Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 05 maj 1992

Odsłon: 1276

    5.40 Anioł zrywa, bo „czas wstawać na  mszę". Budzą głosy ptaszków, a myśl uciekła do „Matki budujących im domki. Matki Aniołów i Świętych. Matki każdego czystego ducha”!

     W „Litanii do Matki Boskiej" Juliana Ejsmonda (1892-1930)  trafię na podobne zawołania: „Opiekunko skowronków, która strzeżesz ptaszęcych gniazd /../  piskląt, co pod skrzydełkami matek siedzą /../ Pani słowików /../ Jaskółek Matko, która wskazujesz im niebieskie szlaki /../!

    Przepływają: wojny, katastrofy, przemoc i kwiaty, ożywiający deszcz po suszy, kobieta myjąca włosy. W wyobraźni widzę bój duchowy o świat. Nad nami Bóg Ojciec i wysłannicy piekła. Wprost jestem na ich szkoleniu, gdzie   instruktor mówi: „Naszą bronią jest nienawiść do Boga i ludzi.

    Przeanalizuj to na donosicielu. Podsuwasz mu poczucie dobra jakie czyni dla ludzkości. Wmawiasz mu, że to co robi jest szczytem patriotyzmu, odpowiedzialności, oddania, a nawet zgodne z jego sumieniem. Zawsze podsuwaj małe  poczucie grzechu! Każdemu wpuszczaj złość do serca na wroga, gdy zrywają go od żony lub kolacji”.

    Płyną modlitwy poranne, a w kościele przywitała mnie święta cisza oraz Pan Jezus z otwartymi ramionami. Mam lekką nie­chęć, bo siostra-organistka "rozgrzewa palce”, a zachrypnięty kapłan fałszuje. Nędza nasza jest wszędzie.

    To dotyczy także mojej osoby, bo nie znam normy potasu w surowicy, a leczę i nawet mnie chwalą. On fałszuje, ale podaje mi Ciało Jezusa! Po Komunii św. chciałbym zostać u Pana Jezusa, ale już zaczyna się druga msza. Próbuję modlitwy, ale rozproszyła mnie żona. Uciekłem do pracy z wielkim pokojem w sercu.

     W przychodni najazd Hunów i Wandali. W takich dniach zawsze przychodzi „narzekająca od urodzenia”. Napadł na mnie przepity i odrapany, który był już rano z jakąś durną sprawą. Ja wiem, że to próba. Nawet mówię mu, że przybył od szatana.

    Wielu obcych, a na koniec udręki dziadkowi zachciało się jechać do sanatorium! Przez cały czas napływała zła energia od syna piszącego maturę. Wytrwałem mimo potów, biegania i gadania.

Nagle otrzymałem pocieszenie, bo przybyła siostra służka Maryi: "jeżeli pani będzie słaba, to co z niewierzącymi, przecież zły będzie im wpuszcz­ał zwątpienie, słabości i zniechęcenie, a my mamy być mocni!

    Podczas wychodzenia z kasetki spada karteczka z normą zawartości potasu w surowicy! Jakże Niebo z nami rozmawia! Tysiące takich faktów miała s. Faustynka, ale nie zdążyła wszystkich zapisać. Trwa czas kuszenia, bo szatan straszliwie nienawidzi czcicieli matki Bożej. Nie można się modlić, napływa senność, rozdrażnienie nawet na działce. Miałem odjechać w złości, ale napłynęło „wróć”.

   Po dniu ciężkiej pracy w  ciszy nędznej budki wołam: „Matko wdów i pijaków. Matko porzuconych i niechcianych.  Matko smutnych i słabych. Matko samotnych. Matko braci i sióstr. Matko mojego syna. Matko moja. Ty, która modlisz się za mnie. Ty, która wołałaś do mnie tyle lat! Ty, która nie zwątpiłaś we mnie. Matko nie opuszczaj mnie. Nie opuszczaj".

     W tym rozmodleniu zły przysłał mi całkowicie pochyloną babcię z odległej działki, która całe dnie grzebie w ziemi. To niewiasta bardzo wierząca. Pytam ją:

- Czy zły kusi panią?  - Nie!

