Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 07 maj 1993

Odsłon: 175

     Dzisiaj Pan dał wolny dzień na załatwienie różnych spraw.  Zły kusił "piwem" po wczorajszym wzmacnianiu się późnym wieczorem, a to już piątek. "Leczenie" sprawiłoby odsunięcie od Eucharystii! Pan sprawił, że skręciłem do fryzjera!

     Nagły smutek zalał serce z powodu obdarowania mojej rodziny, nie ujrzysz tego bez Światła Bożego. Nawet ten wolny dzień to wielka łaska Boga Ojca, który pomaga mi w codziennych sprawach!

     Ta pomoc czasami wywołuje zdziwienie, a nawet uśmiech. Tak właśnie będzie dzisiaj, bo mam naprawić krany, trzeba iść po fachowca, a właśnie natknął się na mnie! Zamierzałem kosić trawę, a trafił się facet z kosiarką.

     Słońce, malowanie nędznej budki z wizerunkiem Pana Jezusa Miłosiernego przed którym pali się lampka. Jak wielka to radość, bo to jest moja "pustelnia"! Zerwała się burza, a ja pomyślałem, że będzie mało ludzi na Mszy świętej wieczornej, co lubię.

    Nie kupuję "Rzeczypospolitej", a dzisiaj rozważano tam o uzasadnionej aborcji w niektórych przypadkach, a szczególnie o dzieci poczętych z gwałtu. Przez moje serce przepłynął promień Miłości Boga Ojca z Jego Światłem.

    Pomyślałem o żonie zgwałconej przez Serba, a ja wówczas jestem poddany próbie, ponieważ nie jest to moje dziecko, ale dziecko Boga Ojca! Cóż jest winne? Teraz, gdy to przepisuję (23.02.2024) z TVP płynie relacja z wojny Izraela z Palestyną, gdzie mężczyźni gwałcą nawzajem niewiasty "wroga"...

     Przecież przysposabia się sieroty, a w tym wypadku wojenne! Każdy musi zrozumieć, że takim jest każde dziecko poczęte...nawet najmniejsza myśl o zabiciu go jest karalnym  grzechem! Nie jest to problem do dyskusji lub referendum. Padłem na kolana z wolnym przeżegnaniem się i wołanie: "Ojcze mój! Proszę Cię z głębi serca o Twoje Miłosierdzie dla wszystkich zabijających dzieci, które powstają z gwałtów. Ojcze mój, miej miłosierdzie nad tymi osobami, naprawdę nie wiedzą co czynią"!

     Jako pocieszenie na działce wykluły się trzy ptaszki na które czekaliśmy. Napłynęła wielka radość Boża z odkrycia intencji, że będzie za matki które zabiły lub odrzuciły swoje dzieci oraz za te, które pragną zabić dzieci poczęte z gwałtu!

    Tuż przed koronką do Miłosierdzia Bożego przez serce przepłynęła "duchowość zdarzeń" sprawiająca łączność z Matką Najświętszą, bo...

- w przychodni dorzucili mi badania dzieciątek, a nawet kobiety ciężarne

- sąsiadka obok przyjęła "odrzucone dziecko", ponieważ rodzice są tak zajęci, że im przeszkadzało.

    Postanowiłem w ich intencji poświecić ten dzień i modlitwy oraz Mszę św. wieczorną. Łzy zalało oczy, bo to wypłynęło z głębi serca. Wzrok zatrzymały rozpromienione oczy Zbawiciela, którego wizerunek mam w gabinecie lekarskim, a dodatkowo Pan powiedział z "Prawdziwego życia w Bogu": "Zanim zaistniałeś, wielu wezwałem, aby mi służyli". Jakże cierpi Stwórca oraz Syn Boży widząc odwrócenie się ludu Bożego (90-98% nie obchodzi nasza wiara). 

      W Ewangelii (J 14,1-6) Jezus powiedział do swoich uczniów: "Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie. W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. (..) Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie."

     Popłynie moja modlitwa przebłagalna do Boga Ojca, aby przebaczył i odpuścił winy tym matkom. Podobnie prosiłem Pana Jezusa, a podczas koronki do Jego 5-u Świętych Ran łzy zalewały oczy. Napłynął obraz matki, która zginęła w Jugosławii po zabiciu dzieciątka z gwałtu!

