: "Kochajmy Pana, bo Serce Jego". Popłakałem się, skuliłem, oczy i twarz miałem zalane łzami. Te łzy płynęły falami wraz z czytaniami (Iz 6,1-2a.3-8) w których prorok miał łaskę ujrzenia Boga Ojca, gdzie wołano: „Święty, święty, święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały. Od głosu tego, który wołał, zadrgały futryny drzwi, a świątynia napełniła się dymem”.

      Ja w tym czasie płakałem z błaganiem: "Pani Jezu! Proszę o czystość w dniu dzisiejszym". Psalmista wołał: „Będę Cię sławił, Panie, z całego serca, bo usłyszałeś słowa ust moich. Będę śpiewał Ci psalm wobec aniołów, pokłon Ci oddam w Twoim świętym przybytku”. Natomiast Pan Jezus sprawił dzisiaj duży połów ryb (Ewangelia: Łk 5,1-11).

     Napłynęło poczucie bliskości Boga Ojca, a uniesienia duchowe napływały błyskami, bo nasze słabe serce nie wytrzymałoby większego nasilenia. Kapłan mówił o oddaniu swojej woli Zbawicielowi z pójściem za Nim, o konflikcie ciała i duszy z potrzebą świętości, ale nie wspomniał o Szatanie!

      Nie mogłem się ukoić, wróciły słowa Boga Ojca do proroka: "kogo mam posłać?" Ja wiem, że Pan zawołał także mnie, zawołał i obdarował, nie znam jeszcze celu ostatecznego posłannictwa, ale wiem, że mam to zapisywać! Właśnie popłynęła pieśń: "to Ty na mnie spojrzałeś. Dziś Twe usta wyrzekły me imię”

      Święta Hostia będzie w intencji dnia, serce zalewała słodycz duchowa, św. Hostia długo przebywała w ustach! Tak, tutaj dobrze, kilka osób z pełnego kościoła podeszło do Komunii św.! Proboszcz natychmiast uderzył ogłoszeniami parafialnymi. Najświętszy Sakrament został zepchnięty życzeniami dla solenizantów! 

     Teraz ja szybko wychodzę, trwa ból, a już 19:00 i nie mogę się ukoić, nawet nie mogę odmówić żadnej modlitwy. W okolicy serca pojawiło się ciepło, a w duszy pokój i pragnienie wołania do nieba. Trwałem w oddaleniu od ziemi - nawet nie pasowała kolacja. W tym czasie mignęła twarz Pana Jezusa z Całunu, którego oczy uśmiechały się. W pierwszym tomie „Prawdziwego życia w Bogu” (strona 211) padną słowa do mnie:

     „Andrzeju, byłem obecny w Moim kościele”. Tak, Pan Jezus był dzisiaj w naszym kościele. Ja w tym czasie pragnąłem wyjść i mówić do wiernych o poczuciu Jego obecności! Odruchowo, zamyślony przerzuciłem strony tej księgi, a Pan Jezus zapewnia:

    "Odczuwaj zawsze potrzebę Mnie, ponieważ beze mnie zginiesz. Aż do końca będę ci dawał wszystko, czego ci brakuje. Pozostaw mi całkowitą wolność wobec siebie, ponieważ ja znam twoje potrzeby (strona 131). Twoja miłość do Mnie leczy i ratuje wiele dusz idących na zatracenie...opuszczone dzieci nie wiedzące, w którą stronę mają iść".

       Jakże to znam. Nawet mówiłem do kierowcy: jedzie pan drogą, kierunkowskazy, a nie wie dokąd? Ja znam drogę - z ziemi do nieba! Na ten czas wzrok zatrzymała wizja Apostoła Jana opisująca triumf Zbawiciela. "Ujrzał tam tłum (...) z każdego narodu i wszystkich pokoleń (...) przed Barankiem odzianych w białe szaty z palmami w rękach”.

      Joni na wózku inwalidzkim jest pewna, że w nowym ciele będzie zdrowa. Zawsze to mówię pacjentom, że większa jest radość takich w momencie śmierci. Piękni i młodzi, pełni powodzenia mogą żałować ciała fizycznego (...) tak jak zgubionego złota. Zarazem w udrękach ludzie odwracają się od Boga...zamiast przyjmować swoje cierpienia i je przekazywać (uświęcać)! 

