Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 09 maj 1994

Odsłon: 524

    Po wstaniu napłynęła niechęć do kościoła i pójścia na Mszę świętą, ale w tym momencie wzrok zatrzymał Pan Jezus upadający pod krzyżem. W natchnieniu odczytałem, że: „największą wartość ma  przybycie do Mnie w niechęci".

    Natychmiast zerwałem się do Domu Pana z sercem zalanym niechęcią do tego świata...z jego strukturą i ziemianami (tak nazywam żyjących dla życia), którzy mają tutaj wszystko: od sklepów poprzez wille i samochody. Ze smutkiem patrzę na domy, które strzegą wielkie psy. Te domy, najbardziej czyszczone zakurzą się kiedyś i nie będzie po nich śladu. Naprawdę nędzny jest ten świat...

- Dlaczego ludzie tak bardzo trzymają się ziemi?

    Ile ten świat daje wiele cierpień: oto przy budce maleńkie gniazdko z parą ptaszków i pięcioma jajeczkami, które trzeba cały czas ogrzewać własnym ciałem. Gdy przeszkadzamy, ostrzega o tym ojciec siedzący na pobliskim drzewie…

    Zarazem mamy Królestwo Boże z miłością do Ojca Prawdziwego i wszystkich ludzi. Zdziwisz się, ala zarazem napłynęło pragnienie oddania życia dla Pana Jezusa. Wróciła osoba księdza Jerzego Popiełuszki...

    Popłynie moja modlitwa „za zawołanych", których wielu zginie atakowanych przez szatana i jego wysłanników! Idę mały i cichy jak baranek na rzeź. Napłynął obraz Pana Jezusa w czasie Bolesnej Męki! Nie krzyczał, nie skarżył się!

    Jako pierwszy znalazłem się w kościele, jeszcze ciemnym, a Matka Boża stojąca przed kościołem, która trzyma w ręku wieniec...wprost mówiła do mnie: "to dla ciebie"...czyli taki wieniec chwały. W tej ciemności popłynie moja modlitwa, a uwagę przykuje figura Pana Jezusa Dobrego Pasterza.

    W czytaniach (Dz 16) Apostołowie ochrzcili słuchającą ich Lidię: „bojąca się Boga”, której Pan otworzył serce. Takie drogi są w życiu powołanych. Ja dzięki modlitwom pacjentek 6 lat temu na dyżurze w pogotowiu padłem na kolana i przeżegnałem się, a nie czyniłem tego od 20 lat!

    Natomiast Pan Jezus w Ew (J 15, 26-16, 4a) ostrzegł, abyśmy nie „załamali się w wierze”. Nadejdzie czas, że będą nas zabijając w różny sposób sądząc, że czynią dobrze, bo „nie poznali ani Ojca, ani Mnie”...

    Po zjednaniu z Panem Jezusem w Eucharystii wracałem jak baranek prowadzony na rzeź. Nawet nie miałem pretensji do zagubionych braci, którzy marnują czas na pilnowanie mnie, chodzącego do kościoła. Żal mi ich, ale nie mam możliwości przemówienia do decydentów. Wiem, że muszę przyjąć to prześladowanie. Ponadto w pracy nie chcę tracić czystości poprzez dary.

   Dalej serce było zalane bólem podczas odmawiania Drogi Krzyżowej. W tym czasie w telewizji popłynął rady: jak siedzieć i jak się odzywać, jakie postawić filiżanki!

    Z powodu przewagi ciała duchowego padłem sen do 11:00, a po przebudzeniu wzrok zatrzymały białe narcyzy! Wiem, że jest to znak od Matki Bożej. Dalej trwało męczenie przez zniewolonych i czuwających...

    Chyba chodzi o ćwiczenie wybranych przez pana ziemskiego, z przekonaniem ich, że służą ojczyźnie i jakiemuś dobru! To typowe sowieckie oszustwo, a właściwie demoniczne (dziel i rządź)...zarazem badanie ich wierności, bo jeden pilnuje drugiego.

   Ludzie nie wiedzą, że jesteśmy na wiecznym podglądzie i podsłuchu z odczytem naszych myśli…

                                                                                                                                APeeL

 

   

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 08 maj 1994

Odsłon: 511

 

 

    W nocy czytałem przekaż Pana Jezusa do Vassuli Ryden o Swoich doznaniach na krzyżu. Na ten czas w pogotowiu zerwano do ambulatorium: do dwóch młodych z ranami głowy po uderzaniu się butelkami.