- Nie?...to dlaczego zawsze kieruje panią na działkę w czasie nabożeństw majowych do Matki ?

- Och! tak, tak!

    21.00 Radość zalała serce, bo płonie lampka pod figurą Matki Bożej, a myśl uciekła do ateistów: „Czy jest ktoś jeszcze, kto może oddać życie za ludzkość? Przecież Bóg Ojciec w Swojej Miłości wszystko pokazuje! Gdzie oni później trafią? Wielu z nich reprezentuje ateizm wojujący: ubliża, poniża i ośmiesza Boga. Matko ateistów! Jakże cierpisz z tego powodu!  Dlaczego nie chcą Ojca, Jezusa i Ciebie”?

  Przez sekundy mam poczucie bliskości Pana Jezusa. Napływa Jego cierpienie spowodowane pragnieniem zbawiania ludzkości, a nawet ponownego oddanie za to życia. Tego nie wytłumaczysz, bo to prawdzi­wa Caritas rodząca męczenników za wiarę.     APEL

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 04 maj 1992

Odsłon: 1225

    W śnie ujrzałem przydrożny krzyż, którym się opiekuję opleciony pięknymi kwiatka­mi pachnącego groszku.

     6.15 Serce zalała radość, pragnienie postu i modlitw, Padłem na kolana, a towarzyszył mi śpiew ptaków i wielki pokój Boży. Zły przeszkadzał podsuwaniem sprośnych obrazów i wyrzutami sumienia. Zrozum, że to początek nawrócenia strasznego i wybuchowego grzesznika. Szatan wiedział, że rośnie jego śmiertelny wróg i uderzał z mocą. Ta taktyka może zmylić każdego budzącego się dla Boga. Po modlitwach ze środka serca, a właściwie  duszy wyrwało się tęskne wołanie:

   "Boże! Królu Nieba! Ty, który  Jesteś!

    Ojcze mój! Panie kochający Swoje dzieci.

    Niech Twój Majestat pozna cały świat.

    Niech  każdy odczuje Twoje dobro.

    Niech Twój pokój spływa do serc.

    Niech każdy pokrzywdzony odczuje smak Twojej sprawiedliwości

  Ojcze! Ojcze!! Ojcze!!! Dziękuję za możliwość rozmowy z Tobą”!

     Nigdy nie ułożyłbym tego. Wcześniej zacząłem pracę, a wita mnie sąsiad z kartą w ręku (nachalność). Pojawiła się głucha babcia oraz pacjentka, która ominęła rejestrację...bardzo śmierdząca. Sprawnie przebiegają przyjęcia, bo falami napływa wzmacniająca słodycz. Po latach zawsze będzie zwiastowała ciężką pracę.

    Dzisiaj podjąłem dodatkowy post, a w domu przywitał mnie zapach smażonych ryb! Nie posłuchałem Bożego zaproszenia na nabożeństwo za maturzystów, w tym za syna i wybrałem pisanie rozważań o Matce Bożej! Teraz, gdy to opracowuję wiem, że zostałem oszukany, ponieważ największym dobrem jest Msza święta.

    Zawołałem:  „Matko! Proszę, poprowadź jego rękę podczas pisania, niech nie robi głupich błę­dów. Szkoda, aby nie zdał, zmarnował się...”. W tym czasie spod figury Matki Bożej płynął śpiew kobiet: „Królowo Różańca św., Królowo Pokoju módl się za nami”!

    Jeszcze nigdy nie czułem się tak dobrze i lekko podczas postu. Wieczorem wyszedłem, aby się pomodlić, a na niebie ujrzałem jedną gwiazdkę!  Serce zalane tęsknotą zawołało: „Matko! Tyś Pierwszą Gwiazdą mojego serca. Dobra Pani. Najlepsza i kochająca”!

