Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 22 wrzesień 2002

Odsłon: 473

   Nagła decyzja: „Msza św. o 7.00”. Pięknie śpiewał chór, „patrzył” wizerunek Ducha Świętego, a Królestwo Boże było na wyciągnięcie ręki. Mówiłem do siostry organistki o Bogu, a w Dobrej Nowinie padną słowa o Królestwie Niebieskim dla którego pracuję (jako najemnik).

   Największa radością mojego obecnego życia jest odczytanie intencji modlitewnych dnia. Po Eucharystii padłem na kolana i nie mogłem wyjść z Domu Pana, a w czasie powrotu do domu miałem ukazany cud stworzenia wszystkiego: od słońca poprzez kwiatki do dzikich krzewów.

    Spójrz teraz na budowę ciała fizycznego...od strony lekarza. Mózg jest wykorzystany dopiero w 5 %, bardzo skomplikowane jest oko (sowy dodatkowo widzą jak przez noktowizory), narząd równowagi (ile kłopotów mają cierpiący na jego zaburzenia...w tym alkoholicy z ataksją), wielkim cudem jest ręka człowieka (nie mają jej inne stworzenia).

   Garstka widzi też cud stworzenia przyrody, która została nam podarowana „abyśmy czynili sobie ziemię poddaną”, ale jest niszczona przez widzących tylko zysk, eksploatację dla swoich wygód, a nawet świadome jej niszczenie (śmieci wyrzucane się do oceanów).

   Dzień skończy się składaniem łóżeczka dla wnuczka. Nasze narodziny to największy cud...z przypomnieniem, że ciało otrzymujemy od rodziców, a w momencie poczęcia wcielana jest dusza (cząstka Boga Ojca), która zostaje uwolniona w momencie śmierci. Sama śmierć jest też cudem, bo nagle dowiadujesz się, że „umarłeś”, a jesteś i nigdy nie chciałbyś wrócić do ciała z życiem na zesłaniu.

   Jakby na znak wzrok zatrzymał wizerunek Dzieciątka Jezus na tle Św. Hostii oraz Zbawiciel z Sercem w koronie cierniowej i przebitymi dłońmi. Nie widzą ludzie też naszego odkupienia i Cudu Ostatniego (Eucharystii)…

                                                                                                                                  APeeL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 21 wrzesień 2002

Odsłon: 967

Opr. 24.09.2011 i edyt. 14.12.2014

    Radość, bo mam wolny dzień i czeka mnie spotkanie z Panem Jezusem. W kąpieli śmieję się z własnego ciała w budowie przypominającego cechy różnych zwierząt. Dzisiaj, gdy to opracowuję na Mszy św. Bóg stwarza świat:

    „(...) niebo i ziemię. (...) światłość (...) wody pod sklepieniem (...) ciała niebieskie (...) różne rodzaje dzikich zwierząt (...). Wreszcie Bóg rzekł: "Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje (...)”. Rdz 1, 1 - 2, 2

    W „Faktach i mitach” 16/2011 Marek Krak męczył się w art. „Troski zwierzęce”. Jako przedstawiciel „trzeźwo myślących” wciskał czytelnikom pogańskie poglądy o powstaniu wszystkiego w wyniku Wielkiego Wybuchu.

   Dalej kategorycznie stwierdził, że: „(...) religia zapomina, iż stwarzając Boga, stwarza po­średnio pytania o to, skąd on się wziął i dlaczego właściwie istnieje (...)”.

     Ja wiem, że Bóg Istnieje, a Pan Krak stwierdza, że ja Go stworzyłem! To wielka brednia podsunięta przez Szatana. Nie ma żadnej łączności pomiędzy wiedzą,  a  Mądrością Boga oraz wiarą (łaską).

   W kościele trafiłem na spowiednika. Po oczyszczeniu duszy w podziękowaniu pocałowałem figurę Pana Jezusa na krzyżu. W Ew. Mt 9 była mowa o Jezusie, który przybył powołać grzeszników podobnych do mnie.

   Po przyjęciu  św. Hostii popłakałem się, a dusza zawołała: „Jezu! Boże! Jezu!”. Serce zalało pragnienie cierpienia wynagradzającego, bo wówczas także kupiłem „Nie” obrażające Boga. Po odczycie intencji jasna stała się radość ze spotkania z Panem Jezusem, bo wielu prowadzi tryb życia zwierzęcy.

