Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 20 grudzień 2001

Odsłon: 1144

     Żona pobiegła w ciemność po świeży chleb, a ja wstałem ciężki i obolały. Podczas golenia stwierdziłem, że nie ma wody w kranach. Kiedyś każdy cieszył się, gdy woda była, a teraz nie mam już tej radości.

    Z puszki konserwy z tuńczykiem „patrzy” napis: ABBA. Dlaczego Imię Najświętszego Boga użyto do celu handlowego? Wyobraź sobie swoje imię na papierze toaletowym.

    Ruszam do pracy i ze łzami w oczach wołam do Boga: „ABBA - Ojcze! Tato! bądź dzisiaj ze mną. Dlaczego jestem na tym zesłaniu? Nie chcę tu być”. W ręku znajdzie się wizerunek św. Michała Archanioła oraz Matki Zbawiciela.

    Dla późniejszego zaskoczenia w przychodni nie było nikogo, ale zaczęło się, bo:

- pacjent zasłabł po wyssaniu całej tabletki nitrogliceryny (nagły spadek ciśnienia)...w krótkim czasie doszedł do siebie

- w gabinecie zabiegowym upadła silna kobieta i mogła się zabić...karetką „R” pojechała na kardiologię 

- wezwano mnie do młodego człowieka z częstoskurczem napadowym (serce bije wówczas 180/min).

    Ponaglano do zasłabnięcia babci w odległej wiosce. Trafiłem do ciężkich warunków, gdzie żartowałem, że mąż wziął ją z miłości. Na co odpowiedziała, że znalazł z miłości, a do szpitala odsyła ze złości!

    Płynie modlitwa, a w tym czasie mijamy się z karetką „R” pędzącą na sygnale. W nocy zerwano do małej dziewczynki z chorobą nowotworową po naświetlaniach Rtg, która miała niejasne bóle brzucha. Jak wielkie nieszczęścia i kłopoty spotykają ludzi. Dzień przebiegał pod sztandarem błagania o pomoc. Później w telewizji pokażą:

- w W-wie pękła rura ciepłownicza

- śnieżyce z odciętymi od świata na północy Polski i oczekującymi na pomoc innych ludzi

- usuwanie awarii trakcji elektrycznej

- zderzenie pociągu W-wa - Poznań z TIR-m 

- zadeptanych na śmierć (8 osób) i uszkodzono w dyskotece w Bułgarii

- płaczącą w przytułku, którą odrzuciła rodzina

- ciężko chore dzieci...w tym głuche i z cukrzycą

- pomyłkowo ostrzelaną rodzinę w Afganistanie

- bezrobotnych, żebrzących i pozbawionych środków do życia

- ja musiałem wezwać elektryka, bo wypalił się wkręt żarówki.    

    Po odczycie intencji jasne stało się moje poranne wołanie do Boga Ojca, który na koniec dał pocieszenie, bo podarowano mi  2 karpie, a to znak zbawienia, które przyniósł nam Pan Jezus...                                                                                                        APEL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 17 grudzień 2001

Odsłon: 866

    Popłakałem się z powodu nagłego obdarowania, bo spokojnie spałem od 1.00 i obudziłem się sam. Podziękowałem za udaną operację żony. Dzień wita mnie pięknymi piosenkami, które płyną z radia.  Jak wyrazić moją radość z powodu odnalezienia Taty!? Płaczę jak dziecko i wołam: „Tato! Tatusiu! Najsłodsza Matko Zbawiciela! Tato! Zbawienie! Niebo, Niebo, tuż, tuż”...

   Boję się ciężkiej pracy w przychodni, ale trafiłem na jednego pacjenta. Później nie mogłem wyjść i zamknąłem się z rozpaczy przed chorymi, bo był już zmiennik. Trwa niewolnictwo...przybył dyrektor i musiałem załatwić resztę chorych. Na wizycie domowej „patrzył” wizerunek o. Pio. Na późniejszej Mszy św. drzemałem z umęczenia.

