Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 03 styczeń 1995

Odsłon: 1176

opr. 13.09.2010

   Zaczynam stary zapis, a Jarosław Kaczyński mówi o odpowiedzialności polityków, bo mamy być państwem demokratycznym, państwem prawa, państwem elementarnej sprawiedliwości. „[...] Musimy walczyć o Polskę, ale nie możemy walczyć o Polskę inaczej niż razem z Kościołem [...]”.

   Wraca tamten poranek, gdy po wstaniu napłynęły sprawy: Urbana z prawym Polakiem Benderem (wygrał po 10 latach),  nędza katolickiego „Słowa”, „Nie”,  księża - patrioci, Wałęsa i czerwony Sejm RP oraz oddani okupantowi sowieckiemu i hołubieni (Berling, który zatrzymał się nad Wisłą, a dalej...dalej „dobry” Gierek). 

    Wzrok padł na „Państwo” Platona, które otwiera się na stronie o ustrojach: kreteński i lakoński, oligarchia, demokracja i dyktatura. Tam słowa „[...] czy myślisz, że ustroje powstają skądś tam [...] tworzą je ludzie, którzy są w państwie - oni pociągają w swoja stronę”!

    W pracy nawał. Wielu proszących o zwolnienia, a wśród nich bogata cholewkarka, bo w „zimie nie idzie”! Poprzez różne dary tracę pokój i radość serca. Wychodzę umordowany i trafiam na rozgoryczonego kierownika, którego zwolniono, bo przyszli ważniejsi.

    On nigdy nie powinien być na tym stanowisku, którego trzymał się kurczowo, a nie nadawał się od początku do końca. Demokracja demokracją, ale ważny jest „mierny, bierny, ale wierny”. Płynie koronka do miłosierdzia w tej intencji.

   W ręku  książka Ryszarda Kapuścińskiego „Cesarz” , gdzie opisy okrutnych tortur stosowanych przez zwalczające się strony. Przypominają się zbrodnie Sowietów w gułagach na wyspach Morza Białego.

    Zwyrodnienie władzy może mieć różny charakter, a zabijać mogą od słowa do broni. Do kompletu pasuje artykuł z "Nie z tej ziemi"...właśnie wypadł z "bałaganu": „Tajemne zapiski magów Hitlera”.

    Nadszedł czas pustki i poczucie „skundlenia”. W sercu zazdroszczę żonie, bo zarabia mało, ale w czystości może iść na spotkanie z Panem Jezusem. Ten stan będzie trwał jeszcze wiele godzin.

    Dziwne, bo z objawienia MB w Garabandal płyną słowa:”[...] ludzkość ma przeżyć krótkie, ale bardzo bolesne odczucie własnej nędzy. Nędzy wewnętrznej”! Stary kalendarz otwiera się na aktach pokuty.

    Padłem na kolana i odmówiłem całą cz. Bolesną „za nędzników u władzy”. Przepływa Pawlak, Wałęsa, kryzysy, okrucieństwa w Czeczenii, kruchość pokoju. Zarazem podziękowałem za dach nad głową, a ręku specjalna modlitwa o ochronę do Boga Ojca.

    Nic się nie zmieniło, bo dzisiaj 13.09.2010 trwa demontaż państwa, wyprzedaż, zadłużanie, które doprowadzi do utraty niepodległości, a to zdrada. Ma rację Jarosław Kaczyński, ale obudził się za późno. Właśnie spotkałem kolegę lekarza,  zwolennika PO:

   - Ty jesteś za obecnym rządem i prezydentem...za opcją fałszu, rozkradania Polski i panoszenia się służb specjalnych.

    - Zdziwiony pyta skąd wiem o tym?

    - Stąd, że jestem Polakiem, patriotą i katolikiem.

    Nic nie odpowiedział. Zadzwoniłem do Belwederu i ponowiłem propozycję podjęcia się mediacji w spawie krzyża smoleńskiego, ale centrala to jakaś pani z głosem sprzątaczki, która nigdzie nie łączy...tylko sama odpowiada. Próbowałem połączyć się z rządzącymi w moim  samorządzie lekarskim, ale telefon krzywdzicieli milczał.

   Nie poszedłem na Mszę św., a z pisma patrzy wizerunek Anioła podającego św. Hostię. Tak otrzymywała Ciało Zbawiciela - w dniach niemocy spowodowanych gruźlicą - s. Faustyna. To znak dla mnie, bo galery w przychodni sprawiły także moje zesłabnięcie.