     W tym czasie miałem dwa sekundowe sny (jak Napoleon na koniu)...

- oto jest przecinana pępowina łącząca płód z łożyskiem

- teraz odrywają nóżkę dzieciątka (aborcja)!

                                                                                                                           APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 06 maj 1993

Odsłon: 187

 Święto św. Apostołów Filipa i Jakuba

    Dzisiaj zaczyna się piękny dzień, a teraz gdy przepisuję to świadectwo (16 lutego 2024 roku)...podobnie, można powiedzieć "dzień podobny do dnia". Zacząłem moje modlitwy poranne, a wzrok zatrzymał obrazek Pana Jezusa modlącego się na kolanach! Syn Boży wołał do Boga Ojca na kolanach!

    Wyraźnie czułem obecność złego ducha, bo wówczas jest splątanie myśli i ucisk w sercu, niepokój tak jak napływające telepatycznie myśli od złego człowieka. W tym czasie demon zalał mnie pustką w sercu oraz tymi dla których celem życie jest łapanie wrogów ludu. Do gabinetu lekarskiego przybyło tylko dwóch pacjentów, ale nawet na nich złościłem się.

    Około 9:00 pokój zalał serce z serdecznym załatwianiem pacjentów. Nawet przewijał się specjalny ich zestaw:

- słaby od miesiąca...trzeba przeprowadzić diagnostykę

- półpasiec na klatce piersiowej z typowymi objawami (wysypka oraz nerwoból)

- stwierdziłem swój błąd, bo chora skarżyła się na bóle kolana, a miała zablokowany staw biodrowy do operacji (to typowy objaw)

- niejasne zmiany skóry u starszej pani wymagające diagnostyki

- przewlekłe zapalenie nerek z opornością na antybiotyki

- matka przestraszona kamicą u 42-letniej córki padaczką

- migrena, przestraszona miażdżycą (66 lat), pan młody po ślubie (72 lata) oraz szukający zdrowia, całkiem zdrowy do wieku. 

    Na co przyda się ciało, ale większość pokłada ufność w tym życiu. Taki powinien trafić do lekarza wierzącemu w nędzę medyczną. Jeszcze niedawno wszystko leczyli lewatywami, a nasza medycyna jest podobna!

    Po błyskawicznym obiedzie przybył ponownie specjalny zestaw pacjentów: dnawe zapalenie stopy, biegunka z lambliozy, babcia "umierająca" po zjedzeniu zakazanych pokarmów, duszność astmatyczna, kolka wątrobowa, bóle krzyża...powtórki recept oraz "jeszcze tylko ja"...czyli ostatni chcą być pierwszymi o 14:30!

     Podczas przejścia z żoną na wieczorną Mszę świętą serce zalewała cichość z pragnieniem milczenia (kłopot, bo przeważnie rozmawia się o niczym). Popłynie koronka do ukrytych cierpień Pana Jezusa w ciemnicy. Wielkie napięcie duchowe sprawia zasłabnięcie w ciele (tak mam).

    W tym czasie w Ołtarzu św. wzrok zatrzymał Pan Jezus z barankiem. Św. Paweł, mój profesor teologii wskazał (1 Kor 15,1-8) na zbawienie, które sprawia Ewangelia z wiarą w zmartwychwstanie, co pokazał Pan Jezus.

     Natomiast psalmista wołał wcześniej (w Ps 19,2-5): Ich głos rozchodzi się po całej ziemi, a Pan Jezus wskazał, że widząc Jego widzą Ojca. Tomaszowi doda (Ewangelia: J 14,6-14): "Ja jestem drogą i prawdą, i życiem." 

 

     Po Eucharystii klęczałem przed Panem Jezusem Miłosiernym, a wzrok zatrzymał fresk z Panem Jezusem Zmartwychwstałym, a serce zalewała radość (ekstaza)...aż pasowała część chwalebna różańca.

     W tym stanie poprosiłem Matkę Bożą o powrót córki do Boga Ojca...o przekazanie jej przez Matkę Bożą Panu Jezusowi. Po powrocie trafiliśmy na niewiasty kłócące się pod figurą MB Niepokalanej (przy naszym bloku)...o pieśń jaką mają śpiewać!

     W telewizji trwały też kłótnie pomiędzy opcją (Siwiec, Niesiołowski z biskupem) przeciwko bandzie czerwonych (Labuda, Zieliński plus Łętowska) z przerywającymi i ładnie mówiącymi.