   Dzisiaj jest rocznica wydarzeń grudniowych w Gdyni. Trwa walka o zezwolenie na zabijanie dzieci (aborcję). Ile jest możliwości przemocy! Ile ofiar: od wojny w Afganistanie poprzez zatrudnionych w marketach do aborcji.

   Biednym wyłączyli prąd, bo nie płacą. Matka ma rentę, a syn nie może znaleźć pracy. Przemoc lewicy demoralizującej opanowała Sejm RP, stanowiska, mass-media i pracę („towarzysze kasy i pracy”). „Panie Jezu! zmiłuj się nad tym światem!”.

   Dzisiaj, gdy edytuję ten zapis (11.07.2017) napłynęło natchnienie, aby zacytować słowa z objawienia osobistego s. Eugenii E. Ravasio „Bóg Ojciec mówi do Swoich dzieci”:

   <<Czy chcecie, dzieci Moje, spędzić tu na ziemi życie w pokoju i radości? /../ Teraz jest czas łaski, przewidziany i oczekiwany od wieczności! Jestem tu w własnej osobie, aby z wami rozmawiać! Przychodzę jako najczulszy i najbardziej kochający z ojców. /../ Jestem między wami. Szczęśliwi ci, którzy wierzą w tę prawdę /../ dusze Mnie nie znają ani wy Mnie nie znacie /../ Przyjdźcie, zbliżcie się! /../ Rozpoznajcie Tego, który was stworzył i jest waszym Ojcem. /../ Czekam na was wszystkich, bo wszyscy jesteście Moimi dziećmi>>

                                                                                                                             APEL

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 16 grudzień 2001

Odsłon: 1091

        Wczoraj byłem na Mszy św. wieczornej, ponieważ od 7.30 mam dyżur w pogotowiu. Popłakałem się podczas pieśni: „Przyjdź Panie Jezu” i nie mogłem wrócić do ciała, a właśnie siostra organistka poprosiła mnie do ciężko chorej z zakonu. 

    Jakże męczą sny w których prowadzę normalne życie, a to sprawia lęk i budzenie się z bijącym sercem. Po latach opanuję to pobieraniem leku (Concor Cor). Żona po zabiegu chirurgicznym stęka z powodu migreny...męczy nas to zesłanie.

    Wstałem i w dziękczynieniu za jeszcze jeden dzień życia odmówiłem „Anioł Pański” podkreślając: „moimi prośbami racz nie gardzić”. Wołałem do Matki, która cierpi miliard razy bardziej ode mnie widzącego - w Świetle Boga - bezeceństwa tego świata! W supermarkecie puszczają już kolędy: szum, trzask kas, a tu śpiew o Zbawicielu.

   Pokazują gruzowisko po WTC jako efekt działania terrorystów. Wzrok zatrzymała figurka Pana Jezusa w koronie cierniowej, zdjęcie ks. Jerzego Popiełuszki, a w sercu pojawiła się osoba o. Kolbe, który dobrowolnie poszedł na śmierć głodową. 

- Czy chciałbyś tego?

- Panie! To Twoja Wola, nie mam tutaj niczego!

    Z jednej strony pragnę współcierpienia dla Pana Jezusa, a z drugiej boję się. To sekundowe błyski rozrywające serce. 

    W takim stanie ducha trafiłem na bałagan w pogotowiu, który towarzyszy każdej  zmianie dyżuru. 

- O! doktór  przybył z wielką teczką z której wystaje szyjka!

- Polisz?, e! co to za polenie: jeden do, a drugi nie do!       

     W ręku miałem „1-groszówkę”, którą wczoraj znalazłem w kościele z nadzieją, że może trafię na dobry dyżur, ale już wygoniono „R-kę”, a my też ruszyliśmy do walki z chorobami i śmiercią:

- trafiłem na pacjenta pobitego przed laty, który teraz czeka na operację tętniaka po zawale serca

- staruszka z zaburzeniami rytmu serca

- zapalenie płuc u samotnego właściciela wielkiej willi, którą trudno opuścić

- nagły zgon 42-latka, który padł po alkoholu

- i babcię, która złamała drugie biodro!

