Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 18 czerwiec 1992

Odsłon: 754

    Od szeregu dni napływała pokusa wzięcia dyżuru w Boże Ciało. Po czasie mogę powiedzieć, że Zły sprytnie wpuszczał...niezbyt nasiloną niechęć do Kościoła, ludzi wiernych i procesji!

    Zapisałem ten bój w myślach i sercu (kuszenie i pomoc ze strony Bożej);

1.  "Zarobisz na wakacje!" - Pan da ci więcej!

2. "Musisz spotkać się z umówionym pacjentem, pomóc mu, tym bardziej, że skrzywdziłeś go w przeszłości!" - Napłynęło poczucie Miłosierdzia Bożego.

3. "Będziesz miał później wolny dzień dzień do odebrania za nadgodziny". - Pojawiło się pragnienie spożycia śniadania z żoną, po wczorajszym poście w intencji pokoju na świecie.

4. "Trzeba będzie klęczeć przy każdym ołtarzu!" - Z radia napłyną słowa: "Abyś dzień święty święcił" oraz zapowiedź obejrzenia filmu o św. Franciszku...

    W ten sposób wybrałem Boże Ciało i dzisiaj będę szedł za Panem Jezusem...za Światłem, które nigdy nie gaśnie! Prawie omdlewałem podczas śpiewu chóru: "Święty Boże, Święty Mocny, Święty, a nieśmiertelny".

    Przy każdym Ołtarzu św. będę odmawiał koronkę do Miłosierdzia Bożego w intencji różnych odmian demonicznych opcji neopogaństwa. W tym czasie Szatan zalewał mnie wyrzutami sumienia, przypominał obrazy nieczystości, a zarazem podsuwał pychę, bo Bóg w Słowie "uczni wrogów podnóżkiem stóp moich".

    Zawołałem: "Ojcze! Nie pragnę zemsty, ale Światła dla nich". W tym Misterium uczestniczyło dużo ludzi, ale większość to neopoganie. Znam tych ludzi, bo miasteczko małe. Dla nich to dalej 1 Maja!

Nawet zapytałem:

- Jezu! Ilu idzie tutaj za Tobą?

- Stu...napłynęło! Taka jest prawda...

    Przegoniłem Szatana zawołaniem do Trójcy Świętej. Przecież nienawiść do "wrogów" to grzech, bo znamy już dzieło Miłosierdzia Bożego! "Jezu! Jezu! Ty znasz pragnienie zbawiania grzeszników. Tylko Ty możesz zrozumieć moje cierpienie. Przyjmij ich wszystkich - przez Niepokalane Serce NMP".

     Ołtarze św. miały charakter dziękczynny: za pożycia małżeńskie, dzieci, rocznice...w tym sióstr z zakonu Służek Niepokalanej. Z wielkiej potrzeby serca padłem na kolana przed Monstrancją...Ciałem Pana Jezusa, a właściwie przed Nim Samym. Łzy zalały oczy, ponieważ zrozumiałe stały się wszystkie przeszkody szatańskie!

   Jeżeli za swojego przewodnika bierzesz Pana Jezusa to całkowicie inaczej przebiega dzień życia! Po powrocie do świątyni przed nami zatrzymał się niosący chorągiew "Jezu ufam Tobie".

   Po powrocie do domu spotkała mnie niespodzianka, ponieważ Szatan napuścił na nas syna i powstało zamieszanie. Tak bywa w wielkie święta maryjne, a tu kult Bożego Ciała.

   Nic nie zmienił wyjazd na działkę...nawet nie mogłem obejrzeć filmu o św. Franciszku. Zrezygnowany poszedłem spać, a po przebudzeniu usiadłem w kuchni (nie mam swojego pokoju)...naprzeciwko Jezusa Miłosiernego i zrozumiałam, że Pan Jezus w samą porę przeszkodził mi w piciu koniaku! 

   Od rana napływał obraz s. Faustynki, a teraz serce zalała radość Boża, ponieważ wypełniłem Wolę Boga Ojca. Ta "niewola" oznacza pokój serca, miłość miłosierną i modlitwę. Tak moja słabość przemieniła się w moc Bożą!

                                                                                                                         APeeL

 

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 17 czerwiec 1992

Odsłon: 690

    5.55...to ładnie wygląda, ale w głowie aż huczy od agentury, a to znak ataku Bestii, bo chodzi o wywołanie nienawiści do budowniczych Polski willowej.

    "Przepraszam Cię, Panie Jezu za wszystkie głupoty które wyczyniam...Ty, Jezu wiesz, że każdy, kto staje po Twojej stronie i w obronie Twojego Kościoła jest wrogiem ludzi normalnych. Przepraszam Cię za dyskusję z żoną...nie wolno z nieświadomymi kłócić się, bo to nie ma nic wspólnego z ewangelizacją! Taka "dyskusja", a właściwie kłótnia to zwykła sztuczka Szatana. Ja mam dawać świadectwo; milczeć, być cichy i  trzymać książeczkę w ręku!"