     Zacząłem odmawiać cz. radosną różańca, „Anioł Pański” i różaniec Pana Jezusa, gdzie wypadło „Narodzenie Zbawiciela z modlitwą o pokój". Serce zalewał pokój, który przenikał wszystko. Powstała miłosna łączność z ludźmi siedzącymi w oświetlonych domach.

     Podczas powrotu do domu z wielką jasnością ujrzałem, że Polska to oaza!  Jeszcze nie mieliśmy takiego daru od Boga w naszych dziejach! Stwórca dał nam prawdziwą ojczyznę, pokój i wolność, a mnie dodatkowo figurę Matki przy bloku ze świecącą  lampką i śpiewem kobiet.

     W telewizji atakują Kościół Katolicki! Ateizm to straszna choroba. Gdzie tacy trafią? Cóż złego jest w Rzeczypospolitej Katolickiej? Czyż Pan Bóg nie pomagał Abrahamowi i Mojżeszowi? Czy nie pomaga nam? Przecież obdarzył nas Matką, która wydała Kwiat: Pana Błogosławionego, Jezusa Chrystusa! Dokąd doszliśmy mając ojczyznę socjalistyczną?  W jednej sekundce z serca wyrwało  się:

                                         „Matko Pokoju Bożego!

                                          Niewiasto ukoronowana gwiazdami.

                                          Najsłodsza Pani. Najczulsza Opiekunko.

                                          Matko czuwająca z Sercem w koronie cierniowej!

                                          Twoją bronią jest modlitwa”!

    Pokazują straszliwe obrazy z Sarajewa: zabici i ranni leżą na ulicach. „Matko! przyjmij ten dzień dodatkowego postu w intencji pokoju w Jugosławii". Płynie koronka do miłosierdzia Bożego za zbrodniarzy w Jugosławii: „Panie Jezu! zanurz w Swoich Ranach zbrodniarzy, obmyj ich, pokaż im moc Bożą, otwórz ich serca. Ojcze dla Jego Bolesnej Męki miej miłosierdzie nad zbrodniarzami w Jugosławii". Prawie omdlewam. Nawet pojawił się wizerunek s. Faustyny z odczuciem jej cierpień.

   Teraz sięgam po książkę „Życie Jezusa", która otworzyła się na słowach: „Ludzkość pozostaje dziś pod ochroną Niebios tak samo jak wówczas, kiedy zwykli ludzie wykonujący swe codzienne zajęcia spotykali w jasny dzień Aniołów i rozmawiali z wysłannikami Nieba w winni­cach i na polach. I dla was, zwykłych ludzi Niebo być może bardzo bliskie".

     Przepływa dzień: post, praca, modlitwy, natchnienie do pisania, dokładne trzymanie się zawołań Matki. Z radia płynie przepiękna muzyka powa­żna. Nastrojowo świeci lampka, cisza. Na ziemi jestem już w Niebie. Minęła północ. Płynie ulubiona piosenka: „El condor”.  Wreszcie mogę zjeść usmażoną rybę...          APEL

 

 

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 03 maj 1992

Odsłon: 1292

NMP Królowej Polski

    6.00 W nowym, pięknym płaszczu biegnę do kościoła, a z serca wyrywa się: „Ojcze! Dziękuję Ci za Pana Jezusa, za Matkę i za świątynię". Dzisiaj mam pragnienie uklęknięcia i przeżegnania się przed przyjęciem św. Hostii.

     Nie mam jak odwdzięczyć się za bezmiar otrzymanych łask i nie wiem jak mam to wyrazić, bo opieka nad krzyżem Pana Jezusa daje mi tylko dodatkowe radości. Mogę to sprawić poprzez godne przyjmowanie Ciała Pana Jezusa.  

   Poprosiłem o pomoc Duchu Św. i padłem na kolano żegnając się, a jakby ku pomocy zrobiła to przede mną mała dziewczynka! Jak się okaże tak już  z a w s z e  będę przyjmował Komunię świętą. „Matko Boża! to dla Ciebie, w podziękowaniu za wszystko. Bądź dzisiaj ze mną”.

