Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 02 luty 1990

Odsłon: 1290

    Noc. Ciężka mgła, chwilami nie widać jezdni. Pędzimy do nieprzytomnej, młodej kobiety. W drodze słucham słów papieża o krzyżu:

<< Błogosławiony:

Krzyż Jezusa narzędzie hańby ludzkiej

krzyż przy porodzie i przy śmierci

krzyż w ręku umierającego, przy drodze i na piersi...”krzyż na drogę”! Chwała Ci Panie! >>

    Pacjentka poślizgnęła się i upadła na róg schodów. Leży nieprzytomna z "dziurą” w czole. Jej matka chodzi ze złożonymi rękami i powtarza:  „Jezu...Jezu”! Mój wzrok zatrzymał bardzo piękny drewniany krzyżyk na ścianie korytarza. „Panie Jezu! pociesz ją!  Proszę Cię, Panie Jezu!”  

     Z chorą znalazłem się w Warszawie...w środku miasta, w szumie napłynęła bliskość Pana Jezusa, a łzy zalały oczy. Nagle wiem, że dzisiaj jest święto: „Matki Boskiej Gromnicznej”! To oznacza, że mam mieć dzień wolny dla Boga. Czekałem na to natchnienie i dopiero teraz zobaczyłem, że zamiana dyżuru nie była przypadkowa.

    W domu napadło mnie zniechęcenie, senność, nie mogłem się skoncentrować, a to działanie od złego, który podsuwał, że „do kościoła pójdę później”. Każdy z nas ma próg w domu i wiesz, co się stało z młodą niewiastą! To oznacza "później"...

    Wyzwoliłem się z tego wpadłem po wyrównanie pensji, a niespodziewanie dali duże pieniądze. Żona zdziwiła się przyniesiona „paczką”, a miała do mnie żal, że nie kupiła sobie ładnego swetra.

    Nigdy w życiu nie byłem na takiej Mszy św. Myślę, że wielu wrogów wiary nawet nie wie jak pięknie wygląda lud ze świecami. Stałem na chórze zadziwiony i pytałem sam siebie...czy tak świecą dusze wszystkich ludzi?

     Teraz wiem dlaczego miałem takie przeszkody. Wielu zwykłych ludzi nie idzie wówczas do kościoła! Odbierają to jako: „nie mam chęci, pójdę później, teraz jestem senny, nie odczuwam potrzeby". To sprytna zagrywka złego!

     Zły nigdy nie powie: "nie idź do kościoła", ale zrobisz to co on chce! Analizując przebieg tych dwóch dni - jasno widać pomoc duchów opiekuńczych. Nie miałem przecież żadnego zamiaru iść do kościoła i nigdy nie przeżyłbym tych wrażeń, bo byłbym w pracy.

    Ponadto postanowiłem nie brać „lewych” dni wolnych i w następnym tygodniu będę pracował. To kara za wszystkie chwile stracone na kartach i na pijaństwach!

    Refleksje z czytania duchowego. Człowiek fizyczny ulega stałej degradacji. Niezmienny jest Bóg, niezmienna jest nauka Pana Jezusa. Ciało moje musi umrzeć naprawdę, a dusza moja musi umrzeć dla świata...jeszcze podczas tego życia. Muszę iść drogą nauki Jezusa, muszę stale przemieniać się, czynić to każdego dnia - poprzez wiele prób, cierpień, pokus i zdarzeń.

    „Ty Panie znasz to wszystko i wszystko wiesz, co będzie ze mną. Ty Panie jesteś moim trenerem podczas tego biegu. Wszystko co złe przemieni się w dobre - za Twoim przewodem! Nikt nieczysty nie może zbliżyć się do Ciebie, a Ty wybierasz raczej to co nieczyste. Każdy z nas wyposażony jest we wszystko co potrzebne aniołom. Trzeba tylko zmienić serce i iść za Tobą! Nic co złe nie pochodzi od Ciebie. Przekaż mi Panie całą prawdę o krzyżu!”

     Do Polski przyjechała para Kahunów („biała magia”). Bilety po 45000 zł, dwa dni nauki. „Jezu mój! Twoja nauka jest za darmo i nie chcą Ciebie"...

