Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 14 czerwiec 2015

Odsłon: 1182

     Pisałem do 3.00 i po przebudzeniu poszedłem na Mszę św. o 7.00. Dzisiaj w niedalekiej parafii będzie uroczystość związana z Ryszardem Kuklińskim, a właśnie w naszej zostanie odsłonięta tablica poświęcona ofiarom katastrofy w Smoleńsku.

    Jest mi przykro, bo moja ulubiona stacja drogi krzyżowej: „Oto Matka twoja, oto syn Twój”...została rzucona w kąt! Na wielu nabożeństwach Pan Jezus przekazywał mnie Swojej Matce...

    Ja kilka lat temu upominałem się o wypełnienie drugiej połowy istniejącej już tablicy („Golgota”), ale bano się napisać „Katyń + Smoleńsk”. Teraz odwaga staniała i mamy już prawie mauzoleum...inna władza zmieni wszystko jak Biedroń w Słupsku, który usunął ze swojego gabinetu obraz Jana Pawła II, ale pozwala przychodzić do pracy w urzędzie z psem.

       Stałem na zewnątrz kościoła, a przez głośnik Bóg mówił alegorycznie przez proroka Ezechiela (Ez 27, 22-24), że na wyniosłej górze zasadzi  „wierzchołek z wysokiego cedru”...ułamaną gałązkę, która „stanie się cedrem wspaniałym”. Dodał jeszcze, że drzewa polne poznają, że "Ja jestem Panem (...)”. Dzisiaj jest to proste, bo Pan Jezus otworzył Królestwo  Niebieskie i możemy wracać.

     Psalmista wskazał (Ps  92): „Dobrze jest śpiewać Tobie, Panie Boże (...) dziękować (...) z rana głosić Twoją łaskawość, a wierność Twoją nocami. (...) Zasadzeni w domu Pańskim, rozkwitną na dziedzińcach naszego Boga. (...) Nawet i w starości wydadzą owoc, aby świadczyć, że Pan jest (...) Opoką (...)”...

     Eucharystia dała trochę pokoju, a wieczorem wróciliśmy z żoną na nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa. 

    Chwilami chce mi się płakać, bo Bestia wdarła się także do Przedsionków Pańskich. Nawet oczy wielu kapłanów nie widzą brudu i bylejakości, braku kultu Boga, który zaczyna przytłaczać świecka celebra.

     Zamiast ubrać się w wory pokutne, dzień i noc czuwać na zmianę przed Najśw. Sakramentem, już dzisiaj powołać Pana Jezusa na Króla Polski, poświęcać codziennie cały naród NSPJ i wciąż pościć o chlebie i wodzie dla Matki Bożej Pokoju...uczestniczymy w „gierkach” i zmawianiu się w „izdebce”.

    W walce politycznej, a zarazem w walce z Kościołem świętym wykorzystuje się Świątynię Boga Objawionego na różne świeckie wydarzenia oraz promowanie władzy lokalnej...

   Przez to tracimy błogosławieństwo, bo Bóg nie potrzebuje rywalizować z bożkami, które są „atrakcyjne”. Wiara to łaska wymagająca wielkiego wyrzeczenia...trzeba oddać swoją wolę Bogu Ojcu, bo to jest jedyna droga do świętości. Niech nikt nie zawłaszcza Świątyni, gdzie w Tabernakulum jest Pan Jezus, Syn Boga Żywego.

    My robimy pomniki, tablice pamięci, głosimy przemówienia, kompanie honorowe, a to wszystko nic nie znaczy dla dusz potrzebujących naszego wsparcia modlitewnego, przyjęcia cierpień zastępczych („dusz-ofiar”) i nieustających nabożeństw, bo samo zawołanie kapłana; „módlmy się” nie ma wielkiej mocy...

    Dopiero 25 czerwca mogłem opracować ten zapis i po kilku próbach doszedłem do ostatecznego odczytu intencji. Wyszedłem na spacer modlitewny i w uniesieniu wołałem do Boga w mojej modlitwie, a zły intensywnie mi przeszkadzał: mylił, wpuszczał rozważania...

   Jakby na pocieszenie podarowano mi truskawki i spotkałem potrzebnego mechanika, ale z pośpiechu zostawiłem klucz w drzwiach. Dobrze, że siedziałem w nocy...prawie do rana.   

                                                                                                       APEL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 13 czerwiec 2015

Odsłon: 1216

    Przed wyjściem do kościoła na kolanach i z płaczem podziękowałem Bogu, bo w jednej sekundzie odczułem wielką łaskę posiadania wiary oraz świątyni z kapłanami.

    To oznacza możliwość uczestnictwa w spotkaniu z Panem Jezusem, którego obecność wyraźnie poczułem. Człowiek nie mający takiego kontaktu duchowego nie zrozumie tego, wróg wiary nazywa to „nawiedzeniem”, a psychiatrzy szukają choroby. 

    Tutaj należy się uwaga, ponieważ taka intencja nie ma nic wspólnego z naszym pojęciem zabawy, wesela z głupimi żartami przy zastawionych stołach. Nawet trafię w „Polsacie” na występ „kabaretu” w którym przebrany za księdza żartował z „kościelnym”...z Mszy św.!

