Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 22 maj 1990

Odsłon: 437

    W śnie byłem na zakazanej wystawie, gdzie na stołach ustawionych w prostokąt były zakazane plakaty z obrazami Męki Pańskiej. W moim odczuciu organizatorzy ryzykowali życiem...za to, co robią. To bardzo piękny sen.

   Po chwili „rozmawiałem" błyskawicznie z kierownikiem, bo była to wymiana myśli! Zapamiętałem moje słowa: Każdy powołany musi świadczyć o Jezusie, niezależnie od stanu...

    W przychodni trafiłem na ciężki dzień, podenerwowanie...już kończę, a tu jeszcze wizyta. Prawie odmawiam, ale wiem, że nie mogę tak czynić.

- Przez całe życie nosił pan chorągiew, a teraz nie wierzy pan w nasze dalsze istnienie? Babcia, prosta kobieta potwierdza wszystko, co mówię! 

- Czy pan miał być księdzem?

- Każdy wierzący ma obowiązek świadczyć o Jezusie! Nawet Apostołowie nie pojmowali nauki Jezusa, dopiero Duch Św. sprawił, że wszystko stało się dla nich jasne.

- W pani wieku nie wolno żartować z Piekła („chłopy mówią, że jest tam ciepło”), ponieważ dla ludzi wahających się jest pani autorytetem i nie może pani mówić: „coś tam pewnie jest”? Ma pani mówić pewnie, że jest Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty...jest też Matka Boża.

   Przypomniała się sytuacja na Białorusi, gdzie wielkie miasto Mińsk nie miało swojego kościoła katolickiego, który zamieniono na kino! Modlono się i kościół zwrócono! Także piękne słowa kapłana z kościoła Ewangelicko-Reformowanego, że zadaniem kościoła i powołanych jest głoszenie nauki o Jezusie.

    Wystarczy, że słuchający otworzy się, a reszty dokona Duch Św! Taką wiarę po oślepieniu otrzymał Paweł, tacy są wzywaniu także dzisiaj! Przecież Pan Jezus powiedział: „musisz zaprzeć się samego siebie, wziąć swój krzyż i iść za Mną, kto kocha to życie - ten je utraci, a kto utraci życie dla Mnie - ten będzie żył”.

   W kraju trwa klęska, bo 19/20 maja zaskoczyły nas mrozy! Prawda wolno toruje sobie drogę, przeważają ziemskie oszustwa w telewizji. Dzisiaj, gdy to przepisuję (14.03.2021) też jest kataklizm (pandemia)..

   Wiele cierpień przysparza mi dar widzenia prawdy i fałszu, dobra i zła, z łatwością odkrywam manipulacje, które tworzą ludzie podobni do mnie.  Obłudę i fałsz widzę bez okularów! To wielkie cierpienie.

"Mała " Tereska pisze:

- trzeba współczuć duchowym słabościom ludzi...to wielka prawda

- im mniej potrzebujesz, tym więcej będziesz otrzymywał

- ucztę rób dla tych, którzy się nie odwzajemnią (biednych, chorych, chromych).

    Padłem na kolana, zasłoniłem oczy i ujrzałem siebie na uczcie dla takich biedaków (b. Albert): „Jezu, Jezu, Jezu”...jak bardzo widzę siebie w tej roli.

    Ziemscy wysłannicy szatana dbają o kontrolę takich ludzi. Przecież ks. Jerzego Popiełuszkę, Martina Lutera Kinga oraz Mandelę zawsze otaczano specjalną „troską”. "Mnie prześladowali i was będą prześladować".

                                                                                                                            ApeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 21 maj 1990

Odsłon: 458

    Rano dyskutowaliśmy z żoną o archeologu, który swoimi „badaniami” udowodnił, że fakty opisane w Biblii nie mają potwierdzenia archeologicznego! Z tego powodu porzucił wiarę chrześcijańską. Zobacz do czego prowadzi wiedza i mądrość ludzka. Przy pomocy prawdy ziemskiej szukał Prawdy Bożej!

