Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 14 marzec 1998

Odsłon: 96

       Na dyżurze w pogotowiu zerwano dzisiaj o 3:00 w nocy i to na daleki do wyjazd, a kierowca w tym czasie włączył radio, gdzie płynęły melodie miłosne. W tym czasie serce zalewała uniesienie podczas odmawiania cz. radosnej różańca, a przy odnalezieniu Pana Jezusa w Świątyni serce zalał ból, ponieważ tak właśnie odnalazłem Pana, a sprawiły to modlitwy pacjentek i żony do Matki Bożej. Tak w pełni wróciłem do Boga Ojca. W serce wpadły słowa piosenki "Ty jesteś moim szczęściem", a w tym czasie napłynęła bliskość żony.

       Wkrótce ta miłość zamieniła się w ból tęsknej rozłąki z Bogiem Ojcem. Nie wypowiesz tego żadnym językiem. Jeszcze nie wiedziałem czy jest to wzmocnienie przed atakiem Szatana...po wczorajszym ciężkim dniu, który spędziłem z Bogiem!

    Poszedłem wcześniej na górę do przychodni, ponieważ zapragnąłem Mszy świętej o 7:30, załatwiłem błyskawicznie jednego pacjenta, ale właśnie weszła pielęgniarka z synem do badania na kierowcę. Jak się okaże to była ochrona, bo do 8:00 było pięć osób i zacząłbym przyjęcia później.

      Wpadali chorzy, dzwonił telefon, grupa obcych pacjentów, nie można nawet wypić kawy...musiałem wyjść i wystygła...ponadto gadałem ze złością aż wzrok zatrzymał Pan Jezus w koronie cierniowej trzymający się za głowę (wykonany z gliny zniekształconymi rękoma chorej na rzs w Instytucie Reumatologii w W-wie, gdzie się specjalizowałem).

       Co chwilkę musiałem włączać i wyłączać światło, ponieważ przeszkadzało słońce...donoszono karty, ponieważ nie było rejestratorki...przyjmowano każdego...nawet pogryzionego przez psa i po stłuczeniu głowy, a był chirurg! Jeszcze oszukana przez ZUS, chorzy bez kart, proszący o recepty i pieluchomajtki, a także po skierowania do szpitala z powodu ostrych schorzeń wymagających interwencji pogotowia!

     O 15:00, w momencie pragnienia modlitwy wróciły obrazy z tego dnia: ciężko poszkodowana piętnastolatka, zabrana od rodziców do szpitala, wnuczek sąsiadki porzucony przez matkę oraz 60-latka wychowująca niemowlę. Natomiast z telewizji popłynie informacja o dzieciach polsko-arabskich, dzieciach ofiarach niewypału, matach rozdzielonych od dzieci w obozach, a także relacja kobiety, która wróciła do obozu, ale jej matki już tam nie było!

      Po wieczornej Mszy świętej na którą szliśmy z żoną w zawierusze śniegowej pomyliłem antybiotyk na zakażenie palca z lekiem hormonalnym żony!  Od Ołtarza św. padną słowa...

      Prorok zawoła (Mi 7,14-15.18-20): "Któryż Bóg podobny Tobie, co oddalasz nieprawość, odpuszczasz występek Reszcie dziedzictwa Twego?"

      Psalmista przekaże wprost ode mnie (Ps 103,1-4.9-12): "Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia" ze słowami błogosławieństwa Bogu Ojcu za odpuszczenie grzechów z uratowaniem i ratowaniem naszego życia. Najważniejsze jest to, że Bóg Ojciec "Nie postępuje z nami według naszych grzechów
ani według win naszych nam nie odpłaca."

Natomiast Pan Jezus przekazał przypowieść o synu marnotrawnym (Łk 15,1-3.11-32). Ja w dzienniku także porównuje zdarzenia duchowe, które Stwórca pokazuje w naszym życiu. Taka właśnie jest radość Boga Ojca z powrotu każdego oddalonego, oddzielonego, zabranego i zaginionego!

     W odczycie intencji pomógł artykuł w "Super expressie" ze zdjęciem i tytułem: "Jak zginął"? Właśnie o tym będzie Ewangelia. Trafię na film o miłości, zakochani wracają do siebie, odnajdują się...tak też jest w świecie duchowym, gdzie wielu zagubionych odnajduje się.

      Popłakałem się po Eucharystii z powodu oddzielenia od Boga Ojca! Ze łzami w oczach zawołałem: "Ojcze! Tato! Przyjmij ten dzień i modlitwy".

     W ręku znajdzie się "Dzienniczek" siostry Faustynki z wizerunkiem Pana Jezusa Miłosiernego. Po otwarciu na "chybił trafił" na stronie 35 będzie zdanie: "mój Jezu, Ty wiesz, jak bardzo boleję nad każdą zbłąkaną owieczką".