   O świcie "holowałem" poród, a po drodze spotkaliśmy 4 zepsute samochody jadące na giełdę...W karetce rozmawialiśmy o wicemarszałku marszałku Sejmu RP Ludwiku Kernie (1991-1993), któremu porwano i wydano za mąż córkę (17 lat)....ślubu kościelnego udzielił kapłan! Przecież wiedział o wszystkim z telewizji!

   Napłynęły obrazy moich prześladowców z „ruską” chorobą („łowców szpiegów”), ale właśnie Pan Jezus mówi do mnie: „Dla ciebie byłem prześladowany. Ja jestem tym, który wyzwolił cię od śmierci”...*

    W ten sposób Pan pokazał mi marność mojego cierpienie na tle Bolesnej Męki. Zawołałem tylko „Boże Przedwieczny miej miłosierdzie nad śpiącymi, niech się przebudzą”.

    Podczas przejazdu miałem pokazane:

- opuszczone i zniszczone budynki PGR

- plakat rozebranej dziewczyny w świetlicy

- niewierzącego, który tylko wszedł i wyszedł z kościoła na pogrzebie matki

- gołąbka z uszkodzonym skrzydełkiem, który próbował wlecieć.

   Nie wiedziałem czy mam jechać do Sanktuarium w Lewiczynie, ale w ręku znalazł się obraz tej właśnie Madonny. Później dowiem się, że są to miejsca mocy na ziemi. Ponownie przepłynęły obrazy uszkodzonych lub zepsutych ...

- złość żony i psujący pokój

- wierni władzy ludowej, a zarazem odwróceni od Boga...

- komary atakujące z wściekłością, przerwany sen, zmarnowany czas...

- w głowie pokusa ukazująca zepsute otoczenie.

    Atak był słuszny, ponieważ wzbudził nienawiść do Matki Bożej i do tego wyjazdu. Nagle ujrzałem atak wroga Boga i ludzi! Zrozum, że jest to także twój wróg! Zarazem napłynęły obrazy szukających szczęścia poza Bogiem Ojcem! W tym czasie z radia samochodowego popłynie melodia Krajewskiego: "Kwiaty we włosach".

    Każdy ma inną drogę duchową i inne poczucie szczęścia. Ja teraz pragnę Pana Jezusa Nie wolno mi podejmować żadnej decyzji w złości!  Zobacz mój ból, a na tym tle cierpienie Boga Ojca:

- córka uczy się o Bogu (teologia), ale niedzielę spędza ateistyczne, nie siada do śniadania i obiadu, szkodzi sobie lekami, jest bliska samobójstwa

- koledzy lekarze żyjący pracą, bliscy odejścia...wiara dla nich to fantasmagoria

- emeryci i inwalidzi marnujący czas...dar Boga.

   W tym momencie trafię do umierającego, u którego byłem wcześniej (zawał, udar i guz w płucu) leży teraz pod obrazem Jezusa Miłosiernego po przyjęciu Ostatniego Namaszczenia…

    Podczas podwiezienia córki do autobusu zatrzymałem się pod figurą Matki Bożej, gdzie dałem jej świadectwo mojej wiary i poprosiłem, aby skierowała się do Matki Bożej, bo  ginie w oczach. Wskazałem jej na jej większą odpowiedzialność, ponieważ wszystko wie ode mnie i nie będzie mogła powiedzieć: nie wiedziałam!  „Jezu mój! Jezu! Dlaczego mi to pokazujesz? Jak wielki jest Twój ból!” 

    Właśnie za oknem pojawił się uszkodzony przez alkohol, który ledwie trzymał się na nogach. Przepłynęły obrazy takich stanów u mnie i to na wycieczce do Częstochowy, gdzie upiłem się. „Matko wybacz"...pocałowałem wizerunek Czarnej Madonny. Podczas odmawiania Drogi Krzyżowej i św. Agonii wzrok zatrzymał ptaszek zabity przez samochód.

    Sanktuarium, gdzie wróciłem ostatecznie do Boga trafiłem na piękną pogodę i popłakałem się przy stacji Drogi Krzyżowej: Pan Jezus na krzyżu. Później napłynie zdanie do mnie, że: zostałem wybrany i mam przynieść owoce. „Matko! Tobie przekazuję moje grzechy: gadulstwo, zniecierpliwienie i złości”. W intencji tego dnia (za uszkodzonych) była Eucharystia.

   Teraz oglądam relację z zabijania górników w kopalni Wujek, zabijanie w Jugosławii i w Rwandzie. Trafię na wstrząsający obraz...kobieta będzie strzelała do ludzi. Zmarła też 33 osoba wypadku autobusowego! Późno, a w ręku wspomnienie lekarki o księdzu Jerzym Popiełuszce:

- Jurek, oni ci nie darują, Oni Cię zabiją

- przez śmierć i pogrzeb można więcej powiedzieć niż za życia... Odpowiedział!