   Wróciliśmy do grzechu w małżeństwie, a ja mówię: Pan jest dobry, bo dał mi ciebie na pocieszenie, ku pomocy i uciesze także seksualnej. Mówiłem jej wprost z serca do serca. Czy to jest dobry moment na chwalenie Boga? Czyń to w każdej chwili, gdy cieszysz lub smucisz!

   Normalny człowiek nie pojmie tego! Na chwileczkę przysnąłem, a w świetle okna ujrzałem jakaś oranżerię religijną: obrazy, figurki i świece. Rozmawiałem też z lekarzem na dyżurze w pogotowiu.

   W przychodni trwał codzienny znój. Przeciętni ludzie nie mają nawet zwykłego światła, pokory, cierpliwości, chęci przebaczenia i współczucia…

- Mąż pani bardzo cierpi, kocha inną, ale jest z panią...wg naszej religii dany pani na dobre i złe, musi pani wytrzymać, nie wolno go napastować, szerzyć zła, trzeba objąć go współczuciem i miłością, bo on wróci...on jest pani!

- Jako wierząca, starsza pani wątpi pani w nasze dalsze istnienie?

   „Dzięki Ci Jezu, że mogę nauczać w Twoim Imieniu!” Na wizycie u ubogiej kobiety stwierdziłem, że stoi tam „oranżeria religijna" z mojego snu. Na odchodne otrzymałem (jako zapłatę) dwa maleńkie czerwone pomidorki, które wyrosły z ziemi zebranej w lesie.

   Natomiast rodzina innych biednych obdarzyła mnie jajkami z „żółtymi żółtkami”! - Tak, tak...doktór musi jeść ciasto z „żółtego żółtka”, bo wówczas pewniejsza jest miażdżyc. Tak zażartowałem, ale po wyjściu zrozumiałem, że nie wolno obrażać biednych ludzi! Trzeba brać od nich coś za dwa złote, cieszyć się z tego i dziękować! Ci ludzie przynoszą coś najdroższego...z całego serca, nigdy dla przekupstwa. Tak jak biedna niewiasta wrzucająca pieniążek w Świątyni.

   Wypiłem piwo, czekam na dyżur, chwilka wytchnienia „na legowisku”. Nagle serce zlała tęskna miłość do Boga Ojca:

„Dobry jest Pan...nawet, gdy karze.

Dobry w utrapieniach i w darach.

Dobry w dzień i dobry w nocy!”

   To napływało w błyskach, nawet niemożliwych do zapisania. Na chwilkę głęboko zasnąłem, ale zerwałem się i usiadłem z powodu „ujrzenia” pięknego Wizerunku Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Chwilka ciszy i wytchnienia: „nie będziesz miał łatwego życia, gdy zapragniesz zostać człowiekiem!” Moja refleksja:

„Nie przeminiesz, gdy zostaniesz powołany

i poczujesz dotknięcie płomienistego palca i Ducha przemiany.

Nie przeminiesz, gdy Światło uświęci Cię i wyda Słowo.

Wszystko porzucisz, bo cisza skusi,

a dobry uczynek stanie się celem

dającym sercu pokój”.

    Teraz jestem w smutnym budynku z dziećmi ciężko uszkodzonymi. W głównym holu jest piękne pomieszczenie...dla Matki Boskiej Fatimskiej. Tam zarazem jest jakiś bałwochwalczy kąt (misie, podświetlany kominek, coś głupiego). Głośno i z siłą stwierdziłem, że tak duża figura powinna stać na zewnątrz! Przyjeżdża ktoś z rodziny, gdzie ma szukać siły?

    Późny wieczór, czytam o faktach poprzedzających śmierć Jana Chrzciciela! W więzieniu nic nie jadł, a straż była pełna szacunku: „Jezu, Jezu, Jezu!"

                                                                                                            APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 20 maj 1990

Odsłon: 491

    Środek nocy, moja pacjentka ma bóle brzucha. Podaliśmy zastrzyk, w ciszy, bieli i jasności czekam na jego działanie. Siedzę obok niej i rozmawiamy.