   Proboszcz ostro wkroczył z najważniejszym punktem Mszy św. czyli ogłoszeniami! Teraz mam wielkie pragnienie pozostania w kościele, ale dzisiaj wypada dyżur w pogotowiu. 

    Z pacjentem trafiłem do szpitala, gdzie dowiedziałem się, że w nocy karetka została przecięta na pół przez pędzącego TIR-a. Zginął pacjent, znajomy sanitariusz, a reszta zespołu została poturbowana. Wracamy i rozmawiamy o wypadkach. Napływa obraz mojego przejazdu z rodziną w Krakowie. W ulewie nie zauważyłem pędzącego na nas samochodu i o włos byliśmy od śmierci. „Dziękuję Ci Matko! Dziękuję! Dziękuję”!

    Podczas obiadu żona czytała mi wiersz Romana Brandstaetterá „Hymn do Czarnej Madonny":

 „0 Madonno, Ptaszęca poetko.

  Gołębniku Ewangelii.

  Maryjna poetko Hymnu.

  Różdżko szukająca Boga.

  Matko Słowa. Matko Dobroci. Matko polskiej mowy.

  Madonno izraelska, Starochrześcijańska. Panno Jasnogórska,

  Czarna...".

     Na dyżurze czytam o przebiegu Objawień MB Pokoju  („Zawierzcie Mi całkowicie"), gdzie opis przebiegu widzeń, które zaczyna Matka Boża modlitwą „Ojcze nasz". Widzący na kolanach wpadają w ekstazę: poruszają wargami jak przy modlitwie i mając szeroko otwarte oczy. Z książeczki wystawała karteczka, która zawierała rozważania dotyczące tej modlitwy.   

    Wraca sprawa ankiety wśród dzieci o najlepszym ojcu ziemskim oraz obraz z „Nad Niemnem", gdzie chłopiec broni swojego ojca ziemskiego. Jakże to pięknie ułożone, bo po wyjściu z kościoła odmawiałem „Ojcze nasz”, a teraz słucham nagranej Mszy św. radiowej, gdzie lud śpiewa tą modlitwę:

„święć się Imię Twoje"...ilu wokół szkaluje Boga Ojca

„chleba naszego"...dla mnie tym chlebem jest św. Hostia

"jako i my odpuszczamy"...żałośnie wygląda nasze przebaczanie

„nie wwódź nas na pokuszenie"...to hartowanie stali (świętości)

„Amen" czyli „niech się stanie”, bądź wola Twoja.

   Dzisiaj Matka Boża jest ze mną: „Gdybyście wiedzieli jak bardzo was kocham, płakalibyście z radości". Ja wiem o tym, czuję to w środku mojego serca, a łzy faktycznie zalewają oczy. Matka wspomina o kwiatach dla Pana Jezusa, a ja widzę moje, które zanoszę pod krzyż Jej Syna.

    W „Niedzieli” była wzmianka o zbombardowaniu Sanktuarium Maryjnego w Medziugorja. Od jutra zacznę posty duchowe w intencji pokoju na świecie.     

    Przed snem przesłuchiwałem kazanie z Mszy św. radiowej, a tam Pan Jezus w obliczu śmierci mówi do mnie: „Oto Matka twoja. Oto syn Twój”.                          APEL

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 02 maj 1992

Odsłon: 1356

opr. 29.04.2011

    W śnie widziałem Jelcyna, który aerobikiem wyrażał radość i wyzwolenie, a trener krzyczał: „tak...tak”! Prawdopodobnie odbierałem jakieś „zabłąkane” sygnały telewizyjne, bo później będę oglądał transmisję meczu piłkarskiego z Rosji. Teraz jestem wśród hindusów!

    Wstałem, bo wystarczy tego „życia nocnego”. Wróciło pragnienie pisania o naszej Matce przez cały maj. Dzisiaj w sercu zwiastowanie: Bóg wybrał Maryję, która powiedziała posłanemu Aniołowi Gabrielowi „tak”.

    W przychodni nie było żadnego pacjenta, ale zaczęło się później: „umie­rająca” w czasie miesiączki, rana bródki i chore dzieci, które „polubiły mnie”, bo nie było pediatry.