    O to samo pytała Halina Winnicka, ale stwierdziła, że wszyscy wracają (tą okrężną drogą) do naszego kościoła...                                                                                                           APEL

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 01 luty 1990

Odsłon: 1230

    Od żony i córki napływa rozdrażnienie, bo szykuje się przyjęcie z okazji jej 18-lecia! Nie chciałem być w tym czasie w domu i niespodziewanie otrzymałem propozycję przyjęcia dyżuru w pogotowiu.

   W środku pracy w przychodni była przerwa, a później zgłaszali się pacjenci, narastało rozdrażnienie...tuż przed wyjściem na dyżur przybyła przestraszona chora!

     Powiedziałem jej, aby unikała lekarzy, bo jest zdrowa, a straszy ją zły, bo jest wierząca: „Poddaje się pani podsuwanym monotonnie tym samym myślom. Nie znajdzie pani pomocy i pocieszenia w stworzeniu ziemskim”.

    Strachy o zdrowie to tajna broń szatana i dzisiaj każdemu czytającemu zalecam, aby pobiegł do Pana Jezusa, Dobrego Lekarza, a dopiero później szukał "pomocy”...bardzo często niepotrzebnej!

  Dla przykładu podam aktualny kłopot...zakażenie układu moczowego, które złapało mnie po 25 latach (styczeń-luty 2015 r.). Myślałem o grzybicy, ale leki nie pomagały...także doustne i nie wiedziałem skąd ta udręka.

   Pan wskazał na opracowanie starego zapisu, gdy miałem ten sam problem, bo pomagają okłady z kwasu bornego (gotowy Borasol - 3.5 zł). A skąd zakażenie? Mam zwyczaj spuszczać wodę podczas siedzenia na sedesie, a przy dużym strumieniu to dawało kontakt z bakteriami. Sam nie wpadłbym na to. Ten, kto ma podobny problem to rozumie otrzymaną pomoc! 

   Przed wyjściem do pogotowia poprosiłem Pana Jezusa o pocieszenie...nadeszło uspokojenie, a dodatkowo pięknie śpiewał Krzysztof Krawczyk.

- Kolego to bardzo niebezpieczne...pan śmieje się z diabła! Z tego wynika, że ktoś, kto uznaje, że on jest zacofany! Przestrzegam pana przed tym, bo wpadł pan w jego objęcia. Nie daje panu chwili wytchnienia i wpuszcza szaleńczą nienawiść do żony (rozwód).

- Trzeba postępować zgodnie z rozumem!

- Nie zgodnie z rozumem ani ze swoją wolną wolą, ale zgodnie z wolą Boga Ojca...!

     Czytam o Jezusie:

- Jezu przebywaj w głębi mego serca, bo wówczas mam wielką radość!

- Spraw Jezu, abym głosił prawdę o Tobie.

- Jezu umocnij mnie, ogarnij i oświeć. Tyś moim Życiem!

- Bądź ze mną Jezu! Spraw, abym nauczał przykładem.

   Właśnie przyprowadzono aresztanta, który dwa razy zemdlał...z głodu! Dałem mu parówki i kawałek chleba. Popijał wodą i dziękował...                                                                                  APEL

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 31 styczeń 1990

Odsłon: 1374

    W środku nocy, w wielkiej mgle jedziemy karetką do odległej wioski, a numer „chłop podał z pamięci”, bo zamiast 4 szukamy 44! Po zerwaniu w nocy zawsze mam humor i teraz komentuję naszą sytuację:

-  miało być na końcu wsi, a my jesteśmy na końcu lasu

-  jasnowidz mówi: „widzę noc, mgłę, błądzisz po wsi, koniec stycznia"...

-  chłop czeka na nas z widłami, a my wyjdziemy do niego też z widłami, bo źle podał adres!

    Trafiliśmy pod glinianą chatkę, gdzie czekał na nas chłop w kalesonach z latarką w ręku, bo niedawno w tym rejonie doszło do kradzieży dwóch świń...

     Rano humor minął, a zły zaatakował mnie w sposób schematyczny. Po latach dowiem się, że to jego metoda bardzo skuteczna...wciąż tym samym, ale na każdego coś innego.

