Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 22 wrzesień 2006

Odsłon: 250

     Przebudzony w ciemności zdziwiłem się, że jestem na dyżurze w pogotowiu (nagłe zastępstwo). W napływającym szumie z pobliskiej trasy E7 "mówiłem" do Pana Jezusa...

"Pies szczeka, a nie wie na kogo, a ja wciąż gadam o niczym...

Ludzie występują: wino, kobiety i śpiew, a nie ma w ich sercach Ciebie.

Nikt nie chce do Raju, wszelkich świętości otoczonych chwałą.

Giną na drodze donikąd, na dachu i przy krojeniu chleba.

Wpadają do Czeluści i nie dochodzi ich wołanie.

Dalej szum słychać i psa ujadanie...

Nie chcą Cię Jezu, nie chcą Raju, bo zamiast kościoła ważniejsze jest śniadanie!

    Wróciło wczorajsze popołudnie, gdy miałem wolny dzień z kłopotami, ponieważ wezwano mnie do chorej babci. Krzyknąłem tylko: "Panie Jezu załatwię to dla Ciebie". Po badaniu wróciłem do niej z antybiotykiem i uciekłem przed zapłatą mówić do jej męża, że "psuje dobry uczynek".

    Jakież było moje zdziwienie, gdy w bocznej kieszeni torby znalazłem 50 zł...za badanie kierowcy. Nie wiem kiedy tam włożyłem. Skleroza też sprawia miłe niespodzianki! Muszę opisywać jej postęp.

    Serce uciekło do Boga Ojca w Raju, do Pana Jezusa oraz św. Mateusza. Wolny dzień, a gadałem jak najęty, a nawet pokłóciłem się w dyskusji o niesprawiedliwości społecznej, bo wokół jest straszna bieda oraz oligarchowie z ojca na syna, wierni władzy wciąż ludowej.

   Wrócił też obraz gniazda wiewiórki z małymi (na jałowcu przy krzyżu), które niechcący zniszczyłem, a łzy ponownie pojawiły się w oczach. Pomyślałem o Panu Jezusie, który nie miał gdzie głowy położyć!

    Nie chcą ludzie rozmawiać o szczęściu wiecznym, a nawet nie wierzą w nasze istnienie po śmierci...pragną być tutaj i żyć do śmierci. Znam to z gabinetu lekarskiego, a nie z konfesjonału.

      Cała noc była przespana, a wówczas zawsze żartuję...

- dzień dobry pani dyrektorko...powiedziałem to dyspozytorki

- ja nikomu nie życzę zdrowia, ponieważ żyję z chorób

- ale połamaniec (kolega złamał rękę i za niego miałem dyżur) niech wraca do pracy.

    Przy drzwiach pogotowia przywitał mnie piesek, który przychodzi na dyżur za sanitariuszem. Teraz czeka wiernie na niego, a nawet łaski się. Jakże Pan wszystko pokazuje...

    Pracę w przychodni zacząłem o 7:00, wezwano do chorej, aby zrobić zastrzyk wczorajszej babci z zapaleniem płuc...udało się pojechać! Powiedziała, że chyba umrze z największym kłopotem który ma, a jest nim zaparcie! To niby nic, ale wyobraź sobie, że leży przy tobie bezradny mąż czekający na interwencję opiekunki.

    Nawał trwał do 14.00...dwóm ostatnim pacjentem odmówiłem, nie patrząc na nich z informacją że jestem po dyżurze, a jest lekarz dyżurny. Później jeszcze ktoś szarpał klamkę zamkniętych drzwi. Uciekłem, ale pozostał niesmak, brak pełni spełnienia posługi. Powtórzę: brak pełni spełnienia posługi! Trudno zostać świętym...

Posługa ziemska - zapłata do ręki lub po miesiącu.

Uczynek dla nieba - zapłata po latach, wiekach z chwałą.

     Musisz zrozumieć, że każdy czyn dokonany z serca daje ukojenie św. Ran Zbawiciela. Trwa wówczas radość w niebie wobec potworności tego świata. Odwiedziłem matkę ziemską.

