Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 23 styczeń 1993

Odsłon: 712

    Nagle zrozumiałem, że będąc w stałej łączności z Matką Bożą, Panem Jezusem i Bogiem Ojcem...już jestem poza tym światem. Nie wytłumaczę tego „oddalenia” normalnemu człowiekowi, bo tutaj wszystko jest „czasowe”, a ja jedną nogą jestem już w wieczności!

    Tak można symbolicznie wyrazić świadomość posiadania duszy, która po oderwaniu się od ciała ziemskiego sprawi, że dwoma nogami znajdę się w Królestwie Bożym. Żadne wydarzenie ziemskie nie jest mi straszne, bo cóż mojej duszy może zrobić człowiek.

    Sprawą numer jeden jest nasza łączność modlitewna z Bogiem. Nawet teraz wyrywa się zawołanie: „Ojcze! przez miłość do Ciebie osiągnę wszystko już tutaj na ziemi!” Tak, bo Królestwo Boże jest już tutaj (w nas)...

   Podczas modlitwy serce wolno zaczęła napełniać miłość do ludzi i ich spraw. Napłynęły też obrazy tych, którzy nic nie wiedzą o Bogu...to władcy tego świata i ich wyznawcy. W smutku skuliłem się: „Ty, Ojcze widzisz to i masz czas!”

   Tak się składa, że dzisiaj mam pracować w pogotowiu i przychodni...boję się, a Szatan w takich momentach straszy (dalekim wyjazdem), przeszkadza w spożyciu śniadania, a nawet w pójściu do ubikacji! Nienawidzi wierzących w Boga i mających kult dla Matki Pana Jezusa.

   Podczas przejazdu karetką mówię do personelu (większość niewierzących) o sztuczkach złego i o naszym istnieniu po śmierci. Jakże koi modlitwa, która zlewa się z szumem przejazdu, pracą silnika oraz przesuwającymi się obrazami...w tym z wieżami kościoła wystrzelonymi do nieba.

  Właśnie mijamy figurę Matki, chaty i krzyż pod lasem. Kto go tam postawił? W natchnieniu przekazano, że przecież ja też to uczyniłem, podniosłem krzyż, którym się opiekuję Płynęła modlitwa w intencji tego dnia...

   Dalej trwał nawał chorych z odczuciem, że demon dzisiaj mnie wykończy...wprost czułem obecność „mąciciela pokoju”. Pośpiech i ponowny daleki wyjazd...do dzieciątka z twarzą podobną do MB z Sercem! Rodzina nawet sprawdzała to spostrzeżenie. 

    Teraz w pokoju lekarza dyżurnego zgasiłem światło, padłem na kolana i wołałem w mojej modlitwie za rządzących, którzy nie uznają władzy Boga Ojca...nawet nie wiedzą, że Jest! Niektórzy z nich to dobrzy ludzie jak pan Bugaj (Unia Pracy), który nie chce, aby wartości chrześcijańskie („żadna ideologia”) nie ograniczała jego wolności czyli swawoli!

   To było współcierpienie, a nawet umieranie z Panem Jezusem, bo zimny pot zalewał czoło, a ból przenikał serce. Taka modlitwa to wielka łaska Boga, bo powtarzanie zawołań (typu koronki) koiło moją duszę.

    Napłynął „Biblijny portret  niewierzącego!”...przybliżył go ks. dr Jan Sochoń (Warszawa), poeta i filozof. Niewierzący wyrzuca Boga poza obręb swojego codziennego życia, unika nawet myśli o tym, że Bóg istnieje. Wynika to z upodobania do bezbożnictwa, które jest działaniem skierowanym przeciw Bogu i człowiekowi sprawiedliwemu...zaprzecza Bogu, ponieważ nie może rozumowo stwierdzić, że On Jest! Taki człowiek zostaje sam bez nadziei i sensu...

                                                                                                                        APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 22 styczeń 1993

Odsłon: 938

    Dzisiaj powinienem być u Pana Jezusa, ale wypiłem kieliszek za dużo. Pozostał niesmak: „Jezu przebacz!” Po walce w sercu...mam pobrać „wolny dzień”.

     Łzy zalały oczy, gdy pomyślałem o „Obozie Ziemia”, gdzie trwa skrzyżowania dróg Boga Ojca z naszymi. Wiem, że powinienem być na Mszy św. porannej, a później w pracy nieść pomoc potrzebującym i przekazywać im radość oraz pokój.