      Szatan w tym czasie zarzuca Stwórcy, że łatwo chwalić swojego Pana, gdy otacza opieką błogosławionych i ich chroni.  Przypomina się błogosławieństwo dzisiejszego dnia i poczucie ataku demona. Zawsze znika po zjednaniu z Panem Jezusa w Eucharystii…

                                                                                                                                 APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 04 luty 1995

Odsłon: 24

 Zapis do edycji

 

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 04 luty 1995

Odsłon: 21

    Osoba lękliwa jest nieśmiała, cicha i boi się kompromitacji, często szukając akceptacji u innych i unikając samodzielnych decyzji

    Człowiek ciężko zmęczony snem, ale po chwilce zbudzono o 5.50, a to znak zapraszający do zerwania się do Domu Pana! W błysku przepłynęły osoby moich chorych, bardzo często zalęknionych...nawet mówiłem w myślach: „proszę się nie bać, przecież mamy Matkę Pana Jezusa”, a łzy zalewały oczy. Tak! Pasuje tylko cz. Bolesna za ludzie bojących się i zalęknionych. 

     Przepłynęły obrazy Czeczenów w piwnicach, tych, co biorą łapówki oraz wszelkie maści ochroniarzy. Dzisiaj, gdy to przepisuję (17.10.2025) mamy na granicy wojnę po napaści Federacji Rosyjskiej na Ukrainę. To jest nieskończone! Wyjechałem do kościoła w ciemności i z natchnienia włączyłem radio z zakończeniem greckiej piosenki o miłości ze słowami: "Przyjdź do mnie”!

     Łzy zalały oczy, bo kapłan właśnie rozpoczął misterium Mszy świętej: "w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego"...w tym czasie wzrok zatrzymał obraz Trójcy Świętej! Przepłynie lęk Pana Jezusa przed Świętą Męką...z Jego wszystkimi cierpieniami w intencji ludzkości! Jakże jest to proste! Nawet kapłan poprosił, abyśmy też przekazywali swoje cierpienia (uświęcali), bo jest to ofiara miła Bogu.

     Uwagę przykuły słowa Ewangelii (Mk 6,30-34) o posłudze w której z Apostołami nie mieli czasu nawet na posiłek! „Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło (…) zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast”. Łzy zalewały oczy, ponieważ nic się nie zmieniło, bo dotychczas potrzebujący pomocy nie wiedzą, gdzie jej szukać.

    Święta Hostia będzie w intencji tego dnia, a podczas czytania litanii do Najświętszej Marii Panny...płakałem przy każdym zawołaniu! To był wynik pięknych zawołań kapłana! Zawsze tak czyta tę litanie, a innych nie!

       Pierwszy raz w życiu poczułem bliskość Mateczki - na wyciągnięcie ręki. Podczas powrotu w samochodzie popłynie śpiew Majewskiej: „piosenka przypomnij ci, że ktoś na ciebie czeka”...tak czeka na nas Pan Jezus i Matka Najświętsza.

      Jakże zrozumiałe dla mnie są cierpienia Boga Ojca oraz Pana Jezusa z Matką! Jak wielka to łaska, że mam to odkryte ze współcierpieniem w moim sercu! To tęsknota oczekiwania na szczęśliwy powrót ukochanych dzieci, co jest pokazane na każdym dobrym ojcu ziemskim! Świat na wszystko patrzy oczami ciała, inaczej widzi dusza i serce! Jakże łatwo jest ją skalać...

    Siostry Urszulanki mówiły o Panu Jezusie i normalnym życiu, które trzeba poświęcać... W tym zwykłe czynności trzeba wykonywać z miłością! Jakże to rozumiem, a to wynika z moich zapisków. Po powrocie do domu dodatkowo Pan zastawił mi stół smacznym posiłkiem dla ciała! Łzy ponownie zakręciły się w oczach - ile z różnych darów płynie z Nieba! Przypomniały się piękne i zdrowy zęby u chłopca niedorozwiniętego! W pośpiechu złapałem dwie kasety, a teraz w pokoju lekarze dyżurnego płynie piosenka Edyty Geppert: "Zamiast"…

    Ty Panie tyle czasu masz, Mieszkanie w chmurach i błękicie. A ja na głowie mnóstwo spraw, I na to wszystko jedno życie. (…) To powiedz czemu tak mi jest, Że czasem tylko siąść i płakać? Ja się nie skarżę na swój los (…) chyba wiesz, co robisz, Panie.
Ile mam grzechów? któż to wie? A do liczenia nie mam głowy. Wszystkie darujesz mi i tak, nie jesteś przecież drobiazgowy. Lecz czemu mnie do raju bram, prowadzisz drogą taką krętą? (…) To życie minie jak zły sen, (…) Przecież nie jestem tu za karę”...