Demon pokazał dzisiaj swoje rogi:

- kuszenie poranne z myleniem intencji

- kłótnia pod figurą i w telewizji

- postępowanie syna, który udaje młodzieżowca i coś szuka...przerwał studia na dziennikarza politycznego.

    W tym czasie z "Prawdziwego życia w Bogu" Pan Jezus powiedział do mnie: "Jesteś nicością i w wielu sytuacjach sprawiasz mi przykrość, obrażasz mnie i ranisz". To wielka prawda, bo nie przyjmuję cierpienia (inwigilacji) i zamiast modlić się za tych ludzi marnuję czas na rozważania o mojej krzywdzie!

     Moja nędza jest większa od innych, bo wiem, że Pan Jezus jest! Moja  nędzę jest największa, ponieważ ja wiem, że on jest! On jest i my tak!" Zarazem przez Vassulę Ryden padły słowa do mnie, że obecnie jestem sekretarzem Zbawiciela, a jutro będę Jego posłańcem. Dzisiaj, gdy to przepisuję i edytuję (luty 2024) wszystko się potwierdziło...

         Podziękowałem za ten dzień...

                                                                                                                                   APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 05 maj 1993

Odsłon: 181

     Kończy się wczorajszy dyżur w pogotowiu, a o 6:15 zerwano do chorej, która przyjechała na targ po koguta! Po powrocie do gabinetu lekarskiego padłem na kolana i w różańcu Pana Jezusa wolałem o sprawność do posługi Jana Pawła II.

    W tym momencie serce zalewał pokój Boży z brakiem poczucia pokus demona! Jak wielką łaską jest świadomość posiadania Prawdziwego Ojca. Jakże pragnę mówić o Nim do kapłanów. Mówiłbym mocno, ale w tym momencie nie padłem na kolana, a napłynął obraz świętej ze zgrubieniami od klęczenia.

     Na chwilkę podjechałem do domu, ale uciekłem, ponieważ trafiłem na zmęczoną żonę i płaczącą córkę. Ja właśnie byłem zalany pokojem i miłością od Boga. W takiej chwilce chciałbym obejmować i przytulać wszystkich ludzi: "O! Jezu mój! Jezu!".

     Wyrwało się pytanie: "dlaczego świat nie chce twoich darów Jezu?" Jeszcze przed chwilką byłem pełen złości na tych, co sprzedają lek córce, a teraz wiem, że mam prosić Matkę Bożą o jej uzdrowienie. Zobacz różnice..

Ziemia - dochodzenie swego, skarga na winnych, itd.

Niebo - prosić o interwencję Boga, ofiarować swoje cierpienia, modlić się w intencji podsuwanych przez demona, bo tylko Bóg może ich odmieniać!

    Nagle zrozumiałem, że ta intencja jest zgodna z cierpieniem Boga Ojca, który czeka na powrót każdego z nas. Ile cierpienia doznał ojciec syna, który odszedł do Hare Kriszna!

- Czy tam modlą się za innych?

- Nie przesuwają tylko paciorki chwalące Hare - Kriszna!

- Przecież to satanizm!

     Nadal trwał wielki pokój chwilami rozrywający serce, a właśnie przybyła matka kapłana, który będzie odprawiał pierwszą Mszę świętą...zdziwiona atakiem demona, ponieważ nie może odmówić nawet modlitwy "Anioł Pański". Wskazałem jej, że u mnie jest to codzienność.

     Umęczenie, ale radość aż do 15:00 z odmówieniem koronki do Miłosierdzia Bożego w intencji tego dnia. Czas płynie szybko i w drodze do kościoła odmawiałem moją modlitwę przebłagalną. Jak wielkim darem Boga jest Jego Świątynia na ziemi. Przed chwilką żona opowiadała o koledze Karola Wojtyły ("Lolka"), który na namawianie do seminarium odpowiadał, że jest niegodny być kapłanem.

    W Dziejach Apostolskich (Dz 12,24-13,5a) była wzmianka o działalności Piotra i Pawła. Dzisiaj, gdy to przepisuję (12.02.2024) stałem przed wielkim obrazem tych Apostołów. Natomiast w Ewangelii Pan Jezus stwierdził (J 12,44-50): "Ten, kto we Mnie wierzy, wierzy nie we Mnie, lecz w Tego, który Mnie posłał. (..) Nie przyszedłem bowiem po to, aby świat sądzić, ale aby świat zbawić."