   Pojechałem samochodem na Mszę Św. i w pośpiechu wszedłem wraz z gongiem. Napłynęło wielkie pragnienie ucałowania figury Zbawiciela. Wielu czyni to z przyzwyczajenia (przeszkadzają w żegnaniu się wodą święconą).

   W tym czasie siostra śpiewała; "Kocham Cię Boże z całego serca", a to było wyznanie wprost z mojej duszy! Padają słowa Pana Jezusa, aby nie modlić się fałszywie w synagodze, ale w izdebce swojego serca.

   To jest dalej aktualne z różnicą, że dzisiaj nikt nie szczycie się zajmowaniem pierwszych miejsc i pokazywaniem się w kościele, bo ludzie - szczególnie wykształceni - wstydzą się wiary.

   Z drugiej strony zrozum ból podobnych do mnie, bo bez Kościoła Świętego i kapłana nie ma Eucharystii, Chleba Życia, a taka wiara jest martwa (św. Jehowy i kościoły "zreformowane"). Stalin wiedział o tym i dlatego świątynie burzył! To czynią także barbarzyńcy w Jugosławii, a dzisiaj, gdy to przepisuję (01.07.2019) zagraża nam najazd islamistów, którzy pokazali, co potrafią w Syrii.

   Nigdzie na ziemi nie znajdziesz ukojenie bez Eucharystii, bo sama modlitwa nie ma takiej mocy. "Panie Jezu! Dziękuję! Dziękuję!"  

   Po zjednaniu z Panem Jezusem mam moc, przybyłem tutaj brudny, a wracam czysty. Biegłem podenerwowany, a jestem pełen pokoju!   Poprosiłem o to, abym nie zgłupiał z powodu pychy duchowej i swoich wad. 

  Płynie spokojna praca, którą psują dary. Ja nie chcę tego i to w takim momencie. Ja dzisiaj poszczę ...wędliny przekazałem personelowi, który kroi, smakuje i cieszy się.

    Na koniec napadli mnie pacjencji i dodatkowo muszę jechać do zmarłego dziadka. Koronkę ofiarowałem za wrogów naszego Kościoła, którzy szczególnie nie lubią Bożego Ciała. Właśnie (2019) na paradach "spółkujących inaczej" małpowano wyjście Pana Jezusa Eucharystycznego na miasto. Płakałem podczas wołania modlitewnego w ich intencji.

   W domu zmarłego dziadka jest dobra energia...to stara chatka ze starym krzyżem nad drzwiami. Tam z otwartej książeczki Matka Boża mówi do mnie; "Cieszę się bardzo. Czyń tak dalej, módl się i zachowuj nadal post." Na mieście stawiają ołtarze, a ja z różami podjechałem po "mój" krzyż Pana Jezusa..

                                                                                                                                    APeeL

 

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 16 czerwiec 1992

Odsłon: 679

    Dopiero 5.00, a w oddziale wewnętrznym (dyżur)...ruch "jak na Marszałkowskiej". Zerwałem się z chorymi, a podczas odmówienia modlitw porannych w serce wpadło określenie Matki Bożej; "Jutrzenka nowego dnia" i "Prawdziwa Opiekunka".

   Z otwartej Biblii padną słowa; "Wiem o twojej pracy i twoich sprawach" (Objawienie Św. Jana). Napływa pragnienie napisanie czegoś o Hugonie Kołłątaju i Tadeuszu Kościuszce! Czy taki będzie temat pracy pisemnej syna?

   Wolny czas, bo chorzy spożywają śniadanie. U nas była kuchnia na miejscu, a nie jakiś katering z zimną zupą mleczną na dnie talerza. Z włączonego radia popłynie "Słowo na dzień" z rozważaniami ks. Jana Sochonia;

   "Pan Jezus zaleca; ja Jego Apostoł muszę dawać świadectwo wiary i żyć w zjednoczeniu z Bogiem, ponieważ wszystko zależy od Niego! Nasza droga to droga do Prawdziwego Szczęścia - Nieba!" Jakże podobne są myśli powołanych przez Boga...

   "Matko moja, jak nagle potrafisz przytulić do Swojego Serca"...niespodziewanie w nawale ludzkich spraw i pracy! Łzy zalały oczy, a teraz pełen zdziwienia przyjmuję pacjenta, który nazywa się Kołątaj.

   Pan Jezus dał odpocznienie, ale nie poprosiłem o prowadzenie. Zły wiedział o tym i takie chwile są okazją do jego działania; trafiłem na zamknięte mieszkanie, wałęsałem się bez celu, spożyłem trzy lody (po poście), później po piwie kłótliwie dyskutowałem z żoną, a na działce gadałem...aż mucha usiadał mi na ustach!

    Opisuję te głupstwa, aby ukazać huśtawkę dusza/ciałko i odwrotnie. To śmiertelny bój...trzeba czuwać stale, bo diabelski "wypoczynek" zna każdy. Szatan poróżni nas w dobrej sprawie...właśnie żonie tłumaczyłem moje widzenie Kościoła Świętego;

- wszyscy muszą być zadeklarowani, a inni mogą przychodzić, ale jako goście

- kto nie uznaje hierarchii i podstaw naszej wiary ten jest poza

- obowiązkiem jest dawanie świadectwa wiary, itd.