    Na Mszy św. wieczornej padnie informacja o posłudze Pana Jezusa (Ewangelia: Łk 8,1-3), który "wędrował przez miasta i wsie, nauczając i głosząc Ewangelię o królestwie Bożym". Towarzyszyło mu "Dwunastu oraz kilka kobiet, które uwolnił od złych duchów i od słabości: Maria, zwana Magdaleną, którą opuściło siedem złych duchów; Joanna, żona Chuzy, zarządcy u Heroda; Zuzanna i wiele innych, które im usługiwały ze swego mienia"...

    Zbawiciel nie miał wolnej soboty, która czeka jutro na mnie...

                                                                                                                    APeeL

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 21 wrzesień 2006

Odsłon: 252

 

Święto św. Mateusza, Apostoła i Ewangelisty

    Specjalnie wziąłem wolne w pracy dla zaginionego syna, który prawdopodobnie nie żyje. Poprosiłem kapłana, aby zawołał za niego we własnych intencjach. Syn nie nadawał się do małżeństwa z powodu stwierdzonej depresji, a później źle leczonej (przerwano kurację).

   Przyszła synowa bardzo płakała, bo przygotowała się do ślubu. Wszystko zrozumiała i chory został na lodzie, wygoniony z własnego mieszkania. Dzisiejsze czytania dotyczą powołania, takim jest też małżeństwo, a wielu nie nadaje się.

    Zacząłem wołać do tego Apostoła wyrwanego przez Pana Jezusa z komory celnej. Zostawił wszystko na stoliczku i poszedł za Panem. Ktoś się zdziwi jak to jest? A jak to jest, że od 18 lat zapisuję moje przeżycia duchowe z codziennym byciem na Mszy św.! Spróbuj sam czynić to tylko przez tydzień!

    Ten wysiłek związany z powołaniem nie idzie na marne, bo wielu jest poszukujących, a przecież nie przebrną przez listy św. Hieronima, "Dzienniczek" s. Faustyny, a listy św. Pawła (mistyka mistyków) lub przepowiednie proroków są analizowane przez teologów.

   Natomiast w moich zapisach jest samo życia oraz duchowość: wszystko powiązane. Nie można oddzielić tego życia od wiecznego, a egzystencji narodów od postępowania zgodnie z Wolą Boga Ojca.

    Zawołałem do św. patrona syna. W jego intencji ten dzień z Eucharystią. Nie mogłam wyjść z kościoła...tak było mi tutaj dobrze. Podjechałem pod "mój krzyż", gdzie posprzątałem, podlałem kwiaty, a niechcący wyrwałem z krzaka gniazdo wiewiórek.

   To naprawdę wielka przykrość. tak było też z synem. Jakże pięknie wyglądało to gniazdo, wymoszczone, bezpiecznie w którym siedziały cztery maleństwa. Rozbiegły się i nie chciały być w gnieździe leżący na ziemi: "Boże mój jak wielka to przykrość i żal.

    Nie wiedziałem, że tak zacznę ten wolny dzień! To jednak była "duchowość zdarzenia" związana z późniejszym odczytem intencji modlitewnej...

    Z mass-mediów popłyną doniesienia...

- babcia zgubiła się w lesie

- dzieciak nie wpuszczany do domu

- eksmisje podczas wojny z III rozbiorem Polski po ostatniej wojnie (przesiedlanie całych mas ludzkich)

- Kurdowie, Palestyńczycy, Uganda.

   Pod blokiem trafiłem na przeprowadzkę. Przypomniało się poszerzanie trasy E7 z wysiedleniami. Wrócił wyjazd do babci pogotowiem, nie chciała jechać do szpitala. Woziłem (niezgodnie z przepisami) antybiotyk.

   Miałem dobrą metodę, bo w różne pośladki podawałem: penicylinę (działającą natychmiast) oraz debecylinę (działająca od następnego dnia). Zapisywałem dodatkowo tabletki Ampicyliny doustnej (współdziałającej). Ta metoda nigdy mnie nie zawiodła.

