Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 05 listopad 1993

Odsłon: 899

     2.00...budzą do pacjenta w oddziale wewnętrznym, a ja wiem, że jest to łaska Pana, bo jest to czas modlitw Pana Jezusa w Ogrójcu. Pacjent jest zniszczony przez alkohol, ma niejasne bóle se­rca...muszę przetransportować go do oddziału kardiologicznego.

    Pan Jezus z Całunu zaprasza do otwarcia "Prawdziwego Życia w Bogu", gdzie trafiam na Słowa Zbawiciela: „Piotrze, bądź moim Echem! Paś baranki Moje. Nie zapieraj się Mnie ponownie, ukochany"...   

    W sercu czuję, że mam wołać za kapłanów, ale nie mam ostatecznego kształtu tej intencji, a pacjenta już znoszą do karetki. Napływa wyraźna podpowiedz: „za sprzeniewierzonych”. Prawie chce mi się krzyknąć: „och tak, przecież to czas zdrady Piotra...płynie cz. bolesna różańca („św. Osamotnienie” i koronka Ukrytych Cierpień w Ciemnicy) za sprzeniewierzo­nych kapłanów.

    Ból zalewał serce, bo w szpitalu, młodszy kolega po przebudzeniu był zły, a na oddziale nie miał miejsc. Nic mu nie odpowiedziałem, a Panu Jezusowi podziękowałem za to poniżenie!

    Zdziwiłem się, bo właśnie w mojej modlitwie wypadło „św. Poniżenie Pana Jezusa", a Pan po powrocie powiedział: cierniami Mojej Głowy są wszystkie te dusze kapłańskie, które posiadając klucz do poznania, nie wchodzą w nie i nie pozwalają wejść temu kto by chciał! /../ Te ciernie powinny przyjść do Mnie i pokutować. /../ Czym oni są? Kamieniami!”.

    Obudziłem się na Mszę św. a dalej  mam dyżur (piątek od 15.00 do niedzieli)  i nie mogę go opuścić, ale po zabezpieczeniu nieobecności i pędzę do Pana (na 6.30). Płynie list św. Pawła, który mówi, że na mocy otrzymanej od Boga łaski jest "z urzędu sługą Chrystusa Jezusa /../ sprawującym świętą czynność głoszenia Ewangelii Bożej /../".

    Jakże pięknie śpiewa siostra „Pan okazał swoje zbawienie” /Ps 98/, a w Ewangelii o nieuczciwym rządcy. To wszystko potwierdza intencję tego dnia za sprzeniewierzonych kapłanów, którzy są rządcami duchowymi. Proszę Pana o łaskę i światło dla tych sług Pana Jezusa. W tej intencji przekazuję dzisiejszą pracę oraz post dla Matki Bożej (będę pił tylko wodę).

    Cały czas jeździmy...do samych starych chatek ze starymi ludźmi. Bieda, a nawet wielka bieda i tak cały dzień. Duszności, zatrzymanie moczu, bóle stawów, zapalenia, zaburzenia czynności serca.

    Ta bieda sprawia, że nikt nie wyciąga ręki z darami...zresztą utraciłbym czystość, a przecież wielu kapłanów jest zachłannych. Jedna babuszka dała nam dwa jabłka i mały słoiczek miodu. Płynie moja  modlitwa (patrz: instruktaż), a "Drogę Krzyżową" i "św. Agonię Pana Jezusa" odmawiam "dziesiątkami"...każdą stację powtarzam 10 x, a przez cały czas przeszkadza mi śmiertelna senność.

    18.30 wyłączyłem telewizor, a z radia popłynęły „Nieszpory Maryi” Verdiego, a moje serce zalał wielki ból Najświętszego Serca Matki. Z płaczem błagałem w sprawie sprzeniewierzonych kapłanów, a post znosiłem jak nigdy.

    Jakże jest to wszystko piękne z Bogiem, Matką i Panem Jezusem. To naprawdę prawdziwe Życie w Bogu, a właśnie dzisiaj przysłano tom przekazów Pana Jezusa! Jakże Pan obdarza mnie każdego dnia.