- Wnuczek ma dzisiaj Komunię św. Przeżywał spowiedź, bo siostrzyczce ukradł pieniądze, ale oddał.

- Proszę przekazać mu, że dzisiaj stanie się „synem Bożym", w Niebie będą oklaski. To zarazem oznacza, że największe diabły będą się go obawiać!

   Opowiedziałem jej sen „małej Tereski” (w wieku 11-12 lat) w którym miała pokazanych dwóch diabełków z kajdanami na nogach, które przestraszone skakały z wielką lekkością! Takim niewinnym jest każdy przystępujący do Komunii św.! Tak wielka jest siła czystości dziecka...

- Dziękuję...prawie płakała.

    Położyłem się, nie można spać z powodu zimna. Na kołdrę rzuciłem kożuch: „Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo...Panie Jezu pociesz wszystkich samotnych, smutnych, pomóż moim chorym z nowotworami, którzy teraz umierają...pomóż im, aby nie zwątpili w ostatniej godzinie życia”.

   Napłynął głód Eucharystii, ale kuszenie przerwało wszystko, bo demon podsunął obraz agresywnej seksualnie kobiety (z filmu). Kuszenie wstrzymałem w myśli z prośbą, którą jest Modlitwa Pańska („Ojcze nasz”) ze słowami: „i nie wwódź nas na pokuszenie”.

   Nie można usnąć, a to znak, że będzie wyjazd. Tak się stanie i dodatkowo trafię na daleki. Wreszcie mam ciepło (w nowej karetce)...szybkość, cisza z modlitwą za rodząca do której jedziemy. Czeka na nas dwóch mężczyzn, a to znak, że jest niedobrze.

   Faktycznie miała krwotok porodowy. Ciężarna siedziała na krześle zalana krwią z kałużą pod stopami. To groźna dla jej i dziecka sytuacja (podejrzenie pęknięcia lub rozerwania macicy). Często jest to u rodzących po przebytym już cięciu cesarskim (rozerwanie blizny pooperacyjnej). Czasami jest to „łożysko przodujące”.

    Pędzimy 140 km/godz.! Nigdy nie jechałem z taką szybkością, której całkowicie nie czujesz. Jakże Pan wszystko pokazuje. Mamy już rakiety, ale cóż oznacza ich szybkość w stosunku do poruszania się naszej duszy. Radość, bo udało się dowieźć do szpitala, gdzie stwierdzono, że dziecko żyje.

   Teraz skręcają nas do chatki za wsią z dwójką bardzo starych ludzi. Babcia jeszcze niedawno przychodziła do mnie...teraz jest unieruchomiona i zdana na łaskę dziadka, który właśnie upadł i złamał sobie nos. Znaleźliśmy rodzinę.

   Po takiej nocy mam tylko jedno pragnienie: „wpaść pod kołdrę do żony”. Tak się stało, ale wyczytała, że jest to grzech. Przy moim małym świetle nie odczuwam tego, bo ona jest mi dana, a właściwie jesteśmy sobie dani i połączeni przez Boga. Najlepszy Ojciec nie odmawia nam przyjemności...tak jak ja nie odmówiłbym ich swojemu synowi. Nie mogą być to kontakty grzeszne.

   Przepłynie całość zesłania: praca-wypoczynek, dzień-noc, sen-czuwanie, udręki i pocieszenia, przykrości-przyjemności! Bóg dał nam ciała (ala zwierzęce), które mają swoje prawa i słabości („ciągnie ich ziemia”).

   Musisz tylko ujrzeć nieskończoną Dobroć Boga Ojca i za wszystko dziękować. Często w chwili spełnienia dziękuję z krzykiem w duszy: „Pan jest dobry”. Tak, bo wielu nie ma żony...innych żony nie chcą, a wiele małżeństw jest rozdzielonych.

   Z radością idę na Mszę św. Przechodzi zmęczony kanonik, a ja wołam za niego do Boga z prośbą o światło wiary. Dzisiaj Filip (Dz 8), który widział cuda...głosił Chrystusa. On sam je czynił (złe duchy wychodziły z opętanych, sparaliżowani i chromi byli uzdrawiani, itd.).