       Kręciłem głową z zadziwienia, przecież to w ramach dzisiejszej intencji dnia! Dalej na stronie 437 będzie opis pukania przez Zbawiciela do furty zakonnej w osobie nędznego młodzieńca. Całość mojego cierpienia przekazałem w intencji tego dnia, a siostra Faustynka pisze o łasce cierpienia! Jeżeli odrzucasz cierpienie to nie doznajesz łask duchowych!

                                                                                                                                    APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 13 marzec 1998

Odsłon: 107

13.03.1998(pt) ZA BLISKICH ŚMIERCI...

     W śnie kłóciłem się z kolegą podczas gry w karty (właśnie będzie miał dyżur), ale to stare dzieje. W telewizji popłynie prośba o pomoc dla dziecka, któremu trzeba przeszczepić wątrobę.

     W Słowie płynącym od Ołtarza świętego popłynie relacja z Księgi Rodzaju o braciach Józefa, umiłowanego syna Izraela, którzy postanowili go zabić. W rezultacie sprzedali go karawanie kupców idącej do Egiptu.

      Psalmista przekaże (Ps 105,16-21) jego cierpienie: "kajdanami ścisnęli mu nogi, jego kark zakuto w żelazo, aż się spełniła jego przepowiednia i poświadczyło ją Słowo Pana".

Tak też Bóg Ojciec dał nam Swojego Syna (J 3,16), którego zamordowano w bestialski sposób. W tej serii Pan Jezus (Ewangelia: Mt 21,33-43.45-46) przekazał przypowieść o zamordowaniu sług właściciela winnicy, a w końcu syna. To była przenośnia do Królestwa Bożego, które będzie zabrane Izraelowi. Dzisiaj my jesteśmy narodem wybranym...

      Napłynęła bliskość Boga Ojca, a ja zacząłem wołać z zamkniętymi oczami "Tato! Och Tato!" Po świętej Hostii popłakałem się i nie mogłem wyjść z kościoła, bo właśnie płynęła pieśń: "jak ci dziękować żeś mi dał tak wiele". Wyjaśniła się wcześniejsza pustka, lęk i niepokój od demona. Wszystko przeszło po zjednaniu z Panem Jezusem w Eucharystii, która pękła na pół ("My").

     Od 7:00 do 14:30 trwał wielki nawał chorych, ale wszystko znoszę, pocieszam, daję, pomagam i wyjaśniam. Zalecenia i zaświadczenia oraz dokumenty piszę na maszynie. Mówię o zamachu na Jana Pawła II i jego zagrożeniu śmiercią. Ostatnia chora to młoda i przestraszona śmiercią.

     Zdążyłem dokładnie na dyżur w pogotowie i od razu trafiłem do babuszki żyącej na krawędzi tego i tamtego świata. Nieraz tak bywa, że ciężko chory nie może odejść z tego świata....tutaj blisko do 50-lecie małżeństwa, a od dwóch lat inni czekają na jej dobry wózek inwalidzki.

     W chwili odpoczynku zrywają do "umierającej" w ambulatorium. To zaburzenia czynnościowe, a może strach od demona? Zarazem przepływają obrazy dializowanych, zamach na papieża, podają informacje o żołnierzach zatrutych na poligonie. Z telewizji podają informacje o tonach mleka zatrutego gronkowcem. Na ten moment przybyła kobieta z ropniem piersi (gorączka 40 stopni).

     Zagrożenie śmiercią przyjmuje różne postacie, dzisiaj gdy to przepisuję (2024 r.) zmorą jest sepsa, które rozwija się w ciągu doby i chory ginie lub jest ciężko uszkodzony. Jedna chora w ten sposób straciła cztery kończyny (z powodu zgorzeli).

     Sam zauważyłem że mam ropień palca, a przez to nie mogłę pisać. Właśnie badam pacjenta ze skrętem jelit: brzuch wzdęty, bóle napływają falami. Po chwili wyjeżdżamy do chłopca z zapaleniem krtani. Dawniej małe dzieci często ginęły z tego powodu (przy błonicy).

      Na furtce zauważyłem napis: "Złe psy", a przypomniało się zdarzenie, gdy zaatakowały mnie dwa na otwartym podwórku...mogłem stracić życie, bo dodatkowo wywróciłem się!

     Zacząłem moją modlitwę przebłagalną, a kolegę opowiada o hospicjum. Pragnę takiej pracy, ale to nie moja ścieżka. W tym czasie przypomniało się zdarzenie sprzed roku, gdy przyniesiono mnie do domu zapitego na śmierć. Żona płakała nade mną wołając do Boga o zmiłowanie.