    Czas na przejrzenie "Echa Medziugorja", gdzie Matka mówi "Jestem waszą Matką i wzywam was byście zbliżyli się do Boga poprzez modlitwę, bowiem tylko On jest waszym Pokojem i waszym Zbawicielem (…) nie szukajcie p o c i e c h  materialnych, ale szukajcie Boga (…)".

     Tak jest naprawdę, a ja to wiem! Autor, pisze w rozważaniach: „Gdybyśmy znali Jej możliwości! Ona potrafili również wyprostować nasze rozpaczliwe sytuacje życiowe, potrafi dokonywać cudów../../...Ona Jest Wszechmocą Błagającą! /../ tylko wówczas, gdy otworzycie serca i będziecie się modlić dokonają się Jej cuda!"

    Niestety, te prawdziwe  Orędzia Matki nie przyjęto dobrze nawet w Kościele! Nie przyjęto Jej, tak jak nie przyjęto Pana Jezusa, bo swoi Go nie poznali!

       "Dziękuję Ojcze za ten piękny dzień"...

                                                                                                                               APEL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 04 listopad 1993

Odsłon: 488

    W śnie, po kąpieli zostałem  zawinięty w białe prześcieradło, jak w czasach rzymskich. Czy spotka mnie jakaś radość? Płynie "Anioł Pański" z moją prośbą; „Matko Boża bądź dzisiaj ze mną!"

    Pędzę zaproszony do Domu Pana na 6.30 z natchnieniem znalezienie się przed figurą Matki Bożej Fatimskiej i obrazem "Wniebowzięcia NMP". Tam też jest fresk; Matka pod krzyżem Pana Jezusa. Czekam na intencję św. Hostii oraz modlitw, ale jestem spokojny...

    Nie wiem dlaczego ale napłynął obraz pogrzebu reżysera Federico Felliniego z moją niechęcią, bo nie lubię, gdy do Domu Pana wnosi się trupy duchowe. Na ten moment Pan Jezus będzie mówił o zagubionych owcach i radości z odnalezienia takich właśnie.

   Serce skierowało się ku Matce Bożej; „Ucieczce Grzesznych i Pocieszycielce Strapionych”. Przypomniała się wczorajsza, ostatnia pacjentka, udręczona matka ziemska. Teraz zawołałem; „Matko! Proszę, sprowadzaj do Pana Jezusa zagubione owce, przecież ja też taką byłem, teraz taka jest moja córka i większość wokół”. W ich intencji ofiarowałem Eucharystię.

    Dzisiaj nie ma łez i bólu w sercu, po Eucharystii nic nie czuję, ale pozostałem na kolanach...nagle moje serce i duszę zalała wielka Radość Boża i Pokój, a w ustach pojawił się piękny smak. Napłynęła też bliskość Matki Bożej sprawiająca wzdychanie; "Matko! Matko!”

    Ten stan zepsuje smaczna zupa mleczna z oglądaniem w telewizji spotkania z autorem "Malowanego ptaka" Bertrandem Russellem, który „dobrze” radzi, aby nie patrzeć na kolor skóry i najlepiej nie wyznawać żadnej religii, bo przez wiarę powstają podziały między ludźmi!

   Dla mnie jest jasne, że mamy do czynienia z "zagubioną owcą", która poprzez swoją sławę gubi innych! Najlepiej będzie "bez ras i religii”, a Bóg specjalnie pomieszał nam języki, aby badać nasz postęp we wszechogarniającej miłości z szansą nawrócenia.

   W przychodni trafiłem na nawał pacjentów, a pierwszym był młody i smutny człowiek, któremu nagle (w śnie) zmarła żona, ale dzięki temu wrócił do Boga Ojca, bo nie mieli sakramentu. W tym momencie Pan pokazuje, że mylę się "z wnoszeniem trupów do kościoła", bo każda Msza św. czyni nieskończone dobro dla innych! O 12.00 chwyciłem głowę w dłonie; "Panie zmiłuj się nade mną!", a w tym momencie wpadło czterech pacjentów i zgłoszono wizytę do umierającej!