    Wróćmy do artykułu: „(...) religie zlekcewa­żyły zwierzęta, a z człowieka uczyniły boskie­go zarządcę, który może się panoszyć na zie­mi tak jak Bóg na niebie. (...)  w tej zaślepionej py­sze (...) wymyśliły teologię duszy nieśmier­telnej. Przyznały ją ludziom, ale odmówiły zwierzętom (...)”.  

    Wprost łzy lecą po twarzy jak czyta się słowa autora o miłości do zwierząt, ale zarazem obrażanie Boga oraz mojej wiary.

     Nie wolno jeść rosołu z koguta i kaszanki, bo zawiera krew świni. Ja dodam, że rośliny także czują ból i dlatego trzeba je obierać błyskawicznie, a idąc do kościoła omijałem dżdżownice, które wyszły ze szpar między betonem i przeniosłem zabłąkanego ślimaka! Takie są serca nienawistnych katolików...w stosunku do zwierząt.

    Pan redaktor kontynuuje: „(...) Wierzący nie lubią też słuchać o istnie­niu wśród zwierząt przejawów uczuć wyższych (...) obrzędy pogrzebowe (...) u słoni (...) hipopotamy, przeżywają głębo­ko śmierć swoich partnerów (...) celibat niektórych owdowiałych wilków i łabędzi (...) dotkli­wie przeżywaną utratą potomstwa przez nie­które ptaki i ssaki”...

   Zgadzam się całkowicie, bo małpy nie regulują płodności i nie poddają się aborcji. Żaden piesek, kotek i wieloryb nie obraża swojego Stworzyciela, a ptaszki i drzewa w lesie śpiewają na chwałę Boga naszego...od świtu do nocy! Najbardziej rozczuliłem się przy c e l i b a c i e  wilków. To tak jest, gdy ktoś najpierw pisze, a później myśli.

     Dzisiaj, gdy edytuję ten zapis Trybunał Konstytucyjny uznał słusznie, że „ubój rytualny” jest legalny. W telewizji pojawiła się posłanka Katarzyna Piekarska z SLD, która jest przeciwniczką tego przeogromnego cierpienia zwierząt znanego nam ze Stacji Krwiodawstwa.  

    Ponieważ jako człowiek, Polak, lekarz i katolik zostałem pozbawiony wszelkich praw to może wstawi się za mną: zwierzęciem na dwóch nogach, bo tak jesteśmy traktowani przez psychiatrów (jedność pycho-fizyczna) bez duchowej...                                                                            APEL

 

 

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 20 wrzesień 2002

Odsłon: 980

     5.45 Zrywa budzik, a z serca wyrywa się dziękczynienie: „Tato! Jezu! jeszcze jeden dzień życia z Twojej łaski”. Łzy zalały oczy, bo napłynęła płaskorzeźba Pana Jezusa Zatroskanego, którego podarowała mi pacjentka chora na rzs, gdy dojeżdżałem do Instytutu Reumatologii w W-wie.

    Nigdy nie przypuszczałbym, że przetrwa ze mną do końca. Przechodząc na emeryturę zabrałem go z gabinetu lekarskiego. Teraz tam są gołe ściany (Europa). Idę i płaczę, ale to okaże się nieprzypadkowe.

    W telewizji wałkują „sprawę” b. ministra sprawiedliwości Lecha Kaczyńskiego, który stara się o prezydenturę W-wy. Przeciwny temu jest „Bolek” i znalazł się jakiś malowany biznesmen z Rosji. Dalej króluje fałsz i intryga. Izrael atakuje Palestyńczyków, a dzisiaj wspomnienie męczenników koreańskich. 

Łzy zalały oczy podczas Komunii św.

7.00 – 18.30! Tyle pracy i ani chwilki wytchnienia:

- córce biednej daję zaświadczenie do pracy (może nie ukarzą)

- kierowca zawodowy, miał zatrzymane przez policję prawo jazdy, wydaję mu zaświadczenie, bo znam go i jest w wielkich tarapatach (może nie zabiją, bo mogę wydawać tylko amatorom)

- kobieta wyjeżdża „za chlebem” do Włoch, a ma migotanie przedsionków - co za dzień, bo wciąż muszę z litości łamać prawo

- w pogotowiu spotkałem kolegę, który w wypadku stracił biodro (kierowca karetki zginął), chodzi o kuli i wszyscy wiedzą, że nie powinien pracować w medycynie ratunkowej

- zaszczepiona do zabiegu operacyjnego dostała uczulenie (pokrzywka)   

- zgłosiła się rolniczka, która po upadku na plecy złamała kręgosłup, a nie otrzymała renty

- ofiary wśród Palestyńczyków po ataku Izraela.

