Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 09 maj 2007

Odsłon: 866

opr.05.05.2010

    Na Mszy Świętej uwagę zwróciła wierna, która przed Eucharystią wykonała piękny i głęboki pokłon wyrażający pokorę i uniżenie. To święta chwilka, która wymaga godnego zachowania i najwyższego hołdu z naszej strony. Muszę tak czynić oprócz klękania.

    Łzy zalewały oczy, ponieważ przeszywały mnie sekundowe błyski Miłości Bożej. Kapłan podał mi trójkątną Św. Hostię, a bardzo lubię ten znak Boga. Padłem na kolana przed obrazem Trójcy Świętej. W oka mgnieniu doszło do całkowitej przemiany mojego serca, które krzyczało;

   „Jezu! Jezu! przyjmij to cierpienie za wszystkich odwróconych! Ojcze! To Twoje dzieci, każde inne...to bracia często zaćmieni, pozbawieni Twojego Światła; ważni, kłótliwi, równi, ale między swoimi. Jezu! pęknie mi serce”.

   W drodze z kościoła w powietrzu płynęły 3 mewy. Skądże u nas? W smutku uczyłem się grać na akordeonie piosenki ze słowami o Bogu, naszym Ojcu, który kocha nas, prowadzi i "czas nam wyznacza"! Ilu w to wierzy na świecie, a nawet w moim miasteczku nad rzeczką!?

    Z transmitowanej mszy radiowej płynął śpiew „idziemy z radością  na spotkanie Pana”, a kapłan mówił; „Boże obdarz nas siłą Swego Ducha”...

    W pracy z kasety płynęła pieśń; „Wielbić Pana chcę. On źródłem życia jest. Wielbić Pana chcę, radosną śpiewać pieśń”. Na ten moment wszedł pijak i powiedział: „Szczęść Boże”. Nie byłem pewny intencji, ale potwierdzi ją śpiewana przez siostrę organistkę ta właśnie pieśń; „Wielbić Pana chcę”.

   Dzisiaj, gdy to opracowuję mówiłem do pani, która klęka przed Eucharystią, aby tak czyniła, ale trzeba żegnać się w pełni, a nie niedbale. W domu trafiłem na słowa Pana Jezusa przekazane „negowanej” V. Ryden, że Bóg jest Duchem. Z tego wynika, że postawa zewnętrzna jest bardzo ważna, ale cześć powinniśmy oddawać Bogu Ojcu głównie w sercu.

   Dzisiaj, gdy to edytuję (22.10.2016) dodam jeszcze Słowa Pana Jezusa z tego przekazu, że: << Niektórzy nie posiadają żadnego wspomnienia o swoim Bogu (…) >> Taka jest prawda i to zapominanie narasta...

                                                                                                                                    APEL

 

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 08 maj 2007

Odsłon: 571

    W pogotowiu trafiłem na spokojny dyżur. Dziwne, bo zabrałem książkę „Szatan najgorszy wróg człowieka”, ale większość w to nie wierzy, ponieważ nie uznaje się zarazem Istnienia Boga. 

    Spójrz na wszystko z góry, aby ujrzeć - budowę duchową świata, ziemi i Nieba - z Szatanem i Bogiem Ojcem. To jest w moim instruktażu...z liniami rozprzestrzeniającymi się na kulę ziemską. Te sieci przenikają się...

    Przesuwają się wrogowie Boga; przywódcy typu Hitlera, Stalina, sekty, kapłani porzucający sutannę i szkalujący wiarę, szydercy w białych kołnierzykach, lekarze zabójcy, sataniści...to nie ma końca. 

    Z drugiej strony są męczennicy i dążący do świętości, a niżej namaszczeni kapłani oraz świeccy i wierni różnej maści...także w bogów wymyślonych.

   Teraz, gdy opracowuję zapis z telewizji płyną obrazy interwencji brygady specjalnej...dwa razy pomylili adres oraz walka uliczna w Atenach pomiędzy policją, a bojówkarzami.

     W tamtym czasie;

• córka przez 5 lat biła chorą psychicznie matkę, a nikt nie interweniował
• „Sprawa dla reportera” z krzykiem rozpaczy rodzin budynku przejętego przez mafię...potrojono czynsz, wyłączono wodę i prąd
• „Uwaga” facet walczy dwa lata o wydanie prawa jazdy
• napisałem pacjentowi pismo-interwencję
• w sprawie walczącej o rentę dzwoniłem do ZUS-u
• zatrzymał się zegarek, ustawiam programy w telewizji...muszę wezwać hydraulika, bo zepsuł się odpływ wody
• „Fakt” wzywa do walki z mobbingiem szefów
• niepełnosprawna skarży się na męża pijaka
• przybiegła siostra umierającego, bo pił „ruski spirytus”...skierowałem ją do pogotowia
• następna prosi o skierowanie do O. Psychiatrycznego, a jest psychiatra
• UE żąda usunięcia gniazd jaskółek z obór
• porwano dziennikarza BBC, którego wymieniono na terrorystę.

    Nie mogłem wyjść z Mszy św. po zjednaniu z Panem Jezusem. To przemiana, która następuje w sekundzie (ekstaza)...jak pękniecie kwiatka („piorun duchowy”). W nadbrzuszu i w sercu pojawia się słodki ucisk, a oczy zalewają łzy...