    Przebieram się i płaczę, bo jest to moje wołanie do Boga Ojca oczekującego na mój powrotu, Jego syna! Zarazem napłynęło To moje wołanie z poczucie świętości, a wiedz, że jest to przepustka do Nieba!

      W pokoju lekarskim padłem na kolana, gdzie przy zgaszonym świetle w duszy „ujrzałem” pogodną Twarz Pana Jezusa. Wprost błagałem o Jego Zmartwychwstanie w moim sercu, w sercu żony i dzieci oraz wszystkich z rodziny. Serce zostało zalane powagą i radością. Dziwię się temu, że niektórzy kontakt z Bogiem Ojcem komplikują! Napływa pojęcie: "ciemnej nocy zmysłów”.

      Przypomniało się powołanie Apostoła Piotra. Ja jestem lekarzem a także zostałem zawołany, a teraz wszystko to pragnę przekazać! Zarazem jestem niecierpliwy, ale Pan zna to pragnienie oraz serca świeżo nawróconych! Czeka na to aż dojrzeję! Nawet napłynął obraz, gdy byłem młodym lekarzem. Wówczas wszystko wiedziałem, a teraz nic nie wiem!

     Podziękowałem Panu Jezusowi za warunki do modlitwy i dyżuru (oddzielny pokój): wróciły wspomnienia, przeprowadzki i umęczenie. "Jezu! Jezu! Dziękuję, Dziękuję!"

        Popłakałem się podczas oglądania jazdy figurowej na łyżwach (Mistrzostwo Europy) przy pięknej muzyce i niezwykłych wyczynach ciemnoskórej Surya Bonaly. Popłakałem się, ponieważ ujrzałem dzieło Stwórcy: doskonałość ciała ludzkiego. Takie mistrzostwo duchowe równa się ś w i ę t o ś c i! Jeszcze raz podziękowałem za ten tydzień patrząc w Twarz Pana Jezusa, a z serca wyrwała się tęskna miłość do Boga Ojca oraz Mateczki Najświętszej.

     Naprawdę czułem bliskość nieba, a w tym momencie dobiegały przekleństwa naszego kierowcy…

- Panie Zbyszku proszę pana, bardzo proszę...tutaj są kobiety!

- To co? Już pan był w kościele?

    W tym czasie zaczęto żartować o trupach. Powiedziałem im że: trup fizyczny oznacza utratę tego życia, ale trup duchowy to prawdziwa śmierć!

     Z włączonego radia popłynie kazanie teologiczne o Biblii, która przekazuje Prawdę o zbawieniu. Zadaniem Ducha Świętego jest pouczanie nas jak idzie się do nieba…

    Na ten moment trafił się wyjazd w którym trafiłem do biednej chałupy, gdzie bieda wyglądała z każdego kąta! Babuszka przywitała mnie słowa: "Och! Jakże modliłam się, aby pan przyjechał". Tam trafiłem na miłość zwierząt to siebie i do ludzi ze wzajemnością.

      Oto kogut kocha kurkę, a drugiego dziobie! Piesek, który podszedł do mnie zaczął skakać na tylnych łapkach, zobacz jak zwierzątka pragną miłości. Kaczki pełzające po podwórku rolnika przypomniały audycję telewizyjną, gdzie informowano jak taką oswoić...trzeba mówić do jajka, gdy się wykluwa!

    Szybkie badanie wyjaśniło, że szkodzi jej lek na nadciśnienie (nietolerancja): ma ból i zawroty głowy ze świądem skóry! Potwierdziła, że nie znosi wielu leków i pokarmów. Ponadto ma serce pełne lęku, a ja powtórzyłem jej to, co mówiłem w duszy tuż po wstaniu.

