Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 11 marzec 2005

Odsłon: 388

   Dzisiaj niewolnicza praca będzie trwała od 7.00 - 18.00...bez wytchnienia, ponieważ nieobecny był kolega (kurs). Wszystko wykonywałem z radością, a zarazem z mocą dzięki zjednaniu z Panem Jezusem. Wówczas nikomu nie odmówisz, pocieszasz, dajesz wszystko z serca nie pragnąc nic w zamian.

   Służąc z Panem Jezusem stajesz się pacjentem z jego problemami. Czynisz wówczas bezinteresowne dobro w ramach krzyża upracowania!

   Lud jest biedny, oszukiwany, przybywa także po pomoc finansową. Żona smutna, płacze z powodu zagubienia syna (zostawił wnuczka i żonę). Ja w tym czasie przeżywam ból rozłąki, ale ze Zbawicielem.

    Po czasie pracując z oddaniem można określić to pracoholizmem, a jest to normalne niewolnictwo. Niektórzy uważają, że obsługuję cały budynek (przychodnia, pogotowie i oddział wewnętrzny): nie ma nikogo w pogotowiu biegną do mnie, nie ma ordynatora w oddziale, bo podczas pracy przyjmuje prywatnie w domu...też biegną do mnie.

    Nie chcesz "pomóc", buntujesz się to powstaje zarzut o nieetyczność, a jak nie chce mi się pracować mogę się zwolnić. Nie mam dyżuru w pogotowiu, a wysyłają mnie do wypadku lub przyprowadzają obcego pacjenta, który powinien trafić na neurochirurgię (wg mnie z wylewem podpajęczynówkowym).

   Żona nie może pogodzić się z zaginięciem syna, a jego dusza wymaga wsparcia modlitewnego, a z powodu łez rozpaczy bliskich cierpi dodatkowo. Śnił się, że jest w kościele W czwartek miałem zły sen: nawał pacjentów, kościół, gdzie spotkałem syna w zniszczonym ubraniu. Wiem, że wymaga naszej pomocy duchowej.

   Ogarnij teraz ból matek na świecie mających gasnące dzieci (nowotwory), nagle zabitych podczas wakacji (tsunami) oraz codzienne ofiary wypadków samochodowych.

   Mimo ciężkiego dnia będę miał moc od Boga w przyjęciach chorych, ich pocieszaniu z radością, a nawet humorem. Przybył proboszcz z torbą leków do rozdania, napłynął też zwrot "wydatków" (za zakupiony radiomagnetofon) oraz udała się reperacja zęba...

   Wyraźnie widzę, że jest to pomoc dla mnie za udzielanie pomocy innym: niby drobnostka, którą jest podwiezienie do domu babci (zważ, że jesteś słaby w swojej chorobie i ktoś tak pomaga), wsparcie lekami, a nawet pomoc obcemu przy zepsutym samochodzie. Prosiłem o pocieszenie żony i po Mszy św. trafił się zakup pięknej palmy (ostatniej)...

    Ta ciężka praca z rozpędu będzie trwała jeszcze następnego dnia, bo oprócz przyjęć na dyżurze w przychodni będę miał cztery wizyty domowe. Mimo to serce zalewała radość...Radość Boża z dobrze wykonanego zadania, która nie ma nic wspólnego z naszą. Jest to radość z przyjęcia swojego krzyża. Na wizytach w każdym z mieszkań "patrzyła" MB Częstochowska...

                                                                                                              APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 10 marzec 2005

Odsłon: 358

   Większość ludzi nie może zrozumieć sensu naszego cierpienia, którego zazdroszczą nam Aniołowie. Symbolem cierpienia jest krzyż Pana Jezusa, Niewinnego Baranka, Syna Boga Żywego, którego zamordowano z zimną krwią wieszając między łotrami na Górze Czaszki. Popłakałem się...

   Cóż oznaczają nasze cierpienia i krzyż...często diabelski: obżarstwo, palenie i chlanie, boksowanie się nawet niewiast oraz popisywanie się na granicy śmierci, itd.

    W Słowie (Wj 32,7-14) lud wyprowadzony z niewoli egipskiej zbuntował się, odwrócili się od Boga i "utworzyli sobie posąg cielca ulanego z metalu (...): Izraelu, oto twój bóg, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej". Sam zobacz...

   Dzisiaj mam wolny dzień w pracy w przychodni i przed wyjściem na Mszę św. o 6.30 śpiewałem: "Jeżeli chcesz Mnie naśladować", a w kościele wzrok zatrzymała kula ziemska z krzyżem oraz nowa figura Pana Jezusa na krzyżu.