   Nawet dzisiaj, gdy to przepisuję łzy kręcą się w oczach, a moje świadectwo pokazuje cierpienie duszy zawołanej przez Boga.                                                            APEL                                                              

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 02 styczeń 1995

Odsłon: 734

    W śnie przestraszyła mnie sfora psów i rzuciłem słuchawką, bo ktoś z obcego terenu wzywał wizytę. Później okaże się, że będzie taka...do zmarłej! Zacząłem wcześniej, ale wyraźnie czułem atak złego. Nie chodzi o dużą ilość pacjentów, ale to niepokój i zamęt, który powtarza się w takich sytuacjach:

- nie mogę zrobić kawy, a jest niezbędna w mojej pracy (w mózgu stymuluje przechodzenie ATP w AMP...tak jak ropę w benzynę)

- złapać kojącej muzyki...na każdej fali "kocia"

- nie mogę się skupić i wszystko się myli...nawet trafiło się dwóch panów Kowalskich!

   Trwał nawał chorych, ale z Nieba falami napływała wzmacniająca słodycz, a to znak, że czeka mnie ciężki dzień pracy. Szczyt udręk był o 13.00 aż zawołałem: „Ojcze! zmiłuj się nade mną!” W tym czasie kolega spokojnie wychodził z pracy (płacą równo), a na mnie czekają galery...

   Rządzi lewica i zdrajcy...wszystko jest po staremu. Tracą pewność, ale udają wygranych. Czy to Polacy? Dzisiaj, gdy to przepisuję nic się nie zmieniło. Trafiła się córka matki, która jest św. Jehowy. Wskazałem jej na błędy sekty: nie uznają Pana Jezusa za Syna Bożego, nie ma u nich Eucharystii. Na nic zda się znanie Pisma na pamięć!

   Tuż przed zakończeniem przyjęć wszedł kapłan z błogosławieństwem Bożym. To wprost Bóg Ojciec mówił do mnie: „wiem o tobie, wiem!”. Łzy zalały oczy. Do domu trafiłem po 16.00, a przywitała mnie - poprzez nowy egz. „Echa Medziugoria” - Matka Boża Pokoju. Tam były słowa: "Bez modlitwy nie możecie żyć ani mówić, że jesteście moimi. Modlitwa jest radością /../ tym czego pragnie ludzkie serce /../.”

   Zerwałem się na Mszę św., a zły podsuwał kieliszek wskazując: "przecież tak się umęczyłeś”. Rozświetlone miasto skojarzyło się z Królestwem Bożym. Nawet zapytałem Boga czy dostaniemy się tam z żoną? Napłynęła pewność, że tak będzie!  

   Zdziwiony słuchałem czytań (1J 2, 22-28) o Jezusie Mesjaszu: „Któż jest kłamcą, jeżeli nie ten, który zaprzecza, że Jezus jest Mesjaszem. Ten właśni jest Antychrystem /../ Kto nie uznaje Syna, nie ma też i Ojca." W Ew. J1, 19-28 św. Jan Chrzciciel mówi: „Pośród was stoi Ten, którego wy nie znacie."...

   Natychmiast poznałem intencję modlitewną tego dnia. Łzy popłynęły po twarzy, wzdychałem, a serce zalewała dobroć Boga Ojca. Całkowicie ustąpił głód. Podczas odmawiania koronki pokoju uwagę zwróciły słowa do mnie: ”Twoja miłość Ojcze do mnie sprawiła, że zesłałeś na świat Syna Swego”.

   Nagle mój syn prosi o pomoc...muszę przywieźć go z koleżanką z pracy. Przez to trafiłem do kościoła w Zbroszy Dużej pw. św. Jana Chrzciciela. Tam był oświetlony krzyż z napisem „Oto syn Twój”. Tak właśnie mówi do nas Pan Bóg.

   Przypomina się zapis z 30.04.1994 „Jakże inny jest każdy dzień w łączności z Bogiem Ojcem. Człowiek już tutaj jest w Niebie! Naprawdę nie jest trudno wrócić do Boga. W tej chwilce nie ma syna, ale gdy wróci zawsze mu otworzymy. On wie, że zawsze będzie witany z radością. Im wcześniej wróci tym większą sprawi nam radość, bo niepokój budzą późne powroty.”

    Dawałem dzisiaj świadectwo i prosiłem Boga o pomoc...tak jak mój syn mnie.

                                                                                                                                        APeeL

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 01 styczeń 1995

Odsłon: 710

    Na dyżurze w pogotowiu przeszkadzały wystrzeliwane race...lud chwalił bożka o nazwie: początek nowego roku. Wielu wcześniej postanawia poprawę, rzuca picie alkoholu i palenie tytoniu upijając się przed północą lub depcząc papierosy. Całkowicie zapominają o swojej nędzy. Przybędzie później ofiara takiego postanowienia...dziadek, który palił 40 lat i zemdlał bez nikotyny.