- Czy pani jest z św. jehowy (śmialiśmy się). Przecież ma pani Matkę Najświętszą i Pana Jezusa, jesteśmy po śmierci, a pani nie wie, że straszy panią Szatan! Trzeba wołać do Mateczki...do Niej uciekać w lękach, przecież jest pani zdrowa, ale nie można panią wyleczyć ze starości (ponownie śmiejemy się). Podałem jej zastrzyk...

    Kolega jest na obiedzie, a wysyłają do chorych: infekcja zębopochodna, koklusz, wykręcenie stawu. Przez cały czas towarzyszyło mi ciepło w okolicy serca, a jest to słodycz działania Ducha Świętego. Nie opiszę ci tego - to łaska Boga Ojca. Miesza się potrzeba pomagania fizycznego oraz pragnienie modlitwy.

    Zerwano do pijanego kierowcy, który żartował podczas jego badania:

- przy sprawdzaniu tętna powiedział: "sprawdza pan czy jeszcze jest ha ha”

- proszę zamknąć oczy i złączyć nogi, a on tylko tyle?

- chuchnąć - o! Ooo!!

     Pod koniec dyżuru przewijały się okropności: artykuły dotyczące bestii ludzkich. Popłynie film o wojnie w Wietnamie, gdzie lotnik zabija ojca rodziny. Dodatkowo trafiałem na rany, złamania, pokąsanie przez psa. Żartujemy z chorymi, ale moje serce jest pełne miłości i pokoju z pragnieniem pomagania i radowania się z innymi.

    Panie Jezu pobłogosław jutrzejszą niedzielę. „Jezu! Dlaczego nie wierzą w twoją wieczną obecność! Sanitariusz w śnie uciekał przed nadchodzącym frontem wojennym! Przekazuje to pełen lęku. Jakże udręczy ten świat, bo z jednej strony dusza pragnie uniesienia, a ciało wyjazdu karetką…taki zdarzył się, ale o 2.00 w nocy i zeszło do 5.20! Postanowiłem, że w tym czasie odmówię trzy razy cz. radosną różańca...tyle zeszło!

                                                                                              APeeL

   

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 03 luty 1995

Odsłon: 37

    W śnie jestem kapłanem przygotowującym się do Mszy świętej z sercem pełnym niepokoju, ponieważ nie znam formuł konsekracji. Inny kapłan uspokoił mnie, że mogę wszystko przeczytać.

     Po obudzeniu „spojrzał” Pan Jezus porcelanowy (figurka), a to oznaczało potrzebę czystości. Nagle myśli uciekły do podzielonych kościołów: prawosławny poszedł ku tradycji, a kościoły zachodnie odrzuciły świętą Hostię. Bestia ma mieć swojego papieża, który skasuje Ciało Pana Jezusa, obym nie dożył tego czasu.

    Napłynęło pragnienie przyjęcia świętej Hostii...po zaproszeniu przez Boga Ojca na Mszę świętą o 7:30! Trafiłem pod kościół, gdzie popłynie "Ojcze nasz", a w kościele trafię na konsekrację świętej Hostii z poprzedniej Mszy świętej. "Och! Ojcze mój! Jakże obdarzasz każdego dnia! Jakże zaskakujesz i zadziwiasz, ponieważ żona prosiła, abym poszedł na Mszę świętą o 17:00! Nie posłuchałem natchnienia, abym podszedł do Eucharystii, a nabożeństwa o 7.30 wyjątkowo nie było. Pełen zadziwienia kręciłem głową rozczarowany swoją małością!

     Jednak dobrze, że przybyłem, ponieważ odczytałem intencję modlitewną tego dnia: za tych którzy nie wierzą w Cud Boskiej miłości jaką jest Komunia święta! Serce rozrywał ból z wołaniem: „Ojcze! Tato! Tato! Kto ciebie szuka? Kto ciebie pragnie? Kto o Tobie pomyśli".

     W bólu zacząłem pracę, a już jest nawał: przesuwają się wraki ludzkie (w sensie starych ciał), kochający to życie, szukający wiecznego zdrowia i trwania tutaj!

    Ile udręk daje ten świat…

- oto babcia z dziesięcioma wnuczkami, a inna opiekuje się porażonym wnuczkiem

- biedna i opuszczona przez męża, a dodatkowo przestraszona chorobami i śmiercią!