Od Ołtarza św. popłynie tłumaczenie się Zbawiciela przed Żydami (Ewangelia: J 5,31-47): "Badacie Pisma, ponieważ sądzicie, że w nich zawarte jest życie wieczne: to one właśnie dają o Mnie świadectwo. A przecież nie chcecie przyjść do Mnie, aby mieć życie. Przyszedłem w imieniu Ojca mego, a nie przyjęliście Mnie. Gdyby jednak przybył kto inny we własnym imieniu, to byście go przyjęli.

    Jak możecie uwierzyć, skoro od siebie wzajemnie odbieracie chwałę, a nie szukacie chwały, która pochodzi od samego Boga?"

   W "Super expressie" będzie tytuł: "Każdy niesie swój krzyż", a w "Naszym dzienniku" Jan Paweł II będzie oparty o krzyż ("Totus Tuus")...wzrok zatrzyma też mały krzyżyk na półce. Dzisiaj, gdy to przepisuję z jakiegoś programu telewizyjnego zatrzyma wzrok krzyż na dużej sali.

    Z nagranej kasety popłynie moja gra na akordeonie z głosem syna, którego nie ma od wielu miesięcy. Później to cierpienie będzie pokazane na obrazie matki plączącej w rozpaczy po utracie córki w tsunami.

   Jakże Pan nas pociesza, bo z jednej strony w ręku mam stara kasetę z pieśnią chwaląca Boga Ojca, a w drugiej ten głos zaginionego syna...i to do mnie. W sercu pojawiło się poczucie, że krzyż to Miłość do Zbawiciela, a tylko garstka idzie za Panem...

    Własne przypomniał się cytat z książeczki o o. Pio: "krzyż nigdy nie pojawia się bez Pana Jezusa". Dodatkowo wzrok zatrzymał św. Franciszek oparty o krzyż święty oraz jakiś święty klęczącego pod krzyżem. To oznacza, że Pan nam pomaga i jest z nami. To wielka prawda, bo u mnie cierpienia zapowiada pęknięta Eucharystia (w różnym stopniu).

   Przypomniał się wielki krzyż przyniesiony przez pielęgniarkę z likwidowanego oddziału wewnętrznego, który towarzyszył mi w gabinecie przychodni aż do emerytury, a teraz jest w mojej izdebce. W sercu pojawiło się odczucie, że krzyż to Miłość do Zbawiciela, a tylko garstka idzie za Panem...

    Dzisiaj, gdy edytuję to świadectwo w ręku znalazł się ciężki krzyż z Panem Jezusem, który ktoś zostawił w kościele! Wiedzą o mnie w Królestwie Bożym...

                                                                                                                  APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 09 marzec 2005

Odsłon: 365

   Dobrze, że trafiłem na Mszę św. o 6.30, ponieważ w przychodni okaże się, że nie będzie kolegi. Mój ulubiony prorok Izajasz zapowiedział od Pana (Iz 49,8-15), że swój lud zaprowadzi do tryskających zdrojów .

   "Zabrzmijcie weselem, niebiosa! Raduj się, ziemio! Góry, wybuchnijcie radosnym okrzykiem! Albowiem Pan pocieszył swój lud, zlitował się nad jego biednymi. Mówił Syjon: Pan mnie opuścił, Pan o mnie zapomniał. Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu (...) gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę"...

   W "podzięce" za to Żydzi prześladowali Jezusa i chcieli Go zabić, bo Boga nazywał swoim Ojcem (Ewangelia: J 5,17-30). To mnie też powinni zabić! Zbawiciel wskazywał na Prawdę, bo On czyni to samo, co Ojciec. To był cały ciąg "bluźnierstw", bo "Ojciec bowiem nie sądzi nikogo, lecz cały sąd przekazał Synowi, aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał".

   Wyobraź sobie serca uczonych w czytaniu, którzy dotychczas nie przyjmują tej Prawdy. Dlatego u nich nie ma już Boga Ojca!

    W tym czasie płynęła pieśń do Matki Najświętszej, a ja współcierpiałem ze Św. Bożą Rodzicielką. Z głębi serca wołałem do Matki Pana Jezusa za dusze ofiar Gułagu oraz ludobójstwa w Katyniu. Wprost znalazłem się przy ks. Zdzisławie Peszkowskim duszpasterzu Rodzin Katyńskich.

   Do obozów trafili po inwazji na Polskę 17 września 1939 r. Ławrentij Beria komisarz ds. wewnętrznych przedstawił Stalinowi plan zamordowania przyszłych patriotów, aby zapobiec dążeniom narodowowyzwoleńczym. Mordowano strzałem w tył głowy. Władymir Putin dotychczas unika słowa "przepraszam".

    W przychodni trafiłem na bałagan, kłótnie pacjentów ze złością także na mnie. Przybyło wielu przestraszonych bólami, zawrotami głowy oraz "kłuciami w sercu", ale znosiłem wszystko dzięki zjednaniu z Panem Jezusem w Eucharystii. Wielu w tym czasie prosiłem o posty duchowe oraz zgłaszanie się w swoich potrzebach z późniejszym dziękczynieniem.