     Będzie też mową o Matce Bożej szukającej Pana Jezusa świątyni! Jakże to potwierdza dzisiejszą intencję. Była też mowa o Światłości Bożej i wezwanie do ludu, aby "porzucił stare nałogi". Łzy kręciły się w oczach podczas wołań kapłana w intencji krajów Dalekiego Wschodu, gdzie jeszcze nie króluje Pan Jezus! Święta Hostia była w intencji tego dnia, a w litanii prosiłem Matkę Bożą o wspomożenie takich rodziców.

     Nie chciało się wyjść z kościoła, podczas powrotu płynęła modlitwa aż do koronki do 5-u świętych ran Pana Jezusa: w tym wypadku "za dusze tych, którzy czekali do śmierci na powrót dzieci"!

     Dzisiaj jest zimno i leje, dlatego źle znoszę głód z powodu postu w intencji pokoju w b. Jugosławii, który ponownie wisi na włosku. Na ten czas o 22:00 oglądałem Teatr Telewizji: "Żydzi miasta Petersburga". Przecież to dzieci wybrane przez Ojca Prawdziwego, który czeka na ich powrót! Wzrok zatrzymała książeczka: "Wierzę w Ciebie Boże żywy" na słowach:

     "Boże, źródło wszelkiego życia i miłości, Ojcze Pana naszego Jezusa Chrystusa! Ty pocieszasz rodziców w zmartwieniach i obejmujesz opieką swoje chore dzieci. Ty w swojej miłości odradzasz je do życia wiecznego. Nie dozwól, by grzech panował nad tym dzieckiem"...

    Napłynął obraz córki, kiedy biegała po kościele podczas Chrztu Świętego! Zobacz  naszą odpowiedzialność z obecnym jej winieniem! Poprosiłem, aby Bóg dał jej światło, co oznaczają rodzice i dom. Smutek zalewał serce, ponieważ zły trzyma ją mocno, a szkoda, bo to jest moje dziecko!

    Nawrócenie - cóż oznacza wszystko, gdy ktoś tkwi w ciemnościach! W ręku znalazła się książka Janusza Korczaka opisująca jego pracę podczas wojny i przypadłości chorych. Nagle zrozumiałem, że mam więcej pisać o moich pacjentach.

     Wiem też, że dzisiejszy dzień mojego życia i modlitwy są miłe Bogu Ojcu! Wszystko, co Boże jest tak bliskie mojemu sercu. Dzisiaj moim Ojcem Prawdziwym, który cierpi w głębi Swojego Serca. Przecież, to samo odczuwamy z żoną z powodu córki jest daleka od nas, odwrócona i nastawiona wrogo.

    Zawołałem tylko: "Ojcze pełen miłości miłosiernej. Dobry, cierpliwy, czekający na powrót dzieci...tak jak matki tych, którzy zaginęli bez wieści. Ojcze mój! Dobry Panie. Ty, który masz czas i serce jedno dla wszystkich. Spraw proszę, aby córka wróciła do nas i do Ciebie!"

    Podziękowałem za ten dzień, minęła północ, a serce zalewał pokój z tęsknotą za Bogiem Ojcem!                                                                                                                              APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 04 maj 1993

Odsłon: 186

   Wstaje zły dzień, bo córka obudziła mnie o 5.00, żona stęka z powodu migreny, a u mnie nasila się niechęć do świata i ludzi. Ta niechęć, w tym do spraw Bożych była od demona...właśnie podsuwał (w pierwszej osobie): "wezmę wolny dzień na złość pacjentom"!

- Na złość tobie pójdę do pracy i przekażę ją na ręce Matki Bożej...odpowiedziałem.

     Podczas otwierania garażu napłynęła osoba księdza Kordeckiego broniącego Częstochowy. Ilu tam było wątpiących, cóż moje sprawy.

     W przychodni było mało ludzi, nawet miałem przerwę w przyjęciach, którą przeznaczyłem na modlitwy, a demon niezmordowanie podsuwał "dobro": przepisywanie świadectwa wiary i porządkowanie gabinetu. To same dobro, ale w tym momencie chodziło o przerwanie modlitwy.