    Nie dziwiłem się aktorom z diabelskiej łaski, ale nie mogłem pojąć, że  wielka sala śmieje się z Misterium i klaszcze...płacąc za to wszystko! Ja nie wiem jak Bogu w takim momencie nie pęknie Najświętsze Serce! Wyobraź sobie, że narażając własne życie wyciągnąłeś tonącego, a on później opowiada o tym i wszyscy się śmieją!  

    W szczerej radości dziecka szedłem do kościoła odmawiając moją modlitwę, a bliskość Boga zalewała serce. W ławce zostałem oślepiony słońcem padającym przez witraż na moją osobę. "Patrzył" też wizerunek Ducha św.

    W tym czasie od Ołtarza Świętego padły słowa mojego ulubionego proroka Izajasza (Iz 61, 1-9): "Ogromnie się weselę w Panu, dusza moja raduje się w Bogu moim, bo (...) sprawi, że się rozpleni sprawiedliwość i chwała wobec wszystkich narodów”.

    Psalmista wołał (Sm2): „Całym swym sercem raduję się w Panu. Raduje się me serce w Panu, moc moja dzięki Panu się wznosi (...) To Pan daje śmierć i życie, w grób wtrąca i zeń wywodzi. Pan uboży i wzbogaca, poniża i wywyższa”.

  Rodzice Jezusa wracali po skończonych uroczystościach i nie zauważyli, że Jezus został w Jerozolimie...”przypuszczając, że jest w towarzystwie pątników, uszli dzień drogi i (...) wrócili do Jerozolimy szukając Go".

    Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. "Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?" Łk 2, 41-51

    Padłem na dwa kolana, a kapłan podał mi wielką trójkątna Eucharystię, która rozpłynęła się, ale pozostała mniejsza, twarda, którą długo trzymałem w ustach (tak jak lubię).

   Wróciłem wstrząśnięty, a na końcu tego dnia zostałem pobłogosławiony z Kaplicy MB Częstochowskiej...przez dwóch biskupów!                                                                                             APEL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 12 czerwiec 2015

Odsłon: 1258

Najświętszego Serca Pana Jezusa

   Siedziałem do 3.00 w nocy, nie byłem na Mszy św. porannej, właśnie dzisiaj załatwiałem różne sprawy i męczyłem się z przenoszeniem zapisów...ledwo zdążyłem na Mszę świętą.

     Spotkał mnie wstrząs duchowy, gdy w czytaniu Longin przebił bok umierającego Pana, bo w „Fakcie” była diagnoza kardiologa, że Zbawicielowi pękło serce...stąd tak wielkie wypłynięcie św. Krwi. 

   My nie mamy świadomości, że nasz Bóg jest Osobą, a Jego cierpienie jest podobne do cierpienia każdego ojca ziemskiego pomnożone przez miliardy. Oglądamy ludobójstwo, ale nie mamy łaski łączenia się z sercami wszystkich ofiar.

    Rani nawet garstka ludzi na Mszy św. a miasto tak obdarowane. Padłem na dwa kolana, a św. Hostia zamieniła się w mannę z Nieba...jakby w podziękowaniu za napisanie aż 7 świadectw wiary. Po litanii do NSPJ i gongu na błogosławieństwo Monstrancją pojechałem nad jezioro i odmówiłem koronkę do Miłosierdzia Bożego.

   Pan Bóg wskazał mi intencję z dnia 11.06.1995: „za przynoszących wstyd Bogu”. Wejdź: menu- chronologicznie, a w okienku kliknij wszystkie zapisy i w kilka sekund przeczytasz tamten zapis. Minęło tyle lat, ale nic się nie zmieniło, bo nadal ranimy Najświętsze Serce Pana Jezusa.

    Właśnie w telewizji pokazują mężczyznę, który mieszka z wielką świnią! W TVN walczą z chorobami, które kasuje olej zawierający marihuanę, a młody człowiek siedzi w koszulce z symbolem tego narkotyku i bajdurzy o leczeniu.   

     On ma interes, ale jaki ma specjalista z psychiatrii Marek Balicki, dwukrotny minister zdrowia z doskoku, który w miesięczniku „Puls” 4/2015 (dla lekarzy z województwa mazowieckiego) z nadzieją czeka na "sygnalizacyjne wystąpienie Trybunału Konstytucyjnego" w sprawie legalizacji „posiadania marihuany do celów medycznych”.

     Wciąż trwa gloryfikacja Armii Czerwonej, która nas „wyzwoliła”! Nie wolno rozbierać pomników ku czci okupantów, a zarazem stawiać krzyży! Mamy kłaniać się Bogu Objawionemu, naszemu Deus Abba i nie oglądać się wstecz. Trzeba się modlić za tych biedaków, bo te pomniki odciągają uwagę od ich dusz. 