    Wybrałem drogę własną czyli „diabelski krzyż” z piciem alkoholu, której efektem jest złe poczucie, opuszczona Msza św. oraz przymusowe wolne z rozterką i smutkiem w sercu.

    W smutku zbliża się czas dyżuru w pogotowiu, zapaliłem lampkę pod krzyżem i zacząłem koronkę do Miłosierdzia Bożego: „za upadających z powodu nałogów”.

    Jakby na potwierdzenie transportuję do szpitala zapitego do nieprzytomności 18 latka! Jego nudzi, a mnie zbiera się ślina i chęć na wymioty! Nie doczekał urodzin...ojciec sądził, że umarł, gdy znalazł go na ławce, bo nigdy nie pił alkoholu.

    W sercu trwała pustka, ale odmówiłem moją modlitwę aż do "św. Poniżenia" Pana Jezusa, a podczas dalekiego wyjazdu płynęła „Droga Krzyżowa" i „św. Agonia” z koronką do Ran Pana Jezusa w intencji tego dnia.

    Nagle wróciła obecność Pana Jezusa...tak dobrze!...wrócił Pan! Teraz dziękuję nawet za ten upadek, ponieważ w upadkach rośniemy, a Pan wszystko odmienia na dobro. Wiatr, deszcz, a w moim sercu pojawiła się wielka radość. Nic nie piłem i nic nie jadłem, a zbliża się 22.00.

    Czekam na załatwienie mojego pacjenta, chodzę po korytarzu szpitalnym i chciałbym zapisać, to co dzieje się w moim sercu, ale trwa Sejm RP i „towarzysze” są czujni i podejrzliwi!

    „Matko! Matko moja! Obejmij Swoją Opieką ten szpital i tych chorych z personelem, przecież tutaj jest tyle cierpienia, a wielu ciężko chorych...nawet ta niechciana babuszka (90 lat) z rozpadem się nowotworem piersi i mój pacjent przestraszony możliwością zawału serca".

    Jakże piękny jest każdy dzień z Bogiem Ojcem, Panem naszego życia i śmierci czyli życia po życiu...

                                                                                                                                     APEL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 21 styczeń 1993

Odsłon: 775

    Tuż po wstaniu próba modlitwy spełzła na niczym. Zauważyłem, że Szatan wykorzystuje nasze ziemskie kłopoty. Dzisiaj są obrady Sejmu RP, a w takim dniu „towarzysze” (od towarzyszenia) są bardzo czujni.

   Ja jestem wrogiem ludu, a ma być uchwalana „Karta Praw i Wolności”. Cóż ja mam do tego, zamordowany w przychodni? Zobacz fałsz tego świata. Wyświęciłem mieszkanie i zaczynam modlitwy poranne, a w pracy „normalna młócka”. Taki jest mój los...

   Podczas przyjęć pacjentów bardziej interesowały mnie obrady w sejmie niż badanie płuc, brzuchów i stawów...to wykonuje się mechanicznie (wprawa). Dzisiaj nic nie przyjmuję, a dary zostawione na siłę oddaję: temu miód, temu kawę, babci pieniądze na leki, a w końcu dnia 9 osobowej rodzinie pralkę.

    Nawał był taki, że w biegu zjadłem obiad (stołówka na dole)...nie miałem nawet czasu wyjście do ubikacji. Tak dotrwałem do 14.30 i dopiero teraz teraz popłynie modlitwa w intencji tego dnia. Nawet przypomniały się słowa wczorajszej piosenki: „każdy burżuj to świnia”. Moja modlitwa koi w tym umęczeniu, ale zarazem mam radość z pomagania i mojej bezinteresowności.

    Wracają obrazy z przyjęć pacjentów:

• ciężko chora i biedna babcia, która nigdy nie narzeka! Wielka jest ufność Boża w niektórych ludziach...tylko pokazać ich w telewizji.
• przypomniała się rozmowa z pacjentką, która czuwała przy umierającym…
• przybyła żona, która zmieniła ją...poczuli zimny powiew przed zgonem chorego…
• ostatnią chorą poprosiłem, aby nie płaciła i zmówiła za mnie litanię do Najświętszego Serca Maryi, a łzy zakręciły się w oczach.

    W telewizji płynie relacja o słońcu, wybuchach, plamach...jakże marnym puchem jesteśmy jako ludzie! Czy przypadkowo płynie obraz usg z dzieciątkiem...od pierwszych chwil życia (cud poczęcia)?  Nieprzypadkowe jest też pokazywanie kościoła w Rybniku, który wybudował przepiękny ośrodek dla dzieci niepełnosprawnych...to jest potwierdzenie intencji modlitewnej tego dnia.