     To jest śmiertelny bój duchowy o każdą chwilkę naszego życia. Niewierzący, który żyje "normalnie" nie ma takich kłopotów. Skończyłem modlitwy uzyskując tak potrzebny spokój, a nawet pokój. Wróciła moc do pracy i miłość do ludzi.

     Wstąpiłem do pogotowia (w piwnicy), ale to zrywa "patriotów"...nie wolno mi tego robić. Po drodze wzrok zwróciło pudło z piszczącymi kurczakami! Teraz mówię do pacjentów...

- Niech pani uwierzy, że istniejemy po śmierci, a zapatrzyła się pani w gasnące ciało. To pułapka, bo na nic się nie przyda.

- Ma pani najpiękniejsze imię świata (Maria). Pani choroba w tym wieku jest popularna. Dlaczego pani się smuci przypominaniem zmarłego męża...tak wlecze za sobą krzyż, a trzeba go nieść z radością. Mąż już wie, że jesteśmy po śmierci, czeka na panią i teraz mówi przeze mnie. Proszę swoje cierpienie osamotnienia przekazywać na ręce Matki Bożej.

- Proszę odczytywać intencje modlitewne dnia.

- Demony nie znoszą Komunii św. u dzieci i będą dręczyć otoczenie.

       Przybyła pacjentka, która miała kartę, trzy razy cofała się w przybyciu, bo demon zalecał jej godzinę 14.00 (nie będzie mnie przed dyżurem w pogotowiu od 15.00). To był wynik jej kultu do Matki Bożej i rozumieliśmy tę próbę oszustwa. Niby nic, a właśnie nie miałem pacjentów...wypisałem jej wniosek do sanatorium. Moje serce zalała miłość do ludzi aż krzyknąłem: "Jezu! Jezu mój!" Nie wyjaśnisz tego naszym językiem. Jakże biedni są ludzi, którzy oczekują nagrody za wierność panom ziemskim.

      Dyżur w pogotowiu zacząłem od dalekiego wyjazdu podczas którego z radia płynęła piosenka: "dzisiaj nie będziemy narzekać na brak pracy", a z innej, że: "jestem tak zajęty, że nie wiem, kiedy pracować". Przypomniał się dziadek po wypadku, który nie ma komu przekazać gospodarstwa, a jest to warunek otrzymania świadczenia z KRUS-u.

     W tym czasie mijaliśmy samochody wypełnione materiałami budowlanymi, jakiś człowiek reperował koło samochodu, wzrok zatrzymały starsze panie w płachtach na biodrach sadzący kartofle, a obok domem chorego cała rodzina je przebierała.

      W czasie transportu chorego do szpitala popłynie moja modlitwa przebłagalna za ciężko pracujących, którzy nie mają na nic czasu. W smutku czekałem na przyjęcie pacjenta...w karetce chwyciłem twarz w dłonie odmawiając "Drogę Krzyżową" oraz "Św. Agonie Pana Jezusa"..."za dusze ludzi zapracowanych". Serce zalało współcierpienie z Panem Jezusem.

     W sekundowym śnie pojawiła się słoma i żłobek, a to było zaproszenie do odmówienia cz. radosnej różańca. Napłynęło poczucie istnienia Boga Ojca, Syna oraz Matki Jezusa. Na ten czas przejeżdżaliśmy obok domu z oświetlona figurą Matki Boże.

      Przykro mi, bo mimo rozejmu Serbowie atakują. Nawet spojrzała smutna MB Częstochowska. Tam ludzie popełniają samobójstwa z głodu, a ja syty i po kawie.  Jakby w ramach tej intencji wnosiliśmy na oddział ciężką pacjentkę.

      Dzisiaj, gdy to opracowuję posłuchałem natchnienia, aby otworzyć wizje C. A. Amesa "Oczami Jezusa", gdzie był opis trafienia Pana z Apostołami do wioski. Podszedł do nich porażony od dziecka (z trudem chodził). Powiedział, że prosił Boga o pomoc w pracy na polu.

- Jesteście darem od Boga, który jest dobry, "Chwała Bogu Izraela" - był tak szczęśliwy, że jego mowa przechodziła niemal w śpiew. Pan Jezus z Apostołami pracował tam do wieczora...

                                                                                                                       APeeL