    Moje serce zalał wielki smutek, a duszę uczucie rozłąki z Panem Jezusem oraz Ojcem Prawdziwym. Szatan nie daje spokoju mojej rodzinie, dzieli nas, powoduje kłótnie...właśnie niespodziewanie przyjechała córeczka.

      „Dziękuję Ci Panie Jezu za te doświadczenia"…                                   APeeL

* „Prawdziwe Życie w Bogu” t 3 str. 335

 

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 07 maj 1994

Odsłon: 502

MB Dobrej Rady

    Jeżeli wszedłeś na drogę prowadzącą do  ś w i ę t o ś c i  to ostrzegam cię przed atakami Belzebuba we wszystkich przejawach kultu Matki Bożej. Spotkają cię mylące „podpowiedzi”, kuszenia, a nawet sromotne upadki.

    Tuż po przebudzeniu z priapizmem „spojrzała” figurka Pana Jezusa padającego pod krzyżem (z białej porcelany)...to ewidentna prośba o czystość z zaproszeniem na Msze św. o 6.30. Demon natychmiast podsunął 7.30! Dla niewierzącego nie ma to żadnego znaczenia; „msza jak msza”.                    Przepłynęły obrazy („duchowość zdarzeń”) potrzebna do odczytu tej intencji;

- w śnie tłumaczyłem jakiemuś zomowcowi, że „oszukano go, bo nie jestem szpiegiem”

- Jan Turnau, staruszek z „Gazety wyborczej” stwierdził, że Kościół istnieje 2 tys. lat, a „Gazeta wyborcza” dopiero pięć lat!

- artykuł „Mnóstwo wolności” w Gazecie Polskiej

- szydzenie z Kościoła Świętego w „NIE” (z „kapownika spowiednika”)

- Adam Michnik i Jerzy Urban jako przykłady manipulujących słowem…

    Lud śpiewał, a moje serce przenikała miłość to tych odwróconych braci! W tym czasie kapłan mówił o naszym wybraniu przez Stwórcę, a zarazem wskazał na podział: dzieci Boga Ojca i wybierający ten świat czyli "wolność" ze sprzyjaniem ciału z odrzuceniem Praw Bożych...

    Św. Paweł stwierdził: „Jeśli więc z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus zasiadając po prawicy Boga” (Kol 3, 1). Pan Jezus dodał w Ew. (J15. 18-21): „Jeżeli was świat nienawidzi, wiedzcie, że Mnie pierwej znienawidził. Gdybyście byli ze świata, świat by was kochał jako swoją własność. Ale ponieważ nie jesteście ze świata, bo Ja was wybrałem sobie ze świata, dlatego was świat nienawidzi”.

    Dziwne, ponieważ po przyjęciu Ciała Pana Jezusa nadal byłem atakowany przez złego! Zapomniałem, że dzisiaj jest święto Matki Bożej i właśnie będzie czytana litania. Sam Pomyślałem o wielkiej łasce, bo tego Chleba Życia pragną aniołowie w niebie! Łzy zalały oczy, a podczas zbliżania się kapłana do Monstrancji, aby nas pobłogosławić z serca wyrwał się krzyk: „Jezu! Jezu! Jezu!”

   Zważ, że szatan słusznie „zalecał" Mszę świętą o 7:30! Ominęłaby mnie litania i błogosławieństwo Monstrancją. Wszystko poznasz po owocach…

    Po wyjściu z kościoła biegłem odmieniony duchowo z pragnieniem powrotu do Królestwa Bożego! Myśl uciekła do świętych, a szczególnie moich imienników! Teraz Pan wskazał na znak: oto wielki pies i mały  odwrócony brzuchem do góry (w geście całkowitym uległości). Tak ma być w wypełnianiu Woli Boga Ojca.

   Na koniec tego dnia popłynie potwierdzenie intencji, bo w radiu Maryja padną słowa o posiadaniu, oddawaniu lub umiarze w korzystaniu z dóbr tego świata z zakazem niszczenia tego, co otrzymujemy od Boga.