    Cały czas wołałem w mojej modlitwie za „gasnących w oczach”, a po obiedzie trafię jeszcze do mojej starowinki z miażdżycą naczyń i przejściowym niedokrwieniem mózgu oraz do 66-latka z kamicą i ostrym zapaleniem pęcherzyka żółciowego z którym pojechaliśmy do szpitala.

    Tak tłukliśmy się bez przerwy od 9 - 16.30...aż zasnąłem w karetce. Podczas opisywania zleceń wyjazdu w TV pokazywano operację w której chirurg nieopatrznie przebił tętnicę! 

    Trafił się też zarobek, bo zbadałem kierowcę, a personel prosił o postawienie wódki.  Przyrzekłem Bogu, że nie będę tego czynił, ale nie miałem jak się wykręcić. Zacząłem wołać o pomoc do Pana Jezusa!

    Nagle w pogotowiu pojawił się mąż dyrektorki, a samochód nie chciał zapalić, bo jak się później okaże nawaliła świeca!

     Próbowałem zasnąć, a właśnie wezwano do znajomej 80-latki z ciężkim zapaleniem płuc, której lekarz wcześniej nie zabrał do szpitala. Podczas transportu odmówiłem „św. Agonię” z mojej modlitwy. Wróciliśmy o 1.00 i do rana był spokój...             APEL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 15 grudzień 2001

Odsłon: 815

    Nie planowałem Mszy św. porannej, ale postanowiłem, że pójdę po przebudzeniu i faktycznie tak się stało o 5.45! Zły podsuwał myśl, abym nie szedł na Mszę św. bo tyle lat dręczyłem żonę...teraz mam ją asekurować! Nawet nie wiedziałem co to oznacza w tej sytuacji... 

   Napłynął też zamach na J. P. II i wizyta papieża w celi Ali Agcy. Później pokażą straszny wypadek w którym TIR uderzy w autobus z dziećmi!

6.00 „Ave! Ave”! Łzy i ból, a po chwilce radość, bo podwiozłem do kościoła spieszącą się kobietę, a po chwilce napłynęły obrazy wzajemnie pomagających sobie:

- oto wędrująca młodzież, której nie przyjęto w pięknej willi („Uwaga: zły pies”), a zostali przygarnięci w chatce z ciężko chorym dzieckiem. Podobnie było ze Zbawicielem, bo już w czasie przyjścia na świat „nie było dla Niego miejsca", a później "nie miał gdzie głowy przyłożyć"...teraz jest jawnie odrzucany!  

- poprzez studentkę medycyny załatwiono leczenie biedaków w klinice. 

- z TV płynęła relacja „Wspólna Droga”, gdzie bogaci na świecie pomagają potrzebującym: głodnym, ofiarom kataklizmów, wojen, opuszczonym, potrzebującym przeszczepów.

- w domu będzie kartka od pielgrzymów, których przyjęliśmy: ”Bóg zapłać za okazane serce”.

    Popłakałem się podczas podchodzenia do Komunii św. „Przyjdź Panie Jezu świat na Ciebie czeka”. Łzy płynęły po twarzy i na ziemię, a w duszy pojawiła się Niebiańska Słodycz. Nic już nie może zadowolić mnie na świecie - tylko Stwórca!

    W TV popłynie relacja ze spotkania ofiar stanu wojennego (bp Życiński, Bartoszewski i Michnik), „a mury runą, runą”. Popłakałem się, a prof. Bartoszewski mówił o wyciągnięciu ręki do Jaruzelskiego, ale ten nie ukorzył się, nie przebaczył i nie prosił o przebaczenie.

   Panu Jezusowi wymieniłem kwiaty pod krzyżem i zapaliłem lampkę, a moje serce zalała wielka radość…

                                                                                                                                       APEL