   Niestety, przez tyle lat pracy nie udało się namówić nawet jednego, aby ofiarował swoje cierpienia Matce Pana Jezusa w intencji pokoju na świecie. Tych uświęconych cierpień pragną także dusze cierpiące w czyśćcu. Całkowicie zmarnowany pracą wracałem w wietrze i zimnie do namiastki nieba na ziemi czyli ciepłego i oświetlonego mieszkania.

    Prezydent odmawiał zeznawania przed komisją śledczą RP! W sekundowych błyskach napłynęła intencja modlitewna tego dnia. Przecież Pan Jezus przybył do nas, aby dać świadectwo Prawdzie. Za to zabito Go w bestialski sposób. Wróciły dochodzenia prawdy w wielu sprawach (Archiwum X, Katyń, agentura, ofiary sądów, napady, itd.).

    Popłakałem się z krzykiem w duszy: "Panie mój! Panie mojej duszy i mojego ciała, wszystkiego, co moje!" Przypomniała się audycja z radia Maryja o fałszu: szewc nie pije, a polityk nie kłamie, itd.

                                                                                                             APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 08 marzec 2005

Odsłon: 358

     Zdążyłem na Mszę świętą o 6:30, a w Słowie płynącym od Ołtarza św. usłyszałem:

Prorok powie (Ez 47,1-9,12), że Anioł pokazał mu wodę wypływającą ze Świątyni, która dawała życie każdemu stworzeniu.

    Potwierdzam to, bo dzisiaj, gdy to przepisuję (04.10.2021) jest to Ciało i Krew Pana Jezusa czyli Eucharystia czasami podawana po zamoczeniu we Krwi Pana czyli przemienionym winie.

   Kiedyś ktoś uwiecznił obraz podczas konsekracji...z krzyża za kapłanem ze św. Ran Pana Jezusa płynęła św. Krew do takiego kielicha. Nie pojmiesz tego z opisów, musisz chociaż raz doznać ekstazy po zjednaniu z Ciałem Duchowym Pana Jezusa.

W aklamacji padnie zawołanie (J 4,42.15): Panie, Ty jesteś prawdziwie Zbawicielem świata, daj nam wody żywej, byśmy nie pragnęli. To, co napisałem jest zawarte w aklamacji

Natomiast w Ewangelii (J 5,1-3a.5-16) Pan Jezus podszedł do bezradnego, który od 30 lat czekał na pomoc przy sadzawce Owczej w Jerozolimie, gdzie dochodziło do cudownych uzdrowień.

    Tam usłyszał: "Panie, nie mam człowieka, aby mnie wprowadził do sadzawki, gdy nastąpi poruszenie wody". Rzekł do niego Jezus: "Wstań, weź swoje łoże i chodź! Natychmiast wyzdrowiał ów człowiek, wziął swoje łoże i chodził".

    Tak też było ze mną, ale po boju, który trwał aż do 2002 r. (odjęcie nałogu alkoholizmu). Ono wynikło z natchnienia od Matki Bożej, aby pacjentki modliły się za mnie (nawet zamawiały Msze św. w Sanktuariach). Dodatkowo ujrzę, że zostałem ocalony małym kosztem z mojej strony. Wiem teraz, że mam to odrobić wołaniem za innych, co czynię w odczytywanych intencjach.

    Teraz bój trwa dalej, ale w dążeniu do świętości. Nawet dzisiaj, gdy to przepisuję krzyknąłem do Boga Ojca na kolanach: "Tato! Jak to będzie, gdy się spotkamy?" W tym czasie napłynął obraz Osoby, Boga Ojca z objawienia s. Eugenii E. Ravasio, Osoby ludzkiej naszego Stwórcy, którego cząstka (dusza) jest w każdym z nas...stąd bierze się nasze tęskna miłość!

    W drodze do pracy rowerzysta zagapił się i nagle wjechał z ulicy podporządkowanej pod mój samochód, ustąpiłem  mimo pierwszeństwa i tak został ocalony. Jakże Pan Bóg wszystko pokazuje. Łzy zalały oczy, ponieważ ten człowiek mógł jechać z pracy w nocy lub zagapił się.

    Po przyjęciu chorych (7.00 - 14.30) kupiłem kwiaty dla żony, a Matce Bożej zapaliłem lampkę pod figurą przy bloku oraz wysłałem list, świadectwo wiary do "Rycerza Niepokalanej". Natenczas żona pokazała kaktusa, którego miała wyrzucić, a właśnie puszczał kwiatki. Takim zmarniałym byłem...

                                                                                                                         APeeL