    Tuż po przebudzeniu poprosiłem Matkę Bożą, aby było z moją rodziną i chroniła nas. Proszę też Pana Jezusa, ale z lękiem, bo wówczas będę miał jakieś cierpienia duchowe. W tym momencie wyjaśnię, że nasz Bóg Jest w Trójcy Jedyny z zarzutem abnegatów lub wyznawców bogów wymyślonych, że wierzymy w wielobóstwo.

    Kontakt z naszym Tatą (Deus Abba)...każdy zna od dziecka mając dobrego ojca ziemskiego. Inny jest kontakt z Bogiem Panem Jezusem...często dla mistyków oznacza współcierpienie, bo wciąż trwa walka o zbawienie grzeszników.  Wreszcie bliskość Boga Ducha Świętego, która przynosi nam wiele łask.

   Nic nie mogę napisać bez natchnienia Boga...nie mam nawet chęci na modlitwę, a cóż mówić o opracowywaniu dziennika! Wówczas z włączonego radia popłyną słowa błogosławieństwa naszego  Boga Ojca! Przecież dobrzy rodzice czynią to samo swoim dzieciom.

    Podczas powrotu z dyżuru towarzyszyły mi pięknie śpiewane Godzinki (radio samochodowe). Teraz w telewizji pojawiła się MB Częstochowska i śpiew Jej czcicieli. Łzy zalały oczy, bo tak właśnie nasza Mama - na początku nowego roku - daje znak o Sobie.

    Nie wiem dlaczego „patrzył” Pan Jezus w koronie cierniowej ("współcierpienie"), Jezus porcelanowy („czystość”), MB z Lourdes i Matka przytulająca Dzieciątko. Tak, bo jest to dzień Świętej Bożej Rodzicielki.

   Idziemy do kościoła, jest piękny dzień wiosenny, a żona opowiada o cierpieniach dzieci z rozbitej rodziny. Teraz chór śpiewa o Narodzeniu Pana Jezusa, a wzrok zatrzymał Opiekun ziemski św. Rodziny. Napłynęły obrazy dzieci nie mających ojca lub matki z opiekunami, a także adaptujący takie dzieci oraz rodziny zastępcze.

    W sercu pojawił się ks. J. Bosko, a w telewizji trafię na wywiad z ks. Nowakiem o dzieciach. Wzrok zatrzymają postacie świętych z dziećmi. Przesuną się obrazy opiekunów: ciotka, która pomagała żonie na studiach, córeczka Marta, którą opiekowałem się podczas hospitalizacji żony, opiekunki malutkich dzieci w szpitalach, dwójka półsierot w naszej rodzinie. Moje serce było blisko Matki Bożej, a kapłan mówił o opiekujących się dziećmi.

   Zapowiedź podawania Komunii św.! Dzisiaj Pan Jezus przejdzie wzdłuż naszej świątyni (kapłan będzie podawał Ciało Zbawiciela stojącym). Łzy popłyną po twarzy na ubranie, a nawet będą spadały na ziemię. „Nie było miejsca dla Ciebie”.

   Nadal nie ma miejsca - w sercach większości ludzi - dla Pana Jezusa. Podczas adoracji Najświętszego Sakramentu - z czytaniem litanii do Imienia Jezus - skuliłem się, a świat przestał dla mnie istnieć. Później odwiedziłem matkę ziemską, a Matce Najświętszej zapaliłem lampkę…

   Dzisiaj, gdy to przepisuję (24 kwietnia 2018 r.) trwa oblężenie Sejmu RP przez matki z dziećmi niepełnosprawnymi, a w moim sercu jest małżeństwo, które codziennie uczestniczy w Mszy św. z synem przywożonym na wózku inwalidzkim…

                                                                                                                   APeeL

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 31 grudzień 1994

Odsłon: 1105

opr.07.05.2010

NMP Matki Łaski Bożej

„Nie zna śmierci Pan Żywota

chociaż przeszedł przez jej wrota”.

      Po abstynencji w Adwencie upiłem się! Wstyd spojrzeć w oczy Pana Jezusa Miłosiernego. W słabości i upadku  widzimy własną nędzę. Teraz mojemu sercu bliska jest Maryja Najświętsza.

     Wierz mi, że żadnego nędznika nie odrzuci...każdego przytuli jak Prawdziwa Matka! Na ten moment „Prawdziwe Życie w Bogu" otwiera się na słowach Pana Jezusa; „Kiedy umierasz ze smutku Królowa jest zawsze przy tobie (...) Twoja Mama troszczy się o ciebie „moje” dziecko, tak jak troszczyła się o Mnie. W twojej nędzy i strapieniu, przybiega do ciebie i wprowadza cię do Swojej Komnaty (...)". Tak jest naprawdę.

    Mam świadomość, że bestia może zabić człowieka. Przed chwilką, gdy dojeżdżałem do Krzyża Pana z wielką jasnością napłynął obraz podobnie „uciśnionych braci". Smutno w sercu, a „Anioł Pański" muszę zaczynać kilka razy.