   Wizytę przejęło pogotowie, ale za to przywieziono ciężko uszkodzoną pacjentkę z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Poprosiłem ją o przekazanie cierpień w intencji pokoju w b. Jugosławii, mówiłem jej o Matce Bożej Pokoju. Łzy kręciły się w naszych oczach. Skierowałem ją do oddziału nefrologicznego (choroba uszkodziła także nerki).

    Tak trwało do 15.00 z pragnieniem zapalenia lampki pod „moim” krzyżem Pana Jezusa, bo dalej mam dyżur w pogotowiu. Po powrocie - w pokoju lekarza dyżurnego -  padłem na kolana odmawiając koronkę do Miłosierdzia Bożego.

    Nagle zrywają do staruszki z udarem niedokrwiennym, która stwierdziła, że jest „jak z gliny”. Po drodze do szpitala odmówiłem modlitwę różańcową. Ten dzień zakończy się oglądaniem filmu „Czerwone imperium” o zbrodniach bolszewickich, usunięciu Boga i wiary, czasie śmiertelnych ciemności z tworzeniem raju na ziemi dla wybranych...z szatańskim omamieniem całego narodu.

    W tym czasie Pan Jezus z Całunu "zapraszał" do otwarcia "Prawdziwego Życia w Bogu", gdzie trafiam na słowa, że Rosja jako umiłowana córka „leży martwa”! /../ Dla Mojej Chwały przywrócę ją do życia, ożywię ją jak ożywiłem Łazarza /../

    Opuściła Mnie i zwróciła się przeciw Mnie /../ Uciekła jak niewierna oblubienica /../ otwarcie wypowiedziała Mi wojnę, Mnie, Swemu Ojcu i wszystkim męczennikom! /../ I jakby było jeszcze tego mało, zwróciła się do Szatana, zawarła z nim pakt, że będzie mu wierna i będzie go wielbić, pod warunkiem, że da jej to, czego pragnie.

   Szatan zgodził się pod warunkiem, że będzie miał swobodę działania. Wówczas oderwał ją całkowicie ode Mnie /../ jak w przeszłości Jeruzalem, opuściła Mój Dom, Mój Dom Świętości /../ jej pychę inspirowała sama Pycha, którą jest Szatan."

    Spojrzałem w św. Oczy Pana Jezusa, bo wszystko rozumiałem, a jakby na znak dzwony kościelne wybiły północ. Podziękowałem Bogu Ojcu za ten dzień...

                                                                                                                          APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 03 listopad 1993

Odsłon: 127

    Przypomniało się pytanie zadane kapłanowi: jak działa Kusiciel? Mieliśmy spotkać się i porozmawiać. Teraz przepłynęły obrazy nabranych przez Szachraja...

- całe masy zwabionych do donoszenia rodaków, nawet katolików, którzy biegają na skinienie palcem...ci ludzie uwierzyli, że są patriotami

- sprawa Moczulskiego, który wysługujących się sowietom nazwał płatnymi zdrajcami, pachołkami Rosji!

     Najgorsze jest to, że większość kapłanów nic nie wie o przebiegłości i podłości "Księcia tego świata"...powinni być przeszkoleni. Przecież to jest śmiertelny wróg naszych dusz, szczególnie zawzięty w atakach na katolików, a szczególnie tych, którzy trzymają w dłoniach różaniec!

   Ja wprost widzę bój duchowy w świecie niewidzialnym... ciemne moce i ich ziemskich wysłanników! Wyraźnie wyczułem polecenie Pana Jezusa: od Pana Jezusa: "wstań i zapisz to". Zbawiciel "spojrzał" z Całunu i z "Prawdziwego życia w Bogu" dodał: "czekam, żeby Mi otworzyli serca, a tymczasem spychają Mnie na bok (..)".'