      O 3:00 zerwano na daleki wyjazd w czasie śnieżycy z wiatrem, całą godzinę szukaliśmy domku z 15-latkiem po ciężkim omdleniu z urazem głowy (w łazience, możliwość zatrucia CO). Przekazałem chorą karetce "R", a wszystko trwało dwie godziny. Ile jest zagrożeń śmiercią. Dzisiaj, gdy to przepisuję w telewizji jest emitowany program "Śmierć na 1000 sposobów".

                                                                                                                         APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 12 marzec 1998

Odsłon: 105

      Podziękowałem Bogu Ojcu za dobry sen i wypoczynek oraz za domu z posiadaniem  wszystkiego, co jest potrzebne do życia! Z obdarowania łzy zalały oczy! Planowałem Mszę świętą wieczorną, ale teraz mam pragnienie spotkania z Panem Jezusem, a to objawia się tęsknią miłością w sercu.

     Napłynął obraz katastrofy budowlanej w Warszawie, gdzie nastąpiło usunięcie wykopu (wokół budowy) - obok poruszyły się budynki, 200 osób spało w hotelach przy ul Puławskiej! Ludzie protestowali już wcześniej! Wokół jest mocny świat władzy i forsy oraz przemocy. Serce uradował obraz dziewczynki z ojcem i matką,

     Ile cierpień niesie ten świat...od chorób z którymi się stykam do zgonów w różnej postaci. Wśród nich jest umieranie w Domu Ulgi w cierpieniu Ojca Pio! Nawet Pan to zaznaczy, ponieważ w domu był dym z palących sie śmieci. Dodatkowo, gdy to piszę (styczeń 2024 r.) 1/4 Krakowa jest wyłączona z ogrzewania (potężna awaria).    

     W tym czasie od Ołtarza św. prorok przekaże Słowa Boga Ojca (Jr 17,5-10): "Przeklęty mąż, który pokłada nadzieję w człowieku i który w ciele upatruje swą siłę, a od Pana odwraca swe serce.(..) Błogosławiony mąż, który pokłada ufność w Panu, i Pan jest jego nadzieją.

Psalmista zawołał (Ps 1,1-4.6): "Błogosławiony, kto zaufał Panu". Na ten czas Pan Jezus powiedział przypowieść  o bogaczu oraz żebraku okrytym wrzodami...z odwróceniem się wszystkiego po śmierci (Ewangelia: Łk 16,19-31). Ten błagał, aby posłać kogoś dla ostrzeżenie, ale przecież mamy tutaj sługi Pana, których nie słuchają.

      Popłynie pieśń "Ty nam błogosław i ratuj od zguby, gdy zagraża cios". Eucharystia była w intencji tego dnia. Słodycz zalała duszę, serce i usta...dziękowałem za wszystko, nie mogłem wyjść z kościoła. Jakże smakowało śniadanie po 35 godzinach ścisłego postu (kawa, parę orzeszków, pół kromki chleba, trochę wody), a miałem bardzo ciężki dzień w pracy. Bardzo lubię świeży, chrupiący chleb, jakże pasuje do tego pasztet z kaczki, sałatka i pączki.

      Teraz w radości żartuję z kobietami w rejestracji, a czeka mnie nawał chorych, bałagan oraz kłótnie, bo każdy jest ważny i nie ustępuje drugiemu!

     Bardzo lubię moją pracę, niesienie pomocy, ale nie daję rady z nawałem chorych, wielu przychodzi z sąsiednich ośrodków, ponieważ jestem reumatologiem. Wielka jest radość z niesienia ulgi w cierpieniu! Daję każdemu, to co się należy. 

     Jak ci opisać stan mojego serca z pragnieniem wołania do Nieba oraz spotkania z Panem Jezusem. Tutaj nic nie ukoi tęsknoty za powrotem do Królestwa Bożego oprócz Ciała Pana Jezusa, dodam, że Ciała Duchowego, które łączy się z naszą duszą! W tym bólu pocałowałem Twarz Zbawiciela z pragnieniem bycia sam na Sam ze Zbawicielem.

    Pojechałem na działkę pracowniczą i w namiastce domku (kontener budowlany) popłynie koronka do Miłosierdzia Bożego. Pomocą w odczycie intencji będzie słowo "katastrofa" w telewizji, a w ręku znajdzie się broszura: "Architektura i obraz wieżowca w Nowym Jorku". Ponadto informują o konferencji gazowników, ponieważ w 1997 roku było 13 wybuchów gazu w budynkach z ofiarami śmiertelnymi. Podczas kąpieli w piecyku gazowym usłyszałem jego pracę i to głośną...