   Chodzi o to, że wnosi się do świątyni trupy tych, których stopa nie splamiła się wejściem tutaj za życia, to przybudówka zakładów pogrzebowych. Posługa kapłańska powinna odbywać się nad grobem.

   Najbliższa osoba, wierząca kłóci się z takim stanowiskiem naszego Świętego Kościoła Pana Jezusa! Ktoś komu pokażą jak wielkim darem Boga jest Kościół, temu pęknie serce.

    Te ostatnie słowa przeleciały przeze mnie! Stała się cisza. Padłem na kolana i wołałem do Pana Jezusa; "przepraszam Panie Jezu, przepraszam"...zacząłem odmawiać różaniec Pana Jezusa, a właśnie wypada wołanie za Jana Pawła II i biskupów!

                                                                                                                          APeeL

 

 

 

 

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 15 czerwiec 1992

Odsłon: 705

    O 6.50 monologiem przywitała mnie żona; "co tu tak ciemno, wszystko przepociłeś, a po co te skarpetki na nogach?...jeszcze tylko raz puknij na maszynie...to ja ciebie puknę! Kto będzie czytał te wypociny?"

   Teraz, gdy to przepisuję uśmiecham się (30.06.2019), bo żonka wróciła z Mszy Św. i robi nam śniadanie, a ja w ciszy "pukam" na klawiaturze komputera. Wówczas nic się nie odezwałem, ponieważ wyraźnie mówił przez nią Przeciwnik Boga! Tak samo było z s. Faustynką. W spokoju zacząłem odmawiać modlitwy poranne, a serce zalała radość i moc.

    Posłuchałem "zalecenia" i czytam Słowa Maryi Królowej Pokoju; "Nie powinniśmy przejmować tej wściekłości i goryczy (broń ciemności) /../ podejmować ludzkiej walki /../ Musimy pozostać czyści, powinniśmy nadal modlić się, mamy nadal kochać." Jakże Niebo zadziwia w każdej chwilce!

    W drodze do pracy w oddziale wewnętrznym (zastępstwo) wypadło wołanie o pokój w Jugosławii. Poprosiłem Boga Ojca o błogosławieństwo w pracy. Dziwnie szybko poszło wypisanie pięciu pacjentów...wprost nie wiadomo kiedy.

   Tak chciałbym mieć moc uzdrawiania. Dotykasz i wołasz "Ojcze pomóż!", ale naprawdę nie wiem czy wolno prosić o ten dar. Później okaże się, że przecież uzdrawiam, ale duchowo, bo to zdrowie jest ważniejsze.

    Zważ ile jest wysiłku, aby przywieźć umierającego do oddziału, a kiedy otrzymał Św. Hostię? Czy wie, że umiera? Nie! Ja mam uczestniczyć w oszustwie czyli dawaniu nadziei? Na to, aby uwierzyli w życie zużytego i gasnącego opakowania duszy!

     Ile wokół jest cierpienia; chory biedak z wielodzietną rodziną, wyrzucani z pracy, przestraszeni, umierający z dala od rodziny...bóle, duszności, głuchota i ślepota, niemożność kąpieli, załatwienia się w ubikacji. To wszystko w atmosferze braku zwykłej miłości ludzkiej, ciężko chory odrzucani są przez komisje lekarskie ZUS-, bo 20 % rent jest lewych. To wszystko nie ma końca!

   Prawie padałem w przychodni, a dodatkowo kierują do oddziału. Nie mogłem odmówić zastępstwa kierownikowi, bo ala ordynator nazywa się Dukaczewski. Wiecie rozumiecie. Wracałem do domu ze łzami w oczach; "Matko moja...Matko moja". Płynie "Zwiastowanie", a każde "Zdrowaś Maryjo" ściska serce.

    Pani, która przyjeżdża do chorego ojca (300 km) podarowałem moje modlitwy poranne i wieczorne, a wieczorem kilku chorym będę mówił o duszy ludzkiej. Niewierzący pokiwa głową, a ja zapewniam go; "uwierz, że jesteś".

    Dzisiaj ciężko znoszę post,a najbardziej kuszą świeże truskawki (od żony umierającego pacjenta). Część ich umyłem i na talerzyku podałem niewidomemu (złemu pacjentowi wg personelu), który podziękował. Wyjaśniłem mu, że to od sąsiada...na łóżku obok z którym się kłóci! Czy dary w Niebie nie są przesyłane podobnie? Czy to nie jest pokazane?

    Jakże chciałbym stale przebywać z chorymi i umierającymi. To moje miejsce. Wieczorem byłem bardzo słaby, udręczony pracą, a także pokusami. Nie mogłem spać na dyżurze. W śnie miałem pocieszenie od Matki Bożej dotyczące "słabości Bożej" w której rodzi się moc.

   Teraz po przebudzeniu jestem pełen radości Bożej...to trzeci dzień postu, a ja bardzo ciężko pracuję! Posłuchałem natchnienia, aby pomodlić się za zmarłych w tym oddziale...

                                                                                                                             APeeL