   Piękna pogoda. Na działce roznosi się zapach palonych roślin. Napłynął obraz podarowanych r y b,  a wzrok przykuło żarzące się  o g n i s k o...znalazłem się wśród uczniów Pana Jezusa. Dziwne, bo dzisiaj, gdy to opracowuję na Mszy św. wypadło to w czytaniu: „ A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli żarzące się na ziemi węgle, a na nich ułożoną rybę oraz chleb. (...) Rzekł do nich Jezus: "Chodźcie, posilcie się!" (...) To już trzeci raz, jak Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał”. J 21, 1-14

     Podczas modlitw wołałem za „dusze nagle zmarłych młodych ludzi", bo wcześniej badałem dwie starsze panie, których synów pochowano na emigracji.

    Napływa refleksja dotycząca litanii do Matki Bożej. Dlaczego od lat powtarzamy te same zawołania? Czy chciałbyś, aby ktoś bliski tak prosił? Dlaczego w tych nabożeństwach nie ma życia? Jakby na potwierdzenie w „Niedzieli” trafiłem na wiersz Henryka Biłka:

    „Witaj, Królowo maja! Witaj, Królowo maja!

     Witaj nam, Panno Święta, bez zmazy grzechu poczęta! /../

     Witaj, promieni słońca Królowo! /../

     Najbiedniejszego stworzenia Pocieszycielko!

     Najnędzniejszego grzesznika Ucieczko!

     Myśli i pracy naszej Kierowniczko! /../

     Witaj, Królowo maja! Matko nasza”!

    Idę wolno do kościoła i dziękuję Matce Bożej za Jej „tak” Bogu, bo to przyniosło mi zbawienie. Szatan nienawidzi wierzących, a  szczególnie mających kult maryjny. Zwykły człowiek nie wie skąd ma tyle nienawiści w sercu, mocy  w słowach i wytrwałości w walce z wiarą. Teraz wpuszcza niechęć do spraw duchowych, ale w tym ataku przechodząca pacjentka mówi do mnie: "Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus”.

    Apostołowie kładą ręce na głowach namaszczanych kapłanów. Oczy zalały łzy, bo tak samo było ze mną podczas bierzmowania!

    Od wczoraj bliski mojemu sercu jest Stefan Ossowiecki, który podobnie jak ja szukał d r o g i („Świat mego ducha i wizje przyszłości"). W swoich rozważaniach pisze o Bogu, Stworzycielu wszystkiego i błędzie Izraelitów czekających na Mesjasza. Pyta dlaczego nie zebrał się dotychczas ich najwyższy trybunał? Jezus umarł dla naszego zbawienia, Jego krzyż musi być wywyższony, bo nie da uratować się świata bez prawa Bożego. W jego intencji przyjmuję św. Hostię i wołam do Matki Bożej podczas czytania litanii.

     Do nas dołączył Żyd Walery Amiel z artykułem: „Krzyż, który przestał dzielić" we „Wprost". Wszyscy mamy jeden pogląd, który zawiera jakby apel do świata: powinno się powołać rząd duchowy, Najwyższą Radę złożoną z ludzi pełnych mądrości bez parlamentów, kłótni i głosowań.

    To wyjaśnia moje marzenie o nakręceniu filmu „Obóz ziemia", gdzie jest pokazane nasze zesłanie. Szatan prowadzi ten obóz ze swoimi wysłannikami w czarnych „Mercedesach” i pełnią nienawiści do Boga - Ojca i Jego wysłanników (misjonarze, męczennicy i święci).

    Nie dziwi teraz dzisiejsze „patrzenie” obrazu Królowej Świata oraz czytanie w „Faktach i mitach” o Objawieniach w Patmos (Apokalipsa). Na ten moment z radia "Maryja" płyną słowa s. Faustyny z jej "Dzienniczka": "Mój Jezu! Codziennie jako hostia ofiarna staję przed Tobą i błagam Cię o miłosierdzie dla świata"...APEL