  Mnie podsuwa nienawiść do budowniczych raju na ziemi: „najlepsze mieszkania mają funkcjonariusze (...) udaje taki równego, a to szuja (...) nie skarżą się, bo biorą bez skrupułów z lewej kasy”.  Trwa to różnie długo - przeważnie około 30 minut! Pomaga odmówienie „Ojcze nasz” za osoby podsuwane przez złego!

    Zaczynam pracę i nie przyjmuję: kawy, wódki i koniku, nawet miodu, a pieniądze traktuję jako malowane papiery. Znalazła się u mnie sąsiadka z bloku, matka kapłana, który wpadł na inny pojazd (zginęły cztery osoby)...

- Pani syn zginął podczas podobnej mgły!

- Tak, wypadek był o 21.30, a mnie ukazał się o 21.35!

- Jak był ubrany i czy pani coś zauważyła?

- Właśnie siedziałam zamyślona...usłyszałam otwieranie zamka, bo miał klucz i czasami wpadał. Pojawił się w przedpokoju w sutannie i strasznie płakał. Powiedziałam, aby nie martwił się (miał złego proboszcza) i poszedł spać.

    Zastanawia mnie pewność w zmartwychwstanie Sokratesa, bo ja mam łaskę wiary i wiem, że jesteśmy po śmierci, która oznacza życie wieczne!

    „Jezu! Pozwól zbliżać się do Ciebie. Daj mi Siebie, bo mieć Ciebie to wszystko!”  Co to znaczy zbliżać się do Jezusa...co to znaczy w praktyce? Jak i od czego zaczynać? U mnie oznacza to czytanie duchowe, ucieczkę w milczenie, oderwanie się od spraw ziemskich, wyławiającej głowę prasy i telewizji, dyskusji.

    To także modlitwa w każdej chwili, gdy myśl ucieka i to szczególnie do krzywdzicieli naszych lub narodu. To jest bardzo trudne. Muszę być cichy, muszę milczeć, muszę być pokorny...to bardzo trudne. „Jezu! Jezu! Jak trudno być doskonałym! Jakże łatwo widzimy ułomności u innych!”

    Wszystko jest smutne na tym świecie. Dom - to oaza wolności. Napłynęła bliskość Pana Jezusa, a tu obiad...zamknąłem oczy i modliłem się. W takich momentach otwiera się nasze serce. Graficznie to są promienie do środka (zamknięcie) i na zewnątrz...jak w Sercu Pana Jezusa Miłosiernego. Musiałem położyć się, bo łzy zalały oczy...nawet podeszła do mnie zdziwiona żona. 

    Mnie w dochodzeniu do Boga pomagało wsłuchiwanie się w napływające natchnienia i trwa do chwili obecnej. Racjonaliści negują natchnienia duchowe, ale przypuszczam, że uznają istnienie języka myśli (telepatię).

    Przykłady z dnia dzisiejszego: napływa „Sokrates”, a na poczcie odbieram przysłaną książkę o tym tytule, „widzę” pożary, a pokażą je w telewizji, spotykam pana ze snu. Na ten moment przypomniała się nieobecność syna, który w ramach „buntu” pojechał samotnie do Krakowa.

    Wówczas próbowałem go znaleźć „w eterze” i moja ręka wskazała na ten kierunek. O 3.00 w nocy poprosiłem Pana Jezusa, aby mu pomógł...faktycznie stał na rogatkach i czekał na okazję, aby wrócić do domu. Trafił się jadący na giełdę...                                                                                APEL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 30 styczeń 1990

Odsłon: 1290

     Bardzo często podczas pracy w przychodni na moją duszę spływała słodycz, ale w tamtym czasie nie wiedziałem, że jest to działanie Ducha Świętego. Wtedy myślałem o  jakiejś energii (od ludzi)...”och! jak dobrze, jak wielki błogi pokój i łagodność w sercu”.

    Tego dnia badałem pacjenta, a w duszy czułem, że jestem w niebie: „Jezu mój! Jezu, Jezu, Jezu!" Ta łaska towarzyszyła mi latami w czasie udręk i nawału chorych, abym wytrwał, nikomu nie odmówił i dawał to, co się każdemu należy.