    Inną wieźliśmy do szpitala z uszkodzeniem mózgu, a syn własnie wyjechał. Jakże pięknie przebiegało szkolenie przez Boga. Jestem w środku morza cierpienia. Idź ze mną każdego dnia, a właściwie za Zbawicielem.

    Z telewizji popłynie obraz płonącego pensjonatu, gdzie ludzie wyskakiwali w popłochu z okiem, dwie osoby zostały spalone.

                                                                                                                APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 20 wrzesień 2006

Odsłon: 262

 

   Dziś będę miał ciężki dzień, nawet nie mówiłem o tym żonie, ponieważ wszystko przeżywa. Sam się boję, bo w pracy przychodni jestem zarazem na dyżurze w pogotowiu. Boję się, ponieważ dwa proste transporty psują wszystko (nie ma mnie wówczas ok. dwóch godzin). Na Mszy świętej o 6:30 stałem pusty, a nawet podwójnie pusty, nie docierały czytania.

    W tym czasie w głowie trwał zamęt: przychodnia, dyżur, sprawa pacjenta po upadku z wozu z cukrzycą, który doznał głębokiego niedowładu czterokończynowego, zaginięcie naszego syna. Nie ma mnie tutaj.

   Nagle, przed Komunia św. podczas śpiewu pieśni dziękczynnej popłynie moje wołanie: "Dziękuję Tato, dziękuję Jezu!...za jeszcze jeden dzień - dla spraw nieba!" W tym czasie siostra śpiewała: "O! Szczęście niepojęte, Bóg sam odwiedza mnie...nie jestem godzien Panie byś w sercu moje wszedł". 

    Przeprosiłem Mateczkę Najświętszą za moje wybryki, a zarazem poprosiłem Świętego Michała Archanioła o ochronę. Chcę przetrwać i mieć jutro wolne, ponieważ jest wspomnienie Apostoła Mateusza, imiennika zaginionego syna.

    Popłakałem się, a Święta Hostia pękła na pół - całkowicie! Nie mogłem wyjść, ale muszę być w przychodni o 7:00 i w pogotowiu. Mówię teraz o Bogu, Jezusie, ojczyźnie, darach, sensie cierpienia, o życiu wiecznym  oraz łaskach i intencjach modlitewnych. Niekiedy ewangelizacja przebiega na wesoło: czym różnimy się od małpy?

- Jeżeli pan tego nie wie to proszę zapytać sołtysa. 

- Franek nie gniwo się, pouczony będzie śmioł się do rozpuku.

    Wielu jest jednak gorszych od małp, ponieważ małpy nie zabijają własnych dzieci i nie postępują niezgodnie z instynktem, krótko mówiąc obrażamy małpy.

   No cóż, wielu odbija:: Wałęsa, Gross, Lepper, Niesiołowski, grający w filmie pokazuje tylną twarzy!

     O 9:00 ból zalał serce, popłakałem się wołając: "Jezu! Jezu!", a po chwilce z kasety, popłynie piosenka: "Płatna miłość". Z serca wyrwało się podziękowanie: "pomogłeś Jezu, a ja mówiłem o Tobie, o Twoim Miłosierdziu...Jezu! Jezu mój!".

    To wprost krzyk duszy będącej w rozłące: "Bądź pozdrowiony Jezu". To sekundy, które wrócą jeszcze dzisiaj podczas pieśni: "Jezus, Alleluja".

    Załatwiłem pierwszą falę chorych i dopiero wówczas trafił się wyjazd do babuszki...po drodze zdrzemnąłem się w karetce. Później trwała praca do 18:30. Prosiłem chorych o posty duchowe (otyłych), modlitwy zgodne z Wolą Boga, a nie tylko o zdrowie i najbliższych.

    Pocieszyłem chorą z przebitą gwoździem stopą, a w tym czasie popłynie piosenka "Alleluja, Jezus"! Podałem jej morfinę, a w oczekiwaniu na działanie leku układałem swój bałagan. Chora była spocona i niecierpliwa.