     Łzy zalały oczy, a w sercu pojawiło się współcierpienie z Panem Jezusem. Pan wprost mówił: zobacz, jakże przykre jest to, gdy czyni to osoba, którą kochasz. Chwyciłem krzyżyk i różaniec: "Panie Jezu! Przyjmuję te cierpienia dla Ciebie!" W ten sposób poznałem dzisiejsza intencję i teraz popłyną moje modlitwy.

     Podczas sekundowego snu ujrzałem zwłoki dziecka nienarodzonego...wyrzucone na śmietnik! Z wielkiego smutku, poniżenia i słabości...pojawiła się moc z pragnieniem uczestnictwa w Mszy św.! W tym stanie odmawiałem koronkę do Ukrytych Cierpień Pana Jezusa w Ciemnicy! Po wejściu do świątyni pocałowałem św. Głowę Pana Jezusa, a łzy zalały oczy.

     Zarazem myśl uciekła do Niewinności i Czystości Matki Najświętszej...przez całe życie! Popłynie pieśń o Dobroci Boga z późniejszym pokazaniem wartości naszych dobrych czynów. Chodzi o to, że po powrocie do Boga Ojca będziemy żałowali, że uczyniliśmy tak mało dobra...w każdej chwilce naszego życia! Przeznaczenie i powołanie do cierpienia...wyobraź sobie późniejszą chwałę (na wzór Syna). 

     Jakże to wszystko jest jasne, a właśnie popłynie Słowo Boże w którym Apostoł Paweł wskaże (Rz 13, 8-10) na potrzebę naszej wzajemnej miłości. "Miłuj bliźniego swego jak siebie samego". Psalmista zawoła w Ps 112, że: "Miłosiernemu Pan Bóg błogosławi". Natomiast Pan Jezus wskaże (Ewangelia: Łk 14,25-33), że nie możesz iść za Nim kochając coś ziemskiego, nawet najbliższych.

     To jest szokujące, ale dlatego jest celibat. Rozumie to każdy mający łaskę podobną do mojej. Stąd stwierdzenie: "Tak więc nikt z was, kto nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem".

      Na kolanach przekazałem ten dzień mojego życia z Mszą św. i Eucharystią w intencji tego dnia. Ze łzami w oczach powiedziałem: "Panie Jezu zapraszam Cię...przybądź z Ojcem do mnie i mojej rodziny".

    Wcześniej trafiłem do pracy, zarejestrowałem zmarzniętych chorych i zacząłem ich przyjęcia. Po otwarciu kasetki z drukami trafiłem na obrazek Pana Jezusa Zmartwychwstałego. To "Alleluja. Chwała" wynikająca z połączenia własnego cierpienia z cierpieniem Pana Jezusa. Trwa dalej odrzucenie przez własny naród, odpychanie nawet przez namaszczonych kapłanów...cóż cała reszta ludzkości!?

      Jakby na znak ostatnia pacjentka podarowała mi obrazek Matki Bożej Pocieszenia, a w drodze do domu trafiłem na pogrzeb znajomego pacjenta. Pięknie grała orkiestra, a łzy zalały oczy z krzykiem zw sercu: "Jezu mój! Tobie nie grali, ale umierałeś w całkowitym opuszczeniu, nawet w braku poczucia Obecności Boga Ojca"!

     Właśnie w mojej modlitwie wypadło "św. Poniżenie" Zbawiciela, a to oznacza, że nasze ziemskie opuszczenie, a szczególnie prześladowanie, a nawet gardzenie nami z powodu wiary sprawia późniejszą chwałę. W tym czasie wzrok przykuła smuga po przelatującym samolocie...od ziemi do nieba!

     Jakby na ten czas w reportażu telewizyjnym pokażą poniżenie pracownika przez butnego pracodawcę...wyrzucił biedaka z pracy, wprost gardząc nim!

                                                                                                                              APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 02 listopad 1993

Odsłon: 620

Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych

   Mam dyżur w pogotowiu, ale cała noc przespana. O 5.00 zrywają do porodu, a ja widzę znak, ponieważ dotyczy to śmierci i życia. Narodzenie to nasze zesłanie dla poprawy („śmierć”), bo prawdziwe życie zaczynamy w momencie naszej śmierci.