    Na Mszę św. trafiłem dokładnie „W Imię Ojca i Syna i Ducha Św.". W wielkim smutku przepraszam Boga Ojca. Nie mogę przystąpić do Komunii Świętej.

    Płyną czytania 1J 2,18-21 „Dzieci jest już ostatnia godzina (...) właśnie pojawiło się wielu antychrystów (...) gdyby byli naszego ducha, pozosta­liby z nami (...) żadna fałszywa nauka z prawdy nie pochodzi".

    Kapłan prosi o modlitwy; „za tych, któ­rzy nie dążą do wieczności"...wyczuwam, że to intencja. Napływa obraz z wczorajszego dnia, gdzie małżeństwu tłumaczyłem i rysowałem nasze życie w ciele oraz śmierć jako powrót z wygnania do życia, a staruszek śmiał się z tego.

    Podjechałem pod "mój" krzyż, gdzie zapaliłem lampki. Ludzie nawet w takim dniu zapominają o Matce Najświętszej, Panu Jezusie i Ojcu Prawdziwym. Żonie kupiłem storczyka w maleńkim wazoniku, a ona podarowała Matce Niepokalanej piękne róże i wielki świecznik (figura „przyszła” pod nasz blok).

    Pada deszcz, brzydko, ale czuję powrót pokoju...nawet zauważyłem lecącego gołąbka. Dziwne, ale z „bałaganu”, który wniosłem do pokoju lekarza dyżurnego wysunęła się Pani Jasnogórska, którą znalazłem w kościele, a w ręku mam kalendarz z wizerunkiem Matki. Z włączonej kasety płyną słowa zwiastowania.

    Radość zalała serce, bo wrócił do mnie Pan Jezus, a sprawiło to radosne dzieciątko, które właśnie zbadałem! Wyszedłem, a na niebie znak; stado gołębi. To nie jest przypadkowe, ponieważ nadejście Pana oznacza Pokój Boży dla świata.

    Nagle zrozumiałem dlaczego w dzisiejszym dniu przewijają się dzieciątka (cała poczekalnia z matkami), a z telewizora płyną obrazy zwierząt z małymi. Znowu badam chłopczyka, a jego  mama jest w ciąży.

    Teraz Pan pokazuje mi drzewa z pożółkłymi liśćmi (śmierć pozorna) i odrośl z przewalonego drzewa (śmierć to życie), a także stary pień z pustym środkiem (śmierć prawdziwa). Wzrok zatrzymał krzyżyk przybity do drzewa; znak pokonania śmierci, bo przybycie Pana otworzyło Niebo.

    Przed chwilką rozmawiałem ze starszą pacjentką, która mieszka naprzeciwko kościoła i kocha to życie, Wskazałem jej na łaskę, bo podobna pani mieszkająca na Syberii ma do świątyni 130 km.

  12.00 „Anioł Pański", Kierowca włączył kasetę, gdzie służący w wojsku śpiewa „o dziewczynie, która urodziła mu syna", a on nie może przybyć i wozić ją w złotej karecie. W biednej chatce załatwiam dzieci, a patrzy na nas Św. Rodzina. Po powrocie słucham kolędy; "Narodził się Bóg Dziecina w Betlejem”. Znowu dzieciątka...tak jakbym pracował w por. D.

    15.00 Płynie Koronka do Miłosierdzia „za tych, którzy nie pragną życia wiecznego", a towarzyszy mi ból Boga Ojca, bo tylko garstka pragnie powrotu do Nieba. Właśnie słychać dzwony kościelne...czas płynie. 

    Zbliża się północ, a moje serce zalewa smutek, ponieważ tyle niebezpieczeństw i zła, a świat się cieszy. Zapaliłem lampkę, padłem na kolana i wołam do Pana Jezusa Miłosiernego.

    Płynie modlitwa, a towarzyszą jej wybuchy, strzały, race...ziemia świętuje zakończenie starego roku, a w tym czasie Rosjanie atakują braci Czeczenów. Nad ich zniszczoną stolicą unoszą się stada gołębi! Tak wygląda królestwo księcia ciemności.

    Jakże jasno widzę umęczony świat, który potrzebuje pomocy Pana Jezusa i Jego Pokoju. Szatan w cierpieniach i kłopotach mami ludzi w różny sposób i powoduje odwracanie ich od Boga Ojca, a nawet odrywanie...on wie, że człowiek w cierpieniu jest zagubiony.

    Wychodzę i kończę cz. chwalebną różańca, a na niebie tańczy świetlista „korona” z pobliskiej dyskoteki. Pięknie. Odwiedził mnie syn i przyniósł kasetę z nagraniem słów piosenki o Niebie.                                                                                                APEL