    Po przejściu na emeryturę te doznania nigdy się nie pojawiały, bo były już niepotrzebne. Opisuję te przeżycia dla tych, którzy są w podobnej fazie nawrócenia.

    Wówczas udręką były dla mnie dary wciskane przez ludzi, a dzisiaj pokusa była szczególna, bo pacjentka przyniosła szynkę w puszce! W czasie niedoborów córka obchodziła właśnie 18-lecie. Nie dałem się przełamać i wprost krzyczałem: "nie kusić...nie kusić"!  W sercu pojawiły się "dwa głosy":  

- Ci, co mieli będą mieli! Cóż ci da w sensie materialnym taka praca? „Nie będzie już piwka"...niby lekko kupowanego za łapówki!

- Zobacz jak dobrze jest pracować bezinteresownie! Jaki masz pokój w sumieniu. Nikt nie może cię kupić i nic ci zarzucić!     

   Zły nie lubi miłej Bogu bezinteresowności, a ja wiem, że to prawidłowa droga! Dlatego jestem atakowany z całą jego mocą. To pokaże późniejszy film...przysyłam walizkę pieniędzy...dwie...trzy i gość się łamie!

    Napłynął obraz sierżanta MO Marka Surmacza, który walczył o prawdę i z tego powodu cierpiał. Nadal spływa niewypowiedziana słodycz...nie można tego wytłumaczyć, to trzeba przeżyć!

   Otwieram J. H. Newmana „Rozmyślania i modlitwy":

    „Jezu, Jezu jaka zbieżność z moimi odczuciami i sercem". Widzę, tak jak kardynał, że ubóstwo jest lepsze od bogactwa, ból od rozkoszy, wzgarda od sławy, poniżenie od zaszczytów, przeciwności od pomyślności, itd. Zawołałem tylko: "Jezu! Jezu!" i po zamknięciu oczy przeniosłem się do ubogich, opuszczonych, prześladowanych, wię­zionych, cierpiących, bardzo starych i słabych, itd.".

    Myśl pobiegła także do prawie niewidomej pacjentki: „pana żona jest niewidoma i szuka z rana światła w oknie, ale ona musi znaleźć Prawdziwe Światło...Jezus jest przy niej stale, ale ona nie wie o tym!...ona musi Go odnaleźć!"

    Masz oko, którego powieka nie zamyka się. Spojówka wysycha, to boli szczególnie rano...to bardzo boli! Wyobraź to sobie. Masz normalny wzrok...i tego nie rozumiesz. Właśnie jest u mnie taka pacjentka. Potwierdza tą mękę.

    Nadal napływała niewypowiedziana słodycz oraz chęć czytania i słuchania Słowa Bożego. Włączyłem nagranie z niedzielnej Mszy św. radiowej, a tam lud śpiewał: „ześlij Boże zmiłowanie” i padają słowa „o co się modlisz to otrzymasz”. Zamknąłem oczy i wolałem w sercu „Jezu, Jezu, Jezu” i z drugim lekarzem dyżurnym słuchaliśmy pięknego kazania...

    Nagły wyjazd. Kierowca przeklina. Załatwiamy zranioną i zakrwawioną pijaczkę, a ja wołam: "Maryjo Matko Boża! Niepokalana wspomóż wszystkich potrzebujących. Pomóż Maryjo".

    Ponowny, daleki wyjazd...„Maryjo! Matko nasza. Panno Święta Niepokalana pomóż, pobłogosław, daj siłę w zwątpieniu, daj mocną wiarę, daj ufność i poczucie pewności, że to, co robię jest dobre...spraw, abym milczał i pocieszał otoczony dobrymi duchami, abym szedł drogą Twojego Syna Jezusa...do wyznaczonego celu!" Łzy zalały oczy...

- Chce pan ten wizerunek...to Jezus z Całunu Turyńskiego!

- Niech zostanie, bo to ochrona chorej.

     W tym momencie lekko drgnęła twarz 15-letniej pacjentki. To jedyny skarb w tej ubogiej chatce!                                                                                                                                                               APEL