                                                                                                                                    APeeL

 

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 07 maj 2007

Odsłon: 529

     To całkiem inny dzień. Idę do garażu i śpiewam; „ja z Tobą mogę wszystko”. To słowa rosyjskiej piosenki, którą gram na akordeonie, gdzie; „ja od ciebie niczego nie otrzymam”. Na ten moment płynie inna, a w serce wpadają słowa : „właśnie chce się żyć”.

   W sercu odżyła prawdziwa chęć życia. Tak, bo z Bogiem można uczynić wszystko...nawet zawołałem; „dzisiaj z Tobą odżyła radość prawdziwa i chęć życia”. Napłynął obraz Korei Północnej z maszerującymi kobietami; „nie uratują króla liczne wojska”. Odeszła niechęć do moich wrogów i złych na mnie.

    Czytałem o darach Ducha Świętego, a kapłan mówił o Tej Osobie Trójcy Świętej. Dzisiaj dano nagły dyżur, a Krajewski śpiewa z serialu „M - jak miłość”.

    15.00 Nagle napłynęła łączność z Panem Jezusem, a zarazem ból rozłąki z tęskną miłością; „Jezu! Jezu! Jak Cię pocieszyć? Wiem, że z dłońmi pełnymi miłości...do wszystkich wokół i do Boga-Ojca, a także Twojej Matki. Jak mam Cię ubóstwić? Jak przekazać Twoją Miłość”?

    Na ten czas trafiłem do dziadka, który w oborze złamał biodro. Straszliwy upał, odór. a maciora leży z małymi prosiętami. On lubił zwierzęta, żył tym. Teraz inna chata. Strzecha nad obora, gniazda jaskółek. Zabieram ojca rodziny z zapaleniem trzustki.

   Przepływa świat tych, którzy są w miłosnej rozłące; marynarze, młodzi zakochani, żołnierze, wyjeżdżający za chlebem, będący w delegacji i tacy jak ja na różnych dyżurach (poza domem)...

   Na Mszy św. w tej intencji nie mogłem się ukoić. Po konsekracji duszę zalała słodycz, a łzy oczy, nie chciało się wyjść z kościoła...wołałem do Boga Ojca i wolno...wolno wracałem do świata. Nie można przekazać tęsknoty za Panem Jezusem. To tęsknota matki za dzieciątkiem i odwrotnie...

   „Boże Ojcze! Ile pokazujesz mi każdego dnia. Daj to przekazać”!

                                                                                                                   APeeL

 

 

 

 

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 06 maj 2007

Odsłon: 521

   Miałem wielki kłopot z odczytem tej intencji, ale nadeszła w ujrzeniu ludzi „żyjących dla życia”, a właściwie dla śmierci. Przykry jest fakt, że ludzie starsi, a w tym obdarowani emeryci marnują drugi dar Boga Ojca, którym jest c z a s (oprócz wolnej woli).

   Przez całe lata zapraszam takich do kościoła, ale bezskutecznie...wolą ławki i czczą gadaninę, skarżenie się na złe zdrowie i postępujące tetryczenie. Jest to wynik propagandy młodości, piękna z używaniem tego życia. Nawet w kościele nikt nie mówi o duszy i co jest z nami po śmierci.

W pogotowiu, podczas wyjazdu do miejscowości, gdzie przed każdym domem jest ławka mówiło się o wezwaniu do ławkowców. Przed moim blokiem też zapraszałem sąsiadki - mające czas i trwając sercem w poprzednim systemie - na Mszę św. i życie wiarą...

- Ja jeżdżę do Częstochowy...wykręciła się jedna z nich.

- Po co jechać tak daleko, gdy ma się dwa kroki „tam, gdzie dzwonią”?

- Pan zostanie świętym, ale co wyprawiają latający do kościoła?

- Nigdy więcej nie usłyszy pani ode mnie zaproszenia do kościoła oraz słowa o naszej wierze...

    Zarazem cierpię z powodu otumanienia ludzi przez Szatana!

- oto "wierząca” głosi, że żyje się tylko raz! Ja wówczas mówię, że ma trzeba dodać; "tak. ale wiecznie!"

- pragnąca ładnego wyglądu („figury”)...nie chce słyszeć o poście duchowym!

- rezolutna staruszka czyta i ogląda kryminały

- wypaleni pracą na roli chodzą po sądach

- mająca chorego męża skarży się na przymusowe życie w czystości

- córka podwieziona na przystanek autobusowy poprosiła o forsę, bo wszystko wydała na aparat określający płodność!

    Starzy ludzie powinni mieć spokój, a tu niedziela z wnuczkiem. Nie mogę być na „mojej” Mszy św. bo w ulewie trzeba jechać z nimi na inną. Podczas próby odczytu intencji napłynął jałowy bieg samochodu oraz przypomniał się piękny pogrzeb policjanta. Cóż da wymienianie jego zasług przez kapłana, błyskanie światłami przez radiowozy i salwy kompanii honorowej?

    Nawet teraz w bólu wołam; "Jezu! Jezu mój! Kto był u Twych Stóp w momencie śmierci? Matka, Jan i kilka niewiast...dobrze, że chociaż Ciało zabrał Józef z Arymatei!”

                                                                                                                                    APeeL