- Proszę ujrzeć łaskę, bo z kasety płynęły słowa piosenki o Jezusie Zmartwychwstałym z wołaniem Alleluja. Nie mogłem odczytać intencji, ale będzie jeszcze blokada naderwanego przyczepu ścięgna Achillesa oraz ropiała rana. To były zdarzenia duchowe.

    Przypomniały się słowa św. Pawła (1 Kor 12,31-13,13) o miłości miłosiernej Pana Jezusa do nas. Wymieniał później jej cechy, których musimy pragnąć.

    Czy dzisiaj koiłem św. Rany Pana? Wrócił wyjazd do umierającej starowinki z "patrzącym" nad nią obrazem "Jezusa z Najświętszym Sercem i figura Matki Bożej.

                                                                                                            APeeL

   

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 19 wrzesień 2006

Odsłon: 265

 

    Na dalszej części dyżuru w pogotowiu był spokój i dobra noc. Wyraźnie widziałem pomoc Pana. Zerwałem się z pragnieniem bycia na Mszy świętej o 7:30. Spotkałem bardzo smutną pielęgniarkę, którą lubię, ponieważ jest miła dla chorych, w których obsługuje fachowo, ale jest niedoceniana...

   Powiedziałem, aby nie martwiła się! Proszę pomyśleć o Ugandzie, gdzie 12 godzin stoją po wodę. Jak będzie wracał smutek proszę przypomnieć to sobie. W czasie Mszy świętej napływało, aby kupić jej czekoladę, ale to było nie w porę, bo spieszyłem się do przychodni. Później powiedziałem jej od chorych najpiękniejszą czekoladę!

     Na Mszy św. Apostoł Paweł powiedział (1 Kor 12,12-14.27-31a), że teraz stanowimy jedno jedność...ochrzczeni w Duchu. Nie ma już Żyda czy Greka, niewolników czy wolnych. "Wy przeto jesteście Ciałem Chrystusa i poszczególnymi członkami". Wymienił mających różne łaski (podkreślanie mówienie językami w Kościele Zielonoświątkowym). "Lecz wy starajcie się o większe dary".

    Wracałem umocniony, w przychodni jakoś poszło, a dzisiaj jadę na szkolenie z poczęstunkiem od firmy farmaceutycznej. Brzydka pogoda, deszcz, nawet oberwanie chmury, a właśnie rolnik z traktorem i przyczepą zbiera wielkie kopy siana. To tzw. "duchowość zdarzenia" pomocna w odczycie intencji modlitewnej.

    A co z moim szkoleniem na które dobiłem z wielkim trudem? Pocałowałem klamkę, bo będzie 10 października (nie zawiadomili o zmianie)!

    Podczas powrotu przepływały zdarzenia i obrazy...

- syn ożenił się nie w porę

- minister jedzie na wczasy, a właśnie przyszła policja

- skończyłem przyjęcia, a właśnie przybyło czterech przedstawicieli firm farmaceutycznych (zeszło 1.5 godziny)...

    Ogarnij cały świat tych, którzy czynią coś nie w porę! To jest bardzo ważne od siewu ziarna do zakupu chleba poprzez przebudzenie dla nieba.

- Oto relacja w Super Expressie o zmarłej (śmierć kliniczna), która ujrzała Zbawiciela Miłosiernego...tam powiedziano jej, że jeszcze nie czas!

- Babuszka dostała udaru, policja, straż, zabieramy ją do szpitala, połączyliśmy się z synem, który właśnie wyjechał na Ukrainę (będzie dopiero za 2 dni).

- Wcześniej na weselu, w naszym mieście zmarła Ukrainka

- W bloku obok umarł drinker, a żona była na wycieczce parafialnej do Ziemi Świętej!

- Nie wczas kupiony dom, wycieczka, sadzenie warzyw i kwiatów, lasu. Wyprawa w góry w czasie załamania pogody.

     To wielkie cierpienia znany z gabinetu, bo wielu źle pobiera leki, przygotowuje się do zabiegu, a w tym czasie są strajki lub zachorowanie jego samego...

                                                                                                              APeeL