   To jest bardzo proste, ale człowiek bez łaski wiary nie zauważy Mądrości Bożej. Ruszamy, a podczas odmawiana - ułożonych przez mnie modlitwach porannych - uwagę przykuły zdania: „Światło każdego dnia przybliża mnie do Ciebie, Światłości Wiekuistej. Tobie oddaję się całkowicie. Proszę o błogosławieństwo dzisiejszej pracy oraz wszystkich spotkań z ludźmi”.

   Pan sprawił, że później spokojnie spożyłem śniadanie, nawet udało się wypić kawę...jedziemy z porodem do dalekiego szpitala. Ja w tym czasie wołałem do Matki Bożej, która jest prawdziwą Ochłodą Czyśćca. Tak, bo dzisiaj jest czas uwalniania dusz..z tego więzienia!

   Zacząłem wołać za wszystkich z mojej rodziny, aż do najdłużej przebywających w Czyśćcu. To wielki ból, a zarazem radość i wdzięczność za prowadzenie modlitewne! Podczas powrotu ze szpitala w sercu pojawiła się łączność z Panem Jezusem i poczucie wszechobecności Boga Ojca!

   To jest niepojęte, ale tak mam pokazaną Tajemnicę Bożej Obecności. Przepływają domy, a ja mam łączność z tam mieszkającymi. Nie można wytłumaczyć tej wszechogarniającej miłości, która płynęła od Boga Ojca przeze mnie do wszystkich!

    Zatrzymaliśmy się karetką przy targowisku, gdzie kupiłem wytłoczoną w blasze miedzianej „Ostatnią wieczerzę”, a przypomniał się fresk o wymiarach 4.6 x 8.8 metra, który malował przez 3 lata (1495–1498) Leonardo da Vinci (refektarz przy bazylice Santa Maria delle Grazie w Mediolanie). 

    Dzisiaj jest straszliwy nawał pacjentów, bardzo dużo jazdy i wszędzie zwracają uwagę przydrożne krzyże (w miejscach wypadków). Zarazem trafiam na ludzkie „krzyże Pańskie”; starych i bardzo starych ludzi: babcię z krwotokiem z dróg rodnych, udar mózgu, podejrzenie złamania biodra, dziadek z martwicą stopy kwalifukującą się do amputacji oraz staruszka z kokluszem rządząca z łóżka przy kuchni!

   Około 14.00 chciałem wyrwać się na grób ojca...nawet załatwiłem zastępstwo, ale właśnie był pilny wyjazd. Kolega zrobił błąd, ponieważ połączył dwa leki (sectral i isoptin)...w efekcie babcia umierała. Mimo podania zastrzyków na noszach trwała w agonii (bez ciśnienia).

    Dzień zaczął się „śmiercią” (porodem), a kończy „powrotem do życia” (śmiercią). Rodzina była przygotowana tak jak do porodu, ale  ku mojemu zdziwieniu zastrzyki zaczęły działać...babcia „złapała” oddech, a po podaniu tlenu ożyła.

   Pojechałem na grób ojca, ale nic tam nie czułem. Przykro mi, że pod żadnym krzyżem (symboliczny grób Pana Jezusa) nie widziałem lampki i kwiatka. Postawiłem lampkę pod krzyżem przy kościele, gdzie otrzymałem chrzest. Wzrok zatrzymała chrzcielnica, a łzy wywołał wielki lampion z aniołkami trzymającymi lampki świetlne.

  Przypomniały się słowa Vassuli Ryden o otaczających nas Aniołach Bożych. Serce rozrywały słowa kapłana, że krzyż Pana Jezusa pokonał śmierć, którą spowodował nasz grzech! Eucharystia powaliła mnie na kolana: „Jezu, Jezu, Jezu mój”. Pozostałem, wszyscy wyszli, a nagle brat oddaje mi pieniądze, które pozostały po zbudowaniu grobowca!

   Kończy się 12 godzin modlitw i ciężkiej pracy. „Dziękuję Ci Ojcze za ten dzień”...

                                                                                                                              APeeL