     W tym czasie moje serce stało się puste, niechętne do pracy i ludzi...od demona! Około godz. 12:00 napłynęła słodycz, która błyskawicznie odmieniła moją duszę. Po latach będę wiedział, że takie jest działanie Ducha Świętego. Nasza słodycz to nędzna namiastka, bo tej nijak nie można przekazać, musisz sam to przeżyć!

     W myślach odmówiłem „Anioł Pański” i w uniesieniu nikomu nie odmawiam, nawet pobiegłem po naszą penicylinę dla biednej. "Panie panie zmiłuj się nad tym światem". Trwa napór z drugą falą chorych o 14.00, ale wszystko wytrzymałem. Smutno mi, ponieważ zostałem obdarowany przez interesownych rolników.

     O 15:00 popłynęła koronka w intencji tego dnia...naprawdę się popłakałem, a serce i duszę zalał ból! Wprost widzę, ze Pan obdarowuje mnie i prowadzi, a ja niosę Jego Krzyż! W tym stanie zacząłem moją modlitwę przebłagalną (jest na witrynie).

   Podjechałem do chorej, która chciała podarować mi obraz z Panem obejmującym świętego! To wprost dla mojego zbolałego duchowo serca, ale nie pasował do mojego mieszkania (zbyt duży). Dalej ofiarowywałem cierpienie Pana Jezusa z Drogi Krzyżowej z błaganiem Boga Ojca o miłosierdzie dla wszystkich, którzy nie wierzą w Cud Ostatni (Św. Hostię)...pierwszym było wcielenie i zmartwychwstanie Zbawiciela!

     Pod krzyżem zapaliłem lampkę i znalazłem się w budce na działce (mojej samotni), gdzie na kolanach odmawiałem przed wizerunkiem Pana Jezusa z zapaloną lampką. To sprawiło dodatkowe uniesienie. Apogeum mojej modlitwy to święte poniżenie Pana Jezusa i obnażenie na na Golgocie. W drodze do kościoła płynęła modlitwa, łzy leciały z oczu ze skulonego ciała...nie obchodzili mnie ludzie.

    Na Mszy św. wieczornej nie docierały czytania, umęczony przysypiałem, a w sekundowym śnie...przy Ołtarzu pojawił się piękny młodzieniec...jakby Pan Jezus! Padłem na kolana, „Jezu miłosierny”, popłynęła litania do Najświętszego Serca Pana Jezusa. Łzy kręciły się w oczach, a ja jestem nieskory do płaczu.

   Prosiłem Boga Ojca, aby wyjaśniła się sprawa mojego męczeństwa w pracy, nie wiem za kogo odpowiadam i za co mi płacą. Ponadto chodzi o obdarowywanie po którym tracę czystość. Zarazem chodzi o to, aby chorzy szanowali dar posiadania lekarza, nie traktowali go jako handlarza!

     Dzisiaj dobrze znoszę ścisły post w intencji pokoju w b. Jugosławii i na świecie (3 kawałki chleba z solą). W moim stanie nie chcę rozrywek ziemskich, uciekłem od telewizora - to wszystko jest głupie.

   Popłynie święta „Agonia” Pana Jezusa w intencji tych tego dnia.  „Ojcze Przedwieczny przyjmij - przez Niepokalane Serce Najświętszej Matki - święte opuszczenie Pana Jezusa w intencji tych, którzy nie wierzą w Cud Miłości Bożej jaką jest Eucharystia. To przykład moich zawołań. "Ojcze! Wybacz im, ponieważ nie wiedzą co czynią”...powtórzyłem to 10 razy!

    Późno, nie czuję potrzeby snu, a w ręku mam "List do rodzin" Jana Pawła II, który otwiera się na słowach o "wielkiej tajemnicy" jakim jest sakramentalne obdarowywanie w Kościele świętym i to w Cudzie Ostatnim jakim jest Eucharystia.

   Czymże innym są Sakramenty jeżeli nie działaniem Chrystusa w Duchu Świętym (...) Chrystus rozgrzesza, kiedy kościół sprawuje Eucharystię. Chrystus ją sprawuje i jak powiedział: „to jest Ciało Moje”.

    Dzisiaj, gdy to przepisuję dodam (16.10.2025) dodam, że jest to Ciało Duchowe Pana Jezusa. Siostra Faustyna widziała - jak podczas konsekracji - Pan Jezus wchodził do tego Chleba Żywego…

                                                                                                                          APeeL