    W filmie "Sprawiedliwość" będzie pokazana eksterminacja narodu wybranego z zagrożeniem niosących pomoc Polaków! W tym czasie dalej do mieszkania będzie napływała spalenizna z ogniska. To tzw. "duchowość zdarzeń" z namiastką cierpień tych, za których wołam. W wyobraźni ujrzę domy ofiar powodzi zmyte z ziemi. Jeszcze w nocy będzie dym, ale już spalonych śmieci obok budynku.                                                                                                                                     APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 11 marzec 1998

Odsłon: 92

       Zerwałem się na Mszę świętą poranną, a podczas przejazdu samochodem włączyłem kasetę z której Jan Paweł II mówił o poświęceniu aię Najświętszego Serca Pana Jezusa! Łzy zalały oczy, a serce zaczęło wołać: "Ojcze! Ja już nie należę do tego świata!"

    Wrócił wczorajszy program z dwoma kapłanami (alkoholikiem i porzucającym sutannę dla małżeństwa). Tak miałem wyjaśnione, że kapłani są tacy sami w powołaniu jak inni (zawody). Namaszczenie daje im łaskę zamieniania chleba w Ciało Pana Jezusa. Tego nikt nie może uczynić poza nimi, chodzi jednak o to, aby nie kojarzyć ich osób z tym co czynią, ponieważ skalani, nie kalają aktu Konsekracji!

     Krótko mówiąc kapłan pięknie wszystko odprawiający może być wielkim grzesznikiem, a byle jaki świętym! Różne są formy poświęcania się ludzi Panu Jezusowi! Chodzi o to, aby ta posługa miała charakter sacrum...nawet sprzątanie kościoła!

    Podczas czytań ujrzałem bój duchowy nad nami! Ten świat to jakby zesłanie, pojedyncze dusze są wyrywane do nieba, słudzy Szatana mieszają się z poświęconymi Panu Jezusowi! 

     Wczoraj kapłan mówi o momencie święceń! Miał pokazaną łaskę, że żyje nie należy już do tego świata! Tak jest też ze mną, ale ja pracuję w środku bałaganu ziemskiego.

Prorok Jeremiasz przekazał, że uknuto przeciw jemu zamach (Jr 18,18-20) i zawołał: "Usłysz mnie, Panie, i słuchaj głosu moich przeciwników! Czy złem za dobro się płaci! «A oni wykopali dół dla mnie».

Psalmista prosił nie wiem w czyim imieniu (Ps 31,5-6.15-16): "Wybaw mnie, Panie, w miłosierdziu swoim." Tak był i będzie, zabijano proroków oraz oczekiwanego Zbawiciela. Tak jest dotychczas. Prześladowanie świadczy o wybraniu!

Pan Jezus poinformował uczniów (Ewangelia: Mt 20,17-28) o tym, że w Jerozolimie "Syn Człowieczy zostanie wydany arcykapłanom i uczonym w Piśmie. Oni skażą Go na śmierć i wydadzą Go poganom na wyszydzenie, ubiczowanie i ukrzyżowanie; a trzeciego dnia zmartwychwstanie." Wówczas Apostołowie nie mieli jeszcze świadomości, że czekają ich prześladowania. Łzy zalały oczy, bo jestem prześladowany wśród swoich, a w pracy oddaję swoje serce.

      Podczas Eucharystii płynęła pieśń: "Być bliżej Ciebie chcę" oraz "ludu Mój ludu", a ja wprost krzyczałem powtarzając wielokrotnie Imię Jezusa, które oznacza: "Ten, który Zbawia". W żaden sposób nie można przekazać bólu rozgrywającego serce.

    Wyjeżdżam do pracy, a dzisiaj będzie wielki nawał chorych. Demon uspokaja i zaleca zabranie papierów do opracowywania świadectw. Bestia jest niezmordowana, zważ, że czarcie plemię jest wszędzie (jak pluskwy w budynku). Większość jest nieświadoma ich działania i traktuje wszystkie myśli jako swoje.

      Trafiłem na nawał od 7:30 do 15:30. Po latach wiem, że wytrwałem dzięki Mocy Bożej, bo mogłem umrzeć z przepracowania! Znękany pracą w przychodni posprzątałem wokół bloku, a w domu pocałowałem Twarz Zbawiciela.

     Jakby na ten czas z "Prawdziwego życia w Bogu" padną słowa (tom X wrzesień 96 r.): "synu, Ja jestem, jestem z tobą". Pan prosił, abym wołał za Nim: "Niech wszystkie serca szukają Ciebie, mój Panie (..) tylko w Bogu jest moje życie, moja radość i mój pokój"...

                                                                                                                           APeeL