    Wracam do domu o 19.00, a trafiłem na wypadek: pijany młodzieniec w „Audi” wpadł pod ciężarówkę i uciekł. Ból niewinnego kierowcy.

    W TV pokazują dwóch rolników: jeden jest właścicielem pola, a drugi zasadził brukselkę („sami swoi”). Nie można zebrać plonu! Kobieta wezwała telewizję, bo gnojówka od sąsiada podchodzi pod jej mieszkanie. W wielkim bólu odmawiałem koronkę do miłosierdzia.

   Narodził się wnuczek, ale dzisiejszy dzień nie nastraja do radości...              APEL

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 19 wrzesień 2002

Odsłon: 1043

    Zawsze po poście (w środy i piątki w intencji pokoju na świecie) mam pragnienie spotkania z Panem Jezusem i przyjęcie św. Hostii. ale teraz smakuje śniadanie.

    Pan jest dobry, bo mam świeży chleb baltonowski (przywożą z odległości 35 km), twaróg z ziołami, pasztecik i bułkę z budyniem!   

    Wielu chorych jest nasyłanych na mnie przez złego. Powiesz, że to niedorzeczność ale musisz zrozumieć, że ja jestem przeciwnikiem szatana. Mówię o nim i ujawniam techniki jego działania, bo jego nie ma!

    Tak samo jak nie ma służb specjalnych. Jakie służby? Przecież to urojenie? Wszędzie widzieć spiskową teorię dziejów! To takie mydełko na oczy. Przecie towarzysze nie po to zabili 200-300 milionów ludzi, aby teraz oddać władzę i trafić tam, gdzie jest ich miejsce czyli na fotel, ale elektryczny.

     Piszę, a żona powoduje raz za razem spięcie. Wyobraź sobie ileś woltów, które zatrzymują serce, a ciało tańczy od kurczów mięśni. Szatan ma podobne metody działania. Jego nie ma, a jak umrzesz z przepracowania to przecież nikt na niego nie wskaże!

     Z chorymi wymagającymi opisów na rentę umawiam się na środy i piątki, a oni przychodzą jako pierwsi w czwartki! Pacjentce załatwiłem miejsce w oddziale rehabilitacji, podałem przez znajoma zlecenie na transport. Czekała, ale nikt nie przyjechał! Dzisiaj ze zdenerwowania dostała zaburzenia rytmu serca i karetka znalazła się.

    Seria, bo następny ma migotanie przedsionków. Jest karetka, ale bez obsady, bo kolega kierownik nie dotarł na dyżur z innej pracy. Trwa udręka, a zegarek po upadku wskazywał „lepszy” czas.

    W środku bałaganu zadzwoniła pacjentka i prosiła o imiona mojej całej rodziny, ponieważ jedzie do Watykanu i ma załatwić takie błogosławieństwo u JP II! W czasie pocieszania pacjentki, która przeżyła czwarty  pogrzeb w rodzinie...w krótkim czasie wniesiono osiem kart chorobowych. Pacjentka wróci jeszcze na końcu przyjęc, bo zmienił się właściciel zakładu (w ten sposób panowie tego świata nie płacą podatków).

    Wracam do domu o 15.00, a ból zalewa serce, bo mam wielkie pragnienie modlitw, a nie znam jeszcze intencji. Syn zabrał jeszcze ciepły samochód, bo właśnie rodzi się wnuczek. Trwa smutek. Wołam skulony do Boga i nie pragnę niczego więcej oprócz modlitwy.  Tego nie można przekazać naszym językiem.

  Koi sen. Po chwilce wahania idę na nabożeństwo wieczorne. Płynie koronka do miłosierdzia, a pod kościołem trafiam na słowa pieśni: „Ty nam błogosław, ratuj w potrzebie”... Św. Paweł mówi, że on nie pracuje, ale łaska Boża z nim.

    Św. Hostia pęka na pół „My”, a w sercu słowa związane z błogosławieństwem Boga. Błogosławieństwo to jakby życzenie pomyślności. Jest błogosławieństwo i przekleństwo. „Patrzy” Jezus Miłosierny.

    W domu trafiłem na nagraną przez mnie piosenkę o Matce „przytul do serca i pobłogosław”.  Łzy zalały oczy...                                                                         APEL