    Po odmówieniu moich modlitw przepłynie cały świat, fałsz przywódców i wojny, a obraz dzieciątka do którego mówią: „zapytaj mamę, kiedy cię pokochała?” Łzy zalały oczy, ponieważ moje dzieciątko przyjąłem i pokochałem (próba z ciążą u żony). Dodatkowo wypadł obrazek św. Józefa: „och! ile Ty wycierpiałeś?”.

   Jakże biedni są ludzie bez Boga Ojca. Oto lekarz w ośrodku dla umierających...naprawdę nie wie, co ma odpowiedzieć pełnym lęku ludziom. On leczy ich ciała i ucieka, a dodatkowo z telewizora płyną rady ateistycznych psychologów.

   W wyobraźni ujrzałem międzynarodowy ośrodek dla poszukujących wiary...to było idealistyczne marzenie. Tam szedłem pod krzyż Pana Jezusa, gdzie u Stóp Zbawiciela wszyscy pobierali światło! Czy ten symboliczny obraz spełnia się...poprzez moje  świadectwa wiary?

   Dzisiaj, gdy to przepisują wybuchła kontrowersja dotycząca WOŚP z Jurkiem Owsiakiem w tle. Niby przypadkowo wszedłem na portal „Do Rzeczy”, gdzie dałem wpis pod chwalącym zbiórki w świetle kamer i pod kościołami z których później wielu nieźle żyje („koszty własne”):

   <<Prawda boli, bo pokazuje obrzydliwości mateczki HGW i Jurka Owsiaka, który robi "za Kiepskiego"...sam jest "Plastusiem", a chwała kimolska pomieszała mu w głowie. Uwierzył, że jest wielki i umiłowany przez cały naród...>>

                                                                                                                         APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 20 styczeń 1993

Odsłon: 832

   W samochodzie odmawiam modlitwy poranne i jestem w Niebie na ziemi...dlacze­go ludzie odrzucają Królestwo Boże? Napłynął Pokój Boży, który wszystko przenikał! Koiła też muzyka gitarowa, a z radiowej dwójki  muzyka poważna...jak przed Bożym Narodzenie !

   Jeszcze nie wiedziałem, że dzisiaj wyrwą mnie z pracy w przychodni, ponieważ nie ma lekarza w pogotowiu.  Na dalekim wyjeździe, nieoczekiwane obdarowanie, bo mogę odmówić cz. radosną różańca...

    Ja zarazem wiem, że to dar Pana! Trafiłem do dziadka lat 88, całkowicie niewidomego z wielkim drewnianym krzyżem z Jerozolimy! "Krzyż Jerozolimski, Jezu mój!"...

   Wypisuję skiero­wanie do szpitala, a w tym czasie dziadek głośno mówi przepiękną modlitwę do Matki Bożej w której prosił o przyjęcie do Królestwa Bożego! Łzy zalały oczy, ponie­waż miałem pokazaną ufność Bożą!

   W moich modlitwach wypada: "ofiarowanie i odnalezienie Pana Jezusa w św. Jerozolimskiej", a tutaj odnalazłem Pana Jezusa! Teraz babuszka, święte mieszkanie, jakby powtórzenie wydarzenia.

   Wróciłem, aby skończyć pracę w przychodni, a właśnie umierająca babuszka nie wy­raża zgody na szpital. Mimo to przeszedłem, aby sprawdzić czy jest miejsce...tam trafiam na "Ojcze nasz", które  odmawiała cała sala chorych z kapłanem.

   Każda chwilka życia duchowego jest darem! Wyłania się intencja modlitewna tego dnia, ponieważ siostra oddziałowa chwali spowiedź ogólną! Przepłynęły obrazy i rozmowy o nierozerwalności małżeństwa i o naszym Kościele Pana Jezusa jako "pewnej instytucji".

   Dodatkowo dzisiaj odwiedza nas kapłan (kolęda). Płynie koronka do Miłosierdzia Bożego: za tych, którzy nie przyjmują praw naszej wiary z reformatorami wszelkiej maści (fałszywymi prorokami).

    Kapłan pobłogosławił nasze mieszkanie, a moje oczy zalały łzy. Tak chciałbym mówić o Matce, Panu Jezusie i Ojcu Prawdziwym, bo wszystko, co ziemskie szybkie przemija i jest byle jakie! Pokój napłynął do serca, siedzieliśmy w ciszy z żoną i modliliśmy się...

                                                                                                                           APeeL