   Zapomina się całkowicie, że prawdziwą ochronę przynosi Opatrzność Boża, a nie Putin uczący latać łabędzie i marzący o potędze ZSRR!  Bóg ujawnił światu jego zbrodnie, a on wprosił się na audiencję do papieża Franciszka i pokazując swoją „wielkość” spóźnił się 40 minut!

   Trafiła tam też dr Ewuś, lekarka-kłamczucha w towarzystwie matki HGW, która jednej nocy usunęła wszystkie krzyże przydroże wokół i w samej W-wie. Piszę, a z Sejmu RP odchodzi jaśnie pan Radosław Sikorski, który po ujawnieniu bezeceństw dalej dzierżył buławę marszałkowską i mruczał o nielegalnych podsłuchach z potrzebą ukarania winnych!

    Podczas pobytu w agencji ubezpieczeniowej jakaś pani stwierdziła, że dzisiaj idzie na wesele, bo w sobotę zajęte były wszystkie restauracje. Powiedziałem jej, że wcześniej nie modlili się i zostali oszukani przez  szatana! „Niech pani da im kopertę i nie idzie, bo zamiast dzisiaj być w kościele i otrzymać błogosławieństwo Monstrancją...będzie tańczyć!”

    Mnie samemu pęka serce wobec tego, co czynimy Panu Jezusowi...także w Kościele, gdzie przeważa celebracja nad liturgią. Na ten moment w Internecie wyskoczyło zdjęcie człowieka z zawałem serca.

    A jak ja zraniłem Pana Jezusa? Wczoraj był ostatni dzień oktawy Bożego Ciała, a ja pojechałem do siostry w sprawie podziału spadku! Straciłem duchowo ten dzień, bo nie modliłem się i nie poszedłem na drugą Mszą świętą. Pan Bóg nie chciał, abym niósł chorągiew z Trójcą Św. oraz św. Piotrem i Pawłem (ktoś wziął wcześniej)...

    Po odczycie intencji krążyłem przez godzinę i wołałem do Boga w mojej modlitwie...                     APEL

Szczegóły

Autor: APeeL

Opublikowano: 11 czerwiec 2015

Odsłon: 1206

    Już dawno nie spałem tak smacznie przez 7 godzin...podziękowałem Panu Jezusowi za ten dar i przebudzenie się (zwyczaj w Afryce). Wczoraj męczyłem się z zapisami, a teraz wszystko zrobiłem w ciągu godziny i w wielkiej radości pojechałem na Mszę św. o 6.30...śpiewając po drodze jak zadowolone dziecko.

  Przed kościołem wzrok zatrzymał wielki wizerunek Pana Jezusa z Najśw. Sercem, a mnie wypowiedziało się: „dzień dobry”...

   Psalmista wołał ode mnie: „Śpiewajcie Panu pieśń nową, albowiem uczynił cuda (...) Pan okazał swoje zbawienie (...) Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, cieszcie się, weselcie i grajcie. (...) na oczach Pana, Króla, się radujcie". Ps 98

      Dzisiaj Pan Jezus powiedział do swoich Apostołów: "Idźcie i głoście: Bliskie jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie". Mt 10, 7-13

  Usiadłem w ławce, gdzie zostałem zalany, a nawet oślepiony światłem słonecznym, które nagle wpadło przez witraż. Ten znak zdarza się i jest nieprzypadkowy, ale przeważnie po Eucharystii. Światło kojarzy się ze Światłem Ewangelii i wiary oraz Duchem Świętym.

   Kapłan tuż przed czytaniem Ewangelii, głosem nie budzącym sprzeciwu krzyknął: "proszę zamknąć drzwi do kościoła...tak jak było wcześniej"! Cały czas były otworzone ze względu na zaduch.

    Tuż przed Konsekracją wydał polecenie odwrotne: "proszę otworzyć drzwi kościoła"! Jeżeli spojrzeć na to z zaświatów to pomysł był demoniczny. Po Mszy św. wyszedłem z kościoła i popłakałem się, bo poczułem cierpienie Boga Ojca.

    Szatan nienawidzi Słowa (Ewangelii) oraz Eucharystii, która sprawia, że Królestwo Boże jest w nas i daje zbawienie. Na tym tle zobacz tych, którzy kucają („klękają”), pukają się w pierś („żegnają”), wchodzą w szortach do świątyni, malują kościół w czasie Mszy św. oraz kapłanów żartujących na końcu tego Misterium (Mszy św.).

    Wracałem smutny w całkowitym milczeniu, które daje pokój i z nikim nie rozmawiałem. Pojechaliśmy na groby rodziny, a w drodze zatrzymałem się, bo żona chciała narwać kwiatów, ponieważ dzisiaj  będzie święcenie wianków.

    W środku pól ujrzałem piękno naszej ziemi ojczystej. Wiał przyjemny wiatr chłodzący ciało, śpiewały ptaki, a we wszystkich mijanych gniazdach są małe bociany. W tym roku jest wielki urodzaj na te ptaki...

   „Panie Jezu! Nie nadaję się już do tego życia, ale pragnę żyć tylko dla Ciebie, dla głoszenia i szerzenia Twojego Królestwa”...                                                                                                         APEL