    Tuż przed północą Pan Jezus ponownie powiedział do mnie: „Zaprosiłem wielu na moją ucztę, ale bardzo niewielu chce na nią przyjść (…) wzrastajcie w mojej bogactwach i nie martwcie się (…) Moje Królestwo jest teraz blisko”.**

           Dziękuję Jezu za ten dzień…

                                                                                                                                   APeeL

* „Prawdziwe Życie w Bogu” t. 2

** „Prawdziwe Życie w Bogu” t. 3 str. 463

 

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 06 maj 1994

Odsłon: 526

Święto św. Apostołów Filipa i Jakuba

    Dzisiaj, gdy opracowuję to świadectwo wiary wzorem Królestwa Ciemności dla świata jest KRLD, gdzie bożkiem jest władca (pan życia i śmierci) z dworakami. Zobacz ich „płaczków” https://www.youtube.com/watch?v=22D0eNlzk3o

    Ten kult nie dziwi ludzi „normalnych”, ale dawanie świadectwa wiary w Boga Objawionego, Stwórcy naszej nieśmiertelnej duszy to wg kolegów psychiatrów jest „brak krytycyzmu w stosunku do własnych przeżyć”. Zważ na zawiłość języka Belzebuba...

    W Królestwie Ciemności jest też „dekalog”: bożkiem jest władca z dworakami (pan życia i śmierci)...dalej już leci: „zabijaj tych, co nie z nami”, kradnij, ale nigdy nie przyznawaj się do tego, „patrz w oczy i kłam”, zalecenie pożądania żony towarzysza jest wykluczone...natomiast opozycjoniści siedzą z wybrankiem/ką nasłaną.

    Tylko w mojej rodzinie jest sześć takich „lewych” małżeństw. Trzeba przyznać, że strona demoniczna nie dopuszcza do ślubów kościelnych, bo można trafić do „kapownika spowiednika” (wg Jerzego Urbana), ale cywilne można brać przez telefon.

   Ten wstęp był potrzebny, aby ujrzeć z czego zostałem wyrwany (zawołany), wybrany i obdarowany...jak nikt na ziemi i chwalę się tym jak małe dziecko.

    W ciemności padłem na kolana z wołaniem: „Ty mnie powołałeś do życia modlitewnego. Przepraszam za moje upadki, tyle dobra można uczynić każdego dni. Jezu mój. Ojcze! Tato!”

   Łzy zalały oczy, bo przed godziną czytałem o moim imienniku Apostole Andrzeju...nigdy nie modliłem się do niego! Teraz poprosiłem: „Św. Andrzeju Apostole pozostań moim opiekunem. Proszę Cię, Boże przyjmij wszystkie cierpienia Syna Twego za tych, którzy nie uznają Twojego Prawa”.

    Teraz na Mszy św. Paweł powie (1 Kor), że będziemy zbawieni dzięki Ewangelii, a Pan Jezus zapewni nas w Ew (J 14, 6-14): "Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. (…) Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie?" 

   Kapłan wskaże siostrze solenizantce, że zawsze jest coś bliskiego, co łączy nas ze świętym o naszą imieniem. Ja w tym czasie zapytałem św. Andrzeja Apostoła; jak żyć? W jego imieniu odpowiedział mi kapłan: w umiłowaniu prawych Bożych! Popłakałem się, a kościół był pełen ludzi. Po zjednaniu z Panem Jezusem Eucharystycznym chciałem zostać w kościele, ale wszyscy wychodzili.

   Po zatrzymaniu wzroku z „Prawdziwego życia w Bogu” padną słowa do mnie (3 t. str. 416): „Kocha Mnie ten, kto przyjął i zachowuje Moje Przykazania”.

    W drodze do pracy serce zalewała radość z poczuciem, że każdy dzień mojego życia jest inny i piękny. Wzrok zatrzymało wielkie drzewo z trzema rozgałęzieniami, a obok małe uschnięte. Zjednoczony z Panem Jezusem unikałem ludzi, ponieważ takie spotkania sprawiają rozproszenie.

    Dzisiaj nie było nawału i bałaganu, dalej trwała radość duchowa, której namiastką jest radość ludzka. Teraz proszę żonę ciężko chorego, aby nie zmarnował cierpienia i przyjął ostatnie namaszczenie. Pocieszyłem przestraszoną śmiercią, bo mamy duszę i po śmierci wracamy do Boga. Na ten czas przyszła do mnie młoda dziewczyna Maria, a ja powiedziałem jej, że ma najpiękniejsze imię świata.

    Z szafy wyjąłem stare znaczki z wizerunkiem kościoła świętego Apostoła Andrzeja (w Krakowie). Przypomniało się prośba do niego o znak. Teraz serce zalał słodki ucisk. Po wyjściu z pracy odczytałem intencję tego dnia, a w ręku znalazł się zapis katechezy córki z 14 grudnia 1988 roku z tytułem: „Grzechy przeciwko Bogu”...

     Przepływały obrazy odrzucających prawa i nakazy Boga Ojca...

                                                                                                                                     APeeL