   Apostoł Piotr (1P3) zalecił, aby być gotowymi do bronienia wiary przed oczerniającymi. „Lepiej bowiem - jeżeli taka wola Boża - cierpieć dobrze czyniąc, aniżeli czyniąc źle”.

    Pan Jezus w Ew (J14, 15-21) obiecał zesłanie Ducha Świętego. Ja dzięki Jego mocy zapisywałem to wszystko dla Ciebie („tłukłem na maszynie”)...nawet nie wiem jak to wytrzymała żona.

    W filmie o Biblii archeolog szukał prawdy dotyczącej Grobu Pańskiego. Znalazł szczelinę w skale...nawet można włożyć w nią rękę. Zobacz do czego sprowadza się łaskę wiary z bezmiarem cudów. „Badacze” szukają niejasności i wywołują zwątpienie. Ten przestał wierzyć...szkoda, że za Panem Jezusem nie chodziła telewizja!

                                                                                                                     APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 19 maj 1990

Odsłon: 470

    Potrafię odbierać złą i dobrą energię od ludzi, a także ze świata nadprzyrodzonego. Ludzie często określają to złem, które wisiało w powietrzu. Telepatia – ogólnie pojęta możliwość komunikacji pomiędzy formami życia bez użycia żadnych znanych człowiekowi zmysłów. Nazwa pochodzi od greckich słów tele (daleki) i patheia (uczucie).

    Telepatia polega na możliwości porozumienia się z drugim człowiekiem wyłącznie za pomocą myśli i emocji, bez użycia któregokolwiek ze znanych człowiekowi pięciu zmysłów – dotyku, wzroku, słuchu, smaku i węchu. To dziedzina zdiagnozowana, ale lekceważona.

   Nie wiem jaka jest technika natchnień od Boga i Belzebuba, ale wszystko odbywa się w naszym centralnym układzie nerwowym. Doświadcza tego rodzic, którego dziecko znalazło się w opałach nawet na końcu świata. Nie interesuje się nią nauka (raczej parapsychologia, magicy)...

   Wskazuje się na podobieństwo do fal radiowych. Naukowcy negują ludzkie promieniowanie elektromagnetyczne, a psychiatrzy ateiści natchnienia. A przecież przeczuwamy, że ktoś bliski zadzwoni. To wymaga pewnego ćwiczenia: w jakiej odległości jest żona?

    Zastępuję ordynatora oddziału wewnętrznego, na sali jest sześć niewiast. Jedna z nich pyta o lilie na klombie, który pielęgnuje, a ja mówię o ich symbolu czystości duszy. Dlatego św. Józef na obrazach trzyma ten kwiat. Chore słuchają moich słów w ciszy. Ile dobra mogłaby wywołać ich wspólna, głośna modlitwa z ofiarowaniem swoich cierpień.

   Teraz jestem w wiejskiej, glinianej chatce. Całkowicie nie pasują do niej młodzi ludzie z dziećmi. Na ścianie jest piękny wizerunek Jezusa z Gorejącym Sercem, a w moim nadbrzuszu (splot słoneczny) wówczas pojawia się promieniująca na zewnątrz słodycz i pokój. Podczas rozmów z chorymi wykorzystuję dogodną sytuacje do ewangelizacji.

- Ciężkie życie było, dwa razy spaliliśmy się...mówi 80-letnia babcia. - To jest Sprawiedliwość Boża czy nie ma...pytam zaczepnie.

- Czy ja wiem, chyba jest!

- Proszę nie mówić chyba jest, bo jest i nie ma nic wspólnego z naszą....jest na pewno i każdy jej podlega! To bardzo ważne dla wahających się i niewierzących.

Na stole leży książeczka, tak samo stara jak babcia (duże litery, piękne słowa),

- Mówi pani zmarnowane życie, a co to znaczy? Ja wiem, że pani nie poradzi, bo zmarnowane życie to odrzucenie Boga, zbawienia i powrotu do Królestwa Bożego! To jest zmarnowanie życia…

                                                                                                                                 APeeL